The first stage in analyzing the da

The first stage in analyzing the data with exploratory
factor analysis is checking the conditions for a stable factor
structure (Ferguson and Cox 1993). This requires that the
sample size is large enough. The two most frequently used
criteria are the absolute minimum number of subjects and
the relative number indicated by the subjects-to-variables
ratio. Somewhere between 100 and 300 subjects have been
suggested as the minimum number of subjects, whereby
Guadagnoli and Velicer (1988) even suggested that 100
subjects may be acceptable. With 668 subjects in our
composite sample, this criterion is absolutely met. Recommendations
for the subject-to-variable ratio range
between 2:1 and 10:1. The generally accepted minimum
for reaching a stable factor structure is 5:1 (Ferguson and
Cox 1993). In our sample this ratio was 6.7:1, thus higher
than the generally accepted minimum ratio.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขั้นตอนแรกในการวิเคราะห์ข้อมูล ด้วยการสำรวจตรวจสอบวิเคราะห์ปัจจัยเงื่อนไขสำหรับปัจจัยมีความเสถียรโครงสร้าง (เฟอร์กูสันและ Cox 1993) ต้องที่นี้ขนาดตัวอย่างมีขนาดใหญ่พอ ทั้งสองที่ใช้บ่อยที่สุดเกณฑ์มีจำนวนต่ำสุดสัมบูรณ์ของวัตถุ และหมายเลขญาติระบุวัตถุการแปรอัตราส่วน อยู่ระหว่าง 100 และ 300 วัตถุได้แนะนำเป็นจำนวนขั้นต่ำของวัตถุ โดยGuadagnoli และ Velicer (1988) ได้แนะนำที่ 100วัตถุอาจยอมรับได้ วัตถุที่ 668 ในของเราจริง ๆ ได้พบตัวอย่างคอมโพสิต เกณฑ์นี้ คำแนะนำช่วงอัตราส่วนเรื่องการแปรระหว่าง 2:1 และ 10:1 ขั้นต่ำที่ยอมรับทั่วไปสำหรับการเข้าถึงปัจจัยคงโครงสร้างเป็น 5:1 (เฟอร์กูสัน และทาง cox ที่ 1993) ในตัวอย่างของเรา อัตราส่วนนี้เป็น 6.7:1 สูงดังนั้นกว่าอัตราส่วนขั้นต่ำยอมรับทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขั้นตอนแรกในการวิเคราะห์ข้อมูลที่มีการสำรวจ
วิเคราะห์ปัจจัยคือการตรวจสอบเงื่อนไขสำหรับปัจจัยที่มีเสถียรภาพ
โครงสร้าง (ค็อกซ์เฟอร์กูสันและ 1993) นี้ต้องว่า
ขนาดของกลุ่มตัวอย่างมีขนาดใหญ่พอ ทั้งสองใช้บ่อยที่สุดใน
เกณฑ์ที่มีจำนวนน้อยที่สุดของอาสาสมัครและ
จำนวนญาติที่ระบุโดยอาสาสมัครเพื่อตัวแปร
อัตราส่วน ที่ไหนสักแห่งระหว่าง 100 และ 300 วิชาที่ได้รับ
การแนะนำให้เป็นจำนวนขั้นต่ำของวิชาโดย
Guadagnoli และ Velicer (1988) ชี้ให้เห็นว่าแม้ 100
วิชาที่อาจเป็นที่ยอมรับ ด้วย 668 อาสาสมัครของเรา
ตัวอย่างคอมโพสิตเกณฑ์นี้จะพบอย่างแน่นอน คำแนะนำ
สำหรับช่วงอัตราส่วนเรื่องการตัวแปร
ระหว่าง 2: 1 และ 10: 1 ขั้นต่ำที่ยอมรับกันโดยทั่วไป
สำหรับการเข้าถึงโครงสร้างปัจจัยที่มีเสถียรภาพเป็น 5: 1 (เฟอร์กูสันและ
คอค 1993) ในตัวอย่างของเราอัตราส่วนนี้เป็น 6.7: 1 จึงสูง
กว่าอัตราส่วนขั้นต่ำที่ยอมรับโดยทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขั้นตอนแรกในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงสำรวจการวิเคราะห์ปัจจัยคือการตรวจสอบเงื่อนไขปัจจัยคงที่โครงสร้าง ( เฟอร์กูสัน และ Cox 1993 ) นี้ต้องใช้ว่าขนาดตัวอย่างมีขนาดใหญ่พอ สองที่ใช้บ่อยที่สุดเกณฑ์เลขต่ำสุดสัมบูรณ์ของวิชาตัวเลขสัมพัทธ์ พบกลุ่มตัวอย่างกับตัวแปรอัตราส่วน อยู่ระหว่าง 100 และ 300 คนได้รับแนะนำเป็นจำนวนขั้นต่ำของวิชา โดยและ guadagnoli velicer ( 1988 ) ชี้ให้เห็นว่าแม้ 100วิชาที่อาจจะยอมรับได้ กับทางกลุ่มของเราคอมโพสิตตัวอย่าง เกณฑ์นี้ไม่เจอ ข้อเสนอแนะสำหรับเรื่องของช่วงอัตราตัวแปรระหว่าง 2 : 1 และ 10 : 1 . ยอมรับโดยทั่วไปน้อยสำหรับการเข้าถึงปัจจัยโครงสร้างที่มั่นคงเป็น 5 : 1 ( เฟอร์กูสัน และCox 1993 ) ในตัวอย่างของเรา 6.7:1 อัตราส่วนนี้จึงสูงกว่ากว่าได้รับการยอมรับโดยทั่วไปขั้นต่ำอัตราส่วน