Based on the methodology proposed b

Based on the methodology proposed by previous studies, such
as Mayr (1998) and de Barros (2002), the average of the surface
water data—which are tabulated in a spreadsheet (Microsoft
Excel)—were calculated according to seasonality (rainy or dry season)
between 2000 and 2011.
After the data were geo-referenced according to the coordinates
of the INEA sampling stations, they were converted to a point
vector format and interpolated with inverse distance weighting
(IDW), which is handled by the software ArcGIS 10. This technique
of interpolation assumes that the influence of the variable being
mapped is reduced according to the distance between the sampling
sites (ESRI, 2011). The mathematical method used by the
IDW interpolator is shown in equation 1, where z is the interpolated
value, n is the number of individuals observed, zi are the values
assigned to observed individuals and di is the distance
between the observed individuals and the interpolated individuals
(Varella and Junior, 2008).
X ¼
Pn
i¼1
1
dp
i
zi
Pn
i¼1
1
dp
i
This method was adopted because it does not estimate values
that are higher or lower than the maxima and minima registered
at the sampling points, which does not occur in methods such as
the kernel method.
The cartographic base was provided by the Cartography Laboratory
of the Department of Geosciences at the Federal University of
Rio de Janeiro (UFRJ, Geocart). The project resulted in—implementation
of an information network for environmental management
of Guanabara Bay based on GIS, which was developed by Brazilian
Institute of Municipal Administration and Brazilian Institute of
Environment and Renewable Resources (IBAM/IBAMA) in 2002. It
consisted of a mosaic of sheets 1:50,000 of the Brazilian Institute
of Geography and Statistics (IBGE) and the Directory of Geographic
Service (DSG). Only the data relating to hydrography and the coast
lines from the information plans developed by this project were
used.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามวิธีที่เสนอ โดยการศึกษาก่อนหน้านี้ เช่นMayr (1998) และ de Barros (2002), ค่าเฉลี่ยของพื้นผิวน้ำข้อมูล — ที่จะสนับสนุนในกระดาษคำนวณ (MicrosoftExcel) ซึ่งคำนวณได้ตาม seasonality (ฤดูฝน หรือแห้ง)ระหว่าง 2000 และ 2011หลังจากได้ข้อมูลอ้างอิงทางภูมิศาสตร์ตามพิกัดสถานีเก็บตัวอย่าง INEA พวกเขาได้ถูกแปลงไปยังจุดรูปแบบเวกเตอร์ และการส ด้วยน้ำหนักระยะทางผกผัน(IDW), ซึ่งจะถูกจัดการ โดยซอฟต์แวร์ ArcGIS 10 เทคนิคนี้ของการแทรกข้อความสมมติที่อิทธิพลที่ตัวแปรแมปจะลดลงตามระยะห่างระหว่างการสุ่มตัวอย่างอเมริกา (ESRI, 2011) วิธีการทางคณิตศาสตร์ที่ใช้โดยการแสดงในสมการ 1, z อยู่ที่ interpolated IDW interpolatorค่า n คือ จำนวนของบุคคลที่สังเกต ซิคือ ค่ากำหนดให้ตรวจสอบบุคคลและ di คือ ระยะห่างระหว่างบุคคลสังเกตบุคคล interpolated(Varella กจูเนียร์ 2008)X ¼Pni¼11dpฉันซิPni¼11dpฉันวิธีนี้ถูกนำมาใช้เนื่องจากมันไม่สามารถประเมินค่าที่อยู่สูง หรือต่ำกว่าแมกและกมินิมาลงทะเบียนจุดสุ่ม ซึ่งไม่เกิดขึ้นในวิธีการเช่นวิธีเคอร์เนลฐาน cartographic ได้รับปฏิบัติบุคคลากรของแผนกสเซียนที่กลางมหาวิทยาลัยริโอเดอจาเนโร (UFRJ, Geocart) โครงการส่งผลให้ตัวดำเนินการของข้อมูลเครือข่ายสำหรับการจัดการสิ่งแวดล้อมของอ่าวกวานาตาม GIS ซึ่งได้รับการพัฒนา โดยบราซิลบริหารสถาบันเทศบาลและ สถาบันบราซิลสภาพแวดล้อมและทรัพยากรหมุนเวียน (IBAM IBAMA) ในปี 2545 มันประกอบด้วยโมเส 1:50,000 แผ่นสถาบันบราซิลภูมิศาสตร์ และสถิติ (IBGE) และไดเรกทอรีของภูมิศาสตร์บริการ(ดีเอสจี) เฉพาะข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการ hydrography และชายฝั่งบรรทัดจากข้อมูลแผนพัฒนา โดยโครงการนี้ได้ใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขึ้นอยู่กับวิธีการที่เสนอโดยการศึกษาก่อนหน้าเช่น
เป็น Mayr (1998) และ Barros (2002) ค่าเฉลี่ยของพื้นผิว
ข้อมูลซึ่งน้ำ tabulated ในสเปรดชีต (Microsoft
Excel) -were คำนวณตามฤดูกาล (ฝนตกหรือแห้ง ฤดูกาล)
ระหว่างปี 2000 และปี 2011
หลังจากที่มีข้อมูลอ้างอิงทางภูมิศาสตร์ตามพิกัด
ของสถานีสุ่มตัวอย่าง INEA พวกเขาถูกแปลงไปยังจุด
รูปแบบเวกเตอร์และการสอดแทรกด้วยน้ำหนักระยะผกผัน
(IDW) ซึ่งจะถูกจัดการโดยซอฟต์แวร์ ArcGIS 10 . เทคนิคนี้
ในการแก้ไขอนุมานว่าอิทธิพลของตัวแปรเป็น
แมปจะลดลงตามระยะทางระหว่างการสุ่มตัวอย่าง
เว็บไซต์ (ESRI 2011) วิธีการทางคณิตศาสตร์ที่ใช้โดย
interpolator IDW จะแสดงในสมการที่ 1 ที่เป็นซีหยัน
ค่า n คือจำนวนของบุคคลที่สังเกต Zi เป็นค่า
ที่ได้รับมอบหมายให้กับประชาชนและดิสังเกตคือระยะทาง
ระหว่างบุคคลสังเกตและบุคคลหยัน
(Varella และจูเนียร์, 2008).
X ¼
Pn
i¼1
1
DP
ฉัน
Zi
Pn
i¼1
1
DP
ฉัน
วิธีการนี้ถูกนำมาใช้เพราะมันไม่ได้ประเมินค่า
ที่สูงหรือต่ำกว่าสูงสุดและต่ำสุดที่ลงทะเบียน
ที่จุดเก็บตัวอย่างที่ไม่ได้ เกิดขึ้นในวิธีการดังกล่าวเป็น
วิธีการเคอร์เนล.
ฐานทำแผนที่ถูกจัดให้โดยการทำแผนที่ห้องปฏิบัติการ
ของกรมธรณีศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยแห่งชาติของ
ริโอเดอจาเนโร (UFRJ, Geocart) โครงการส่งผลให้การดำเนินงาน
ของเครือข่ายสารสนเทศเพื่อการจัดการสิ่งแวดล้อม
ของ Guanabara อ่าวอยู่บนพื้นฐานของระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ซึ่งได้รับการพัฒนาโดยบราซิล
สถาบันบริหารเทศบาลและบราซิลสถาบัน
สิ่งแวดล้อมและทรัพยากรทดแทน (iBAM / IBAMA) ในปี 2002 มัน
ประกอบไปด้วยโมเสค แผ่นที่ 1: 50,000 ของบราซิลสถาบัน
ภูมิศาสตร์และสถิติ (บีจี) และไดเรกทอรีของภูมิศาสตร์
บริการ (ดีเอสจี) เฉพาะข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับอุทกศาสตร์และชายฝั่ง
บรรทัดจากแผนข้อมูลที่พัฒนาโดยโครงการนี้ได้ถูก
นำมาใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามวิธีการที่เสนอโดยการศึกษาก่อนหน้านี้ เช่น
เป็นเมเยอร์ ( 1998 ) และ เดอ บาร์รอส ( 2002 ) , ค่าเฉลี่ยของพื้นผิวน้ำ ซึ่งเป็นข้อมูล
tabulated ในสเปรดชีท ( Excel Microsoft
) - คำนวณตามฤดูกาล ( ฤดูฝนหรือฤดูแล้งระหว่าง 2000 และ 2011 )
.
หลังจากที่ข้อมูล ถูกอ้างอิงทางภูมิศาสตร์ตามพิกัด
ของ inea สถานีตัวอย่างพวกเขาถูกแปลงไปเป็นรูปแบบเวกเตอร์จุด
และด้วยระยะทาง ( หยันผกผัน
( idw ) ซึ่งจะถูกจัดการโดยซอฟต์แวร์วิศวกรรมโยธา 10 เทคนิคของการ
สันนิษฐานว่า อิทธิพลของตัวแปรถูก
แมปจะลดลงตามระยะห่างระหว่างคน
เว็บไซต์ ( ESRI , 2011 ) ทางคณิตศาสตร์ วิธีที่ใช้โดย
idw นเตอร์โปเลเตอร์แสดงในสมการที่ 1ที่ Z คือค่าขัด
, n คือจำนวนของบุคคล สังเกตซิเป็นค่า
มอบหมายให้สังเกตบุคคลและ Di คือระยะทาง
ระหว่างสังเกตบุคคลและหยันบุคคล
( ซีโอ วาเรลลาและจูเนียร์ , 2551 ) .
x ¼
PN
ฉัน¼ 1
1
-
ผม
ซิ

