2.1 Review of Empirical StudiesA co

2.1 Review of Empirical Studies
A common way to assess the effects of trade preferences has been to estimate gravity models, incorporating dummy variables for various preference schemes. An early such study is Sapir (1981) which uses yearly cross-sectional regressions for 1967–1978 to estimate the effect of the EU’s GSP regime. He finds a significant and positive effect for 1973 and 1974. Using the estimated coefficients to calculate gross trade creation (GTC), the estimations suggest that the GSP created 91-93% extra trade.2
In another early gravity study, Oguledo and MacPhee (1994) find positive and statistically significant effects for GSP, Mediterranean and Lomé preferences for the year 1976. The Lomé effect is larger than the Mediterranean effect, which in turn exceeds that of the GSP. The corresponding gross trade creation is very large indeed, with the value for the Lomé preferences actually approaching 2000%. In a similar study, Nilsson (2002) estimates the gravity model on three-year-averages for 1973–1992. Nilsson finds a significant and positive effect for most though not all years for GSP and Lomé, and that the effect of the latter is larger. The Mediterranean preferences are mostly insignificant. Again, the estimated gross trade creation is quite sizable, with figures for the Lomé preferences at most exceeding 400%.
Sapir (1981), Oguledo and MacPhee (1994) and Nilsson (2002) made important contributions by being able to show that – contrary to the bleak view taken by many commentators regarding the effectiveness of preferences – when controlling for other important factors that may work against developing countries’ export prospects, preferences actually have positive effects. On the other hand, the cross-sectional methods used in these papers made it impossible to control for unobserved heterogeneity between countries, and the implied omitted variable bias may be an explanation for the remarkably large effects that were found. A more recent paper which takes this into account is Péridy (2005), estimating the effect of Mediterranean preferences for 1975–2001 in a sample of OECD and some developing countries. Péridy uses various panel data methods that can control for time- and country unobserved heterogeneity, and finds a Mediterranean dummy that is highly significant in all cases, and with similar magnitudes in all specifications. Using the coefficient from the fixed effects specification to calculate gross trade creation, this would be about 38%, which intuitively seems like a more reasonable magnitude of the effect than what is found in previous studies.
