The fatty acid composition of raw m

The fatty acid composition of raw material greatly influences biodiesel characteristics
such as cetane number, cold-flow properties, viscosity and oxidative stability.
Especially in cold climates, the fuel’s cold-flow properties should be noted. Saturated
and mono-unsaturated fatty acids with 14–18 carbon atoms are most suitable
for biodiesel production. Saturated fatty acids with long carbon chain have
unsatisfactory cold-flow properties, but inversely cetane number increases with
increasing chain length and decreasing saturation (Stansell et al. 2012). Fatty
acids with several double bonds have poor oxidative stability and the proportion of
these fatty acids should be low (Stansell et al. 2012).
In our research E. gracilis and Selenastrum sp. had a higher capability to produce
lipids suitable for biodiesel production than C. pyrenoidosa (Table 4). All
species demonstrated the highest lipid content when grown in organic press water
(diluted 10%). The total fatty acid content in E. gracilis was 14.5% of DW, whereas
in Selenastrum and C. pyrenoidosa the corresponding values were only 7.1% and
only 4.1%, respectively. A substantial proportion of fatty acids in Selenastrum sp.
in different waste water cultivations were saturated or monounsaturated with a
carbon chain length 16–18. The most abundant fatty acid in all Selenastrum cultivations
was oleic acid (18:1n9c) (23.6–36.8% of total FA:s). The amount of palmitic
acid (16:0) was also high (19.4–22.1%). C. pyrenoidosa had a high proportion of
palmitic acid (20.9–32.2%), but the amount of oleic acid was low (2.6–8.0%). Instead,
C. pyrenoidosa had a significant amount of rumenic acid (18:2n6c) (16.5–
23.5%). In press water, in E. gracilis over half of the total fatty acids were myristic
acid (14:0), but in other waste waters the proportion of this fatty acid in E. gracilis
was highly variable (5.6–35.5%). The proportion of alphalinolenic acid (18:3n3)
which is the precursor for other polyunsaturated fatty acids (PUFAs), was generally
higher in Selenastrum and C. pyrenoidosa strains than in E. gracilis (9.9–33.5,
16.9–36.5 and 3.3–20.3) but E. gracilis had a distinct profile, with relatively high
amounts of polyunsaturated fatty acids with more than three double bonds.
According to our results Selenastrum sp. had a more suitable fatty acid profile
for biodiesel than E. gracilis or C. pyrenoidosa, since it had a higher proportion of
monounsaturated fatty acids and lower proportion of polyunsaturated fatty acids
(Table 4). The unsaturated fatty acids with several double bonds present in
3. Algal cultivation for lipid production in waste water
21
E. gracilis would not be optimal for biodiesel production, but are excellent in functional
food products, as also recognized by the Japanese company Euglena Co.
Ltd. (http://www.euglena.jp/english/.) Synthesis of polyunsaturated fatty acids with
more than 18 atoms of carbon is limited in humans and thus these must be obtained
from food.
Nitrogen limitation is known to enhance lipid production in algae. Since most of
the waste waters assessed here contained abundant nitrogen (Table 2), high
concentrations of lipid in the biomass were not expected. However, even though
the nitrogen content of fish farm water was low (Table 2), lipid accumulation in fish
farm water was not higher than in other waste waters. Other stress factors may
have contributed to differences in lipid production obtained in different conditions,
but the complexity of waste waters hampered identification of specific factors. In
general, the fatty acid profiles were more dependent on the species than on the
culture medium, but growth conditions had some effect on the relative amounts of
fatty acids in the different species.
