Aiello & Ruble investigated school

Aiello & Ruble investigated school psychologists’ knowledge and skills in identifying, evaluating, and providing interventions for students with ASD [1]. A total of 402 participants from 50 states completed their survey. Results indicated that despite a limited amount of training received during their graduate education or pre-service training for working with the autism population, most school psychologists’ self-reported knowledge of ASD was in the expected direction for agreement. However, there were gaps in knowledge regarding the differences between emotional and behavioral disorders and autism, developmental delays and autism, and special education
eligibility versus DSM-IV diagnoses that need to be addressed through more training. The survey also indicated the need for additional training opportunities in providing interventions, strategies, and supports for students with autism in the following areas: developing family-centered educational plans; training peer mentors; and translating assessment information into teaching goals and activities.
Pearson surveyed a group of Pennsylvania school psychologists regarding their training, knowledge and evaluation practices when assessing and diagnosing ASD [2]. The aim of the study was to determine the extent to which school psychologists are prepared to meet the rapidly increasing demand for using best practice procedures when assessing and diagnosing ASD. An electronic survey was sent to 1,159 certified school psychologists with 243 completed surveys returned. Survey results found the majority of respondents indicated that they rely on the use of brief screening instruments and do not use or recommend “gold standard” instruments with students suspected of having ASD. Only 32.2% of the respondents reported they were very much prepared to recommend an IDEA classification of Autism. Less than 5% of the school psychologists surveyed received formal training in ASD at graduate institutions or internships. The overwhelming majority of school psychologists surveyed believed there is a need for more training for school psychologists concerning the characteristics of ASD, best practice in the assessment of ASD, and differentiating ASD from other developmental or coexisting disorders.
Rasmussen also completed a national survey of school psychologists to determine their level of knowledge in the area of autism assessment; level of training; and perceived preparation and confidence in providing services to children with ASD [3]. Results indicated that training positively affected school psychologists’ knowledge about autism; their levels of involvement with students with autism; and their perceived levels of preparation to work with this population. Of the 662 participants, the majority accurately identified diagnostic features and true and false statements about autism, suggesting an adequate understanding of autism. Participants with more training reported an increased level of involvement on multidisciplinary teams and an ability to diagnose autism when compared to those with less training. Brief rating scales were among the most commonly used instruments, while more comprehensive and robust instruments were among the least-often employed, suggesting school psychologists are either not trained or are limited in the time and resources needed to use evidence-based
instruments. Participants felt more prepared to provide consultation and assessment services and less prepared to provide interventions. Although a majority (96.5%) of the respondents reported they had attended workshop presentations or in-service trainings on autism, less than half (43.7%) had completed formal course work in autism in their training program and less than one third (32.3%) had internship or residency experience with autism. These data and previous research suggest school psychologists need more formal training and experience in meeting the needs of individuals identified with autism.
Singer surveyed 199 school psychologists regarding the frequency with which they were called upon to provide services to students with an autism spectrum disorder (ASD); services they actually provided to those students; and their perceptions of the training and experience they had pertaining to the assessment and treatment of ASD. Additionally, the study surveyed 72 graduate programs in school psychology to determine the extent to which these programs prepared new school psychologists to work with children who have ASD. A majority of respondents (64%) reported using only brief screening instruments to identify students. Although able to identify the “red flag” indicators of ASD, very few school psychologists perceived their training as adequate. Only 12.6% of respondents indicated that they had sufficient coursework in ASD and only 21% indicated that they had sufficient practicum experience. Just 15% indicated that their overall training with ASD was “completely adequate.” Only 5 of the 72 (16.9%) school psychology programs surveyed offered a specific course in ASD; most indicating that the topic was addressed in other courses. According to the author, the survey data suggest that school psychologists lack adequate knowledge about evidence-based instruments and procedures available to screen, assess, and intervene for ASD.
Conclusion and Recommendations
As more and more children are being identified with ASD and placed in general education classrooms, school psychologists will play an ever increasingly important role in identification and intervention, as well as offer support, information, consultation, and recommendations to teachers, school personnel, administration, and families. Therefore, it is essential that they be knowledgeable about evidence-based assessment and intervention strategies for this population of students. Despite the limitations inherent in survey research, the data from these studies suggest that school psychologists are not adequately prepared to provide evidence-based assessment and intervention services to children with ASD. The survey research illustrates a significant discrepancy between best practice (evidence-based) parameters and reality when it comes to the practice of school psychology and ASD in the schools. Federal statutes require that school districts ensure that comprehensive, individualized evaluations are completed by school professionals who have knowledge, experience, and expertise in ASD. Although surveys indicate sufficient knowledge of the signs and symptoms associated with ASD, there is a critical need for school psychologists to be trained and develop competency in evidence-based assessment and identification practices with children who have or may have an ASD. For example, a majority of survey respondents reported using brief screening measures such the GARS and/or GADS in assessment and identification, both of which are not recommended for use in decision-making [4-7]. In contrast, evidence-based tools such as the ADOS, ADI-R, CARS, and SCQ were used less a third of the time in ASD assessment. Thus, while evidence-based instruments are available for the reliable, thorough assessment of students with ASD, school psychologists either do not have access or lack sufficient training to make them a part of their practice in the schools.
Because the knowledge base in ASD is changing so rapidly, it is imperative that school psychologists remain current with the research and up to date on scientifically supported approaches that have direct application to the educational setting. School psychologists can help to ensure that students with ASD receive an effective educational program by participating in training programs designed to increase their understanding and factual knowledge about best practice assessment and intervention/treatment approaches. Recommendations culled from the survey findings include the following: (a) school psychologists need more in-depth, formal training complete with supervision and consultation; (b) school psychology training programs should focus more energy on teaching intervention strategies for students with autism and include a separate course in ASD as