Gui Wan has never panicked so much

Gui Wan has never panicked so much before, her heart jumping up to her throat, hearing the person’s loud cry, she remains frozen for a long while, how could they have mistaken her for Consort Ying? Her thoughts makes a turn, these phantom soldiers have never seen Consort Ying before, now they have wrongly recognised her as Consort Ying, but at a time like this, she cannot just open her mouth to refute their claims, no one would even listen, her heart tightly shrinks, the pain of her body and the pain of her heart strikes together, unconsciously her hand clutches, turns out she clutched onto clothes carrying warmth, she raises her head to take a look, a look of indifference, distinctive lines of his side profile meets her eyes, slightly easing her heart, she tightly clutches onto his clothes, hoping that in doing so, it will give her courage and strength.

Sensing Gui Wan’s tension and panic, Lin Rui En lightly frowns, he did not bring his broadsword on his way here, now it is too late to regret it, his right hand reaches for his waist, a silver light flashes by, and his hand has already met with the handle of a soft-edged sword, with the rotating of his wrist, a silver light can be seen, the crowd had yet to react, when four phantom soldiers had immediately fallen in front of the horse. Gui Wan looks over attentively, the wounds caused by the soft sword were extremely fine, even the blood could not flow out smoothly, only revealing a single line of red. Deep inside, she was rendered in absolute shock.

It is very difficult to describe the situation that had just happened, a look of indifference remains settled on the handsome young general’s face, silver lights flashing from his hands, the light hitting wherever he directed it, opening up a path, some people could not even catch a glimpse of the weapon in his hand clearly, and have already fallen, with the unpredictability of the changes, he displays moves of powerful and unconstrained style[2], an appearance like that of frost, pieced together with the fiercely unparalleled swordsmanship, seems to be very abnormally deceptive, amongst all those present, not one was not alarmed.

The phantom soldiers were starting to panic, one of them who appears to be the leader, notices that Lin Rui En is only using one hand, it is very clear that he is protecting the woman on the horse, loudly swallowing down his panic, he makes a few hand gestures, to outflank them from the left, their target – Gui Wan.

Lin Rui En suddenly feels a little strained, his left side was growing unbearable, more and more phantom soldiers were surrounding them, taking Gui Wan into consideration, there is no way to break out of this, his brows were deeply knitted together, and his hand increases in strength, from his hand, a silver light flashes before them, suddenly creating the feeling of a screen splitting open, Gui Wan was blinded for a moment, and using this chance, Lin Rui En kicks at the stirrup of the horse, charging away.

Just when they had almost escaped, it was but a split of moment, when the horse was suddenly hit by surprise, bolting ahead in a mad rush, Lin Rui En tightly pulls at the reins, only by lowering his head, did he find that the horse’s leg had been hit by an arrow, it was too late to care for the horse, he tightens his grip on the reins, and the sword in hand suddenly halts. The phantom soldiers takes the opportunity to close in, all blades directed towards Gui Wan’s body, Lin Rui En tightly holds Gui Wan in his embrace, he moves to the side, and his blade lands upon the horse’s body, struck by the pain, the horse wildly jumps around in chaos, completely out of control, it runs around like crazy.

Gui Wan holds her breath, tightly clutching onto Lin Rui En, her brain could no longer keep up, only able to let the clashing of swords wave around before her eyes, she suffers a shortness of breath, her life hanging by a thread.

In a blink of an eye, the horse is bolting towards the bottomless valley of the mountain slope, galloping up to this point, even Lin Rui En could not help but to show a change of expression, he wanted to turn back, but the phantom soldiers were closely approaching, there is no way they could back away any further, the horse is far beyond uncontrollable. Lin Rui En takes a deep breath, wanting to make a turn back, a blade light flashes from the left, turning around now, Gui Wan will definitely be injured, sighing out loud, he dodges the fatal blade, the horse’s hooves raises, treading into the emptiness of the cliff.

