In its insistence on portraying an

In its insistence on portraying an unpleasant truth, The Raft of the Medusa was a landmark in the emerging Romantic movement in French painting, and "laid the foundations of an aesthetic revolution"[64] against the prevailing Neoclassical style. Géricault's compositional structure and depiction of the figures are classical, but the contrasting turbulence of the subject represents a significant change in artistic direction and creates an important bridge between Neoclassical and Romantic styles. By 1815, Jacques-Louis David, then in exile in Brussels, was both the leading proponent of the popular history painting genre, which he had perfected, and a master of the Neoclassical style.[65] In France, both history painting and the Neoclassical style continued through the work of Antoine-Jean Gros, Jean Auguste Dominique Ingres, François Gérard, Anne-Louis Girodet de Roussy-Trioson, Pierre-Narcisse Guérin—teacher of both Géricault and Delacroix—and other artists who remained committed to the artistic traditions of David and Nicolas Poussin.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการ insistence บนจิตรจริงไม่พึงประสงค์ การแพของเมดูซ่าเป็นสถานสำคัญในการเคลื่อนไหวโรแมนติกเกิดขึ้นใหม่ในการวาดภาพของฝรั่งเศส และ "วางรากฐานของการปฏิวัติความงาม" [64] กับ Neoclassical สตามสไตล์ ของ Géricault compositional โครงสร้างและการแสดงให้เห็นตัวเลขเป็นคลาสสิก แต่ความปั่นป่วนแตกต่างกันของวัตถุแทนด้วยการเปลี่ยนแปลงทิศทางศิลปะ และสร้างสะพานสำคัญระหว่าง Neoclassical และโรแมนติกสไตล์ โดย 1815, Jacques Louis David แล้วพลัดถิ่นในบรัสเซลส์ เป็นทั้ง proponent ชั้นนำของประเภทจิตรกรรมประวัติศาสตร์ยอดนิยม ซึ่งเขามีสมบูรณ์ และต้นแบบของสไตล์นีโอคลาสสิ [65] ในฝรั่งเศส จิตรกรรมประวัติศาสตร์และแบบนีโอคลาสสิต่อเนื่องผ่านการทำงานของ Antoine ฌองแห่ง ฌองเรเน่โรดินโดมินิคกร์ ฟรังซัว Gérard แอนน์ Louis de Roussy Girodet-Trioson, Pierre Narcisse Guérin — ครู Géricault และซิสตินของไมเคิล — และศิลปินอื่น ๆ ที่การประเพณีศิลปะของ David และ Nicolas ของเจี๊ยบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการเรียกร้องที่มีต่อจิตรความจริงที่ไม่พึงประสงค์แพเมดูซ่าเป็นหลักในการเคลื่อนไหวโรแมนติกที่เกิดขึ้นใหม่ในการวาดภาพฝรั่งเศสและ "วางรากฐานของการปฏิวัติความงาม" [64] กับสไตล์นีโอคลาสสิแลกเปลี่ยน โครงสร้าง compositional Géricaultและภาพของตัวเลขจะคลาสสิก แต่ความวุ่นวายตัดกันของเรื่องแสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในทางศิลปะและสร้างสะพานที่สำคัญระหว่างนีโอคลาสสิคและรูปแบบโรแมนติก 1815 โดย Jacques-Louis David แล้วถูกเนรเทศในบรัสเซลส์เป็นทั้งผู้แสดงนำที่เป็นที่นิยมประเภทจิตรกรรมประวัติศาสตร์ซึ่งเขาได้สมบูรณ์แบบและต้นแบบของสไตล์นีโอคลาสสิได้. [65] ในฝรั่งเศสทั้งภาพวาดประวัติศาสตร์และ สไตล์นีโอคลาสสิคอย่างต่อเนื่องผ่านการทำงานของแอนทอน-Jean Gros ฌอง Auguste Dominique Ingres, Françoisเจอราร์ดแอนน์หลุยส์ Girodet เด Roussy-Trioson, Pierre-ส Narcisse Guérinครูทั้งGéricaultและ Delacroix และศิลปินคนอื่น ๆ ที่ยังคงมุ่งมั่นที่จะศิลปะ ขนบธรรมเนียมประเพณีของเดวิดและนิโคลั Poussin

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการเรียกร้องที่แสดงความจริงที่ไม่พึงประสงค์ , แพของเมดูซ่าเป็นแลนด์มาร์กใหม่โรแมนติกเคลื่อนไหวในจิตรกรรมในฝรั่งเศส และ " วางรากฐานของการปฏิวัติ " สุนทรียะ [ 64 ] กับธุรกิจ นีโอคลาสสิคสไตล์ G é ricault เป็นส่วนประกอบโครงสร้างและภาพของตัวเลขที่คลาสสิก แต่ตัดความวุ่นวายของเรื่อง หมายถึง การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในทางศิลปะ และสร้างเป็นสะพานที่สำคัญระหว่างสไตล์นีโอคลาสสิก และโรแมนติก โดย 1815 , Jacques Louis David แล้วในการเนรเทศในกรุงบรัสเซลส์ เป็นทั้งผู้แสดงชั้นนำนิยมประวัติศาสตร์ภาพวาด ซึ่งเขาได้สมบูรณ์ และต้นแบบของสไตล์ต่างๆ [ 65 ] ในฝรั่งเศส ทั้งจิตรกรรมประวัติศาสตร์และสไตล์ต่างๆอย่างต่อเนื่องผ่านการทำงานของอองตวน ฌอง Gros ฌองโอกุสต์โดมินิคอิน ฟรองซัวส์ G é rard แอนน์ หลุยส์ เดอ roussy girodet trioson ปิแอร์ นาร์กูและรินครูทั้ง G é ricault เดอลากรัวและศิลปินอื่น ๆและที่ยังคงมุ่งมั่นที่จะประเพณีศิลปะของดาวิดและนิโคลาส์ ปูแซน .