Table 4. Total fatty acid content (% DW) and proportion of saturated (SFA), monounsaturated
(MUFA) and polyunsaturated (PUFA) fatty acids of E. gracilis,
C. pyrenoidosa and Selenastrum sp. cultivated in different waste waters and
waste water concentrations. The total FAs was determined as the sum of the 37
known fatty acids, which were used in the calibration standard. SFAs, MUFAs and
PUFAs present as > 1% of total FAs are included. (**sterilized fish farm effluent

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

องค์ประกอบกรดไขมันของดิบมากมีผลต่อลักษณะของไบโอดีเซลหมายเลขซีเธน คุณสมบัติเย็นกระแส ความหนืด และ oxidative เสถียรภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสภาพอากาศที่เย็น ควรจดบันทึกคุณสมบัติของเชื้อเพลิงไหลเย็น อิ่มตัวและกรดไขมัน mono-unsaturated กับ 14 – 18 คาร์บอนอะตอมเหมาะสมที่สุดสำหรับการผลิตไบโอดีเซล มีกรดไขมันอิ่มตัว มีโซ่คาร์บอนที่ยาวคุณสมบัติเย็นกระแสเฉย ๆ แต่ inversely หมายเลขซีเธนเพิ่มด้วยเพิ่มความยาวของโซ่ และลดความเข้ม (Stansell et al. 2012) ไขมันกรด มีหลายคู่พันธบัตรมี oxidative เสถียรภาพดีและสัดส่วนของกรดไขมันเหล่านี้ควรจะต่ำ (Stansell et al. 2012)งานวิจัยของ E. จระเข้และ Selenastrum sp.มีความสามารถสูงในการผลิตโครงการที่เหมาะสมสำหรับการผลิตไบโอดีเซลกว่า C. pyrenoidosa (ตาราง 4) ทั้งหมดชนิดแสดงให้เห็นว่าเนื้อหาของระดับไขมันในเลือดสูงสุดเมื่อปลูกในน้ำกดอินทรีย์(แตกออก 10%) เนื้อหารวมกรดไขมันใน E. จระเข้เป็น 14.5% ของ DW ในขณะที่ใน Selenastrum และ C. pyrenoidosa ค่าเกี่ยวข้องมีเพียง 7.1% และเพียง 4.1% ตามลำดับ สัดส่วนที่พบของกรดไขมันใน Selenastrum spในน้ำเสียที่แตกต่าง cultivations อิ่มตัวหรือ monounsaturated กับการคาร์บอนห่วงโซ่ยาว 16-18 กรดไขมันอุดมสมบูรณ์ที่สุดใน cultivations Selenastrum ทั้งหมดถูก oleic กรด (18:1n9c) (23.6-36.8% ของ FA:s รวม) จำนวน palmitic(16:0) กรดได้ยังสูง (19.4-22.1%) C. pyrenoidosa มีสัดส่วนสูงของกรด palmitic (20.9 – 32.2%), แต่จำนวน oleic กรดได้ต่ำ (2.6 – 8.0%) แทนC. pyrenoidosa มีจำนวนกรด rumenic (18:2n6c) (16.5 – สำคัญ23.5%) ในการกดน้ำ จระเข้ E. กว่าครึ่งหนึ่งของกรดไขมันทั้งหมดมี myristic(14:0) กรด แต่ในเสียอื่น ๆ เตอร์สสัดส่วนของกรดไขมันนี้ E. จระเข้ไม่ผันแปรสูง (5.6 – 35.5%) สัดส่วนของกรด alphalinolenic (18:3n3)ซึ่งเป็นสารตั้งต้นสำหรับอื่น ๆ กรดไขมันไม่อิ่มตัว (PUFAs), ถูกโดยทั่วไปสูงกว่า Selenastrum และ C. pyrenoidosa สายพันธุ์กว่าใน E. จระเข้ (9.9-33.516.9-36.5 และ 3.3 – 20.3) แต่จระเข้ E. มีโพรไฟล์ที่แตกต่าง มีค่อนข้างสูงจำนวนของกรดไขมันไม่อิ่มตัวมีมากกว่าสามคู่พันธบัตรตามผลของ Selenastrum sp.