National Human Rights Commission of

National Human Rights Commission of Mongolia:
Investigating violations of children’s human rights
A complaint was submitted to a Mongolian NGO in regard to the rights of
children living and studying in religious institutions. The complaint was
brought to the National Human Rights Commission of Mongolia (NHRC),
which jointly settled it. This complaint led to the NHRC initiating further
investigations into this issue in 2012.
The NHRC surveyed religious institutions throughout the country. This
included 26 Buddhist monasteries in eight districts of the capital Ulaanbaatar,
28 monasteries in 12 provinces, seven Christian institutions and one Islamic
institution. In addition, the NHRC heard from 290 children through interviews
and focus groups. The discussions covered their living conditions, education
and treatment at the institution in question.
Under the Mongolian Law on the Relationship between the State and the
Monastery, enacted on 11 November 1993, religious institutions must
provide children with a general education, in addition to their religious
education.292 According to article 16.7 of the Mongolian Constitution, on the
right to education, “[t]he State shall provide basic general education free of
charge; citizens may establish and operate private schools if these meet the
requirements of the State.” The State is also responsible to provide funding,
staff and monitoring of religious institutions, to ensure that all school-aged
children receive a general education.
Investigations by the NHRC revealed that many children living and studying
in religious institutions were either not receiving a general education at all
or were only receiving a sub-standard general education compared to those
students who attended non-religious schools. These children were being
denied the right to education and, as a result, many were being left behind,
unable to fully participate in modern society.
In addition, the investigations uncovered inadequate living conditions for
many children in religious institutions. Expert reports condemned some
buildings, recommending the demolition of a number of them. Some buildings
were found to have no appropriate lighting, water and/or sanitation. There was
overcrowding in dormitories, limited outside space for sport and recreation,
and inadequate classroom furniture and resources. There was also found to
be inadequate healthcare and limited access to professional medical services.
In the course of focus groups and individual interviews, the children told
the NHRC that they were often insulted and harassed and were punished,
sometimes violently. A number of the children were forced to carry a heavy
domestic workload on top of their studies. In many cases, and of significant
concern to the NHRCM, were the children who had no regular contact with
their families.
The NHRC’s investigations culminated in a report detailing the various
children’s rights that had been violated. It also included a number of
recommendations to the State, including that the State should establish
schools in each district, teaching a national, standardised general curriculum
alongside religious studies. Recommendations from this report were also included in the NHRC’s annual report to the
Parliament, 12th Report on Human Rights and Freedoms in Mongolia, which it submitted on 5
April 2013.
As a result of this investigation, the State has begun to pay more attention to those children
studying in religious institutions, specifically to those who left the general education schools
for religious education. For example, when the Citizens Representatives Council registers the
religious institutions or schools, it also looks to the portion of drop-outs who were left behind
from the general education schools.
***GOOD PRACTICE
NHRIs should have jurisdiction to accept, investigate and attempt to resolve
complaints of human rights violation and to refer to the government or the
parliament or the courts complaints that they are unable to resolve. They
should also have power to reject complaints that are frivolous or trivial so that
they are able to give appropriate attention and priority to complaints of serious
human rights violations.
The complaint jurisdiction should be broad, covering violations of any of the
human rights recognised in domestic or international law. It should not be
limited to particular rights or particular categories of complainant or particular
categories of alleged violator.
