Background: Bithynia siamensis goni

Background: Bithynia siamensis goniomphalos is the snail intermediate host of the liver fluke, Opisthorchis viverrini, the
leading cause of cholangiocarcinoma (CCA) in the Greater Mekong sub-region of Thailand. Despite the severe public health
impact of Opisthorchis-induced CCA, knowledge of the molecular interactions occurring between the parasite and its snail
intermediate host is scant. The examination of differences in gene expression profiling between uninfected and O. viverriniinfected
B. siamensis goniomphalos could provide clues on fundamental pathways involved in the regulation of snailparasite
interplay.
Methodology/Principal Findings: Using high-throughput (Illumina) sequencing and extensive bioinformatic analyses, we
characterized the transcriptomes of uninfected and O. viverrini-infected B. siamensis goniomphalos. Comparative analyses of
gene expression profiling allowed the identification of 7,655 differentially expressed genes (DEGs), associated to 43 distinct
biological pathways, including pathways associated with immune defense mechanisms against parasites. Amongst the
DEGs with immune functions, transcripts encoding distinct proteases displayed the highest down-regulation in Bithynia
specimens infected by O. viverrini; conversely, transcription of genes encoding heat-shock proteins and actins was
significantly up-regulated in parasite-infected snails when compared to the uninfected counterparts.
Conclusions/Significance: The present study lays the foundation for functional studies of genes and gene products
potentially involved in immune-molecular mechanisms implicated in the ability of the parasite to successfully colonize its
snail intermediate host. The annotated dataset provided herein represents a ready-to-use molecular resource for the
discovery of molecular pathways underlying susceptibility and resistance mechanisms of B. siamensis goniomphalos to O.
viverrini and for comparative analyses with pulmonate snail intermediate hosts of other platyhelminths including
schistosomes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลัง: Bithynia เซา goniomphalos เป็นโฮสต์กลางหอยทากของ fluke ตับ Opisthorchis viverrini การสาเหตุของมะเร็งท่อน้ำดี (CCA) ในอนุภูมิภาคแม่น้ำโขงมากขึ้นของประเทศไทย แม้สุขภาพของประชาชนอย่างรุนแรงผลกระทบของ Opisthorchis เกิดมะเร็งท่อน้ำดี ความรู้ของปฏิกิริยาโมเลกุลที่เกิดขึ้นระหว่างปรสิตของหอยทากโฮสต์กลางมีไม่เพียงพอ การตรวจสอบของความแตกต่างในยีนนิพจน์ที่รวบรวมสถานะระหว่างการติดเชื้อ และ o. ก viverriniinfectedGoniomphalos เซา B. สามารถให้เบาะแสเกี่ยวกับทางเดินพื้นฐานที่เกี่ยวข้องในการควบคุมของ snailparasiteอิทธิพลค้นพบวิธีการ/หลัก: ใช้ความเร็วสูง (Illumina) ลำดับและวิเคราะห์เชิงวิวัฒนาการมากมาย เราลักษณะ transcriptomes ของการติดเชื้อ และ o. ก viverrini ที่ติดเชื้อ B. เซา goniomphalos การวิเคราะห์เปรียบเทียบยีนนิพจน์โปรไฟล์อนุญาตให้รหัสของ 7,655 งูแสดงยีน (DEGs), เกี่ยวข้องกับระดับ 43ทางชีวภาพ ทางเดินรวมทั้งเกี่ยวข้องกับกลไกการป้องกันของภูมิคุ้มกันกับปรสิต ท่ามกลางการDEGs กับการทำงานของภูมิคุ้มกัน ใบแสดงผลการเข้ารหัสระดับโปรตีเอสแสดงลงกฎระเบียบสูงสุดใน Bithyniaตัวอย่างการติดเชื้อ โดย viverrini o. ก ในทางกลับกัน ถอดรหัสของยีนการเข้ารหัส actins และความร้อนได้อย่างมีนัยสำคัญขึ้นควบคุมในหอยทากติดเชื้อปรสิตเมื่อเทียบกับ counterparts ปลอดเชื้อข้อสรุป/ความสำคัญ: การศึกษาวางรากฐานสำหรับการศึกษาหน้าที่ของยีนและยีนอาจเกี่ยวข้องในกลไกระดับโมเลกุลภูมิคุ้มกันที่เกี่ยวข้องในความสามารถของปรสิตไปเรียบร้อยแล้วตั้งรกรากหอยทากกลางโฮสต์ ชุดข้อมูลประกอบที่มีระบุไว้ในหมายถึงทรัพยากรโมเลกุลพร้อมใช้สำหรับการการค้นพบเส้นทางโมเลกุลพื้นฐานกลไกความอ่อนแอและความต้านทานของ goniomphalos B. สยามไปโอviverrini และวิเคราะห์เปรียบเทียบกับหอยทาก pulmonate โฮสต์กลางของ platyhelminths อื่น ๆ รวมทั้งschistosomes

