This study aimed to investigate soc

This study aimed to investigate socio-cultural impacts of tourism
development in Chiangrai province, Thailand. To achieve the objective of the study, the
related issues were examined including the current situation of tourism, roles of
stakeholders, visitors’ opinions on tourism management and local communities’ views
toward socio-cultural impacts of tourism development. The methodologies adopted for
data collection were: semi-structured interviews, participatory rural appraisal and focus
groups with local residents and other stakeholders; participant observation; and selfcompletion
visitor surveys. Descriptive statistics was used for content analysis and
Statistic Package of Social Science (SPSS) was employed for data analysis of visitor
survey.
Three case studies were selected based on visitors’ numbers per year from
high, medium and low levels as follow: Ban Hard Krai in Chiang Khong District; Ban
Santakiri in Mae Fah Luang District and; Ban Raj-Pakdee in Thueng District.
The findings revealed that tourism had caused both positive and negative
impacts on the host communities. It was on one hand perceived as a contributor to the
locals’ income generation and distribution and indirectly helped to increase more
(ฏ)
education opportunities for the locals. But on the other hand, it caused negative impacts
on socio-culture of the host communities, which in the locals’ views was not important in
comparison with the economic benefit gains.
Tourism situation in Chiangrai province was determined as the tourism
that responses to the visitor’s demand and being operated based on the natural and
cultural resources in the destinations. The study also revealed a lack of local
participation in all stages of tourism development as well as cooperation amongst
stakeholders in tourism development processes. In addition, tourism potentials seemed
to be decreased due to the deterioration of tourism resources, lack of budget and
uncontinuously policy of involved stakeholders and its implementation.
From visitor’s point of view, in addition to an improvement in quality of
destinations, tourist’s recreation opportunities and tourist activities should be created to
attract more visitors. The study also indicated that social and cultural aspects of the host
communities were the most interesting attractions that need to be conserved. Most
visitors were unsatisfied with the situation that they were taken economically advantages
and dishonest behavior of the people in service sector.
The study suggested that due to the socio-economic development plans
of the country, tourism may not be concluded as an agent of socio-cultural changes in
the host destinations. Promotion of people participation in tourism development process,
education on sustainable tourism management, development with recognition of local
context, fair income distribution among stakeholders and empowerment of local
communities were essential issues that need to be concentrated in development of