Each NHRI should adopt complaint handling procedures appropriate to its
particular legal context and should make the procedures publicly available. It
should also have an effective complaints database to enable:
• categories of complaints and patterns of violation to be monitories and
analysed
• individual complaints to be tracked to ensure effective and efficient case
management.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติมองโกเลีย:ตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชนของเด็กร้องเรียนถูกส่งไปยังโงมองโกเลียเรื่องสิทธิของเด็กอาศัยอยู่ และเรียนในสถาบันทางศาสนา ถูกร้องขอนำไปชาติสิทธิมนุษยชนค่าคอมมิชชันของมองโกเลีย (กสม),ซึ่งร่วมกันแล้วนั้น ร้องเรียนนี้กับกสมเริ่มต้นเพิ่มเติมตรวจสอบในปัญหานี้ในปี 2012กสมการสำรวจสถาบันศาสนาทั่วประเทศ นี้รวม 26 พุทธอารามในแปดอำเภอของเมืองหลวงอูลานบาตอร์อารามที่ 28 ใน 12 จังหวัด สถาบันคริสเตียนเจ็ด และหนึ่งในอิสลามสถาบัน นอกจากนี้ กสมได้ยินจากเด็ก 290 โดยผ่านการสัมภาษณ์และกลุ่มความ สนทนาที่ครอบคลุมของสภาพความเป็นอยู่ การศึกษาและรักษาที่สถาบันการกฎหมายมองโกเลียในความสัมพันธ์ระหว่างรัฐและชู ตราบน 11 2536 พฤศจิกายน สถาบันศาสนาต้องให้เด็กศึกษาทั่วไป นอกจากนี้ในศาสนาของพวกเขาeducation.292 ตามบทความที่ 16.7 ของรัฐธรรมนูญมองโกเลีย ในการทางการศึกษา, " [t] รัฐเขาให้ศึกษาทั่วไปขั้นพื้นฐานฟรีค่าธรรมเนียม ประชาชนอาจสร้าง และมีโรงเรียนเอกชนถ้าเหล่านี้ตรงกับข้อกำหนดของรัฐ" รัฐเป็นผู้รับผิดชอบให้ทุนพนักงาน และการตรวจสอบของสถาบันทางศาสนา เพื่อให้แน่ใจว่า aged โรงเรียนทั้งหมดเด็กได้รับการศึกษาทั่วไปสอบสวน โดยกสมเปิดเผยที่เด็กอาศัยอยู่ และการเรียนรู้ในสถาบันศาสนา ได้หรือไม่ได้รับการศึกษาทั่วไปเลยหรือได้รับการศึกษาทั่วไปมาตรฐานย่อยเปรียบเทียบเท่านั้นนักเรียนที่เข้าร่วมไม่ใช่ศาสนาโรงเรียน เด็กเหล่านี้ได้ถูกปฏิเสธสิทธิในการศึกษา และ ดัง หลายถูกทิ้งไม่สามารถมีส่วนร่วมในสังคมสมัยใหม่ทั้งหมดนอกจากนี้ ใช้สอยไม่เพียงพอเถตรวจสอบเงื่อนไขสำหรับเด็กจำนวนมากในสถาบันทางศาสนา ผู้เชี่ยวชาญรายงานประณามบางอาคาร รื้อถอนจำนวนพวกเขาแนะนำ อาคารบางพบว่ามีไม่มีแสงสว่างที่เหมาะสม น้ำ และ/หรือสุขาภิบาล มีovercrowding ในอ่าง จำกัดพื้นที่สำหรับการกีฬาและสันทนาการ ด้านนอกและเฟอร์นิเจอร์ในห้องเรียนไม่เพียงพอและทรัพยากร มียังพบไม่เพียงพอสุขภาพ และจำกัดการเข้าถึงบริการทางการแพทย์ได้ในหลักสูตรเน้นกลุ่มและการสัมภาษณ์แต่ละ เด็กบอกกสมที่พวกเขามักจะ insulted ข่ม และถูกลง โทษบางครั้งโหง จำนวนเด็กถูกบังคับให้กระทำการหนักปริมาณในประเทศด้านการศึกษา ในหลายกรณี และอย่างมีนัยสำคัญเกี่ยวข้องกับ NHRCM เด็กที่มีปกติไม่ติดต่อกับครอบครัวของพวกเขาการตรวจสอบของกสม culminated ในรายงานรายละเอียดต่าง ๆสิทธิของเด็กที่มีการละเมิด รวมจำนวนคำแนะนำที่รัฐ รวมทั้งที่รัฐควรจัดตั้งโรงเรียนในแต่ละเขต ชาติ การสอนแบบหลักสูตรทั่วไปควบคู่ไปกับการศึกษาศาสนา คำแนะนำจากรายงานนี้ยังรวมอยู่ในรายงานประจำปีของของกสมรัฐสภา 12 รายงานเกี่ยวกับสิทธิมนุษยชนและเสรีภาพประเทศมองโกเลีย ซึ่งมันเขียน 52013 เมษายนจากการตรวจสอบนี้ รัฐเริ่มให้ความสำคัญกับเด็ก ๆ เหล่านี้เรียนในสถาบันศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้ที่เหลือโรงเรียนการศึกษาทั่วไปการศึกษาศาสนา ตัวอย่าง เมื่อสภาผู้แทนประชาชนลงทะเบียนสถาบันศาสนาหรือโรงเรียน มันยังดูถึงส่วนของหล่นลึกหนาบางที่ถูกทิ้งจากโรงเรียนการศึกษาทั่วไปปฏิบัติที่ดีNHRIs ควรมีอำนาจยอมรับ การตรวจสอบ และพยายามที่จะแก้ไขร้องเรียนการละเมิดสิทธิมนุษยชน และหมายถึงรัฐบาลหรือรัฐสภาหรือข้อร้องเรียนศาลที่ไม่สามารถแก้ไข พวกเขาควรมีอำนาจที่จะปฏิเสธคำร้องเรียนที่ไม่สำคัญ หรือเล็กน้อยเพื่อให้จะได้ให้ความสนใจที่เหมาะสมและความสำคัญกับข้อร้องเรียนของอย่างจริงจังการละเมิดสิทธิมนุษยชนดูแลการร้องเรียนควรกว้าง ครอบคลุมการละเมิดใด ๆ ของสิทธิมนุษยชนยังในกฎหมายภายในประเทศ หรือต่างประเทศ ไม่ควรจำกัดสิทธิเฉพาะหรือร้องเฉพาะประเภท หรือเฉพาะประเภทของ violator ถูกกล่าวหาแต่ละ NHRI ควรนำข้อร้องเรียนในการจัดการกระบวนการที่เหมาะสมกับความบริบททางกฎหมายเฉพาะ และควรทำตอนที่เผย มันนอกจากนี้ควรมีฐานข้อมูลการร้องเรียนที่มีประสิทธิภาพเพื่อเปิดใช้งาน:•ประเภทของข้อร้องเรียนและรูปแบบของการละเมิดเป็น monitories และanalysedร้องเรียนละ•เพื่อติดตามให้มีประสิทธิภาพ และกรณีการจัดการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แห่งชาติคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนของประเทศมองโกเลีย:
การตรวจสอบการละเมิดเด็กสิทธิมนุษยชนร้องเรียนถูกส่งไปยังองค์กรพัฒนาเอกชนมองโกเลียในเรื่องสิทธิของเด็กที่อาศัยอยู่และกำลังศึกษาอยู่ในสถาบันทางศาสนา ร้องเรียนถูกนำตัวไปที่สิทธิมนุษยชนแห่งชาติมองโกเลีย (กสม) ซึ่งร่วมกันตัดสินมัน ร้องเรียนนี้นำไปสู่การเริ่มต้นกสมเพิ่มเติมเข้ามาสอบสวนเรื่องนี้ในปี 2012 กสมสำรวจสถาบันศาสนาทั่วประเทศ นี้รวม 26 วัดพุทธในแปดอำเภอของเงินทุนอูลานบาตอร์ 28 วัดใน 12 จังหวัดเจ็ดสถาบันคริสเตียนและอิสลามเป็นหนึ่งในสถาบันการศึกษา นอกจากนี้กสมได้ยินจาก 290 เด็กผ่านการสัมภาษณ์และการสนทนากลุ่ม การอภิปรายครอบคลุมสภาพความเป็นอยู่ของพวกเขาการศึกษาและการรักษาที่สถาบันการศึกษาในคำถาม. ภายใต้กฎหมายมองโกเลียในความสัมพันธ์ระหว่างรัฐและอารามตราวันที่ 11 พฤศจิกายน 1993 สถาบันศาสนาจะต้องให้เด็กที่มีการศึกษาทั่วไปที่นอกเหนือไปจากพวกเขาศาสนาeducation.292 อ้างอิงจากบทความ 16.7 ของรัฐธรรมนูญมองโกเลียในสิทธิในการศึกษา"[t] เขารัฐต้องให้การศึกษาขั้นพื้นฐานทั่วไปฟรีไม่คิดค่าบริการ ประชาชนอาจจัดตั้งและดำเนินการในโรงเรียนเอกชนหากเหล่านี้ตอบสนองความต้องการของรัฐ. "รัฐยังเป็นผู้รับผิดชอบในการให้เงินทุนพนักงานและการตรวจสอบของสถาบันทางศาสนาเพื่อให้แน่ใจว่าทุกวัยเรียนเด็กได้รับการศึกษาทั่วไป. สืบสวนโดยกสม เผยให้เห็นว่าเด็กจำนวนมากที่อาศัยอยู่และการศึกษาในสถาบันการศึกษาทางศาสนาได้รับการอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้รับการศึกษาทั่วไปที่ทุกคนหรือเป็นเพียงการได้รับการศึกษาทั่วไปต่ำกว่ามาตรฐานเมื่อเทียบกับนักเรียนที่เข้าเรียนในโรงเรียนที่ไม่ใช่ศาสนา เด็กเหล่านี้ถูกปฏิเสธสิทธิในการศึกษาและเป็นผลให้หลายคนถูกทิ้งไว้ข้างหลังไม่สามารถที่จะเข้าร่วมอย่างเต็มที่ในสังคมสมัยใหม่. นอกจากนี้การสืบสวนค้นพบสภาพความเป็นอยู่ไม่เพียงพอสำหรับเด็ก ๆ หลายคนในสถาบันทางศาสนา รายงานผู้เชี่ยวชาญเคราะห์ร้ายบางอาคารแนะนำการรื้อถอนจำนวนของพวกเขาที่ อาคารบางส่วนที่พบว่ามีไม่มีแสงที่เหมาะสมน้ำและ / หรือการสุขาภิบาล มีการแออัดยัดเยียดในหอพักนอกพื้นที่ที่ จำกัด สำหรับการเล่นกีฬาและนันทนาการและเฟอร์นิเจอร์ห้องเรียนไม่เพียงพอและทรัพยากร มีการพบว่ายังจะมีการดูแลสุขภาพไม่เพียงพอและการ จำกัด การเข้าถึงบริการทางการแพทย์มืออาชีพ. ในหลักสูตรของกลุ่มและการสัมภาษณ์บุคคลที่เด็กบอกกสมที่พวกเขาได้รับการดูถูกและมักจะคุกคามและถูกลงโทษบางครั้งรุนแรง จำนวนของเด็กที่ถูกบังคับให้ดำเนินการหนักภาระงานในประเทศที่ด้านบนของการศึกษา ในหลายกรณีอย่างมีนัยสำคัญและความกังวลเกี่ยวกับ NHRCM ที่เป็นเด็กที่ไม่มีการติดต่อกับครอบครัวของพวกเขา. สืบสวนของกสม culminated ในการรายงานรายละเอียดต่างๆสิทธิของเด็กที่ได้รับการละเมิด นอกจากนี้ยังรวมถึงจำนวนข้อเสนอแนะต่อรัฐรวมทั้งรัฐควรจัดตั้งโรงเรียนในแต่ละเขตพื้นที่การเรียนการสอนระดับชาติที่ได้มาตรฐานหลักสูตรทั่วไปควบคู่ไปกับการศึกษาศาสนา ข้อเสนอแนะจากรายงานฉบับนี้รวมอยู่ในรายงานประจำปีของกสมไปยังรัฐสภารายงานวันที่ 12 ด้านสิทธิมนุษยชนและเสรีภาพในมองโกเลียซึ่งส่งเมื่อวันที่ 5 เดือนเมษายนปี 2013 อันเป็นผลมาจากการตรวจสอบนี้รัฐได้เริ่มที่จะให้ความสำคัญกับ เด็กเหล่านั้นกำลังศึกษาอยู่ในสถาบันทางศาสนาโดยเฉพาะกับผู้ที่ออกจากโรงเรียนการศึกษาทั่วไปเพื่อการศึกษาทางศาสนา ตัวอย่างเช่นเมื่อประชาชนสภาผู้แทนราษฎรลงทะเบียนสถาบันศาสนาหรือโรงเรียนก็ยังมีลักษณะที่จะเป็นส่วนหนึ่งของการลดลงลึกหนาบางที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลังจากโรงเรียนการศึกษาทั่วไป. *** การปฏิบัติที่ดีNHRIs ควรมีอำนาจที่จะยอมรับการตรวจสอบและความพยายาม เพื่อแก้ไขปัญหาข้อร้องเรียนของการละเมิดสิทธิมนุษยชนและการอ้างถึงรัฐบาลหรือรัฐสภาหรือข้อร้องเรียนศาลว่าพวกเขาไม่สามารถที่จะแก้ไข พวกเขาควรจะมีอำนาจที่จะปฏิเสธข้อร้องเรียนที่มีเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อให้พวกเขาสามารถที่จะให้ความสนใจที่เหมาะสมและมีความสำคัญต่อข้อร้องเรียนของร้ายแรงละเมิดสิทธิมนุษยชน. เขตอำนาจร้องเรียนควรจะกว้างครอบคลุมการละเมิดใด ๆ ของสิทธิมนุษยชนได้รับการยอมรับในประเทศหรือกฎหมายต่างประเทศ มันไม่ควรจะจำกัด สิทธิเฉพาะหรือประเภทเฉพาะของผู้ร้องเรียนหรือโดยเฉพาะอย่างยิ่งประเภทที่ถูกกล่าวหาฝ่าฝืน. แต่ละ NHRI ควรนำมาใช้วิธีการจัดการเรื่องร้องเรียนที่เหมาะสมกับของบริบททางกฎหมายเฉพาะและควรจะทำตามขั้นตอนที่เปิดเผยต่อสาธารณชน มันควรจะมีฐานข้อมูลการร้องเรียนที่มีประสิทธิภาพเพื่อช่วยให้: •ประเภทของการร้องเรียนและรูปแบบของการละเมิดที่จะเป็น monitories และวิเคราะห์ข้อร้องเรียนของแต่ละบุคคล•ได้รับการติดตามเพื่อให้แน่ใจว่ากรณีที่มีประสิทธิภาพและมีประสิทธิภาพการจัดการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของมองโกเลีย คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ :
ตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชนของเด็ก
ร้องเรียนถูกส่งไปยังเลียไปในเรื่องสิทธิของเด็กที่ใช้ชีวิตและศึกษา
ในสถาบันทางศาสนา ร้องเรียนถูก
นำมาให้คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติมองโกเลีย ( NHRC )
ร่วมที่หยุดมันได้ การร้องเรียนนี้นำไปสู่ NHRC (
เพิ่มเติมสืบสวนในประเด็นนี้ใน 2012 .