While Péridy (2005) focuses on the Mediterranean preferences, Persson and Wilhelmsson (2007) use data for a very long time period, 1960-2002, to estimate the effects of all types of non-reciprocal trade preferences that have been used by the EU. Estimating a gravity model with fixed effects to capture country-pair and time specific unobserved heterogeneity, and bilateral time trends to capture changes over time in the heterogeneity across country-pairs, significant and positive effects are found for most, though not all versions of trade preferences. The magnitude of the estimated gross trade creation is again much more modest than in the earlier studies, with for example the GSP regime being estimated to have increased trade by about 4%, and the Lomé convention by about 30%.3

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.1 รีวิวการศึกษาเชิงประจักษ์เป็นวิธีประเมินผลกระทบของการกำหนดลักษณะการค้าได้รับการ ประเมินแบบจำลองแรงโน้มถ่วง เพจตัวแปรดัมมี่สำหรับรูปแบบกำหนดลักษณะต่าง ๆ การศึกษาดังกล่าวเป็น Sapir (1981) ซึ่งใช้แสดงหน้าตัดปี 1967 – 1978 สำหรับการประเมินผลของระบบ GSP ของสหภาพยุโรป เขาพบผลเป็นบวก และที่สำคัญสำหรับปี 1973 และ 1974 ใช้สัมประสิทธิ์ประเมินการคำนวณการสร้างการค้ารวม (GTC), การประเมินแนะนำว่า GSP ที่สร้าง 91-93% trade.2 เพิ่มเติมในการศึกษาแรงโน้มถ่วงก่อนอื่น Oguledo และ MacPhee (1994) หาผลบวก และมีนัยสำคัญทางสถิติสำหรับ GSP เมดิเตอร์เรเนียน และ Lomé การตั้งค่าสำหรับปี 1976 ผล Lomé มีขนาดใหญ่กว่าผลเมดิเตอร์เรเนียน ซึ่งจะมากกว่าของ GSP การสร้างการค้ารวมที่สอดคล้องกันมีขนาดใหญ่มากจริง ด้วยค่าสำหรับค่า Lomé ที่จริง ใกล้ 2000% ในการศึกษาคล้ายกัน สค๊ (2002) ประเมินแบบจำลองแรงโน้มถ่วงบนสามปีค่าเฉลี่ยสำหรับปี 1973 – 1992 สค๊พบผลเป็นบวก และที่สำคัญสำหรับส่วนใหญ่แต่ไม่ทุกปีสำหรับ GSP และ Lomé และว่าผลของหลังมีขนาดใหญ่ การกำหนดลักษณะของเมดิเตอร์เรเนียนส่วนใหญ่จะไม่มีนัยสำคัญ อีกครั้ง การสร้างการค้ารวมประมาณเป็นสะอาด กับตัวเลขสำหรับการกำหนดลักษณะของ Lomé มากที่สุด เกิน 400%Sapir (1981), Oguledo และ MacPhee (1994) และมีส่วนร่วมสำคัญสค๊ (2002) ทำ โดยการจะแสดงว่า – ขัดดูเยือกเย็นนำมา โดยนักพากย์มากเกี่ยวกับประสิทธิผลของการกำหนดลักษณะการควบคุมปัจจัยสำคัญอื่น ๆ ที่อาจทำงานกับแนวโน้มการส่งออกของประเทศกำลังพัฒนา การตั้งค่าจริงมีผลในเชิงบวก บนมืออื่น ๆ วิธีหน้าตัดที่ใช้ในเอกสารเหล่านี้ทำการควบคุมสำหรับ unobserved heterogeneity ระหว่างประเทศ และอคติตัวแปรเว้นไว้โดยนัยอาจ อธิบายผลกระทบขนาดใหญ่อย่างน่าทึ่งที่พบ กระดาษล่าสุดซึ่งใช้เวลานี้ในบัญชีคือ Péridy (2005), ประเมินผลของเมดิเตอร์เรเนียนลักษณะสำหรับ 1975 – 2001 ในตัวอย่างของ OECD และบางประเทศที่กำลังพัฒนา Péridy ใช้วิธีการข้อมูลแผงต่าง ๆ ที่สามารถควบคุมเวลา และประเทศสามารถ heterogeneity และพบหุ่นเมดิเตอร์เรเนียนที่มีสูงมาก ในทุกกรณี และเพื่อที่คล้ายคลึงกันในรายละเอียดทั้งหมด ใช้ค่าสัมประสิทธิ์จากข้อมูลจำเพาะคงที่ผลการคำนวณมวลรวมการค้าสร้าง นี้จะเป็นประมาณ 38% ซึ่งดูเหมือนมีขนาดเหมาะสมมากขึ้นผลกระทบกว่าสิ่งที่พบในการศึกษาก่อนหน้านี้ได้อย่างง่ายดายในขณะที่ Péridy (2005) เน้นการกำหนดลักษณะของเมดิเตอร์เรเนียน Persson และ Wilhelmsson (2007) ใช้ข้อมูลเป็นระยะเวลานานมาก 1960-2002 การประเมินผลกระทบของชนิดทั้งหมดของการตั้งค่าการค้าไม่ใช่กลับกันที่ถูกใช้ โดยสหภาพยุโรป ประเมินแบบจำลองแรงโน้มถ่วง มีผลถาวรเพื่อจับ คู่ประเทศ และเวลาเฉพาะ heterogeneity unobserved และแนวโน้มเวลาทวิภาคีเพื่อจับภาพการเปลี่ยนแปลงช่วงเวลาในการ heterogeneity ทั่วทั้งประเทศคู่ ผลบวก และที่สำคัญที่พบมากที่สุด แต่ไม่ทุกรุ่นของการกำหนดลักษณะการค้า ความสำคัญของการสร้างการค้ารวมประมาณเป็นเจียมมากขึ้นกว่าในการศึกษาก่อนหน้านี้ อีกครั้งกับตัวอย่างเช่นระบอบปกครองของ GSP ที่ถูกคาดว่าจะมีการค้าเพิ่มขึ้นประมาณ 4% และการประชุม Lomé โดยประมาณ 30% .3

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.1 การทบทวนการศึกษาเชิงประจักษ์
วิธีการทั่วไปในการประเมินผลกระทบของการตั้งค่าการค้าที่ได้รับการประเมินแบบจำลองแรงโน้มถ่วงมาตรการตัวแปรดัมมี่สำหรับรูปแบบการตั้งค่าต่างๆ การศึกษาดังกล่าวเป็นช่วงต้น Sapir (1981) ซึ่งใช้เป็นประจำทุกปีถดถอยตัดขวางสำหรับ 1967-1978 เพื่อประเมินผลกระทบของระบอบการปกครอง GSP ของสหภาพยุโรป เขาพบว่าผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญและในเชิงบวกสำหรับปี 1973 และปี 1974 โดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์โดยประมาณในการคำนวณการสร้างการค้ารวม (GTC) ประมาณการขอแนะนำว่า GSP สร้างขึ้น 91-93% trade.2 พิเศษ
ในการศึกษาแรงโน้มถ่วงอีกต้น Oguledo และ MacPhee ( 1994) พบว่าผลกระทบในเชิงบวกและนัยสำคัญทางสถิติสำหรับการตั้งค่า GSP, เมดิเตอร์เรเนียนและโลเมสำหรับปี 1976 ผลโลเมมีขนาดใหญ่กว่าผลเมดิเตอร์เรเนียนซึ่งจะเกินกว่าที่ของโรงแยกก๊าซฯ การสร้างการค้าที่เกี่ยวข้องขั้นต้นมีขนาดใหญ่มากอย่างแน่นอนมีค่าสำหรับการตั้งค่าโลเมจริงใกล้ 2,000% ในการศึกษาที่คล้ายกันค๊ (2002) ประมาณการรุ่นแรงโน้มถ่วงในสามปีเฉลี่ยสำหรับ 1973-1992 ค๊พบว่าผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญและบวกให้มากที่สุด แต่ไม่ทุกปีสำหรับโรงแยกก๊าซและโลเมและว่าผลกระทบของหลังมีขนาดใหญ่ การตั้งค่าเมดิเตอร์เรเนียนส่วนใหญ่จะไม่มีนัยสำคัญ อีกครั้งกับการสร้างการค้ากำไรขั้นต้นประมาณขนาดใหญ่มากกับตัวเลขสำหรับการตั้งค่าโลเมที่มากที่สุดเกิน 400%.