Lin Rui En holds Gui Wan in a tight embrace, two people, one horse, had not even the time to scream, when they had already fallen into the deep valley……

******

In the evening, at a pavilion ten li[3] from Feng Qi slope, a group of imperial guards has set up camp, a jade-like figure stands tall and straight in the pavilion, casually flipping through the booklet in his hand, he appears elegantly casual and free, with a smile like that of spring breeze in March hanging on his face.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Gui Wan มีไม่พอมากก่อน กระโดดได้ถึงลำคอของเธอ หัวใจของเธอได้ยินของผู้ร้องดัง เธอยังคงแช่แข็งระยะยาว วิธีอาจจะมีดาวตามปกติเธอสำหรับมเหสีหยิง ความคิดของเธอทำให้กลับมา ทหารแฝงเหล่านี้ไม่เคยเห็นมเหสียิงก่อน ตอนนี้พวกเขาได้ผิดตราบใดที่เธอยิงมเหสี แต่ในเวลานี้ เธอไม่เพียงแค่เปิดปากของเธอโต้เรียกร้องของพวกเขา ไม่แม้แต่จะฟัง หัวใจของเธอแน่นลดขนาด ความเจ็บปวดของร่างกายและความเจ็บปวดของหัวใจเธอนัดกัน รับมือของเธอ clutches ปรากฎว่าเธอคลัตช์ไปยังเสื้อผ้าที่อบอุ่นการถือครอง เธอยกศีรษะของเธอมาดู ลักษณะของท่าน บรรทัดที่โดดเด่นของโพรไฟล์ของเขาด้านตรงกับดวงตาของเธอ เล็กน้อยทำให้สบายใจของเธอ เธอแน่น clutches ลงบนผ้า หวังว่า ในการทำเช่นนั้น มันจะให้ความกล้าหาญและความแข็งแรงของเธอตรวจวัดความตึงเครียดและตกใจ Gui Wan หลินรุ่ยน้ำเบา ๆ frowns เขาไม่ได้นำ broadsword ของเขาในทางของเขา นี้มันจะสายเกินไปเสียดายมัน มือขวาถึงสำหรับเอว แสงเงินปรากฏขึ้นโดย และมือของเขามีอยู่แล้ว ตาม ด้วยหมายเลขอ้างอิงของดาบขอบนุ่ม กับหมุนข้อมือของเขา แสงเงินสามารถดูได้ ฝูงชนยังไม่ได้มีการตอบสนอง เมื่อทหารสี่แฝงได้ทันทีตกลงมาหน้าม้า ลักษณะ Gui Wan ผ่านสดับตรับ บาดแผลที่เกิดจากดาบอ่อนได้ดีมาก แม้เลือดจะไม่ไหลออกได้อย่างราบรื่น เปิดเผยเพียง บรรทัดเดียวสีแดง ลึก เธอได้แสดงในช็อตแน่นอนจึงยากที่จะอธิบายสถานการณ์ที่เพิ่งเกิด ลักษณะของท่านยังคงชำระหน้าหล่อหนุ่มสาวทั่วไปของ เงินไฟกระพริบจากมือของเขา ไฟกดปุ่มไหนก็ได้เขาโดยตรง การเปิดเส้นทาง บางคนอาจไม่ได้จับ a glimpse ของอาวุธในมือของเขาอย่างชัดเจน และมีแล้วตก หลุม กับ unpredictability ของการเปลี่ยนแปลง เขาแสดงย้ายของที่มีประสิทธิภาพ และ unconstrained สไตล์ [2], ลักษณะเช่นน้ำแข็ง pieced ร่วมกับ swordsmanship ระบุถึงพริกถึงขิง ที่ดูเหมือนจะลวงมากอย่างผิดปกติ ท่ามกลางบรรดาปัจจุบัน ไม่หนึ่งไม่มีรับความในตกใจเกี่ยวกับทหารแฝงเริ่มต้องตกใจ หนึ่งของพวกเขาที่ดูเหมือนจะเป็นผู้นำ สังเกตพบว่า ว่า หลินรุ่ยน้ำคือใช้มือหนึ่ง ก็ชัดเจนมากว่า เขาจะปกป้องผู้หญิงในม้า ดังกลืนลงตกใจของเขา เขาทำให้กี่มือรูปแบบลายเส้น การ outflank ได้จากด้านซ้าย เป้าหมายของพวกเขา – Gui Wanหลินรุ่ย En ก็รู้สึกเครียดเล็กน้อย เขาซ้ายโตความ ทหารแฝงมากได้รอบพวกเขา โดยใช้ Gui Wan มีวิธีแหกนี้ ผู้ชมของเขาได้ลึกถักเข้าด้วยกัน และมือเพิ่มความแข็งแรง จากมือของเขา เป็นเงินแสงแฟลชก่อนที่พวกเขา ก็สร้างความรู้สึกของหน้าจอที่แบ่งเปิด , Gui Wan มองไม่เห็นช่วง และใช้โอกาสนี้ หลินรุ่ย En kicks ที่ stirrup ม้า ชาร์จไฟไปด้วยเพียงเมื่อพวกเขาได้เกือบหนี มันเป็น แต่แบ่งของเวลา เมื่อม้าก็ถูกกด ด้วยความประหลาดใจ bolting ล่วงหน้าในวิ่งบ้า