I know so." Tomoe said. Her phone b

I know so." Tomoe said. Her phone buzzed and she answered it. "Hello? Oh. Well, that's excellent. Oh, [f/n]? He just finished his homework and is lying down for a bit. Alright. I'll see you down soon. Okay, bye bye." She hung up the phone and turned to you. "That was your mother. They're home." She got up. You sat up as well.

"... Tomoe, will I see you again?" You ask. She frowned.

"... Probably not. I got a lot of work on my hands, so it might be a while before I have the time to see you again." She said. You look down and frown. "That doesn't mean I won't still be at the school. You can come by and visit me during your lunch. Remember what I said and try to speak with Miss Kaname some more. I have a good feeling about her." She said.

"Alright..." You get off from the couch and held Tomoe in your arms. "Good night, Mami." You yawn. You somehow forgot that you wound up calling her by her first name. Tomoe paused before she held you back.

"Good night, [f/n]." She gave you a smooch on the forehead and let go of you. She walked out of the door and out of the house as you sat on the couch, smiling. With Tomoe's blessing, you begin to wonder what words to say to Madoka when you see her at school tomorrow. Maybe you'd put it in a letter to hand to her. You spent the rest of your night wondering about it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันรู้จักให้" โทะโมะเอะกล่าวว่า Buzzed โทรศัพท์ของเธอ และเธอตอบ "ฮัลโหล โอ้ ดี ที่เป็นเลิศ โอ้, [f/n] ได้อย่างไร เขาเพิ่งเสร็จสิ้นการทำการบ้านของเขา และนอนลงจะ เรื่อง ฉันจะดูคุณลงเร็ว ๆ นี้ โอเค ลาก่อน" เธอแขวนโทรศัพท์ และเปิดให้คุณ "ที่เป็นแม่ของคุณ เป็นบ้าน " เธอได้ค่า คุณส.ขึ้นเป็นอย่างดี"... โทะโมะเอะ ฉันจะเห็นคุณอีก" ถามมา เธอ frowned"... อาจจะไม่ ฉันได้ทำงานมากบนมือ ดังนั้นมันอาจเป็นในขณะก่อนที่จะเวลาที่ได้พบคุณอีก" เธอบอกว่า คุณมองลงมา และขมวดคิ้ว "ไม่ว่า ฉันจะยังคงเป็นที่โรงเรียน คุณสามารถมาโดย เยี่ยมชมฉันในช่วงกลางวันของคุณ จดจำสิ่งที่ผมกล่าว และพยายามพูดกับนางสาว Kaname บางอย่างมากขึ้น ผมมีความรู้สึกที่ดีของเธอ" เธอบอกว่า"ไร..." คุณได้รับออกจากโซฟา และโทะโมะเอะที่จัดขึ้นในแขนของคุณ "ราตรีสวัสดิ์ Mami" คุณไม่แยแส คุณอย่างใดลืมว่า แผลขึ้นเรียกเธอด้วยชื่อจริงของเธอ โทะโมะเอะหยุดชั่วคราวก่อนที่เธอถือคุณกลับ"คืนดี [f/n]" เธอให้กอดเป็นบนหน้าผาก และปล่อยให้ไปของคุณ เธอเดินออก จากประตู และออก จากบ้านขณะที่คุณนั่งบนโซฟา ยิ้ม ด้วยพรของโทะโมะเอะ คุณเริ่มสงสัยคำใดจะพูดกับ Madoka เมื่อคุณเห็นเธอที่โรงเรียนพรุ่งนี้ บางทีคุณจะวางในมือเธอไว้ คุณใช้เวลาเหลือของคืนของคุณสงสัยเกี่ยวกับมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันรู้ว่าดังนั้น. "Tomoe กล่าว. โทรศัพท์ของเธอ buzzed และเธอตอบมัน." สวัสดี? โอ้ ดีที่ดีเยี่ยม โอ้ [F / N]? เขาเพิ่งเสร็จสิ้นการบ้านของเขาและนอนลงสำหรับบิต Alright ฉันจะเห็นคุณลงในเร็ว ๆ นี้ เอาล่ะ Bye Bye. "เธอวางหูโทรศัพท์และหันมาให้คุณ." นั่นคือคุณแม่ของคุณ พวกเขาอยู่บ้าน. "เธอลุกขึ้น. คุณลุกขึ้นนั่งเช่นกัน. " ... Tomoe ผมจะเห็นท่านอีก? "คุณถาม. เธอขมวดคิ้ว. " ... อาจจะไม่ ฉันได้มากของการทำงานในมือของฉันดังนั้นมันอาจจะเป็นในขณะที่ก่อนที่ผมจะได้มีเวลาที่จะเห็นคุณอีกครั้ง ". เธอบอกว่า. คุณมองลงมาและขมวด." นั่นไม่ได้หมายความว่าผมจะยังคงไม่เป็นที่ โรงเรียน. คุณสามารถมาด้วยและเยี่ยมผมในช่วงอาหารกลางวันของคุณ โปรดจำไว้ว่าสิ่งที่ผมพูดและพยายามที่จะพูดคุยกับนางสาวเมะบางมากขึ้น ฉันมีความรู้สึกที่ดีเกี่ยวกับเธอ. "เธอกล่าวว่า. " เอาล่ะ ... "คุณจะได้รับออกจากที่นอนและจัด Tomoe ในอ้อมแขนของคุณ." ราตรีสวัสดิ์ Mami. "คุณหาว. ท่านใดที่คุณลืมแผลขึ้นเรียกเธอ โดยใช้ชื่อแรกของเธอ. Tomoe หยุดชั่วคราวก่อนที่เธอจะจัดให้คุณกลับมา. "ราตรีสวัสดิ์ [F / n]." เธอให้จูบบนหน้าผากและปล่อยให้ไปของคุณ. เธอเดินออกมาจากประตูและออกจากบ้านเป็น คุณนั่งอยู่บนโซฟายิ้ม. ด้วยพร Tomoe ของคุณจะเริ่มสงสัยว่าคำพูดที่จะพูดกับ Madoka เมื่อคุณเห็นเธอที่โรงเรียนในวันพรุ่งนี้. บางทีคุณอาจจะใส่ไว้ในจดหมายที่จะส่งมอบให้กับเธอ. คุณใช้เวลาที่เหลือของคุณ คืนสงสัยเกี่ยวกับมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันรู้แล้ว " โทโมเอะพูด โทรศัพท์เธอพึมพำ เธอตอบว่า " ฮัลโหล ? โอ้ ดี เยี่ยมมาก โอ้ , [ f / n ] เขาเพิ่งเสร็จการบ้านของเขาและโกหกอีก ไม่เป็นไร ผมจะดูคุณลงในไม่ช้า โอเค บาย บาย . . . " เธอวางสายโทรศัพท์ และเปิดให้คุณ . " นั่นคือแม่ของคุณ พวกเขาอยู่ที่บ้าน " เธอลุกขึ้น เธอลุกขึ้นนั่งเช่นกัน" . . . . . . . โทโมเอะ ที่ฉันจะได้เจอคุณอีกครั้ง ? คุณถาม เธอขมวดคิ้วเข้าหากัน ." . . . . . . . อาจจะไม่ ฉันได้ทำงานมากในมือของฉัน , มันอาจจะในขณะที่ก่อนที่ผมจะได้มีเวลาที่จะเห็นคุณอีกครั้ง " เธอกล่าว คุณมองลงและขมวดคิ้ว " . นั่นไม่ได้หมายความว่าฉันไม่ได้อยู่ที่โรงเรียน คุณสามารถแวะเยี่ยมชมฉันในช่วงกลางวันของคุณ จำสิ่งที่ฉันพูดและพยายามจะพูดกับคุณคานาเมะมากขึ้นบาง ฉันรู้สึกดีกับเธอ " เธอกล่าว" ก็ได้ . . . . . . " เธอลงจากที่นอนกอดโทโมเอะในอ้อมแขนของคุณ " . ราตรีสวัสดิ์ มามิ คุณหาว คุณลืมว่าคุณต้องเรียกเธอด้วยชื่อแรก โทโมเอะชะงักก่อนที่เธอจะถือคุณกลับ" ราตรีสวัสดิ์ [ F / N ] " เธอให้จูบที่หน้าผากและปล่อยคุณไป เธอเดินออกจากประตูและออกจากบ้านในขณะที่คุณนั่งอยู่บนโซฟา แล้วก็ยิ้ม กับโทโมเอะเป็นพร , คุณเริ่มที่จะสงสัยว่าสิ่งที่จะพูดกับมาโดกะเมื่อเห็นเธอที่โรงเรียนพรุ่งนี้ บางทีคุณอาจจะใส่มันในจดหมายถึงมือเธอ คุณใช้เวลาที่เหลือของคืนของคุณสงสัยเกี่ยวกับมัน