A 60-day growth trial was conducted

A 60-day growth trial was conducted to investigate the effect of dietary protein levels on growth performance,
digestive enzyme activities, transaminase activities and GH-IGF-I axis gene expression of broodstock gibel carp
(initial body weight, 180.3 ± 0.4 g) using diets containing white fishmeal and casein as the main protein sources.
Six isolipidic (100 g kg−1
) and isoenergetic (gross energy 17.5 kJ g−1
) diets were prepared, with protein levels
ranging from 200 to 400 g kg−1 at 40 g kg−1 increments. Each diet was fed by hand to triplicate groups of 22
fish each to apparent satiation four times a day. Results indicated that specific growth rate (SGR), feed efficiency
(FE) and protein retention efficiency (PRE) significantly increased with the increase of dietary protein levels from
200 to 360 g kg−1
, after that, SGR and FE plateaued while PRE notably decreased. Whole-body and muscle crude
lipid increased and moisture decreased with increasing dietary protein levels; whereas crude protein and ash in
whole-body and muscle, condition factor, vicerosomatic index and hepatosomatic index showed no obvious differences
between treatments. Plasma ammonia concentration, hepatic alanine transaminase and aspartate transaminase
activities markedly enhanced with the increase of dietary protein level up to 320–360 g kg−1
. Intestinal
trypsin activity peaked in fish fed protein level of 320 g kg−1
, and then remarkably descended; while no significant
differences were observed in intestinal lipase and α-amylase. The relative mRNA abundance of insulin like
growth factor-I (IGF-I) in liver notably up-regulated with dietary protein level increasing to 360 g kg−1
, and
down-regulated at higher protein level. Pituitary growth hormone (GH) mRNA showed an almost opposite
trend with IGF-I. In conclusion, based on a broken-line analysis of SGR, the recommended dietary protein level
for broodstock gibel carp was 369 g kg−1
, which was higher than that for sub-adult fish.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เติบโต 60-วันทดลองได้ดำเนินการตรวจสอบผลของระดับโปรตีนอาหารเจริญเติบโตประสิทธิภาพกิจกรรมของเอนไซม์ย่อยอาหาร กิจกรรม transaminase และ GH-IGF-ฉันแกนยีนของปลาคาร์ฟสูตร gibel(เริ่มต้นน้ำหนัก 180.3 ± 0.4 g) โดยใช้อาหารที่ประกอบด้วยเคซีนและ fishmeal สีขาวเป็นแหล่งโปรตีนหลักนั้น(Kg−1 100 กรัม 6 isolipidic) และ isoenergetic (พลังงานรวม 17.5 kJ g−1) อาหารถูกจัดเตรียม มีระดับโปรตีนตั้งแต่ 200 ถึง 400 g kg−1 ที่ที kg−1 40 g อาหารแต่ละถูกเลี้ยงด้วยมือกับกลุ่ม triplicate ของ 22ปลาแต่ละที่จะชัดเจน satiation วันละสี่ครั้ง ผลระบุว่า เฉพาะอัตราการเติบโต (SGR), อาหารประสิทธิภาพ(FE) และโปรตีนคงประสิทธิภาพ (ก่อน) เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับการเพิ่มขึ้นของระดับโปรตีนในอาหารจากkg−1 200-360 gหลังจากนั้น SGR และ FE plateaued ขณะก่อนยวดลดลง ทั้งร่างกายและกล้ามเนื้อหยาบระดับไขมันในเลือดเพิ่มขึ้น และลดความชื้น ด้วยการเพิ่มอาหารโปรตีนระดับ ในขณะที่น้ำมันโปรตีนและเถ้าในทั้งร่างกาย และกล้ามเนื้อ ปัจจัยเงื่อนไข vicerosomatic ดัชนี และดัชนี hepatosomatic แสดงให้เห็นความแตกต่างไม่ชัดเจนระหว่างการรักษา ความเข้มข้นของแอมโมเนียพลาสมา อะลานีนตับ transaminase และ aspartate transaminaseกิจกรรมที่เพิ่มขึ้นอย่างเด่นชัดกับการเพิ่มขึ้นของระดับโปรตีนในอาหารได้ถึง 320-360 g kg−1. ลำไส้ทริปซินกิจกรรม peaked ในปลาที่เลี้ยงระดับโปรตีนของ kg−1 ก.