หลินรุ่ยน้ำแน่นดึงที่ไต เท่านั้น โดยลดหัว เขาพบว่า ขาของม้าได้ถูกตี โดยลูกศร มันสายเกินไปดูแลม้า เขากระชับหน้าของเขาจับในไต และดาบในมือก็หยุด ทหารแฝงจะมีโอกาสที่จะปิดใน ใบมีดทั้งหมดโดยตรงต่อร่างกาย Gui Wan หลินรุ่ยน้ำแน่นมี Gui Wan ในอ้อมกอดของเขา เขาย้ายไปด้านข้าง และใบมีดของเขาที่ดินตามร่างกายของม้า หลง ด้วยความเจ็บปวด ม้าอาละวาดกระโดดรอบใน chaos ทั้งหมดออกจากการควบคุม รันรอบเทน้ำเทท่าGui Wan เก็บลมหายใจของเธอ กำแน่นไปหลินรุ่ย En สมองของเธอไม่สามารถเก็บค่า เท่านั้นที่สามารถให้ clashing ที่ของคลื่นดาบรอบก่อนดวงตาของเธอ เธอ suffers หายใจถี่หายใจ ชีวิตที่แขวน โดยเธรดในชั่วพริบตา ม้าเป็น bolting ไปทางหุบเขา bottomless ของภูเขาลาด galloping จนถึงขณะนี้ แม้หลินรุ่ย En ไม่ช่วย แต่จะแสดงการเปลี่ยนแปลงของนิพจน์ เขาอยากกลับ แต่อย่างใกล้ชิดถูกกำลังทหารแฝง มีวิธีพวกเขาสามารถกลับไปได้อีก ม้าอยู่ไกลเกิน uncontrollable น้ำหลินรุ่ยจะหายใจลึก ๆ อยากให้เลี้ยวกลับ กระพริบไฟใบมีดจากซ้าย เปิดรอบตอนนี้ Gui Wan จะแน่นอนได้รับบาด เจ็บ sighing ดัง ๆ เขา dodges ร้ายแรงใบ ม้ายก hooves เป๋ treading เป็นความว่างเปล่าของหน้าผาLin En รุยถือ Gui Wan ในอ้อมกอดแน่น สองคน ม้าหนึ่ง มีแม้กระทั่งเวลาร้อง เมื่อพวกเขาได้ตกลงในหุบเขาลึก...******ในยามค่ำคืน ที่เป็นลี่พาวิลเลี่ยนสิบ [3] จากชี่เฟิงลาด กลุ่มของเจ้าหน้าที่ที่อิมพีเรียลได้ตั้งค่าย รูปเจดเหมือนยืนสูงและตรงในพาวิลเลี่ยน ลวก ๆ พลิกผ่านหนังสือในมือของเขา เขาปรากฏอย่างสบาย ๆ และ ฟรี ดีเช่นของลมฤดูใบไม้ผลิในเดือนมีนาคมที่แขวนบนใบหน้าของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กุยวานไม่เคยตื่นตระหนกมากก่อนที่หัวใจของเธอกระโดดถึงลำคอของเธอได้ยินเสียงอันดังของบุคคลนั้นเธอยังคงแช่แข็งยาวในขณะที่วิธีการที่พวกเขาจะได้เข้าใจผิดของเธอสำหรับพระราชสวามี Ying? ความคิดของเธอทำให้เลี้ยวเหล่าทหารผีไม่เคยเห็นพระราชสวามียิ่งก่อนที่ตอนนี้พวกเขาได้รับการยอมรับผิดของเธอในฐานะพระราชสวามี Ying แต่ในเวลาเช่นนี้เธอไม่สามารถเพียงแค่เปิดปากของเธอจะปฏิเสธการเรียกร้องของพวกเขาไม่มีใครจะฟัง หัวใจของเธอไว้แน่นจิตวิทยาความเจ็บปวดของร่างกายของเธอและความเจ็บปวดของหัวใจของเธอนัดด้วยกันโดยไม่รู้ตัวเงื้อมมือมือของเธอเปิดออกเธอกำลงบนเสื้อผ้าแบกความอบอุ่นเธอยกหัวของเธอที่จะดูที่รูปลักษณ์ของความไม่แยแสเส้นที่โดดเด่นของ รายละเอียดด้านข้างของเขาตรงกับดวงตาของเธอเล็กน้อยผ่อนคลายหัวใจของเธอเธอเงื้อมมือแน่นลงบนเสื้อผ้าของเขาหวังว่าในการทำเช่นนั้นก็จะให้ความกล้าหาญของเธอและความแข็งแรง. ความตึงเครียดการตรวจวัดกุยวานและความหวาดกลัวหลิน Rui En เบา frowns เขาไม่ได้นำ ดาบของเขาในทางของเขาที่นี่ตอนนี้มันสายเกินไปที่จะเสียใจมันมือขวาของเขาเอื้อมมือไปหาเอวของเขาเป็นไฟกระพริบสีเงินด้วยและมือของเขาได้พบกับการจัดการของดาบนุ่มขอบที่มีการหมุนของ ข้อมือของเขาแสงสีเงินที่สามารถมองเห็นฝูงชนที่ยังไม่ได้ตอบสนองเมื่อสี่ทหารผีได้ลดลงทันทีในด้านหน้าของม้า กุย Wan ดูมากกว่าฟังอย่างตั้งใจบาดแผลที่เกิดจากการอ่อนเป็นดาบที่ดีมากแม้เลือดไม่สามารถไหลออกได้อย่างราบรื่นเพียงเผยให้เห็นเส้นเดียวของสีแดง ในส่วนลึกของเธอได้รับการแสดงผลในช็อตแน่นอน. มันเป็นเรื่องยากมากที่จะอธิบายถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเพียงแค่รูปลักษณ์ของไม่แยแสยังคงนั่งลงบนใบหน้าทั่วไปหนุ่มหล่อไฟเงินกระพริบจากมือของเขาแสงกดปุ่มใดก็ตามที่เขากำกับมัน เปิดเส้นทางบางคนไม่สามารถที่จะจับเหลือบของอาวุธในมือของเขาอย่างชัดเจนและได้ลดลงแล้วด้วยความไม่แน่นอนของการเปลี่ยนแปลงที่เขาแสดงการเคลื่อนไหวของรูปแบบที่มีประสิทธิภาพและไม่มีข้อ จำกัด [2] ลักษณะเช่นนั้น ของน้ำค้างแข็งปะติดปะต่อกับดาบที่เหนือชั้นอย่างรุนแรงน่าจะเป็นมากหลอกลวงผิดปกติในหมู่ทุกคนปัจจุบันไม่ได้เป็นหนึ่งไม่ได้ตื่นตระหนก. ทหารผีได้เริ่มต้นที่จะหวาดกลัวหนึ่งของพวกเขาที่ดูเหมือนจะเป็นผู้นำสังเกตว่าหลิน Rui En เป็นเพียงการใช้มือข้างหนึ่งก็มีความชัดเจนมากว่าเขาจะปกป้องผู้หญิงที่อยู่บนหลังม้าที่เสียงดังกลืนลงความหวาดกลัวของเขาเขาทำท่าทางมือไม่กี่ที่จะรุกพวกเขาจากซ้ายเป้าหมายของพวกเขา -. กุย Wan หลิน Rui ตัวจู่ ๆ ก็รู้สึกเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ทำให้เครียดด้านซ้ายของเขามีการเติบโตที่ทนไม่ได้มากขึ้นและทหารผีถูกล้อมรอบพวกเขาการกุยวันมาประกอบการพิจารณามีวิธีที่จะแยกออกจากส่วนนี้ได้, คิ้วของเขาถูกถักลึกร่วมกันและการเพิ่มขึ้นของมือของเขา ในความแข็งแรงจากมือของเขาไฟกระพริบสีเงินก่อนที่จะพวกเขาก็สร้างความรู้สึกของการแยกหน้าจอเปิดที่กุยวานเป็นคนตาบอดสำหรับช่วงเวลาและการใช้โอกาสนี้หลิน Rui En เตะที่โกลนของม้าชาร์จออกไป . เพียงเมื่อพวกเขาได้หลบหนีเกือบมันเป็น แต่แยกของช่วงเวลาเมื่อม้าได้รับผลกระทบอย่างกระทันหันด้วยความประหลาดใจ bolting ข้างหน้าในการวิ่งบ้าหลิน Rui En แน่นดึงที่ไตเพียงโดยการลดหัวของเขาเขาก็ไม่พบ ที่ขาของม้าที่ได้รับการตีด้วยลูกศรมันก็สายเกินไปที่จะดูแลม้าเขากระชับจับของเขาในไตและดาบอยู่ในมือก็หยุด ทหารผีใช้โอกาสที่จะปิดในใบทั้งหมดโดยตรงต่อร่างกายกุย Wan ของหลิน Rui En แน่นถือกุย Wan ในอ้อมกอดของเขาที่เขาจะย้ายไปที่ด้านข้างและดินแดนของใบมีดของเขาเมื่อร่างกายของม้าตีด้วยความเจ็บปวดที่ ม้าลำพองกระโดดไปรอบ ๆ ในความวุ่นวายอย่างสมบูรณ์ออกจากการควบคุมก็วิ่งไปรอบ ๆ อย่างบ้าคลั่ง. กุย Wan ถือลมหายใจของเธอแน่นกำลงหลิน Rui ตัว, สมองของเธอไม่สามารถเก็บขึ้นเพียงสามารถที่จะให้การปะทะกันของดาบคลื่นรอบก่อน ดวงตาของเธอเธอทุกข์ทรมานหายใจถี่ชีวิตของเธอห้อยต่องแต่ง. ในพริบตาม้าจะกระโจนไปสู่หุบเขาลึกของความลาดชันภูเขาควบขึ้นมาถึงจุดนี้แม้หลิน Rui En ไม่สามารถช่วย แต่จะแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงการแสดงออกของเขาต้องการที่จะหันหลังกลับ แต่ทหารผีได้อย่างใกล้ชิดใกล้มีวิธีที่พวกเขาจะได้กลับไปเพิ่มเติมใด ๆ ไม่มีม้าอยู่ไกลเกินที่ไม่สามารถควบคุม หลิน Rui En ใช้เวลาหายใจลึก ๆ ต้องการที่จะเลี้ยวกลับไฟใบมีดจากซ้ายหันไปรอบ ๆ ขณะนี้กุย Wan แน่นอนจะได้รับบาดเจ็บถอนหายใจออกมาดัง ๆ เขาหลบใบมีดร้ายแรงกีบม้ายกที่เหยียบ เข้าสู่ความว่างเปล่าของหน้าผา. the หลิน Rui En ถือกุย Wan ในอ้อมกอดแน่นสองคนหนึ่งม้าไม่ได้มีเวลาที่จะกรีดร้องเมื่อพวกเขาได้ลดลงแล้วในหุบเขาลึก ...... ****** ใน ช่วงเย็นที่ศาลาสิบ li [3] จากลาดชันฮฉีเป็นกลุ่มของจักรวรรดิอังกฤษได้มีการจัดตั้งค่ายร่างหยกเหมือนยืนสูงและตรงในศาลาลวกพลิกผ่านหนังสือเล่มเล็ก ๆ ในมือของเขาที่เขาจะปรากฏ หรูหราสบายและฟรีด้วยรอยยิ้มเหมือนสายลมฤดูใบไม้ผลิมีนาคมที่แขวนอยู่บนใบหน้าของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