มีค่ากรดไขมันเหมาะไบโอดีเซลกว่าจระเข้ E. C. pyrenoidosa เนื่องจากมันมีสัดส่วนสูงของกรดไขมัน monounsaturated และต่ำกว่าสัดส่วนของกรดไขมันไม่อิ่มตัว(ตาราง 4) กรดไขมันในระดับที่สมกับหลายคู่ผูกพันอยู่ใน3. algal เพาะปลูกการผลิตไขมันในน้ำเสีย21E. จระเข้จะไม่เหมาะสมสำหรับการผลิตไบโอดีเซล แต่ยอดเยี่ยมในงานผลิตภัณฑ์อาหาร เป็นที่รู้จัก โดยบริษัทญี่ปุ่น บริษัทยูกลีนาจำกัด (http://www.euglena.jp/english/) การสังเคราะห์กรดไขมันไม่อิ่มตัวด้วยอะตอมของคาร์บอนมากกว่า 18 จำกัดอยู่ในมนุษย์ และดังนั้น เหล่านี้ต้องได้รับจากอาหารไนโตรเจนจำกัดเป็นที่รู้จักเพื่อเพิ่มการผลิตไขมันในสาหร่าย เนื่องจากส่วนใหญ่น้ำเสียประเมินนี่ประกอบด้วยดาษดื่นไนโตรเจน (ตารางที่ 2), สูงไม่ว่าความเข้มข้นของไขมันในชีวมวล อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเนื้อหาไนโตรเจนน้ำฟาร์มปลาต่ำ (ตาราง 2), ไขมันสะสมในปลาฟาร์มน้ำไม่สูงกว่าในน้ำเสียอื่น ๆ ความเครียดปัจจัยอื่น ๆ อาจมีส่วนความแตกต่างในการผลิตไขมันที่ได้รับในสถานการณ์ต่าง ๆแต่ระบุเฉพาะปัจจัยขัดขวางความซับซ้อนของน้ำเสีย ในทั่วไป ค่ากรดไขมันได้มากขึ้นอยู่กับสายพันธุ์กว่าในการสื่อวัฒนธรรม แต่สภาพการเจริญเติบโตมีผลบางจำนวนสัมพัทธ์ของกรดไขมันในสายพันธุ์ต่าง ๆตาราง 4 รวมเนื้อหาที่กรดไขมัน (% DW) และสัดส่วนการอิ่มตัว (SFA), monounsaturated(MUFA) และกรดของไขมันไม่อิ่มตัว (PUFA) หนึ่งของ E. จระเข้Pyrenoidosa c.และ Selenastrum sp.ที่ปลูกในน้ำเสียที่แตกต่างกัน และความเข้มข้นของน้ำเสีย Fa ที่รวมเป็นจำนวน 37 ที่กำหนดรู้จักกรดไขมัน ซึ่งถูกใช้ในการปรับเทียบมาตรฐาน SFAs, MUFAs และPUFAs ปัจจุบัน > 1% ของ Fa ที่รวมรวมได้ (** sterilized ฟาร์มปลาน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

องค์ประกอบของกรดไขมันของวัตถุดิบมากมีผลต่อลักษณะไบโอดีเซล
เช่นค่าซีเทนคุณสมบัติการไหลที่อุณหภูมิความหนืดและความมั่นคงออกซิเดชัน.
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสภาพอากาศที่หนาวเย็นน้ำมันเชื้อเพลิงของคุณสมบัติการไหลที่อุณหภูมิควรจะสังเกต อิ่มตัว
และขาวดำไม่อิ่มตัวกรดไขมันที่มี 14-18 อะตอมของคาร์บอนที่มีความเหมาะสมมากที่สุด
สำหรับการผลิตไบโอดีเซล กรดไขมันอิ่มตัวที่มีห่วงโซ่คาร์บอนยาวมี
คุณสมบัติเย็นไหลที่น่าพอใจ แต่ผกผันค่าซีเทนจำนวนเพิ่มขึ้นกับ
ความยาวของห่วงโซ่ที่เพิ่มขึ้นและความอิ่มตัวลดลง (Stansell et al. 2012) ไขมัน
กรดที่มีพันธะคู่หลายมีเสถียรภาพออกซิเดชันยากจนและสัดส่วนของ
กรดไขมันเหล่านี้ควรจะต่ำ (Stansell et al. 2012).
การวิจัยของเราในอี gracilis และ Selenastrum SP มีความสามารถสูงในการผลิต
ไขมันเหมาะสำหรับการผลิตไบโอดีเซลกว่า C. pyrenoidosa (ตารางที่ 4) ทั้งหมด
แสดงให้เห็นถึงสายพันธุ์ไขมันสูงสุดเมื่อปลูกในน้ำกดอินทรีย์
(ปรับลด 10%) ปริมาณกรดไขมันทั้งหมดในอี gracilis เป็น 14.5% ของใบสำคัญแสดงสิทธิอนุพันธ์ในขณะที่
ใน Selenastrum และ C pyrenoidosa ค่าที่สอดคล้องกันเพียง 7.1% และ
มีเพียง 4.1% ตามลำดับ สัดส่วนของกรดไขมันใน Selenastrum Sp.
