While the actual origin of the term

While the actual origin of the terms debit and credit is unknown, the first known recorded use of the terms is Venetian Luca Pacioli's 1494 work, Summa de Arithmetica, Geometria, Proportioni et Proportionalita (translated: Everything About Arithmetic, Geometry, Proportions and Proportionality). Pacioli devoted one section of his book to documenting and describing the double-entry bookkeeping system in use during the Renaissance by Venetian merchants, traders and bankers. This system is still the fundamental system in use by modern bookkeepers.[4]

One theory is that in its original Latin, Pacioli's Summa used the Latin words debere (to owe) and credere (to entrust) to describe the two sides of a closed accounting transaction. When his work was translated, the Latin words debere and credere became the English debit and credit. Under this theory, the abbreviations Dr (for debit) and Cr (for credit) derive from the original Latin.[5] However, Sherman[6] casts doubt on this idea because Pacioli does not use debere nor Dr nor any word of similar root in his journal entries. In fact Pacioli uses Per (Latin for "from") for the left side of the sentence and A (Latin for "to") to begin the right side. Sherman goes on to say that the earliest text he found that actually uses "Dr." as an abbreviation in this context was an English text, the third edition (1633) of Ralph Handson's book Analysis or Resolution of Merchant Accompts[7] and that Handson uses Dr. as an abbreviation for the English word "debtor." (Sherman could not locate a first edition, but speculates that it too used Dr. for debtor.)

Jackson[8] notes that "debtor" need not be a person, but can be an abstract operator (cf. "divisor" in math) "...it became the practice to extend the meanings of the terms ... beyond their original personal connotation and apply them to inanimate objects and abstract conceptions...".

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่ต้นกำเนิดจริงของเงื่อนไขการเดบิตและเครดิตไม่รู้จัก การใช้รู้จักบันทึกแรกของเงื่อนไขเป็นงาน 1494 Venetian ลูกา Pacioli ของ Summa de Arithmetica, Geometria, Proportioni และ Proportionalita (แปล: ทุกอย่างเกี่ยวกับเลขคณิต เรขาคณิต สัดส่วน และสัดส่วน) ส่วนหนึ่งของหนังสือของเขาทุ่มเท Pacioli เอกสาร และอธิบายระบบทำบัญชีสองรายการใช้ในช่วงเรเนสซองตามร้านค้าที่เวเนเชี่ยน ผู้ค้า และนายธนาคาร ระบบนี้ยังคงเป็นระบบพื้นฐานในการใช้สมัยใหม่ว่าด้วย [4]ทฤษฎีหนึ่งคือ ว่า ในละตินฉบับ Summa Pacioli ของใช้คำละติน debere (การค้างชำระ) และ credere (ฝากฝัง) อธิบายทั้งสองด้านของธุรกรรมที่ปิดบัญชี เมื่องานของเขาถูกแปล คำละติน debere และ credere เป็น ภาษาอังกฤษเดบิตและเครดิต ภายใต้ทฤษฎีนี้ ตัวย่อ Dr (สำหรับเดบิต) และ Cr (สำหรับเครดิต) มาจากภาษาละตินเดิม [5] อย่างไรก็ตาม เชอร์แมน [6] มนุษย์สงสัยในความคิดนี้เนื่องจาก Pacioli ไม่ใช้ debere หรือ Dr หรือคล้ายรากคำใด ๆ ในรายการของสมุดรายวัน ในความเป็นจริง Pacioli ใช้ต่อ (ละตินสำหรับ "จาก") ในด้านซ้ายของประโยคและมี (ละตินสำหรับ "กับ") เพื่อเริ่มด้านขวา เชอร์แมนไปเพื่อบอกว่า ข้อความแรกสุดที่เขาพบที่จริงใช้ "ดร." เป็นตัวย่อในบริบทนี้คือ ข้อความภาษาอังกฤษ สามรุ่น (1633) Ralph Handson หนังสือวิเคราะห์ การแก้ปัญหาร้านค้า Accompts [7] และที่ Handson ใช้ดร.เป็นตัวย่อสำหรับคำภาษาอังกฤษว่า "ลูกหนี้" (เชอร์แมนสามารถหารุ่นแรก แต่ speculates ว่า จะไปใช้ดร.สำหรับลูกหนี้)Jackson [8] หมายเหตุว่า "ลูกหนี้" ไม่จำเป็นต้องเป็นคน แต่สามารถมีตัวดำเนินการแบบนามธรรม (มัทธิว "หาร" ในทางคณิตศาสตร์) "... .it เป็น วิธีปฏิบัติในการขยายความหมายของเงื่อนไขนอกเหนือจากความนัยส่วนตัวเดิม... และนำไปใช้กับวัตถุ inanimate และบทคัดย่อ conceptions..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่ต้นกำเนิดที่แท้จริงของคำว่าเดบิตและเครดิตเป็นที่รู้จักการใช้บันทึกรู้จักกันครั้งแรกของข้อตกลงคือ Venetian Luca Pacioli ของ 1494 ทำงาน Summa เด Arithmetica, Geometria, Proportioni et Proportionalita (แปล: ทุกอย่างเกี่ยวกับเลขคณิตเรขาคณิตสัดส่วนและสัดส่วน) . Pacioli อุทิศส่วนหนึ่งของหนังสือของเขาที่จะจัดเก็บเอกสารและอธิบายระบบการทำบัญชีรายการสองครั้งในการใช้งานในช่วงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาโดยพ่อค้าเวนิสผู้ค้าและธนาคาร ระบบนี้ยังคงเป็นระบบพื้นฐานในการใช้งานโดย bookkeepers ที่ทันสมัย. [4] ทฤษฎีหนึ่งที่อยู่ในต้นฉบับภาษาละตินของ Summa Pacioli ที่ใช้ภาษาละตินคำ debere (เป็นหนี้) และ credere (เพื่อมอบความไว้วางใจ) เพื่ออธิบายทั้งสองด้านของปิด รายการทางบัญชี เมื่อผลงานของเขาได้รับการแปลคำภาษาละติน debere credere และกลายเป็นภาษาอังกฤษเดบิตและบัตรเครดิต ภายใต้ทฤษฎีนี้ตัวย่อที่ดร (สำหรับบัตรเดบิต) และโครเมียม (เครดิต) เป็นผลมาจากต้นฉบับภาษาละติน. [5] อย่างไรก็ตามเชอร์แมน [6] ปลดเปลื้องข้อสงสัยเกี่ยวกับความคิดนี้เพราะ Pacioli ไม่ได้ใช้ debere หรือดรหรือคำพูดของที่คล้ายกัน รากในรายการบันทึกของเขา ในความเป็นจริง Pacioli ใช้ต่อ (ภาษาละติน "จาก") สำหรับทางด้านซ้ายของประโยคและ A (ภาษาละติน "กับ") ที่จะเริ่มต้นด้านขวา เชอร์แมนกล่าวต่อไปว่าข้อความแรกที่เขาพบว่าใช้จริง "ดร." เป็นย่อในบริบทนี้เป็นข้อความภาษาอังกฤษรุ่นที่สาม (1633) การวิเคราะห์หนังสือราล์ฟ Handson หรือความละเอียดของร้านค้า Accompts [7] และ Handson ใช้ดร. เป็นคำย่อของคำภาษาอังกฤษเป็น "ลูกหนี้". (เชอร์แมนไม่สามารถหารุ่นแรก แต่ผลตอบแทนที่ใช้มันมากเกินไปสำหรับลูกหนี้ดร.) แจ็คสัน [8] บันทึกว่า "ลูกหนี้" ไม่จำเป็นต้องเป็นคน แต่สามารถเป็นผู้ประกอบการที่เป็นนามธรรม (cf "หาร" ในวิชาคณิตศาสตร์ ) "... มันก็กลายเป็นทางปฏิบัติที่จะขยายความหมายของข้อตกลง ... เกินกว่าความหมายส่วนตัวของพวกเขาเดิมและนำไปใช้กับวัตถุที่ไม่มีชีวิตและแนวความคิดนามธรรม ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่ต้นกำเนิดที่แท้จริงของด้านเดบิตและเครดิต คือ ไม่รู้จัก รู้จักกันครั้งแรกที่บันทึกการใช้เงื่อนไขของ เวเนเชี่ยน ลูก้า ปาซิโอลิเราทำงาน summa de arithmetica geometria proportioni , , และ proportionalita ( แปล : ทุกอย่างเกี่ยวกับคณิตศาสตร์ , เรขาคณิต , สัดส่วนและความเหมาะสม )ปาซิโอลิอุทิศส่วนหนึ่งของหนังสือของเขาเพื่อบันทึกและอธิบายในการใช้ระบบการทำบัญชีรายการสองครั้งในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาโดยพ่อค้าชาวเวนิส ผู้ค้า และนายธนาคาร ระบบนี้ยังเป็นระบบพื้นฐานในการใช้งานโดย bookkeepers สมัยใหม่ [ 4 ]

