Laos - GovernmentLaos is a country

Laos - Government
Laos is a country in transition and has set a goal of graduating from Least Developed Country status by 2020. While the Lao political system remains firmly in the control of the Lao People’s Revolutionary Party (LPRP), the forces of globalization and regionalization continue to drive the Lao government to open the economy to market forces. Laos increasingly shows a willingness to engage in international fora on governance issues as well.

The Lao People's Democratic Republic (LPDR) was proclaimed on 2 December 1975, abolishing the monarchy and the previous Royal Lao Government. The new constitution was unanimously endorsed by a unicameral 85-member Supreme People's Assembly on 14 August 1991, and amended most recently in 2003. The Supreme People's Assembly was renamed as the National Assembly in 1992. It exercised power according to principle of democratic centralism.

The law provides for a representative national assembly, elected every five years in open, multiple-candidate, fairly tabulated elections with universal, adult-suffrage voting by secret ballot. Election committees appointed by the National Assembly must approve all candidates for local and national elections. Candidates do not need to be LPRP members, but in practice almost all were.

The only legal political party is the Lao People's Revolutionary Party (LPRP). The head of state in 2012 was President Choummaly Sayasone. The head of government at that time was Prime Minister Thongsing Thammavong. Government policies are determined by the party through the powerful 11-member Politburo and the 50-member Central Committee. Important government decisions are vetted by the Politburo.

The first National Assembly was elected in December 1992. Its inaugural session was in February 1993. As the country's legislative organ, it oversees the judiciary and activities of administration. The National Assembly, which has added seats at every election, approves all new laws, although the executive branch retains the authority to issue binding decrees. The most recent elections took place on 30 April 2011, when the National Assembly was expanded to 132 members. Independent observers were not allowed to monitor the election process.

Laos has enacted a number of new laws in recent years, but the country is still governed largely through the issuance of decrees. Many new laws are being passed at this writing. They are designed to bring Laos into compliance with WTO requirements as Laos aspired to become a member in the near future.

The country's President is the head of state, and is elected by National Assembly for a 5-year term. The President also acts as the country's commander in chief of the armed forces (Lao People's Army). The Council of Ministers is the country's highest executive organ, and its chairman is designated as prime minister. Its vice chairmen oversee the work of ministers. Real power is exercised by members of the ruling party, the Lao People's Revolutionary Party (LPRP), particularly the Political Bureau (Politburo) and Central Committee.

A small-scale insurgency against the regime that continued since the end of the Indochina conflict has essentially ended. Past incidents included attacks in 2003 and 2004 against various types of land transportation and public markets. There were reports of clashes in 2005 and 2007. In late 2006 and 2007, more than 1,000 former fighters and family members were estimated to have surrendered to Lao authorities, and there were no credible reports of clashes in 2010 or 2011. The United States opposes any acts of violence against the Lao Government.

Laos' judiciary is comprised of the Supreme People's Court, provincial and municipal courts, people's district courts, and military courts.