ในที่เพาะปลูกน้ำเสียที่แตกต่างกันได้รับการอิ่มตัวหรือไม่อิ่มตัวเชิงเดี่ยวที่มี
ระยะเวลาในห่วงโซ่คาร์บอน 16-18 กรดไขมันที่มีมากที่สุดในปลูก Selenastrum ทั้งหมด
เป็นกรดโอเลอิก (18: 1n9c) (23.6-36.8% จากทั้งหมด FA: s) ปริมาณของ palmitic
กรด (16: 0) ก็ยังสูง (19.4-22.1%) C. pyrenoidosa มีสัดส่วนที่สูงของ
กรดปาล์มิติก (20.9-32.2%) แต่ปริมาณของกรดโอเลอิกต่ำ (2.6-8.0%) แต่
ซี pyrenoidosa มีจำนวนเงินที่สำคัญของกรด rumenic (18: 2n6c) (16.5-
23.5%) ในน้ำกดในอี gracilis กว่าครึ่งหนึ่งของกรดไขมันรวมทั้งสิ้น myristic
กรด (14: 0) แต่ในน้ำเสียอื่น ๆ สัดส่วนของกรดไขมันนี้ในอี gracilis
เป็นตัวแปร (5.6-35.5%) สัดส่วนของกรด alphalinolenic (18: 3N3)
ซึ่งเป็นสารตั้งต้นสำหรับกรดไขมันไม่อิ่มตัวอื่น ๆ (PUFAs) เป็นโดยทั่วไป
สูงขึ้นใน Selenastrum และ C สายพันธุ์ pyrenoidosa กว่าในอี gracilis (9.9-33.5,
16.9-36.5 และ 3.3-20.3 ) แต่อี gracilis มีรายละเอียดที่แตกต่างกันมีค่อนข้างสูง
ปริมาณของกรดไขมันไม่อิ่มตัวที่มีมากกว่าสามพันธะคู่.
ตามผลของเรา Selenastrum SP มีรายละเอียดของกรดไขมันที่เหมาะสมมากขึ้น
สำหรับการผลิตไบโอดีเซลกว่าอีราซิลลิคหรือ pyrenoidosa เนื่องจากมีสัดส่วนของ
กรดไขมันไม่อิ่มตัวเชิงเดี่ยวและสัดส่วนที่ลดลงของกรดไขมันไม่อิ่มตัว
(ตารางที่ 4) กรดไขมันไม่อิ่มตัวที่มีพันธะคู่อยู่ในหลาย
3 การเพาะปลูกสาหร่ายสำหรับการผลิตไขมันในน้ำเสีย
21
อี gracilis จะไม่เป็นที่เหมาะสมสำหรับการผลิตไบโอดีเซล แต่เป็นเลิศในการทำงาน
ผลิตภัณฑ์อาหารที่เป็นที่ยอมรับโดย บริษัท ญี่ปุ่นยูกลีนาจํา
กัด (http://www.euglena.jp/english/.) การสังเคราะห์กรดไขมันไม่อิ่มตัวที่มี
มากกว่า 18 อะตอมของคาร์บอนจะถูก จำกัด ในมนุษย์และทำให้เหล่านี้จะต้องได้รับ
จากอาหาร.
ข้อ จำกัด ไนโตรเจนเป็นที่รู้จักกันเพื่อเพิ่มการผลิตไขมันในสาหร่าย . เนื่องจากส่วนใหญ่ของ
น้ำเสียที่ประเมินที่นี่มีความอุดมสมบูรณ์ของไนโตรเจน (ตารางที่ 2) สูง
ความเข้มข้นของไขมันในชีวมวลที่ไม่ได้คาดหวัง อย่างไรก็ตามแม้ว่า
ปริมาณไนโตรเจนน้ำฟาร์มปลาอยู่ในระดับต่ำ (ตารางที่ 2) การสะสมไขมันในปลา
น้ำฟาร์มก็ไม่ได้สูงกว่าในน้ำเสียอื่น ๆ ปัจจัยความเครียดอื่น ๆ ที่อาจ
มีส่วนทำให้ความแตกต่างในการผลิตไขมันที่ได้รับในเงื่อนไขที่แตกต่างกัน
แต่ความซับซ้อนของน้ำเสียที่ขัดขวางการระบุปัจจัยเฉพาะ ใน
ทั่วไป, กรดไขมันที่มีมากขึ้นอยู่กับสายพันธุ์กว่าบน
อาหารเลี้ยงเชื้อ แต่สภาวะการเจริญเติบโตมีผลต่อจำนวนเงินที่ญาติของ
กรดไขมันชนิดที่แตกต่างกัน.