ทฤษฎีหนึ่งคือ ในต้นฉบับภาษาละตินปาซิโอลิก็ summa ใช้ภาษาละตินคำ debere ( เป็นหนี้ ) และ credere ( ฝาก ) อธิบายสองด้านของรายการบัญชีปิด เมื่องานของเขาได้แปลคำภาษาละตินและภาษาอังกฤษ debere credere เป็นเดบิตและเครดิต ภายใต้ทฤษฎีนี้ ย่อดร ( เดบิต ) และ Cr ( เครดิต ) สืบทอดมาจากต้นฉบับภาษาละติน [ 5 ] อย่างไรก็ตามเชอร์แมน [ 6 ] ปลดเปลื้องข้อสงสัยในความคิดนี้ เพราะไม่ได้ใช้ debere ปาชิโอลิหรือดรหรือใด ๆของรากคำที่คล้ายกันในรายการของเขาในวารสาร ในความเป็นจริงปาซิโอลิใช้ต่อ ( ภาษาละตินสำหรับ " จาก " ) สำหรับด้านซ้ายของประโยค ( ภาษาละตินสำหรับ " กับ " ) เพื่อเริ่ม ด้านขวา เชอร์แมนกล่าวต่อไปว่าข้อความแรกสุดที่เขาพบว่า จริงๆ แล้วใช้ " หมอ " เป็นคำย่อในบริบทนี้เป็นข้อความภาษาอังกฤษรุ่นที่สาม ( 1633 ) ของราล์ฟ แฮนซัน หนังสือ การวิเคราะห์หรือความละเอียดของพ่อค้า accompts [ 7 ] และ แฮนซันใช้ ดร. เป็นคำย่อสำหรับคำภาษาอังกฤษที่ " ลูกหนี้ " ( เชอร์แมนไม่สามารถหารุ่นแรก แต่ speculates มันเกินไปใช้ดร. ลูกหนี้ )

[ 8 ] หมายเหตุว่า แจ็คสัน " ลูกหนี้ " ไม่ต้องคน แต่สามารถเป็นผู้ประกอบการที่เป็นนามธรรม ( CF . " ตัวหาร " ในทางคณิตศาสตร์ ) " . . . . . . .มันกลายเป็นที่ฝึกเพื่อขยายความหมายของคำ . . . . . . . นอกเหนือจากของเดิมส่วนตัวความหมายแฝงและใช้พวกเขาเพื่อวัตถุและนามธรรมแนวความคิด . . . . . . . "