2.4. Compositional analysisMoisture

2.4. Compositional analysis
Moisture, fat, protein, ash and salt were determined on both the
raw sausage batter and the cooked sausages. Samples were prepared
for nalysis using a food processor as described by Beebe, Lay, and
Eisenberg (1989). Samples were blended in the Robot Coupe blender
(R301 Ultra, Robot Coupe SA, France) for 1 min. The samples were
immediately placed in an air tight plastic container, covered with an
onion skin paper and closed. The sample was analysed within 24 h or
else frozen at −20 °C until required for analysis. All samples were
handled in the same manner. Fat and moisture were determined by
an automated, integrated microwave moisture and dichloromethane
fat extraction method (Bostian, Fish, Webb, & Arey, 1985) using a CEM
Meat Analysis System (CEM Corporation, Matthews, NC 28105, USA)
and protein by LECO organic nitrogen determinator (Model FP-528,
LECO Corporation, USA) as outlined by Sweeny and Rexford (1987).
Ash was determined by the method described by Kirk and Sawyer
(1991). Salt concentrations were determined from the ashed samples
by the Mohr titration method for the determination of chloride and
bromide.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.4 การการวิเคราะห์ compositionalความชื้น ไขมัน โปรตีน เถ้า และเกลือถูกกำหนดทั้งสองอย่างนี้แป้งดิบกุนเชียงและไส้กรอกสุก มีเตรียมตัวอย่างสำหรับใช้ประกอบอาหารตามที่อธิบายไว้ โดย Beebe, nalysis วาง และไอเซนเบิร์ก (1989) ตัวอย่างผสมผสานในเบลนเดอร์ Coupe หุ่นยนต์(R301 Ultra หุ่นยนต์ Coupe SA ฝรั่งเศส) ใน 1 นาที ตัวอย่างดีวางในที่อากาศแน่นขวดพลาสติก ปกคลุมไปด้วยทันทีผิวหอมกระดาษ และปิด ตัวอย่างที่ analysed ภายใน 24 ชม หรืออื่น ๆ แช่แข็งที่ −20 ° C จนกว่าจะจำเป็นสำหรับการวิเคราะห์ ตัวอย่างทั้งหมดได้จัดการในลักษณะเดียวกัน ไขมันและความชื้นถูกกำหนดโดยมีความชื้นโดยอัตโนมัติ รวมไมโครเวฟและ dichloromethaneไขมันสกัดด้วยวิธี (Bostian ปลา เวบบ์ และ Arey, 1985) ใช้ CEM เป็นระบบวิเคราะห์เนื้อ (บริษัท CEM แมธธิวส์ NC 28105 สหรัฐอเมริกา)และโปรตีน โดย LECO ไนโตรเจนอินทรีย์ determinator (รุ่น FP-528LECO Corporation, USA) ตามที่ระบุไว้ โดย Sweeny และ Rexford (1987)เถ้าถูกกำหนด โดยวิธีการอธิบายไว้ตามโบสถ์และ Sawyer(1991) ความเข้มข้นเกลือถูกกำหนดจากตัวอย่าง ashedโดยวิธีการไทเทรต Mohr การกำหนดของคลอไรด์ และโบรไมด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.4 การวิเคราะห์ compositional
ความชื้นไขมันโปรตีนเถ้าและเกลือได้รับการพิจารณาทั้ง
แป้งดิบไส้กรอกและไส้กรอกสุก ตัวอย่างที่ถูกจัดเตรียมไว้
สำหรับ nalysis โดยใช้การประมวลผลอาหารตามที่อธิบายไว้โดย Beebe, เลย์และ
ไอเซนเบิร์ก (1989) ตัวอย่างที่ถูกผสมในเครื่องปั่นรถเก๋งหุ่นยนต์
(R301 อัลตร้า, หุ่นยนต์รถเก๋ง SA, ฝรั่งเศส) เป็นเวลา 1 นาที ตัวอย่างที่ถูก
วางไว้ในอากาศภาชนะพลาสติกแน่นปกคลุมด้วย
กระดาษผิวหอมและปิด ตัวอย่างการวิเคราะห์ภายใน 24 ชั่วโมงหรือ
แช่แข็งอื่นที่ -20 ° C จนจำเป็นสำหรับการวิเคราะห์ ตัวอย่างทั้งหมดถูก
จัดการในลักษณะเดียวกัน ไขมันและความชื้นได้รับการพิจารณาโดย
อัตโนมัติความชื้นไมโครเวฟแบบบูรณาการและไดคลอโรมีเทน
วิธีการสกัดไขมัน (Bostian, ปลา, เวบบ์ & Arey, 1985) โดยใช้ CEM
เนื้อสัตว์การวิเคราะห์ระบบ (CEM คอร์ปอเรชั่นแมตทิวส์ 28105, USA)
และโปรตีนโดย LECO ตัวกำหนดไนโตรเจนอินทรีย์ (รุ่น FP-528,
LECO คอร์ปอเรชั่นสหรัฐอเมริกา) ตามที่ระบุไว้โดย Sweeny และ Rexford (1987).
แอชถูกกำหนดโดยวิธีการอธิบายโดยเคิร์กและเลื่อย
(1991) ความเข้มข้นของเกลือได้รับการพิจารณาจากตัวอย่าง ashed
โดยวิธีไตเตรท Mohr สำหรับความมุ่งมั่นของคลอไรด์และ
โบรไมด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.4 . เรียงความการวิเคราะห์
ความชื้น ไขมัน โปรตีน เถ้า และเกลือเป็นทั้งดิบและสุก แป้ง
ไส้กรอกไส้กรอก จำนวน nalysis
สำหรับใช้เตรียมอาหารตามที่อธิบายไว้โดย Beebe , วาง , และ
Eisenberg ( 1989 ) ตัวอย่างที่ผสมในเครื่องปั่นหุ่นยนต์รถเก๋ง
( r301 Ultra , หุ่นยนต์คูซา , ฝรั่งเศส ) เป็นเวลา 1 นาที จำนวน
วางไว้ในอากาศแน่นภาชนะพลาสติก คลุมด้วย
หัวหอมกระดาษผิวและปิด ตัวอย่างการวิเคราะห์ภายใน 24 ชั่วโมง หรือแช่แข็งที่อุณหภูมิ 20 °−
อีกซี จนต้อง มาวิเคราะห์ ตัวอย่าง
จัดการในลักษณะเดียวกัน ไขมันและความชื้นถูกกำหนดโดยอัตโนมัติแบบบูรณาการ
, ความชื้นไมโครเวฟและไดคลอโรมีเทน
สกัดไขมันวิธี ( bostian , ปลา , เว็บบ์ แอรี่& ,1985 ) ใช้ CEM
เนื้อการวิเคราะห์ระบบ ( CEM Corporation , แมทธิว , NC 28105 , USA )
และโปรตีนโดย LECO อินทรีย์ไนโตรเจน determinator ( แบบ fp-528
LECO Corporation , USA ) ตามที่อธิบายไว้โดยสวีนี่ และเร็กเฟิร์ด ( 2530 ) .
ขี้เถ้าถูกหาโดยวิธีบรรยายโดย เคิร์ก ซอว์เยอร์
( 1991 ) . ความเข้มข้นเกลือ โดยพิจารณาจากตัวอย่าง
Ashedโดย Mohr ไทเทรตวิธีการหาปริมาณคลอไรด์และโบรไมด์

.