It was as if there were invisible r

It was as if there were invisible restrictions in this place, and any Cultivation base or battle prowess that exceeded those limitations were not permitted at all.

With the battle prowess he was now displaying, Meng Hao had already touched that world limitation.

“So, I don’t actually need to enter the Eighth Anima,” thought Meng Hao. “I’ve already reached fleshly body Spirit Severing!” As he took a moment to experience the sensation, he came to the realization that he…

Was already in the Spirit Severing stage!

Although he had no Domain, he was still of Spirit Severing!! In fact, he was even stronger than when he had borrowed the power of the mastiff, put on the Blood Immortal mask, and used the power of the Blood Immortal.

He faced up against Patrairch Huyan’s descending blade, lifting his right hand without hesitation and pushing out with his finger.

In this moment, everything suddenly seemed to freeze. The roaring sound that filled the air seemed to cease for a moment. And then, everything returned.

Crashing booms echoed out one after another into the silence. They filled the entire Demon Immortal Sect, to be heard by each and every one of the Cultivators from South Heaven.

Patriarch Huyan coughed up blood and tumbled backward. The huge black-colored blade in his hand broke up into fragments. His face was pale, and, ignoring any possible ramification that might give rise to expulsion, he employed the full power of his Cultivation base… to destroy his opponent!

“You’re already at your limit with your Seventh Anima!” he said, his eyes filling with a streak of madness. “This is the strongest you can get!” He was panting now, the killing intent in his eyes strong. “Since that’s the case, let me escort you the rest of the way down your path!”

Patriarch Huyan lifted his right hand up and pushed it down onto his chest. When he lifted it up, a red glow appeared, seemingly pulled out from his body itself.

It was a red-colored whip, completely illusory and capable of lashing the soul. It looked exactly the same as the whip Meng Hao had stolen earlier from Patriarch Huyan, except that its color was different!

As soon as the whip appeared, Patriarch Huyan’s fleshly body began to wither rapidly, as if all of his life force were being collected together in the whip. By now, his killing intent had reached a peak.

Meng Hao stood motionlessly in the same place as before, the wind and dirt whipping around him, his hair flying about.

In the space of a few breaths, the sand and wind around him dissipated….

“DIE!!” howled Patriarch Huyan. His withered frame flickered, and a bizarre sound could be heard coming from the whip. It lashed down toward Meng Hao, filled with a bloodthirsty and terrifying aura.

Meng Hao looked up. Not a tiny bit of sentiment could be seen in his eyes, only calmness as he observed the incoming soul whip and Patriarch Huyan, who emanated terrifying ripples. Meng Hao had tested out his new magical techniques; what he needed to do now was see… exactly how powerful he was!

Closing his eyes, he coolly said, “Eighth Anima!”