ตารางที่ 4 ปริมาณกรดไขมันรวม (% DW) และสัดส่วน ของอิ่มตัว (SFA) ไม่อิ่มตัวเชิงเดี่ยว
(MUFA) และไม่อิ่มตัว (PUFA) กรดไขมันของอีราซิลลิ
ค pyrenoidosa และ Selenastrum SP ที่ปลูกในน้ำเสียที่แตกต่างกันและ
ความเข้มข้นของน้ำเสีย รวม FAs ถูกกำหนดเป็นผลรวมของ 37
กรดไขมันที่เป็นที่รู้จักกันซึ่งถูกนำมาใช้ในการสอบเทียบมาตรฐาน SFAS, MUFAs และ
PUFAs ปัจจุบันเป็น> 1% จากทั้งหมด FAs จะรวม (** ปลาน้ำทิ้งฟาร์มฆ่าเชื้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และองค์ประกอบกรดไขมันของวัตถุดิบอย่างมากมีผลต่อลักษณะไบโอดีเซล
เช่น ค่าซีเทน คุณสมบัติการไหลเย็น ความหนืด และเสถียรภาพออกซิเดชัน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสภาพอากาศเย็น คุณสมบัติการไหลของน้ำมันเชื้อเพลิงเย็นควรจดบันทึก กรดไขมันอิ่มตัวและกรดไขมันไม่อิ่มตัวกับโมโน
14 – 18 อะตอมของคาร์บอนจะเหมาะที่สุด
สำหรับการผลิตไบโอดีเซลกรดไขมันไม่อิ่มตัวที่มีคาร์บอนโซ่ยาวได้
คุณสมบัติการไหลเย็นน่า แต่ตรงกันข้ามค่าซีเทนเพิ่มขึ้น
เพิ่มความยาวโซ่และลดความอิ่มตัว ( สแตมเซิล et al . 2012 ) กรดไขมัน
กับหลายคู่จนเกิดความมั่นคงและพันธบัตรมีสัดส่วนของกรดไขมันเหล่านี้ควรจะต่ำ
( สแตมเซิล et al . 2012 ) .
ในการวิจัยของเรา selenastrum sp . และ E . glanduliferaมีความสามารถสูงในการผลิต
ไขมันเหมาะสำหรับการผลิตไบโอดีเซลกว่าซีไพรีน ด์โดซ่า ( ตารางที่ 4 ) ทั้งหมด
ชนิดแสดงไขมันสูงสุดเมื่อปลูกในน้ำกดอินทรีย์
( ลด 10% ) รวมปริมาณกรดไขมันในเซลล์ glandulifera เป็น 14.5% ของระบบ ในขณะที่
ใน selenastrum และซีไพรีน ด์โดซ่าค่าสอดคล้องกันเพียง 7.1% และ
เพียง 4.1 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับสัดส่วนสำคัญของกรดไขมันใน selenastrum sp .