NHRC สำรวจสถาบันทางศาสนาทั่วประเทศ
รวม 26 นี้ชาวพุทธในแปดเขตของเมืองหลวงอูลานบาตอร์
28 วัด ใน 12 จังหวัด และสถาบันอิสลาม
7 คริสเตียนคนหนึ่งของสถาบัน นอกจากนี้ , NHRC ได้ยินจากเด็กๆผ่านการสัมภาษณ์
และกลุ่มโฟกัสการอภิปรายครอบคลุมสภาพความเป็นอยู่ของพวกเขา การศึกษา
และการรักษาที่สถาบันในคำถาม .
ภายใต้กฎหมาย มองโกเลีย ในความสัมพันธ์ระหว่างรัฐกับ
วัด , ตราวันที่ 11 พฤศจิกายน 2536 สถาบันทางศาสนาต้อง
ให้เด็กกับการศึกษาทั่วไป นอกจาก education.292 ศาสนา
ของตนตามข้อ 16.7 ของรัฐธรรมนูญ บน
มองโกเลียการศึกษา , " [ T ] เขา รัฐจะต้องให้พื้นฐานทั่วไปเรียนฟรีค่าบริการ
; ประชาชนจะตั้งและประกอบกิจการโรงเรียนเอกชน ถ้าเหล่านี้ตอบสนองความต้องการของรัฐ
" รัฐเป็นผู้รับผิดชอบเพื่อให้ทุน
พนักงานและการตรวจสอบของสถาบันทางศาสนา เพื่อให้แน่ใจว่าทุกโรงเรียนอายุ
เด็กรับ การศึกษาทั่วไป .
การสืบสวนโดย NHRC พบว่าหลายห้องสนทนา
เด็กในสถาบันทางศาสนา ถ้าไม่ได้รับการศึกษาทั่วไปเลย
หรือเพียงได้รับย่อยมาตรฐานทั่วไปการศึกษาเปรียบเทียบกับนักเรียนที่เข้าเรียนในโรงเรียนศาสนา
ไม่ เด็กเหล่านี้ได้ถูก
ปฏิเสธสิทธิในการศึกษา และ ผล หลาย ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง
ไม่สามารถที่จะมีส่วนร่วมอย่างเต็มที่ในสังคมสมัยใหม่ .
นอกจากนี้ สอบสวนเปิดเผยเพียงพอ เงื่อนไขชีวิต
หลายเด็กในสถาบันทางศาสนา รายงานผู้เชี่ยวชาญตึกร้างบาง
, เรื่องการรื้อถอนของตัวเลขของพวกเขา บางอาคาร
ไม่มีเหมาะสม แสง น้ำ และ / หรือ สุขาภิบาล มี
ความแออัดในหอพักจำกัดพื้นที่ภายนอกสำหรับกีฬาและนันทนาการ และห้องเรียนไม่เพียงพอ
เฟอร์นิเจอร์ และทรัพยากร นอกจากนี้ ยังพบว่ามีแพทย์ไม่เพียงพอ
จำกัดการเข้าถึงบริการทางการแพทย์มืออาชีพ .
ในหลักสูตรของการสนทนากลุ่ม และการสัมภาษณ์บุคคล เด็กบอก
NHRC ที่พวกเขามักจะถูกดูถูกและข่มเหงและถูกลงโทษ
บางครั้งรุนแรงจำนวนของเด็กที่ถูกบังคับให้แบกภาระหนัก
ในด้านบนของการศึกษาของพวกเขา ในหลายกรณี และที่สําคัญ
ความกังวลถึง nhrcm เป็นเด็กที่ไม่มีครอบครัว ปกติติดต่อกับ
.
ของ NHRC การสืบสวน culminated ในรายงานรายละเอียดต่างๆ
สิทธิของเด็กที่ถูกละเมิด นอกจากนี้ยังรวมจำนวน
ข้อเสนอแนะต่อรัฐ