GUI วานไม่เคยตกใจมากมาก่อน หัวใจเธอกระโดดไปที่คอเธอ ได้ยินเสียงกรีดร้องของบุคคลนั้น , เธอยังคงแช่แข็งมานาน พวกเขาจะเข้าใจผิดว่าเธอกับพระสนมหญิง ? ความคิดของเธอทำให้หัน ทหารผีเหล่านี้ไม่เคยเห็นพระสนม ยิงก่อน ตอนนี้พวกเขามีความคิดยอมรับเธอในฐานะสนมของหญิง แต่ในเวลาแบบนี้เธอไม่สามารถแค่อ้าปากจะปฏิเสธการเรียกร้องของพวกเขา ไม่มีใครเค้าฟัง หัวใจเธอไว้แน่น ความกลัว ความเจ็บปวดของร่างกายของเธอ และความเจ็บปวดของหัวใจที่เธอนัดกันโดยไม่รู้ตัว คลัทซ์มือเธอ ปรากฏว่าเธอกุมลงบนเสื้อผ้า แบก ความอบอุ่น เธอยกหัวของเธอดู ดูเฉยชา โดดเด่นเส้นข้างโปรไฟล์ของเขาตรงกับที่ตาของเธอเล็กน้อยผ่อนคลายหัวใจเธอไว้แน่นมือลงบนเสื้อผ้าของเขา โดยหวังว่าการทำเช่นนี้จะให้ความกล้าหาญและความแข็งแรง