ในที่ต่าง ๆน้ำเสียเพาะเป็นอิ่มตัว monounsaturated หรือกับ
ความยาวโซ่คาร์บอน 16 – 18 กรดไขมันที่มีมากที่สุดใน selenastrum เพาะ
คือกรดโอเลอิก ( 18:1n9c ) ( 23.6 – 36.8 ของฟ้า : รวมด้วย ) ปริมาณของกรดปาล์มิติก
( 16:0 ) ยังสูง ( 19.4 ( ร้อยละ 22.1 ) ซีไพรีน ด์โดซ่ามีสัดส่วนสูง
กรดปาล์มิติก ( 20.9% ) 32.2 % ) แต่ปริมาณกรดโอเลอิกต่ำ ( 2.6 – 8.0 % ) แทน ,
c ไพรีน ด์โดซ่าได้ ปริมาณกรด rumenic ( 18:2n6c ) ( 16.5 -
23.5 % ) ในรูปน้ำในเซลล์ glandulifera มากกว่าครึ่งหนึ่งของกรดไขมันทั้งหมดถูก myristic
acid ( 14:0 ) แต่ในน้ำอื่น ๆเสียสัดส่วนของกรดไขมันนี้ใน E glandulifera
คือสูง ( 5.6 – 35.5 % )สัดส่วนของกรดแอลฟาไลโนเลนิก ( 18:3n3 ) ซึ่งเป็นสารตั้งต้นสำหรับ
อื่น ๆกรดไขมันไม่อิ่มตัว ( ปลา ) โดยทั่วไป selenastrum
สูงกว่าและซีไพรีน ด์โดซ่าสายพันธุ์มากกว่าเช่น glandulifera ( 1 ) 33.5
, 16.9 – 36.5 3.3 – 20.3 ) แต่อี glandulifera มีโปรไฟล์ที่แตกต่างกันกับ
ในปริมาณค่อนข้างสูง กรดไขมันไม่อิ่มตัวที่มีเตียงคู่กว่าสาม
พันธบัตรตามผลของเรา selenastrum sp . มีสัดส่วนของกรดไขมันที่เหมาะสม
ไบโอดีเซลกว่า E glandulifera หรือซีไพรีน ด์โดซ่า เพราะมีสัดส่วนที่สูงของกรดไขมันไม่อิ่มตัวเชิงเดี่ยว
และลดสัดส่วนของกรดไขมันไม่อิ่มตัว
( ตารางที่ 4 ) ส่วนกรดไขมันที่มีพันธะคู่หลายปัจจุบันใน
3 เพาะสาหร่ายเพื่อการผลิตไขมันในน้ำเสีย
21
Eglandulifera จะไม่เหมาะสมสำหรับการผลิตไบโอดีเซล แต่เป็นเลิศในผลิตภัณฑ์อาหารฟังก์ชัน
เป็นยังได้รับการยอมรับจากญี่ปุ่น บริษัท จํากัด ยูกลีนา
( http : / / www.euglena . JP / ภาษาอังกฤษ / ) การสังเคราะห์กรดไขมันที่มีอะตอมของคาร์บอน
มากกว่า 18 จะถูก จำกัด ในมนุษย์และเหล่านี้จึงต้อง

ที่ได้จากอาหารจำกัดไนโตรเจนเป็นที่รู้จักกันเพื่อเพิ่มการผลิตไขมันในสาหร่าย เนื่องจากส่วนใหญ่ของขยะที่มีอยู่มากมาย
น้ำที่นี่ไนโตรเจนประเมิน ( ตารางที่ 2 ) สูง
ความเข้มข้นของไขมันในเซลล์ที่ไม่ได้คาดไว้ อย่างไรก็ตาม แม้ว่า
ไนโตรเจนน้ําฟาร์มปลาน้อย ( ตารางที่ 2 ) และการสะสมของไขมันในน้ำ ฟาร์มปลา
ไม่สูงกว่าในน้ำอื่น ๆเสียปัจจัยความเครียดอื่น ๆอาจ
มีส่วนให้ความแตกต่างในการผลิตไขมันที่ได้รับในเงื่อนไขที่แตกต่างกัน
แต่ความซับซ้อนของน้ำทิ้ง hampered รหัสขององค์ประกอบที่เฉพาะเจาะจง ใน
ทั่วไปโปรไฟล์กรดไขมันมากกว่าขึ้นอยู่กับชนิดกว่า
สื่อวัฒนธรรม แต่เงื่อนไขการเจริญเติบโตมีผลต่อปริมาณสัมพัทธ์ของกรดไขมันชนิดต่าง ๆ
.
ตารางที่ 4 . ทั้งหมดกรดไขมัน ( มากกว่าเล็กน้อย ) และสัดส่วนของกรดไขมันอิ่มตัว ( SFA ) , monounsaturated
( MUFA ) และกรดไขมันไม่อิ่มตัว ( PUFA ) . glandulifera
C , และไพรีน ด์โดซ่า selenastrum sp . ปลูกในน้ำเสียที่แตกต่างกันและ
ปริมาณน้ำเสีย การ ) รวมถูกกำหนดเป็นจำนวน 37
รู้จักกรดไขมัน ซึ่งถูกนำมาใช้ในมาตรฐานการสอบเทียบ เกี่ยวกับ MUFAs
, และปัจจุบันเป็น 1 % ของกรดไขมัน ) ทั้งหมดจะรวมอยู่ ( * * การฆ่าเชื้อและฟาร์มปลา