tourism in order to mitigate or prevent negative impacts of tourism development.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบผลกระทบต่อสังคมวัฒนธรรมการท่องเที่ยวการพัฒนาในจังหวัดเชียงราย ไทย เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของการศึกษา การประเด็นที่เกี่ยวข้องได้ตรวจสอบรวมทั้งสถานการณ์ปัจจุบันของการท่องเที่ยว บทบาทของเสีย ผู้เข้าชมความคิดเห็นในการจัดการท่องเที่ยว และมุมมองของชุมชนต่อผลกระทบต่อสังคมวัฒนธรรมของการพัฒนาการท่องเที่ยว วิธีที่นำมาใช้เพื่อได้รวบรวมข้อมูล: การสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง ประเมินชนบทแบบมีส่วนร่วม และความกลุ่มท้องถิ่นและเสีย ผู้เข้าร่วมการสังเกต และ selfcompletionแบบสำรวจผู้เข้าชม ใช้สถิติพรรณนาวิเคราะห์เนื้อหา และสถิติแพคเกจของสังคมศาสตร์ (โปรแกรม) ทำงานสำหรับการวิเคราะห์ข้อมูลของผู้เยี่ยมชมแบบสำรวจสามกรณีศึกษาได้เลือกตามหมายเลขผู้เข้าชมต่อปีจากระดับสูง กลาง และต่ำดังต่อไปนี้: ไกรยากบ้านในอำเภอเชียงของ บ้านSantakiri ในอำเภอแม่ฟ้าหลวง และ บ้าน ราษฎร์-Pakdee ในอำเภอ Thuengผลการวิจัยเปิดเผยว่า ได้เกิดการท่องเที่ยวทั้งบวก และลบส่งผลกระทบต่อชุมชนโฮสต์ ก็ในมือหนึ่งถือว่าเป็นผู้บริจาคสร้างรายได้และการกระจายของชาวบ้าน และอาการก็โออ้อมเพิ่มมากขึ้น (ฏ)โอกาสทางการศึกษาสำหรับชาวบ้าน แต่ในทางกลับกัน มันเกิดผลกระทบเชิงลบในสังคมวัฒนธรรมของชุมชนโฮสต์ ซึ่งในมุมมองของชาวบ้านไม่มีความสำคัญในเปรียบเทียบกับกำไรผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ สถานการณ์ท่องเที่ยวในจังหวัดเชียงรายได้กำหนดเป็นการท่องเที่ยวว่า ไปเยี่ยมความต้องการและการดำเนินการตอบสนองตามธรรมชาติ และทรัพยากรทางวัฒนธรรมในการ การศึกษายังเปิดเผยไม่มีท้องถิ่นมีส่วนร่วมในทุกขั้นตอนของการพัฒนาการท่องเที่ยวรวมทั้งความร่วมมือหมู่มีส่วนได้เสียในกระบวนการพัฒนาท่องเที่ยว นอกจากนี้ ศักยภาพท่องเที่ยวดูจะลดลงเนื่องจากการเสื่อมสภาพของทรัพยากรการท่องเที่ยว ขาดงบประมาณ และuncontinuously นโยบายการมีส่วนได้เสียที่เกี่ยวข้องและดำเนินการ จากเยี่ยมมอง นอกเหนือจากการปรับปรุงคุณภาพของสถานที่ท่องเที่ยว โอกาสพักผ่อนหย่อนใจของนักท่องเที่ยว และกิจกรรมท่องเที่ยวควรจะสร้างให้ดึงดูดนักท่องเที่ยวเพิ่มมากขึ้น การศึกษายังชี้ให้เห็นว่า สังคม และด้านวัฒนธรรมของโฮสต์ชุมชนแหล่งท่องเที่ยวน่าสนใจที่ต้องการจะอยู่ได้ มากที่สุดผู้เข้าชมได้ไม่พอใจกับสถานการณ์ว่า ที่ถ่ายสะอาดข้อดีและพฤติกรรมไม่ซื่อสัตย์สุจริตของคนในภาคการบริการ การศึกษาการแนะนำเนื่องจากแผนพัฒนาเศรษฐกิจสังคมที่ของประเทศ การท่องเที่ยวอาจไม่สามารถสรุปเป็นตัวแทนของการเปลี่ยนแปลงในสังคมวัฒนธรรมจุดหมายปลายทางโฮสต์ ส่งเสริมการมีส่วนร่วมของคนในกระบวนการพัฒนาท่องเที่ยวศึกษาในการจัดการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน พัฒนา ด้วยการรับรู้ของท้องถิ่นบริบท การเสริมสร้างศักยภาพของท้องถิ่นและการกระจายรายได้ที่เป็นธรรมผู้มีส่วนได้เสียชุมชนมีประเด็นสำคัญที่ต้องจะเข้มข้นในการพัฒนาท่องเที่ยวเพื่อบรรเทา หรือป้องกันผลกระทบเชิงลบของการพัฒนาการท่องเที่ยว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลกระทบทางสังคมและวัฒนธรรมของการท่องเที่ยว
การพัฒนาในจังหวัดเชียงรายประเทศไทย เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของการศึกษา,
ประเด็นที่เกี่ยวข้องมีการตรวจสอบรวมถึงสถานการณ์ปัจจุบันของการท่องเที่ยวบทบาทของ
ผู้มีส่วนได้เสีย 'ความเห็นเกี่ยวกับการจัดการการท่องเที่ยวและชุมชนท้องถิ่น' ผู้เข้าชมมุมมอง
ที่มีต่อผลกระทบทางสังคมและวัฒนธรรมของการพัฒนาการท่องเที่ยว วิธีนำมาใช้สำหรับ
การเก็บรวบรวมข้อมูลคือการสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้างการประเมินชนบทแบบมีส่วนร่วมและให้ความสำคัญ
กับกลุ่มประชาชนในท้องถิ่นและผู้มีส่วนได้เสียอื่น ๆ ผู้เข้าร่วมการสังเกต; และ selfcompletion
การสำรวจผู้เข้าชม สถิติเชิงพรรณนาถูกนำมาใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลและ
สถิติแพคเกจสังคมศาสตร์ (SPSS) ถูกใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลของผู้เข้าชม
การสำรวจ.