part of the curriculum; (c) increase the use of more psychometrically sound autism instruments such as the ADOS and ADI-R in schools to provide better identification and more complete intervention strategies; (d) consider resident ASD specialists within the school and train teams of school professionals to work as a unit with the autism-related cases to ensure that the personnel are well-trained and have the experience necessary to conduct reliable and valid assessments and treatment planning; (e) provide training for all school psychologists on best practice guidelines for screening and assessment of ASD and identify measures with and without empirical support; and (g) develop closer relationships with ASD experts and service providers in the community. School districts may also want to consider levels of training, levels of education, and years of experience when assigning school psychologists who work with children who have ASD. Finally, the National Association of School Psychologists (NASP) may consider developing guidelines and recommendations regarding the minimal competencies needed in order to work with special populations such as students with ASD.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Aiello & เบิลเบลารุสตรวจสอบความรู้ของนักจิตวิทยาโรงเรียนและทักษะในการระบุ ประเมิน และให้งานวิจัยสำหรับนักศึกษากับ ASD [1] จำนวน 402 คนจาก 50 รัฐดำเนินการสำรวจ ผลระบุว่า แม้ มีจำนวนที่จำกัดของการฝึกอบรมที่ได้รับระหว่างการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาหรือฝึกอบรมบริการล่วงหน้าสำหรับการทำงานกับประชากรโรคออทิซึมของพวกเขา ความรู้รายงานด้วยตนเองส่วนใหญ่โรงเรียนนักจิตวิทยาของ ASD เป็นในทิศทางที่คาดไว้สำหรับข้อตกลง อย่างไรก็ตาม มีช่องว่างในความรู้เกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างความผิดปกติทางอารมณ์ และพฤติกรรม และโรคออทิซึม พัฒนาความล่าช้า และโรคออทิซึม และการศึกษาพิเศษ สิทธิเมื่อเทียบกับการวินิจฉัยของ DSM-IV ที่จำเป็นต้องได้รับการผ่านการฝึกอบรมเพิ่มเติม การสำรวจยังระบุต้องการการฝึกอบรมเพิ่มเติมโอกาสในการให้บริการงาน กลยุทธ์ และการสนับสนุนสำหรับนักศึกษากับโรคออทิซึมในพื้นที่ต่อไปนี้: การพัฒนาศูนย์กลางครอบครัวแผนศึกษา ฝึกอบรมเพียร์ mentors และแปลข้อมูลประเมินเข้าสอนเป้าหมายและกิจกรรม เพียร์สำรวจกลุ่มของเพนซิลวาเนียนักจิตวิทยาโรงเรียนเกี่ยวกับการฝึกอบรม ความรู้ และการประเมินผลปฏิบัติประเมิน และวินิจฉัย ASD [2] จุดมุ่งหมายของการศึกษาคือการ กำหนดขอบเขตซึ่งจัดเตรียมนักจิตวิทยาโรงเรียนเพื่อตอบสนองความต้องการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วโดยใช้กระบวนการปฏิบัติได้ดีเมื่อประเมิน และวินิจฉัย ASD การสำรวจอิเล็กทรอนิกส์ถูกส่งไปที่นักจิตวิทยาโรงเรียนได้รับการรับรอง 1,159 กับ 243 แบบสำรวจแล้วส่งกลับ ผลสำรวจพบผู้ตอบส่วนใหญ่ระบุว่า ในการใช้เครื่องมือคัดกรองโดยย่อ และไม่ใช้ หรือแนะนำเครื่องมือ "มาตรฐานทอง" กับนักเรียนที่สงสัยว่ามี ASD เพียง 32.2% ของผู้ตอบรายงานพวกเขาเตรียมพร้อมมากที่จะแนะนำการจัดประเภทความคิดของโรคออทิซึม น้อยกว่า 