ผม¼ ? 1
1
-
ผม
วิธีนี้เป็นลูกบุญธรรม เพราะมันไม่ได้ค่า
.ที่อยู่สูงกว่า หรือต่ำกว่า แม็กซิมา และลงทะเบียนที่จุดไม่นี่ ม๊า
( ซึ่งไม่ได้เกิดขึ้นในวิธีการเช่น

เคอร์เนลแบบฐานคาโทะกแรฟได้โดยการทำแผนที่ทางห้องปฏิบัติการ
กรมธรณีที่มหาวิทยาลัยแห่งชาติของ
ริโอ เดอ จาเนโร ( ufrj geocart , ) โครงการ ส่งผลให้การใช้งาน
ของเครือข่ายสารสนเทศ เพื่อการจัดการสิ่งแวดล้อม
อ่าวกัวนาบาร่าตาม GIS ซึ่งพัฒนาโดยสถาบันบราซิล
การบริหารงานของเทศบาล และบราซิลสถาบัน
สภาพแวดล้อมและแหล่งพลังงานหมุนเวียน ( เครื่องมือ / บามา ) ในปี 2002 มัน
ประกอบด้วยกระเบื้องโมเสคของแผ่น : สถาบันภูมิศาสตร์และสถิติบราซิล
( ibge ) และไดเรกทอรีของภูมิศาสตร์
บริการ ( DSG )เฉพาะข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับอุทกศาสตร์และชายฝั่ง
เส้นจากข้อมูลแผนพัฒนาโดยโครงการนี้ถูก
ใช้ .