—–

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเหมือนกับว่ามีข้อ จำกัด ที่มองไม่เห็นในสถานที่นี้และฐานการเพาะปลูกหรือการต่อสู้กล้าหาญที่เกินข้อ จำกัด เหล่านั้นไม่ได้รับอนุญาต at all. ด้วยความกล้าหาญต่อสู้ตอนนี้เขากำลังแสดงเม้งเฮาได้สัมผัสแล้วว่าข้อ จำกัด ของโลก. "ดังนั้น ฉันไม่จริงต้องป้อนแปด Anima "คิดว่าเม้งเฮา "ฉันได้มาถึงแล้วร่างกายฝ่ายเนื้อหนังวิญญาณขาด!" ในขณะที่เขาเอาช่วงเวลาที่จะได้สัมผัสความรู้สึกเขาก็ตระหนักว่าเขา ... มีอยู่แล้วในพระวิญญาณสั้เวที! แม้ว่าเขาจะมีโดเมนไม่เขายังคงเป็นของพระวิญญาณขาด !! ในความเป็นจริงเขาเป็นคนที่แข็งแกร่งกว่าเมื่อเขาได้ยืมพลังของสุนัขพันธุ์หนึ่งที่วางอยู่บนเลือดหน้ากากอมตะและใช้อำนาจของอมตะเลือด. เขาเผชิญหน้ากับใบมีด Descending Patrairch Huyan ของยกมือขวาของเขาโดยไม่ลังเลและ ผลักดันออกด้วยนิ้วของเขา. ในช่วงเวลานี้ทุกอย่างอยู่ ๆ ก็ดูเหมือนจะหยุด เสียงคำรามที่เต็มไปด้วยอากาศดูเหมือนจะหยุดสักครู่ และแล้วทุกอย่างกลับมา. สนั่น Crashing สะท้อนออกมาหลังจากนั้นอีกหนึ่งลงไปในความเงียบ พวกเขาเต็มไปทั้งปีศาจอมตะนิกายที่จะได้ยินโดยแต่ละคนและทุกคนของคราดพรวนจากใต้สวรรค์. the สังฆราช Huyan ไอเป็นเลือดและร่วงลงไปข้างหลัง ใบมีดสีดำขนาดใหญ่ในมือของเขาแตกเป็นเศษ ใบหน้าของเขาซีดและไม่สนใจการแตกกิ่งก้านเป็นไปได้ใด ๆ ที่อาจก่อให้เกิดการขับไล่เขาใช้อำนาจเต็มของฐานการเพาะปลูกของเขา ... ที่จะทำลายฝ่ายตรงข้ามของเขา! "คุณอยู่ที่ขีด จำกัด ของคุณกับเจ็ดจิตวิญญาณของคุณ!" เขากล่าว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยแนวของความบ้าคลั่ง "นี่คือที่แข็งแกร่งที่สุดที่คุณจะได้รับ!" เขาหอบตอนนี้เจตนาฆ่าในสายตาของเขาแข็งแกร่ง "ตั้งแต่เป็นกรณีที่ให้ฉันพาคุณเหลือทางลงเส้นทางของคุณ!" พระสังฆราช Huyan ยกมือขวาของเขาขึ้นและผลักมันลงบนหน้าอกของเขา เมื่อเขายกมันขึ้นเรืองแสงสีแดงปรากฏดึงดูเหมือนออกจากร่างกายของเขาเอง. มันเป็นแส้สีแดงสมบูรณ์เหลวไหลและความสามารถในการเฆี่ยนจิตวิญญาณ มันดูตรงเช่นเดียวกับแส้เม้งเฮาได้ถูกขโมยไปก่อนหน้านี้จากพระสังฆราช Huyan ยกเว้นว่าสีของมันก็แตกต่างกัน! ทันทีที่แส้ปรากฏร่างกายฝ่ายเนื้อหนังพระสังฆราช Huyan เริ่มเหี่ยวเฉาอย่างรวดเร็วเช่นถ้าทั้งหมดของพลังชีวิตของเขาได้ถูกเก็บรวบรวม ร่วมกันในแส้ โดยขณะนี้ความตั้งใจที่จะฆ่าเขาได้ถึงจุดสูงสุด. เม้งเฮายืนแอ้งแม้งในสถานที่เดียวกันเป็นก่อนลมและสิ่งสกปรกวิปปิ้งรอบ ๆ ตัวเขาผมของเขาบิน. ในพื้นที่ของการหายใจไม่กี่ทรายและลมรอบ ๆ ตัวเขาเหือดหาย ... . "ตาย !!" howled สังฆราช Huyan กรอบเหี่ยวของเขา flickered และเสียงที่แปลกประหลาดอาจจะได้ยินมาจากแส้ มันฟาดลงไปเม้งเฮาเต็มไปด้วยกลิ่นอายโหดร้ายและน่ากลัว. เม้งเฮาเงยหน้าขึ้นมอง ไม่บิตเล็ก ๆ ของความเชื่อมั่นอาจจะเห็นในดวงตาของเขาเป็นเพียงความสงบเขาสังเกตเห็นแส้จิตวิญญาณที่เข้ามาและพระสังฆราช Huyan ที่เล็ดลอดออกมาระลอกที่น่ากลัว เม้งเฮาได้ทดสอบเทคนิคที่มีมนต์ขลังใหม่ของเขา; สิ่งที่เขาต้องทำในขณะนี้ก็เห็น ... ว่าวิธีการที่มีประสิทธิภาพเขาเป็น! ปิดตาของเขาเขาเฉยกล่าวว่า "แปด Anima!" -