แล้ว เชิญสืบเชื้อสาย ในขณะที่ไม่สำคัญความแตกต่างที่พบในลำไส้เอนไซม์ไลเปสและ amylase ด้วยกองทัพ ชอบมากมาย mRNA ญาติของอินซูลินปัจจัยการเจริญเติบโต-ฉัน (IGF-ฉัน) ในตับยวดขึ้นควบคุมด้วยอาหารโปรตีนเพิ่มขึ้นเพื่อ kg−1 360 gและลงระเบียบระดับโปรตีนสูงขึ้น ใต้สมองฮอร์โมนเจริญเติบโต (GH) mRNA พบเกือบตรงข้ามแนวโน้มกับ IGF-ฉัน เบียดเบียน ตามวิเคราะห์บรรทัดเสียของ SGR ระดับโปรตีนอาหารแนะนำสำหรับสูตร ปลาคาร์ฟ gibel มี 369 g kg−1ซึ่งมีสูงกว่าที่ปลาย่อยผู้ใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดลองการเจริญเติบโต 60
วันมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของระดับโปรตีนในอาหารต่อการเจริญเติบโตเอนไซม์ย่อยอาหารกิจกรรมtransaminase และ GH-IGF-I การแสดงออกของยีนแกนของพ่อแม่พันธุ์ปลาคาร์พ Gibel
(น้ำหนักตัวเริ่มต้น 180.3 ± 0.4 กรัม) โดยใช้ อาหารที่มีปลาป่นสีขาวและเคซีนเป็นแหล่งโปรตีนหลัก.
หก isolipidic (100
กรัมต่อกิโลกรัม-1) และ isoenergetic (พลังงานขั้นต้น 17.5
กิโลจูลกรัม-1) อาหารที่ได้จัดทำขึ้นโดยมีระดับโปรตีนตั้งแต่ 200-400 กรัมต่อกิโลกรัม-1 ที่ 40 กรัมต่อกิโลกรัมเพิ่มขึ้นทีละ 1
อาหารที่แต่ละคนได้รับการเลี้ยงดูด้วยมือเพื่อเพิ่มขึ้นสามเท่าของ 22
กลุ่มปลาแต่ละที่จะเต็มอิ่มชัดสี่ครั้งต่อวัน ผลการศึกษาพบว่าอัตราการเจริญเติบโตจำเพาะ (SGR) ประสิทธิภาพการใช้อาหาร
(FE) และประสิทธิภาพการกักเก็บโปรตีน (PRE) เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับการเพิ่มขึ้นของระดับโปรตีนจาก
200-360 กรัมต่อกิโลกรัม-1
หลังจากนั้น SGR และ FE plateaued ขณะที่ก่อนสะดุดตา ลดลง
ทั้งร่างกายและกล้ามเนื้อดิบไขมันที่เพิ่มขึ้นและความชื้นลดลงด้วยการเพิ่มระดับโปรตีน; ในขณะที่โปรตีนและเถ้าในทั้งร่างกายและกล้ามเนื้อปัจจัยสภาพดัชนี vicerosomatic และดัชนีตับพบว่าไม่มีความแตกต่างที่เห็นได้ชัดระหว่างการรักษา พลาสม่าเข้มข้นของแอมโมเนีย transaminase อะลานีนตับและ aspartate transaminase กิจกรรมที่เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดกับการเพิ่มขึ้นของระดับโปรตีนสูงถึง 320-360 กรัมต่อกิโลกรัม-1 ลำไส้กิจกรรม trypsin แหลมในระดับโปรตีนปลา 320 กรัมต่อกิโลกรัม-1 และจากนั้นเดินลงมาอย่างน่าทึ่ง; อย่างมีนัยสำคัญขณะที่ไม่มีความแตกต่างที่พบในลำไส้และเอนไซม์ไลเปสαอะไมเลส ความอุดมสมบูรณ์ mRNA ญาติของอินซูลินเช่นปัจจัยการเจริญเติบโต-I (IGF-I) ในตับสะดุดตาขึ้นควบคุมที่มีระดับโปรตีนที่เพิ่มขึ้นถึง 360 กรัมต่อกิโลกรัม-1 และควบคุมลงในระดับที่สูงขึ้นของโปรตีน ฮอร์โมนการเจริญเติบโตต่อมใต้สมอง (GH) mRNA แสดงให้เห็นตรงข้ามเกือบแนวโน้มมีIGF- สรุปได้ว่าอยู่บนพื้นฐานของการวิเคราะห์หักสายของ SGR, แนะนำระดับโปรตีนในอาหารสำหรับปลาคาร์พเป็นพ่อแม่พันธุ์Gibel 369 กรัมต่อกิโลกรัม-1 ซึ่งสูงกว่าปลาย่อยผู้ใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