The country is divided into 16 provinces (khoueng): Attapu, Borikhan, Bokeo, Champasak, Houaphan, Khammouan, Louang Namtha, Louangphrabang, Oudômxai, Phôngsali, Saravan, Savannakhét, Xaignabouri, Xekong, Xiangkhoang, and Vientiane; one municipality (kampheng nakhon), Vientiane; 2 special zones, Xaisomboun in northeastern Vientiane Province (established June 1994), and Xianghon-Hôngsa, formerly 2 districts (muang) in Xaignabouri Province (established mid-1992). Each of these is further divided into districts and villages (ban).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลาว - รัฐบาลลาวเป็นประเทศในช่วงการเปลี่ยนภาพ และได้ตั้งเป้าหมายของการจบการศึกษาจากสถานะของประเทศพัฒนาน้อยที่สุดโดย 2020 ในขณะที่ระบบการเมืองของลาวยังคงแน่นหนาในการควบคุมของเหล่าประชาชนปฏิวัติพรรค (LPRP), ของโลกาภิวัตน์ และ regionalization ต่อไป รัฐบาลลาวเปิดเศรษฐกิจตลาดบังคับ ลาวมากแสดงความตั้งใจในนานาชาติสำหรับการการกำกับดูแลเช่นสาธารณรัฐประชาธิปไตยของประชาชนลาว (LPDR) ประกาศในวันที่ 2 1975 ธันวาคม abolishing พระมหากษัตริย์และรัฐบาลลาวรอยัลก่อนหน้านี้ รัฐธรรมนูญใหม่มีมติเป็นเอกฉันท์โดย unicameral 85 สมาชิกสูงสุดราษฎรชุมนุม 14 1991 สิงหาคม และแก้ไขล่าสุดใน 2003 สภาประชาชนสูงสุดได้เปลี่ยนชื่อเป็นสมัชชาแห่งชาติในปี 1992 มันใช้พลังงานตามหลักการของประชาธิปไตย centralismกฎหมายที่ให้สำหรับตัวแทนชาติประกอบ การเลือกตั้งทุก ๆ 5 ปีในการเปิด หลายผู้สมัคร ค่อนข้างสนับสนุนการเลือกตั้งกับสากล suffrage ผู้ใหญ่ออกเสียงโดยลงคะแนนลับ คณะกรรมการการเลือกตั้งแต่งตั้ง โดยสมัชชาแห่งชาติต้องอนุมัติผู้สมัครทั้งหมดในการเลือกตั้งท้องถิ่น และชาติ ผู้สมัครไม่จำเป็นต้องเป็นสมาชิก LPRP แต่ในทางปฏิบัติ เกือบทั้งหมดได้พรรคการเมืองตามกฎหมายเฉพาะเป็นพรรคปฏิวัติของประชาชนลาว (LPRP) ประมุขใน 2012 เป็นประธาน Choummaly Sayasone หัวหน้ารัฐบาลที่มีนายกรัฐมนตรีทองสิงทำมะวง นโยบายของรัฐบาลถูกกำหนด โดยบุคคลมีประสิทธิภาพ 11 สมาชิก Politburo และคณะกรรมการศูนย์กลางสมาชิก 50 ตัดสินใจของรัฐบาลที่สำคัญมี vetted โดย Politburoสมัชชาแห่งชาติครั้งแรกได้รับเลือกใน 1992 ธันวาคม เซสชันการเข้าอยู่ในเดือน 1993 กุมภาพันธ์ เป็นอวัยวะสภาของประเทศ ดูแลกิจกรรมบริหารและอำนาจตุลาการ รัฐสภา ที่มีเพิ่มที่นั่งในการเลือกตั้งทุก อนุมัติกฎหมายใหม่ทั้งหมด แม้ว่าสาขาบริหารยังคงอำนาจออกกฎเกณฑ์ผูก การเลือกตั้งครั้งล่าสุดเกิดขึ้นในวันที่ 30 2554 เมษายน เมื่อสมัชชาแห่งชาติได้ขยายสมาชิก 132 ผู้สังเกตการณ์อิสระไม่ได้รับอนุญาตเพื่อตรวจสอบการเลือกตั้งลาวได้ตรากฎหมายใหม่จำนวนหนึ่งในปีที่ผ่านมา แต่ยังคงมีปกครองประเทศส่วนใหญ่ผ่านการออกกฎเกณฑ์ มีการผ่านกฎหมายใหม่หลายที่ พวกเขาถูกออกแบบมาเพื่อให้ลาวเป็นสอดคล้องกับความต้องการขององค์การเป็นลาว aspired เพื่อเป็น สมาชิกในอนาคตอันใกล้ประธานาธิบดีของประเทศเป็นประมุขแห่งรัฐ และถูกเลือก โดยสมัชชาแห่งชาติในระยะ 5 ปี ประธานยังทำหน้าที่เป็นประเทศผู้บัญชาการกองทัพ (กองทัพประชาชนลาว) คณะรัฐมนตรีมีอวัยวะผู้บริหารสูงสุดของประเทศ และประธานของถูกกำหนดให้เป็นนายกรัฐมนตรี