Sapir (1981) Oguledo และ MacPhee (1994) และค๊ (2002) ได้มีส่วนร่วมที่สำคัญโดยความสามารถในการแสดงให้เห็นว่า - ขัด ไปที่มุมมองเยือกเย็นถ่ายโดยแสดงความเห็นจำนวนมากเกี่ยวกับประสิทธิผลของการตั้งค่า - เมื่อควบคุมปัจจัยสำคัญอื่น ๆ ที่อาจจะทำงานกับการพัฒนาโอกาสในการส่งออกของประเทศ, การตั้งค่าจะมีผลในเชิงบวก บนมืออื่น ๆ , วิธีการตัดที่ใช้ในเอกสารเหล่านี้ทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะควบคุมสำหรับความแตกต่างระหว่างประเทศที่ไม่มีใครสังเกตและโดยนัยละเว้นอคติตัวแปรอาจจะเป็นคำอธิบายสำหรับผลกระทบที่มีขนาดใหญ่อย่างน่าทึ่งที่พบ กระดาษเมื่อเร็ว ๆ นี้ซึ่งจะใช้เวลานี้ในบัญชีเป็นPéridy (2005) การประเมินผลกระทบของการตั้งค่าเมดิเตอร์เรเนียน 1975-2001 ในกลุ่มตัวอย่างของ OECD ที่และบางประเทศที่กำลังพัฒนา Péridyใช้วิธีแผงข้อมูลต่างๆที่สามารถควบคุมเวลาและประเทศของเซลล์สืบพันธุ์สังเกตและพบหุ่นเมดิเตอร์เรเนียนที่มีความสำคัญอย่างมากในทุกกรณีและมีขนาดที่คล้ายกันในรายละเอียดทั้งหมด โดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์จากสเปผลกระทบคงที่ในการคำนวณการสร้างการค้าขั้นต้นนี้จะอยู่ที่ประมาณ 38% ซึ่งสังหรณ์ใจดูเหมือนว่าขนาดที่เหมาะสมมากขึ้นของผลกระทบกว่าสิ่งที่พบในการศึกษาก่อนหน้านี้.
ขณะที่Péridy (2005) มุ่งเน้นไปที่การตั้งค่าของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน , เพอร์สันและ Wilhelmsson (2007) ใช้ข้อมูลสำหรับช่วงเวลาที่นานมาก 1960-2002 เพื่อประเมินผลกระทบของทุกประเภทของการตั้งค่าการค้าซึ่งกันและกันไม่ว่าจะนำมาใช้โดยสหภาพยุโรป การประเมินรูปแบบแรงโน้มถ่วงที่มีผลกระทบคงที่ในการจับภาพของประเทศคู่และเวลาที่แตกต่างไม่มีใครสังเกตที่เฉพาะเจาะจงและแนวโน้มเวลาทวิภาคีในการจับภาพการเปลี่ยนแปลงเมื่อเวลาผ่านไปในเซลล์สืบพันธุ์ทั่วประเทศคู่ผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญและบวกที่พบมากที่สุด แต่ไม่ทุกรุ่นของการค้า การตั้งค่า ขนาดของการสร้างการค้ากำไรขั้นต้นโดยประมาณเป็นอีกครั้งที่เจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้นกว่าในการศึกษาก่อนหน้านี้ด้วยเช่นระบอบการปกครองของโรงแยกก๊าซที่ถูกคาดว่าจะมีการเพิ่มการค้าประมาณ 4% และการประชุมโลเมโดยประมาณ 30% 0.3

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.1 ทบทวนการศึกษาเชิงประจักษ์วิธีทั่วไปเพื่อศึกษาผลของการตั้งค่าการค้ามีการประมาณการแบบจำลองแรงโน้มถ่วงกลายเป็นตัวแปรหุ่นแบบการตั้งค่าต่าง ๆ การศึกษาดังกล่าว ก่อนซาเพียร์ ( 1981 ) ซึ่งใช้สมการถดถอยแบบรายปีสำหรับ 1967 – 1978 คาดการณ์ผลของสหภาพยุโรป GSP ระบบการปกครอง เขาพบผลทางด้านบวกและสำหรับปี 1973 และ 1974 การประมาณค่าสัมประสิทธิ์การคำนวณ การสร้างการค้ารวม ( GTC ) , การแนะนำว่า GSP สร้างการค้าพิเศษ 91-93 % 2ในการศึกษาแรงโน้มถ่วงและต้นอื่น oguledo macphee ( 1994 ) พบบวก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ผลให้ GSP , เมดิเตอร์เรเนียนและการตั้งค่าจากลมสำหรับปี 1976 . ส่วนโลโบ ผลมีขนาดใหญ่กว่าทะเลเมดิเตอร์เรเนียนผล ซึ่งจะสูงกว่าที่ของ BCP ที่สร้างการค้ารวมขนาดใหญ่มากแน่นอน กับค่าโลโบความชอบจริงถึง 2000 บาท ในการศึกษาที่คล้ายกัน นิลส์สัน ( 2002 ) ประมาณการแรงโน้มถ่วงแบบสามปีเฉลี่ยสำหรับปี 1973 – 1992 นิลส์สัน พบผลที่สำคัญและเป็นบวกมากที่สุด แม้ไม่ใช่ทั้งหมดปีและซโลโบ และผลของหลังใหญ่กว่า ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนลักษณะส่วนใหญ่จะไม่สำคัญ อีกครั้ง ซึ่งรวมการค้าการสร้างค่อนข้างใหญ่ มีตัวเลขของโลโบความชอบมากที่สุดเกิน 400 บาทซาเพียร์ ( 1981 ) และ oguledo macphee ( 1994 ) และเสียชีวิต ( 2002 ) ทำให้ผลงานที่สำคัญ โดยสามารถแสดง และขัดต่อเยือกเย็นดูถ่ายโดยการแสดงความเห็นมากมายเกี่ยวกับประสิทธิผลของการตั้งค่า–เมื่อการควบคุมสำหรับที่สำคัญอื่น ๆปัจจัยที่อาจทำงานกับประเทศกำลังพัฒนา " โอกาสส่งออกการตั้งค่าจะมีผลในเชิงบวก บนมืออื่น ๆที่มีวิธีการที่ใช้ในเอกสารเหล่านี้ทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะควบคุมสามารถ unobserved ระหว่างประเทศ และการละเว้นอคติว่าตัวแปรอาจจะอธิบายผลที่น่าทึ่งมากที่พบ ล่าสุดกระดาษซึ่งจะใช้เวลานี้ในบัญชีเป็น P é ridy ( 2005 ) , การประเมินผลของการตั้งค่าเมดิเตอร์เรเนียนสำหรับ 1975 – 2001 ในตัวอย่างของ OECD และประเทศพัฒนา P é ridy ใช้แผงข้อมูลต่าง ๆวิธีที่สามารถควบคุมเวลาและประเทศ unobserved ความหลากหลายและพบเมดิเตอร์เรเนียนหุ่นที่สูงอย่างมีนัยสำคัญในทุกกรณี และมีขนาดใกล้เคียงกันทุกข้อกําหนด การใช้ค่าจากผลข้อมูลเพื่อคำนวณการสร้างถาวรค้าขั้นต้นนี้จะประมาณ 38 % ซึ่งสังหรณ์ใจเหมือนว่าสมเหตุสมผลมากขึ้นขนาดของผลกระทบ มากกว่าที่พบในการศึกษาก่อนหน้านี้ .ในขณะที่ P é ridy ( 2005 ) มุ่งเน้นไปที่ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและอาหาร persson wilhelmsson ( 2007 ) ใช้ข้อมูลเป็นระยะเวลานาน 1960-2002 เพื่อประเมินผลของทุกประเภทของกฎการค้าการตั้งค่าที่ไม่ได้ถูกใช้โดยสหภาพยุโรป ประเมินแบบคงที่แรงโน้มถ่วงกับผลการจับคู่ประเทศและเวลาที่สามารถ unobserved เฉพาะ และแนวโน้มการเปลี่ยนแปลงเวลาทวิภาคีเพื่อจับภาพช่วงเวลาที่สามารถข้ามประเทศคู่ อย่างมีนัยสำคัญ และบวกที่พบมากที่สุด แต่ไม่ทุกรุ่นของการตั้งค่าการค้า ขนาดโดยประมาณรวมการค้าสร้างอีกมากเจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้นกว่าในการศึกษาก่อนหน้านี้ด้วย ตัวอย่างเช่น ระบบ GSP ที่ถูกคาดว่าจะเพิ่มการค้าประมาณ 4% และโลโบการประชุมประมาณ 30 % 3