When we turn to the second part of

When we turn to the second part of this principle for institutional choice (the important requirement that goes by its own name of 'the Difference Principle'), we have to examine how the different potential institutional arrangements would mesh with, and interact with, behav¬ioural norms standard in the society. Indeed, even the language of the difference principle reflects the involvement of this criterion with what would actually happen in the society (that is, whether inequal¬ities will work out to be of the greatest benefit of the least-advantaged members of society'). Again, this gives Rawls much more room to build in sensitivity to behavioural differences.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเราหันไปส่วนที่สองของหลักการในการเลือกสถาบัน (ความต้องการที่สำคัญที่จะไปโดยใช้ชื่อของตัวเองในหลักการความแตกต่าง ') นี้เรามีการตรวจสอบวิธีการจัดที่แตกต่างกันของสถ​​าบันที่มีศักยภาพจะตาข่ายกับและโต้ตอบกับพฤติกรรม ¬ ioural บรรทัดฐานมาตรฐานในสังคม อันที่จริงแม้ภาษาของหลักการที่แตกต่างกันสะท้อนให้เห็นถึงการมีส่วนร่วมของเกณฑ์นี้กับสิ่งที่จะเกิดขึ้นจริงในสังคม (นั่นคือไม่ว่าจะเป็น ities ¬ Inequal จะทำงานออกมาเป็นของผลประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในสมาชิกอย่างน้อยได้เปรียบของสังคม ') อีกครั้งนี้จะช่วยให้วล์ห้องพักมากขึ้นในการสร้างความไวต่อความแตกต่างของพฤติกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเราเปิดส่วนสองของหลักการนี้เลือกสถาบันความ (สำคัญต้องการที่ไป ด้วยตนเองชื่อ "หลักความแตกต่าง'), เราต้องตรวจสอบการจัดสถาบันอาจแตกต่างกันจะสอด และโต้ตอบกับ behav¬ioural บรรทัดฐานมาตรฐานในสังคม แน่นอน แม้แต่ภาษาหลักแตกต่างสะท้อนให้เห็นถึงเงื่อนไขนี้ด้วยอะไรจะเกิดขึ้นจริงในสังคมมีส่วนร่วม (นั่นคือ ว่า inequal¬ities จะทำให้ได้ประโยชน์สูงสุดของสมาชิกพิจารณาเป็นพิเศษอย่างน้อยสังคม ') อีก นี้ให้ Rawls ห้องมากสร้างความไวให้ความแตกต่างของพฤติกรรมการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเราไปยังส่วนที่สองของหลักการนี้เป็นทางเลือกสำหรับสถาบันความต้องการที่สำคัญที่จะไปตามชื่อของ"หลักการความแตกต่างที่')เรามีการตรวจสอบว่ามีการจัดเตรียมสถาบันมี ศักยภาพ ที่แตกต่างกันไปจะตาข่ายพร้อมด้วยและมีปฏิสัมพันธ์กับ behav บรรทัดฐาน ¬ ioural มาตรฐานในสังคมได้ จริงๆแล้วแม้จะใช้ ภาษา ของหลักการความแตกต่างที่สะท้อนถึงการมีส่วนร่วมของมาตรฐานนี้ด้วยว่าจะเกิดอะไรขึ้นในสังคมได้อย่างแท้จริง(ซึ่งก็คือไม่ว่าจะ ities inequal ¬ จะทำงานออกมาให้เป็นของคุณได้รับประโยชน์สูงสุดของสมาชิกอย่างน้อยได้รับการทดสอบของสังคม') อีกครั้งนี้จะช่วยให้นำเสนอโดยจอห์นรอลส์ยอมรับมากห้องพักมากกว่าจะสร้างในความไวต่อความแตกต่างพฤติกรรม