ใช้ GUI วานความตึงเครียดและตื่นตระหนก หลินรุ่ย en เบาๆ ขมวดคิ้ว เขาไม่ได้เอาดาบใหญ่ของเขาในทางของเขาตอนนี้มันสายไปแล้วที่จะเสียใจ มือข้างขวา เขาจับเอวของเขาเป็นสีเงินกระพริบโดยและมือของเขาได้พบกับด้ามจับนุ่ม คมดาบ พร้อมกับหมุนข้อมือของเขา แสงเงิน สามารถ เห็น ฝูงชนยังตอกกลับ เมื่อทหารปีศาจทั้งสี่ได้ทันทีลงในหน้าของม้า GUI วานมองไปอย่างตั้งใจ แผลที่เกิดจากดาบอ่อนมากก็ได้ แม้แต่เลือดไม่สามารถไหลได้อย่างราบรื่น เพียงแต่เปิดเผยสายเดี่ยวสีแดงลึกเข้าไปข้างใน เธอยังแสดงในช็อตแน่นอน

มันเป็นเรื่องยากมากที่จะอธิบายสถานการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น ดูเฉยเมยยังคงตัดสินหนุ่มหล่อทั่วไปหน้า สีเงินกระพริบไฟจากมือของเขา แสงตีทุกที่ที่เขากำกับมัน เปิดเส้นทาง บางคนอาจไม่ได้ จับเหลือบของอาวุธในมือของเขาอย่างชัดเจน