60 วันของการทดลองครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของระดับโปรตีนในอาหารต่อสมรรถนะการเจริญเติบโต
กิจกรรมเอนไซม์ย่อยอาหาร , กิจกรรมและ gh-igf-i แกนการแสดงออกของยีน gibel เลี้ยงปลาคาร์พ
4 เบื้องต้น ( น้ำหนักตัว 180.3 ± 0.4 กรัม ) ด้วยอาหารที่มีปลาป่นสีขาวและเคซีนเป็นแหล่งโปรตีนหลัก .
6 isolipidic ( 100 กรัมต่อกิโลกรัม− 1
) และ isoenergetic ( พลังงานทั้งหมด 17.5 กิโล G − 1
) อาหารที่ถูกเตรียมไว้ กับระดับโปรตีน
ตั้งแต่ 200 - 400 กรัมต่อกิโลกรัม− 1 ใน 40 กรัมต่อกิโลกรัม− 1 ที . แต่ละอาหารป้อนด้วยมือเพื่อกลุ่มทำสำเนาสามฉบับ 22
ปลาแต่ละกรอบข้อความแจ้งวันละสี่ครั้ง ผลการศึกษาพบว่า อัตราการเติบโตจำเพาะ ( SGR )
, ประสิทธิภาพการใช้อาหาร( เฟ ) และประสิทธิภาพการรักษาโปรตีน ( pre ) เพิ่มขึ้นกับการเพิ่มขึ้นของระดับโปรตีนในอาหารจาก
200 360 กรัมต่อกิโลกรัม− 1
, หลังจากนั้น , SGR และเหล็ก plateaued ในขณะที่ก่อนปรับลดลง ร่างกายและกล้ามเนื้อไขมันดิบ
เพิ่มขึ้นและความชื้นเพิ่มขึ้น เมื่อระดับโปรตีน ซึ่งโปรตีนในร่างกายและกล้ามเนื้อ และเถ้า
ปัจจัยเงื่อนไขดัชนี vicerosomatic และดัชนี hepatosomatic พบว่าไม่มีความแตกต่างที่เห็นได้ชัด
ระหว่างการรักษา แอมโมเนียพลาสมา , เอนไซม์อะลานีนทรานซามิเนสและกิจกรรม 4 อย่างเห็นได้ชัด
โดยการปรับปรุงด้วยการเพิ่มระดับโปรตีนถึง 320 – 360 กรัมต่อกิโลกรัม− 1

กิจกรรมของเอนไซม์ในลำไส้
แหลมปลาโปรตีนระดับ 320 กรัมต่อกิโลกรัม− 1
แล้วน่าทึ่งสืบเชื้อสาย ;ในขณะที่ไม่มีความแตกต่างที่พบในลำไส้
เอนไซม์แอลฟาอะไมเลส . ญาติของความอุดมสมบูรณ์ของอินซูลินเช่น
กลุ่มการเจริญส่วนบุคคลตาม ( เดียวกัน ) ในตับโดยเฉพาะกับอาหาร โปรตีนกระตุ้นระดับการ 360 กรัมต่อกิโลกรัมและ− 1

ลงควบคุมระดับโปรตีนมากกว่า ต่อมใต้สมองฮอร์โมนการเจริญเติบโต ( GH ) mRNA พบแนวโน้มเกือบจะตรงข้ามกับ igf-i.
สรุปขึ้นอยู่กับการวิเคราะห์เส้นแตกเมล็ด , แนะนำอาหารระดับโปรตีนสำหรับเลี้ยงปลาคาร์พเป็น gibel

− 1 369 กรัมต่อกิโลกรัม ซึ่งสูงกว่าปลาผู้ใหญ่ซบ