แขกของรองกรรมการผู้จัดการดูแลการทำงานของรัฐมนตรี อำนาจที่แท้จริงเป็นสิทธิ โดยสมาชิกของฝ่ายปกครอง พรรคประชาชนลาว (LPRP), โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำนักงานทางการเมือง (Politburo) และคณะกรรมการส่วนกลางแดนที่ระบุกับระบอบการปกครองที่ต่อเนื่องจากจุดสิ้นสุดของความขัดแย้งในอินโดจีนเป็นสิ้นสุด เหตุการณ์ที่ผ่านมารวมโจมตีใน 2003 และ 2004 กับประเภทต่าง ๆ ของที่ดินและตลาดสาธารณะ มีรายงานการปะทะกันในปี 2005 และ 2007 ในช่วงปลายปี 2006 และ 2007 รบ 1000 กว่าอดีตและสมาชิกในครอบครัวถูกประมาณมี surrendered แก่ลาว และมีไม่มีรายงานที่น่าเชื่อถือของการปะทะกันใน 2010 หรือ 2011 สหรัฐอเมริกา opposes การกระทำความรุนแรงต่อต้านรัฐบาลลาวพจนานุกรมลาวประกอบด้วยประชาชนสูงสุดศาล ศาลจังหวัด และเทศบาล ประชาชนสนามอำเภอ และศาลทหารประเทศถูกแบ่งออกเป็น 16 จังหวัด (khoueng): Attapu, Borikhan บ่อแก้ว จำปาสัก Houaphan, Khammouan น้ำ ทา Louang, Louangphrabang, Oudômxai, Phôngsali, Saravan, Savannakhét, Xaignabouri, Xekong, Xiangkhoang และ เวียงจันทน์ เทศบาลหนึ่ง (กำแพงนคร), เวียงจันทน์ 2 เขตพิเศษ เขตพิเศษไชยสมบูรณ์ในอีสานเวียงจันทน์จังหวัด (ก่อตั้ง 1994 มิถุนายน), และ Xianghon-Hôngsa เดิมชื่ออำเภอ (เมือง) ใน Xaignabouri (ก่อตั้งกลาง-1992) เพิ่มเติมแต่ละเหล่านี้ถูกแบ่งออกเป็นอำเภอและหมู่บ้าน (บ้าน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลาว - รัฐบาล
ลาวเป็นประเทศในการเปลี่ยนแปลงและได้มีการกำหนดเป้าหมายของการจบการศึกษาจากสถานะประเทศพัฒนาน้อยที่สุดในปี 2020 ในขณะที่ระบบการเมืองลาวยังคงอยู่อย่างมั่นคงในการควบคุมของของพรรคปฏิวัติประชาชนลาว (LPRP) กองกำลังของโลกาภิวัตน์และภูมิภาค ยังคงผลักดันรัฐบาลลาวที่จะเปิดเศรษฐกิจกลไกตลาด ลาวมากขึ้นแสดงให้เห็นถึงความตั้งใจที่จะมีส่วนร่วมในเวทีระหว่างประเทศในประเด็นการกำกับดูแลเช่นกัน. ของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว (LPDR) ได้รับการประกาศเมื่อวันที่ 2 ธันวาคม 1975 ยกเลิกระบอบกษัตริย์และรัฐบาลลาวก่อนหน้า รัฐธรรมนูญฉบับใหม่ได้รับการรับรองเป็นเอกฉันท์โดยสภาซึ่งมีสภาเดียว 85 สมาชิกศาลฎีกาของผู้คนที่ 14 สิงหาคม 1991 และที่แก้ไขเพิ่มเติมล่าสุดในปี 2003 สภาประชาชนสูงสุดของถูกเปลี่ยนชื่อเป็นสภานิติบัญญัติแห่งชาติในปี 1992 มันใช้อำนาจตามหลักการของอำนาจประชาธิปไตยกฎหมายให้สำหรับตัวแทนสมัชชาแห่งชาติได้รับการเลือกตั้งทุกห้าปีในการเปิดหลายผู้สมัครเลือกตั้ง tabulated เป็นธรรมกับสากลออกเสียงลงคะแนนผู้ใหญ่อธิษฐานโดยการลงคะแนนลับ คณะกรรมการการเลือกตั้งได้รับการแต่งตั้งโดยสมัชชาแห่งชาติจะต้องอนุมัติผู้สมัครทุกคนสำหรับการเลือกตั้งท้องถิ่นและระดับชาติ ผู้สมัครไม่จำเป็นต้องเป็นสมาชิก LPRP แต่ในทางปฏิบัติเกือบทุกคน. เพียงพรรคการเมืองตามกฎหมายของพรรคปฏิวัติประชาชนลาว (LPRP) ประมุขแห่งรัฐในปี 2012 เป็นประธานจูมมะลีไซยะสอน หัวหน้ารัฐบาลในเวลานั้นเป็นนายกรัฐมนตรี Thongsing Thammavong นโยบายของรัฐบาลที่จะถูกกำหนดโดยบุคคลที่มีประสิทธิภาพผ่าน 11 สมาชิก Politburo 50 สมาชิกคณะกรรมการกลาง การตัดสินใจของรัฐบาลที่สำคัญได้รับการตรวจโดย Politburo. สมัชชาแห่งชาติเป็นครั้งแรกที่ได้รับการเลือกตั้งในเดือนธันวาคมปี 