สามกรณีศึกษาที่ได้รับการคัดเลือกขึ้นอยู่กับตัวเลขของผู้เข้าชมต่อปีจากการ
สูงปานกลางและระดับต่ำดังนี้บ้านฮาร์ดไกร ในอำเภอเชียงของ; บ้าน
Santakiri ในอำเภอแม่ฟ้าหลวงและ; บ้าน Raj-ภักดีในทึงอำเภอ.
ผลการวิจัยพบว่าการท่องเที่ยวทำให้เกิดทั้งบวกและลบ
ผลกระทบต่อชุมชนท้องถิ่น มันอยู่ในมือข้างหนึ่งมองว่าเป็นผู้มีส่วนร่วมในการ
สร้างรายได้ชาวบ้านและการจัดจำหน่ายและช่วยทางอ้อมที่จะเพิ่มมากขึ้น
(ฏ)
โอกาสทางการศึกษาสำหรับชาวบ้าน แต่ในทางตรงกันข้ามมันจะทำให้เกิดผลกระทบด้านลบ
เกี่ยวกับวัฒนธรรมและสังคมของชุมชนท้องถิ่นซึ่งในมุมมองชาวบ้านก็ไม่ได้มีความสำคัญใน
การเปรียบเทียบกับกำไรผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ.
สถานการณ์การท่องเที่ยวในจังหวัดเชียงรายได้กำหนดการท่องเที่ยว
ที่ตอบสนองต่อ ความต้องการของผู้เข้าชมและถูกดำเนินการขึ้นอยู่กับธรรมชาติและ
ทรัพยากรทางวัฒนธรรมในสถานที่ การศึกษายังพบว่าการขาดการในท้องถิ่น
มีส่วนร่วมในทุกขั้นตอนของการพัฒนาด้านการท่องเที่ยวเช่นเดียวกับความร่วมมือในหมู่
ผู้มีส่วนได้เสียในกระบวนการพัฒนาการท่องเที่ยว นอกจากนี้ยังมีศักยภาพการท่องเที่ยวที่ดูเหมือน
จะได้รับการลดลงเนื่องจากการเสื่อมสภาพของทรัพยากรการท่องเที่ยว, การขาดงบประมาณและ
นโยบาย uncontinuously ของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียมีส่วนร่วมและการดำเนินการ.
จากจุดของผู้เข้าชมในมุมมองของนอกเหนือจากการพัฒนาคุณภาพของ
สถานที่ท่องเที่ยวที่มีโอกาสพักผ่อนหย่อนใจของนักท่องเที่ยวและ กิจกรรมการท่องเที่ยวควรจะสร้างขึ้นเพื่อ
ดึงดูดผู้เข้าชม การศึกษายังชี้ให้เห็นว่าด้านสังคมและวัฒนธรรมของโฮสต์
ชุมชนมีสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจที่สุดที่จะต้องมีการอนุรักษ์ ส่วนใหญ่
ผู้เข้าชมมีความไม่พอใจกับสถานการณ์ที่พวกเขาถูกนำข้อได้เปรียบทางเศรษฐกิจ
และพฤติกรรมที่ไม่น่าไว้วางใจของคนในภาคบริการ.
การศึกษาชี้ให้เห็นว่าเนื่องจากแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม
ของประเทศการท่องเที่ยวอาจจะไม่ได้ข้อสรุปเป็นตัวแทนของสังคม การเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมใน
สถานที่ท่องเที่ยวที่เป็นเจ้าภาพ โปรโมชั่นของคนที่มีส่วนร่วมในกระบวนการพัฒนาด้านการท่องเที่ยว,
การศึกษาเกี่ยวกับการจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน, การพัฒนากับการรับรู้ของท้องถิ่น
บริบทการกระจายรายได้ที่เป็นธรรมระหว่างผู้มีส่วนได้ส่วนเสียและเพิ่มขีดความสามารถของท้องถิ่น
ชุมชนเป็นประเด็นสำคัญที่จะต้องมีความเข้มข้นในการพัฒนาของ
การท่องเที่ยวเพื่อลดหรือป้องกัน ผลกระทบเชิงลบของการพัฒนาการท่องเที่ยว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาทางสังคม ผลกระทบของการพัฒนาการท่องเที่ยว
ในเชียงราย , ไทย เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของการศึกษาประเด็นที่เกี่ยวข้องศึกษา