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลัง: Bithynia siamensis goniomphalos เป็นเจ้าภาพกลางหอยทากของพยาธิใบไม้ตับ Opisthorchis viverrini ที่
สาเหตุหลักของมะเร็งท่อน้ำดี (CCA) ในมหานครอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขงแห่งประเทศไทย แม้จะมีสุขภาพที่รุนแรงสาธารณะ
ผลกระทบของ Opisthorchis เหนี่ยวนำให้เกิดมะเร็งท่อน้ำดี, ความรู้เกี่ยวกับโมเลกุลที่เกิดขึ้นระหว่างปรสิตและหอยทากของ
กลางเจ้าบ้านจะขาดแคลน การตรวจสอบความแตกต่างในการแสดงออกของยีน profiling ระหว่างที่ไม่ติดเชื้อและทุม viverriniinfected
บี goniomphalos siamensis สามารถให้เบาะแสบนทางเดินพื้นฐานมีส่วนร่วมในการควบคุมของ snailparasite
กันและกัน.
วิธีการ / ผลการวิจัยหลัก: การใช้สูง throughput (Illumina) ลำดับและการวิเคราะห์ bioinformatic กว้างขวางเรา
โดดเด่นของทรานสไม่ติดเชื้อและทุม viverrini เชื้อ B. goniomphalos siamensis . การวิเคราะห์เปรียบเทียบ
การแสดงออกของยีนที่ได้รับอนุญาตโปรไฟล์ประจำตัวประชาชนของ 7655 การแสดงออกของยีนที่แตกต่างกัน (degs) ที่เกี่ยวข้องกับ 43 แตกต่างกัน
อย่างทุลักทุเลทางชีวภาพรวมทั้งทางเดินที่เชื่อมโยงกับกลไกการป้องกันภูมิคุ้มกันปรสิต ในบรรดา
degs กับการทำงานของระบบภูมิคุ้มกันยีนเข้ารหัสโปรตีเอสที่แตกต่างกันแสดงสูงสุดกฎระเบียบลงใน Bithynia
ตัวอย่างที่ติดเชื้อจากพยาธิ; ตรงกันข้ามการถอดความของยีนโปรตีนความร้อนช็อกและ actins เป็น
อย่างมีนัยสำคัญขึ้นควบคุมในหอยทากปรสิตที่ติดเชื้อเมื่อเทียบกับคู่ที่ไม่ติดเชื้อ.
สรุปผลการวิจัย / ความสำคัญ: การศึกษาครั้งนี้วางรากฐานสำหรับการศึกษาการทำงานของยีนและผลิตภัณฑ์ยีน
ที่อาจมีส่วนร่วมใน กลไกภูมิคุ้มกันโมเลกุลที่เกี่ยวข้องในความสามารถของปรสิตที่จะประสบความสำเร็จในอาณานิคมของ
กลางเจ้าบ้านหอยทาก ชุดข้อมูลที่ให้ไว้ในข้อเขียนหมายถึงทรัพยากรโมเลกุลพร้อมต่อการใช้งานสำหรับ
การค้นพบทางเดินโมเลกุลพื้นฐานความอ่อนแอและความต้านทานต่อกลไกของ goniomphalos บี siamensis เพื่อ O.
viverrini และวิเคราะห์เปรียบเทียบกับ pulmonate หอยทากเจ้าภาพกลาง platyhelminths อื่น ๆ รวมทั้ง
schistosomes

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลัง : บิธิเนีย siamensis goniomphalos เป็นหอยทากกลางกองทัพของโรคพยาธิใบไม้ตับ Opisthorchis viverrini ,สาเหตุของมะเร็งท่อน้ำดี ( CCA ) ในกลุ่มประเทศภูมิภาคลุ่มน้ำโขงของประเทศไทย แม้สุขภาพของประชาชนอย่างรุนแรงผลกระทบของ Opisthorchis ชักนำ CCA , ความรู้ของโมเลกุลปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นระหว่างปรสิตและหอยทากโฮสต์กลาง คือ ขาดแคลน การตรวจสอบความแตกต่างในการแสดงออกของยีนระหว่างมาก่อน . viverriniinfected และโปรไฟล์B . siamensis goniomphalos สามารถให้เบาะแสเกี่ยวกับแนวทางพื้นฐานที่เกี่ยวข้องในการควบคุม snailparasiteการมีปฏิกิริยาต่อกันและกัน .ค้นพบวิธีการหลักที่ใช้ช่วย ( Illumina ) และลำดับไบโอ นฟ ์เมติกวิเคราะห์อย่างละเอียด เราลักษณะของผู้ที่ไม่ติดเชื้อ และ transcriptomes O . viverrini ติดเชื้อ . siamensis goniomphalos . การวิเคราะห์เชิงเปรียบเทียบของการแสดงออกของยีนการอนุญาต กำหนด 7655 แสดงออกแตกต่างกันยีน ( degs ) ที่เกี่ยวข้องกับ 43 ที่แตกต่างทางชีวภาพ รวมทั้งเซลล์ที่เกี่ยวข้องกับภูมิคุ้มกันการป้องกันกลไกต้านปรสิต ท่ามกลางdegs ด้วยฟังก์ชันการเข้ารหัสที่แตกต่างกันทางภูมิคุ้มกัน ใบแสดง down-regulation สูงสุดในไบธีเนียตัวอย่างผู้ติดเชื้อโดย O . viverrini ในทางกลับกัน transcription ของยีนฮีตช็อกโปรตีนและ actins คือการเข้ารหัสอย่างคาติดเชื้อปรสิตหอยทากเมื่อเทียบกับ counterparts มาก่อน .สรุป / ความสำคัญ : ปัจจุบันการศึกษาวางรากฐานสำหรับการศึกษาการทำงานของยีนและยีนผลิตภัณฑ์อาจมีส่วนร่วมในกลไกระดับโมเลกุลที่เกี่ยวข้องกับระบบภูมิคุ้มกันในความสามารถของปรสิตการตั้งรกรากของเรียบร้อยแล้วหอยทากกลางเป็นเจ้าภาพ ที่แสดงข้อมูลไว้ในที่นี้ หมายถึง พร้อมที่จะใช้ทรัพยากรระดับโมเลกุลสำหรับการค้นพบโมเลกุลเซลล์ต้นแบบและกลไกของความต้านทานต่อการพ. siamensis goniomphalos กับ Oมีการวิเคราะห์เปรียบเทียบกับ pulmonate หอยทากและโฮสต์ของอื่น ๆรวมทั้ง platyhelminths กลางไม่ใช่ .