1992 เซสชั่นการสถาปนาของมันคือในเดือนกุมภาพันธ์ปี 1993 ในฐานะที่เป็นอวัยวะที่กฎหมายของประเทศก็ดูแลตุลาการและกิจกรรมของการบริหาร สมัชชาแห่งชาติซึ่งได้มีการเพิ่มที่นั่งในการเลือกตั้งทุกครั้งอนุมัติกฎหมายใหม่ทั้งหมดแม้ว่าผู้บริหารสาขายังคงมีอำนาจในการออกพระราชกฤษฎีกามีผลผูกพัน การเลือกตั้งครั้งล่าสุดที่เกิดขึ้นในวันที่ 30 เมษายน 2011 เมื่อสมัชชาแห่งชาติได้มีการขยายไปยัง 132 สมาชิก ผู้สังเกตการณ์อิสระไม่ได้รับอนุญาตให้ตรวจสอบกระบวนการเลือกตั้ง. ลาวได้ตราจำนวนของกฎหมายใหม่ในปีที่ผ่านมา แต่ประเทศที่ยังคงปกครองส่วนใหญ่โดยการออกพระราชกฤษฎีกา กฎหมายใหม่ ๆ จะถูกส่งผ่านไปที่เขียนนี้ พวกเขาได้รับการออกแบบเพื่อนำมาลาวในการปฏิบัติตามข้อกำหนดขององค์การการค้าโลกกับลาวสร้างแรงบันดาลใจที่จะเป็นสมาชิกในอนาคตอันใกล้. ประธานาธิบดีของประเทศเป็นหัวหน้าของรัฐและได้รับการเลือกตั้งจากสมัชชาแห่งชาติเป็นระยะเวลา 5 ปี ประธานยังทำหน้าที่เป็นผู้บัญชาการทหารของประเทศในหัวหน้าของกองกำลังติดอาวุธ (กองทัพประชาชนลาว) คณะรัฐมนตรีเป็นอวัยวะที่ผู้บริหารสูงสุดของประเทศและประธานถูกกำหนดให้เป็นนายกรัฐมนตรี รองประธานของการกำกับดูแลการทำงานของรัฐมนตรีว่าการกระทรวง อำนาจที่แท้จริงจะใช้สิทธิโดยสมาชิกของพรรคของพรรคปฏิวัติประชาชนลาว (LPRP) โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำนักข่าวการเมือง (Politburo) และคณะกรรมการกลาง. จลาจลขนาดเล็กกับระบอบการปกครองที่ยังคงนับตั้งแต่สิ้นสุดของความขัดแย้งอินโดจีนมีเป็นหลัก สิ้นสุดวันที่ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ผ่านมารวมถึงการโจมตีในปี 2003 และ 2004 กับประเภทต่างๆของการขนส่งทางบกและตลาดสาธารณะ มีรายงานจากการปะทะกันในปี 2005 และ 2007 ในช่วงปลายปี 2006 และ 2007 มีมากกว่า 1,000 สู้อดีตและสมาชิกในครอบครัวได้รับการคาดว่าจะได้ยอมจำนนต่อเจ้าหน้าที่ลาวและไม่มีรายงานที่น่าเชื่อถือของการปะทะกันในปี 2010 หรือปี 2011 ตรงข้ามกับสหรัฐอเมริกา . การกระทำใด ๆ ของความรุนแรงกับรัฐบาลลาว. ตุลาการลาวประกอบด้วยศาลประชาชนสูงสุดของศาลจังหวัดและเทศบาล, สนามอำเภอของผู้คนและศาลทหารประเทศแบ่งออกเป็น 16 จังหวัด (khoueng): Attapu, Borikhan, บ่อแก้ว, จำปาสัก, หัวพัน, ม่วน, หลวงน้ำทา, Louangphrabang, Oudômxai, Phongsali, Saravan, สะหวันนะ Xaignabouri, Xekong, Xiangkhoang และเวียงจันทน์; หนึ่งในเขตเทศบาล (KAMPHENG จังหวัด) เวียงจันทน์; 2 โซนพิเศษ Xaisomboun ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือเวียงจันทน์ (ถาวรมิถุนายน 1994) และ Xianghon-หงสาเดิม 2 อำเภอ (เมือง) ใน Xaignabouri จังหวัด (ถาวรกลาง 1992) แต่ละเหล่านี้จะถูกแบ่งออกเป็นอำเภอและหมู่บ้าน (ห้าม)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลาว
- รัฐบาลลาวเป็นประเทศในการเปลี่ยนแปลงและมีการตั้งค่าเป้าหมายที่จบจากประเทศพัฒนาน้อยที่สุดสถานะโดย 2020 . ในขณะที่ระบบการเมืองลาวยังคงมั่นในการควบคุมของพรรคปฏิวัติประชาชนลาว ( lprp ) กองกำลังของโลกาภิวัตน์และภูมิภาคยังคงผลักดันรัฐบาลลาวเพื่อเปิดเศรษฐกิจกลไกตลาดลาวมากขึ้น แสดงให้เห็นถึงความเต็มใจที่จะมีส่วนร่วมในเวทีระหว่างประเทศด้านปัญหาเช่นกัน

สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ( lpdr ) คือประกาศวันที่ 2 ธันวาคม 1975 ทำลายสถาบันพระมหากษัตริย์และก่อนหน้านี้รัฐบาลลาวหลวง รัฐธรรมนูญใหม่ ได้มีมติเป็นเอกฉันท์รับรองโดยส่วนประกอบของห้องเดี่ยว 85 สมาชิกสมัชชาประชาชนสูงสุด วันที่ 14 สิงหาคม 2534 และที่แก้ไขเพิ่มเติมล่าสุดในปี 2003สมัชชาประชาชนสูงสุดถูกเปลี่ยนชื่อเป็นสมัชชาแห่งชาติใน 1992 มันใช้อำนาจตามหลักประชาธิปไตยรวมศูนย์

กฎหมายให้ผู้แทนสมัชชาแห่งชาติ การเลือกตั้งทุก ๆ 5 ปี เปิด หลาย ๆผู้สมัคร เป็นธรรมวิจัยการเลือกตั้งกับสากลอธิษฐานของผู้ใหญ่ โดยการลงคะแนนลับการเลือกตั้งคณะกรรมการที่แต่งตั้งโดยรัฐสภาต้องอนุมัติผู้สมัครทั้งหมดสำหรับการเลือกตั้งในระดับท้องถิ่นและระดับชาติ ผู้สมัครไม่ต้องสมาชิก lprp แต่ในทางปฏิบัติเกือบทุกคน