รวมถึงสถานการณ์ปัจจุบันของการท่องเที่ยว บทบาทของผู้มีส่วนได้เสียในความคิดเห็น
, ผู้เข้าชมการจัดการการท่องเที่ยวและท้องถิ่นมุมมองต่อผลกระทบทางสังคมและวัฒนธรรมของชุมชน '
การพัฒนาการท่องเที่ยวลักษณะที่ใช้สำหรับการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ การสัมภาษณ์
,
กระดกและมุ่งเน้นกลุ่มชาวบ้านและผู้มีส่วนได้เสียอื่น ๆ การสังเกตแบบมีส่วนร่วม และแบบสำรวจผู้เข้าชม selfcompletion

ใช้สถิติเชิงพรรณา และสถิติวิเคราะห์เนื้อหา
แพคเกจทางสังคมศาสตร์ ( SPSS ) วิเคราะห์ข้อมูลจากการสำรวจผู้เข้าชม

3 กรณีศึกษาคือ เลือกตามหมายเลขของผู้เข้าชมต่อปีจาก
สูง ปานกลาง และระดับต่ำ ดังนี้ ห้ามยาก ไกรในอำเภอเชียงของ ; บ้าน
santakiri ในอำเภอแม่ฟ้าหลวง และ บ้านราชภักดี ในตึงอำเภอ พบว่า การท่องเที่ยว

ทำให้ทั้งบวกและลบต่อโฮสต์ท้องถิ่น มันเป็นหนึ่งในมือในการรับรู้เป็นผู้
การสร้างรายได้และการกระจายท้องถิ่นและทางอ้อมช่วยเพิ่มมากขึ้น

( ฏ ) โอกาสทางการศึกษาท้องถิ่น แต่ในมืออื่น ๆที่ทำให้
ผลกระทบที่มีต่อวัฒนธรรมของชุมชนและสังคมเป็นเจ้าภาพ ซึ่งในมุมมองชาวบ้าน ' ไม่สําคัญในการเปรียบเทียบกับผลประโยชน์ที่ได้รับประโยชน์ทางเศรษฐกิจ
.
สถานการณ์การท่องเที่ยวในจังหวัดเชียงราย ตั้งใจให้เป็นการท่องเที่ยว
ที่ตอบสนองความต้องการของผู้เข้าชมและการดำเนินการตามธรรมชาติและ
ทางวัฒนธรรมทรัพยากรในจุดหมายปลายทาง ผลการศึกษายังพบการขาดการมีส่วนร่วมของท้องถิ่น
ในทุกขั้นตอนของการพัฒนาการท่องเที่ยว รวมทั้งความร่วมมือระหว่าง
ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในกระบวนการพัฒนาการท่องเที่ยว นอกจากนี้ ศักยภาพการท่องเที่ยวดู
จะลดลงเนื่องจากการเสื่อมสภาพของทรัพยากรการท่องเที่ยวขาดงบประมาณ และนโยบายที่เกี่ยวข้องและผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย uncontinuously

ผู้ปฏิบัติ จากจุดของมุมมอง นอกจากนี้ในการปรับปรุงคุณภาพของ
สถานที่ , ท่องเที่ยวนันทนาการโอกาสและกิจกรรมการท่องเที่ยวควรสร้างขึ้นเพื่อ
ดึงดูดผู้เข้าชมมากขึ้น การศึกษายังพบว่า สังคมและวัฒนธรรม และด้านของเจ้าภาพ
ชุมชนที่น่าสนใจที่สุดแหล่งท่องเที่ยวที่ต้องอนุรักษ์ . ผู้เข้าชมส่วนใหญ่
กำลังไม่พอใจกับสถานการณ์ที่พวกเขาถูกประหยัดประโยชน์
และพฤติกรรมทุจริตของประชาชนในภาคบริการ
พบว่า เนื่องจากแผนพัฒนาเศรษฐกิจสังคม
ของประเทศ การท่องเที่ยว ไม่อาจจะสรุปได้เป็นตัวแทนของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรมใน
โฮสต์ปลายทาง . การส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาการท่องเที่ยว
การศึกษาในการจัดการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน การพัฒนากับการยอมรับของบริบทท้องถิ่น
, การกระจายรายได้เป็นธรรมของผู้มีส่วนได้เสียและความเข้มแข็งของชุมชนท้องถิ่นเป็นประเด็นสําคัญ
ที่ต้องเข้มข้นในการพัฒนา
การท่องเที่ยวเพื่อบรรเทาหรือป้องกันผลกระทบทางลบของการพัฒนาการท่องเที่ยว