เพียงกฎหมายพรรคการเมืองเป็นพรรคปฏิวัติประชาชนลาว ( lprp ) หัวหน้าของรัฐในปี 2012 เป็นประธานจูมมะลี ไซยะสอน .หัวของรัฐบาลในขณะนั้นเป็นนายกรัฐมนตรี Thongsing Thammavong . นโยบายของรัฐบาลจะถูกกำหนดโดยบุคคลที่ผ่านที่มีประสิทธิภาพ 11 สมาชิกและสมาชิกคณะกรรมการกลาง Politburo 50 . การตัดสินใจของรัฐบาลที่สำคัญ คือการตรวจสอบโดย Politburo .

สมัชชาแห่งชาติเป็นครั้งแรกในการเลือกตั้งธันวาคม 1992 อันดับแรกของเซสชันในกุมภาพันธ์ 1993เป็นอวัยวะของฝ่ายนิติบัญญัติของประเทศ มันดูแลตุลาการและกิจกรรมต่างๆของงาน สภานิติบัญญัติแห่งชาติ ซึ่งได้มีการเพิ่มที่นั่งในทุกการเลือกตั้ง อนุมัติกฎหมายใหม่ทั้งหมด แม้ว่าผู้บริหารสาขามีอำนาจออกพระราชกฤษฎีกาผูกพัน . การเลือกตั้งครั้งล่าสุด เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 30 เมษายน 2011 เมื่อสภานิติบัญญัติแห่งชาติได้ขยายไปสู่ 132 คนผู้สังเกตการณ์อิสระไม่ได้รับอนุญาตในการตรวจสอบกระบวนการเลือกตั้ง

ลาวได้ประกาศใช้กฎหมายใหม่จำนวนมากในปีที่ผ่านมา แต่ประเทศยังปกครองส่วนใหญ่ผ่านการออกพระราชกฤษฎีกา . กฎหมายใหม่มากมายถูกส่งผ่านในการเขียนนี้ พวกเขาจะออกแบบมาเพื่อให้สอดคล้องกับความต้องการของ WTO ในลาว เช่น ลาวหวังที่จะกลายเป็นสมาชิกในอนาคตอันใกล้ .

ประธานาธิบดีของประเทศ เป็นหัวของรัฐและได้รับการเลือกตั้งโดยสมัชชาแห่งชาติสำหรับระยะเวลา 5 ปี . ท่านประธานก็ทำหน้าที่เป็นผู้บัญชาการของประเทศในหัวหน้าของทหาร ( กองทัพประชาชนลาว ) คณะรัฐมนตรีของประเทศคือผู้บริหารสูงสุดของอวัยวะ และประธานของเขตเป็นนายกรัฐมนตรี ของรองประธาน ควบคุมดูแลการปฎิบัติงานของรัฐมนตรีพลังที่แท้จริงจะบริหารโดยสมาชิกของพรรครัฐบาล และพรรคปฏิวัติประชาชนลาว ( lprp ) โดยเฉพาะการเมือง ( โปลิตบูโร ) และสำนักงานคณะกรรมการกลาง .

การจลาจลขนาดย่อมกับระบอบการปกครองที่อย่างต่อเนื่องตั้งแต่ปลายของความขัดแย้งในอินโดจีนได้ถึงแก่น สิ้นสุดวันที่เหตุการณ์ที่ผ่านมารวมการโจมตี ในปี 2003 และ 2004 กับประเภทต่างๆของตลาดและขนส่งสาธารณะ มีรายงานการปะทะกันในปี 2005 และ 2007 ในปลายปี 2006 และ 2007 , มากกว่า 1000 อดีตนักสู้และสมาชิกในครอบครัวได้ประมาณ ยอมจำนนต่อทางการลาว และยังไม่มีรายงานที่น่าเชื่อถือของการปะทะใน 2010 หรือ 2011สหรัฐฯคัดค้านและต่อต้านการกระทำความรุนแรงต่อรัฐบาลลาว

ลาว ' ฝ่ายตุลาการประกอบด้วยศาลประชาชนสูงสุดจังหวัดและเทศบาลศาลประชาชนเขตศาลและศาลทหาร

ประเทศแบ่งออกเป็น 16 จังหวัด ( แขวง ) : Attapu , borikhan bokeo houaphan จำปาสัก , , , , คำม่วนหลวงน้ำทา louangphrabang อูด , , , เป็นการ mxai pH เป็นการ ngsali สุด , ,savannakh é t xaignabouri xekong xiangkhoang , , , และเวียงจันทน์ หนึ่ง ( kampheng เทศบาลนคร ) , เวียงจันทน์ 2 โซนพิเศษ เขตพิเศษไชยสมบูรณ์ ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ แขวงเวียงจันทน์ ( ก่อตั้งขึ้นในเดือนมิถุนายนปี 1994 ) และ xianghon-h เป็นการ ngsa เดิม 2 อำเภอ ( อ. เมือง ) ใน xaignabouri จังหวัด ( ตั้งขึ้น mid-1992 ) แต่ละเหล่านี้จะแบ่งเป็นตำบลและหมู่บ้าน ( บ้าน )