5% ของนักจิตวิทยาโรงเรียนที่สำรวจได้รับการฝึกอบรมอย่างเป็นทางการใน ASD สถาบันบัณฑิตศึกษาหรือฝึกงาน นักจิตวิทยาโรงเรียนที่สำรวจส่วนใหญ่เชื่อว่า มีจำเป็นต้องฝึกอบรมเพิ่มเติมสำหรับนักจิตวิทยาโรงเรียนที่เกี่ยวข้องกับลักษณะของ ASD แนวทางปฏิบัติในการประเมิน ของ ASD และขึ้นต้น ASD จากอื่น ๆ พัฒนา coexisting ที่ผิดปกติ Rasmussen ยังดำเนินการสำรวจแห่งชาติของนักจิตวิทยาโรงเรียนเพื่อกำหนดระดับของความรู้ในการประเมินโรคออทิซึม ระดับของการฝึกอบรม และเตรียมการรับรู้และความเชื่อมั่นในการให้บริการแก่เด็กด้วย ASD [3] ผลลัพธ์แสดงว่า การอบรมความรู้ของนักจิตวิทยาโรงเรียนเกี่ยวกับโรคออทิซึม บวกผลกระทบ ระดับการมีส่วนร่วมกับนักเรียนที่มีโรคออทิซึม และระดับการรับรู้เตรียมการทำงานกับประชากรนี้ ร่วม 662 ก. คุณลักษณะการวินิจฉัยส่วนใหญ่ระบุได้อย่างถูกต้อง และเป็นจริง และเท็จรายงานเกี่ยวกับโรคออทิซึม แนะนำความเข้าใจเพียงพอเกี่ยวกับโรคออทิซึม ร่วมกับการฝึกอบรมเพิ่มเติมรายงานระดับการเพิ่มขึ้นของการมีส่วนร่วมในทีม multidisciplinary และความสามารถในการวินิจฉัยโรคออทิซึมเมื่อเปรียบเทียบกับการฝึกอบรมน้อย ระดับการจัดอันดับโดยย่อได้จากเครื่องมือที่ใช้บ่อยที่สุด ใน ขณะที่ครอบคลุมมากขึ้น และแข็งแกร่งเครื่องมือได้ระหว่างที่เจ้าน้อยมัก แนะนำโดยนักจิตวิทยาโรงเรียนไม่ฝึกอบรมหรือมีจำกัดในเวลาและทรัพยากรที่จำเป็นต้องใช้หลักฐานตามเครื่องมือ ผู้เข้าร่วมรู้สึกเตรียมพร้อมมากขึ้นเพื่อให้คำปรึกษาและบริการประเมิน และน้อยเตรียมที่จะให้การรักษา แม้ว่าส่วนใหญ่ (96.5%) ของผู้ตอบที่รายงานได้ร่วมนำเสนอการประชุมเชิงปฏิบัติการ หรืออบรมให้บริการแก่ในโรคออทิซึม น้อยกว่าครึ่งหนึ่ง (ร้อยละ 43.7) ได้เสร็จสมบูรณ์อย่างเป็นทางการที่ทำงานในโรคออทิซึมในโปรแกรมการฝึกอบรมและน้อยกว่าหนึ่งในสาม (32.3%) มีประสบการณ์การฝึกงานหรือเรซิเดนซี่กับโรคออทิซึม ข้อมูลและงานวิจัยก่อนหน้านี้แนะนำนักจิตวิทยาโรงเรียนต้องการฝึกอบรมอย่างเป็นทางการมากขึ้น และมีประสบการณ์ในการประชุมความต้องการของบุคคลที่มีโรคออทิซึม นักร้องสำรวจนักจิตวิทยาโรงเรียน 199 เกี่ยวกับความถี่ที่จะถูกเรียกเพื่อให้บริการแก่นักเรียน ด้วยโรคสเปกตรัมเป็นโรคออทิซึม (ASD); บริการที่พวกเขาจริงให้แก่นักเรียนเหล่านั้น และแนวการฝึกอบรมและประสบการณ์ที่มีเกี่ยวกับการประเมินและการรักษาของ ASD นอกจากนี้ การศึกษาสำรวจบัณฑิต 72 ในจิตวิทยาโรงเรียนเพื่อกำหนดขอบเขตที่โปรแกรมเหล่านี้จัดเตรียมนักจิตวิทยาโรงเรียนใหม่เพื่อทำงานกับเด็กมี ASD ส่วนใหญ่ของผู้ตอบ (64%) รายงานใช้เฉพาะเครื่องมือคัดกรองโดยย่อระบุนักเรียน แต่สามารถระบุตัวบ่งชี้ "ธงแดง" ของ ASD นักจิตวิทยาโรงเรียนน้อยมากถือว่าการฝึกอบรมเป็นเพียงพอ เพียง 12.6% ของผู้ตอบระบุว่า พวกเขามีสอนที่เพียงพอใน ASD และเพียง 21% ระบุว่า พวกเขามีประสบการณ์สูตรวิทยาเพียงพอ เพียง 15% แสดงว่า การฝึกอบรมโดยรวมกับ ASD ถูก "อย่างสมบูรณ์เพียงพอ" เพียง 5 72 (16.9%) โรงเรียนจิตวิทยาโปรแกรมสำรวจนำเสนอหลักสูตรเฉพาะใน ASD ส่วนใหญ่ระบุที่หัวข้อที่อยู่ในหลักสูตรอื่น ๆ ผู้เขียน ตามข้อมูลสำรวจแนะนำว่า นักจิตวิทยาโรงเรียนขาดความรู้เพียงพอเกี่ยวกับเครื่องมือที่ใช้หลักฐานและขั้นตอนพร้อมจอ ประเมิน และแทรกแซงใน ASD บทสรุปและข้อเสนอแนะ เป็นเด็กมาก ขึ้นถูกกำหนด ASD และวางไว้ในห้องเรียนการศึกษา นักจิตวิทยาโรงเรียนจะมีบทบาทสำคัญมากขึ้นเรื่อย ๆ เคยในการระบุและการแทรกแซง ตลอดจนช่วยสนับสนุน ให้ ข้อมูล ให้คำปรึกษา แนะนำครู บุคลากร บริหาร และครอบครัว ดังนั้น มันเป็นสิ่งสำคัญที่พวกเขาจะมีความรู้เกี่ยวกับหลักฐานที่ใช้ประเมินและแทรกแซงกลยุทธ์นี้ประชากรของนักเรียน แม้ มีข้อจำกัดในการวิจัยเชิงสำรวจ ข้อมูลจากการศึกษานี้แนะนำโรงเรียนที่นักจิตวิทยาจะไม่เพียงพอเตรียมไว้เพื่อให้ประเมินตามหลักฐานและแทรกแซงบริการเด็กกับ ASD การวิจัยแบบสำรวจแสดงความขัดแย้งสำคัญระหว่างพารามิเตอร์ (หลักฐานการปฏิบัติดีที่สุดและความเป็นจริงเมื่อมันมาถึงการปฏิบัติจิตวิทยาโรงเรียนและ ASD ในโรงเรียน คดีของรัฐบาลกลางต้องว่า โรงเรียนเขตมั่นใจว่า ประเมินจำนวน ครอบคลุมเสร็จสมบูรณ์แล้ว โดยผู้เชี่ยวชาญของโรงเรียนที่มีความรู้ ประสบการณ์ และความเชี่ยวชาญใน ASD แม้ว่าการสำรวจบ่งชี้พอรู้อาการที่เกี่ยวข้องกับ ASD มีความจำเป็นที่สำคัญสำหรับนักจิตวิทยาโรงเรียนได้รับการอบรม และพัฒนาความสามารถในหลักฐานการประเมินและระบุปฏิบัติกับเด็กได้ หรืออาจเป็น ASD ตัวอย่าง ส่วนใหญ่ของผู้ตอบแบบสำรวจรายงานใช้คัดกรองโดยสังเขปวัด GARS หรือ GADS การดังกล่าวในการประเมินและระบุ ซึ่งทั้งสองไม่แนะนำสำหรับใช้ในการตัดสินใจ [4-7] ในทางตรงกันข้าม ตามหลักฐานเครื่องมือเช่น ADOS อาดิ-R รถยนต์ และ SCQ ถูกใช้น้อยกว่าหนึ่งในสามของเวลาในการประเมิน ASD ดังนั้น ขณะที่ตามหลักฐานเครื่องมือสำหรับประเมินความน่าเชื่อถือ อย่างละเอียดของนักเรียนกับ ASD นักจิตวิทยาโรงเรียนไม่ได้ หรือขาดการฝึกอบรมที่เพียงพอเพื่อทำให้เป็นส่วนหนึ่งของปฏิบัติการในโรงเรียนเนื่องจากฐานความรู้ใน ASD มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ความจำเป็นที่นักจิตวิทยาโรงเรียนยังคงมีการวิจัย และทันสมัยในแนวทางสนับสนุนทางวิทยาศาสตร์ที่มีโปรแกรมประยุกต์โดยตรงกับการตั้งค่าการศึกษา นักจิตวิทยาโรงเรียนสามารถช่วยเหลือให้กับ ASD ได้รับโปรแกรมการศึกษาที่มีประสิทธิภาพ โดยการมีส่วนร่วมในการฝึกอบรมโปรแกรมออกแบบมาเพื่อเพิ่มความรู้ความเข้าใจ และเรื่องเกี่ยวกับการประเมินแบบฝึกหัดที่ดีและแนวทางการแทรกแซง/รักษา คำแนะนำที่ culled จากผลการสำรวจวิจัยรวมต่อไปนี้: (ก) นักจิตวิทยาโรงเรียนต้องเพิ่มเติมเป็นทางลึก การฝึกอบรมดูแลและให้คำปรึกษา (ข) โรงเรียนจิตวิทยาอบรมควรเน้นพลังงานมากขึ้นสอนกลยุทธ์การขัดจังหวะโดยการศึกษาโรคออทิซึม และรวมหลักสูตรแยกต่างหากใน ASD เป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตร (ค) การใช้เครื่องมือโรคออทิซึมมาก psychometrically เสียง ADOS และอาดิ-R ในโรงเรียนเพื่อให้รหัสที่ดีและกลยุทธ์การขัดจังหวะโดยสมบูรณ์ เพิ่ม (ง) พิจารณา ASD ผู้ชำนาญที่มีอยู่ภายในโรงเรียน และฝึกอบรมทีมงานมืออาชีพโรงเรียนการทำงานเป็นหน่วยเดียวกับกรณีที่เกี่ยวข้องกับโรคออทิซึมเพื่อให้แน่ใจว่า บุคลากรมีการอบรม และมีประสบการณ์ที่จำเป็นในการดำเนินการประเมินถูกต้อง และเชื่อถือได้และมีการวางแผนรักษา (จ) อบรมสำหรับนักจิตวิทยาโรงเรียนทั้งหมดในแนวทางปฏิบัติที่ดีที่สุดสำหรับการคัดกรองและประเมินของ ASD และระบุวัดด้วย และ ไม่ สนับสนุนรวม และพัฒนาความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับผู้เชี่ยวชาญ ASD (g) และบริการผู้ให้บริการในชุมชน โรงเรียนเขตอาจจะต้องพิจารณาระดับของการฝึกอบรม ระดับการศึกษา และปีมีประสบการณ์การนักจิตวิทยาโรงเรียนที่ทำงานกับเด็กมี ASD สุดท้าย ในชาติสมาคมของโรงเรียนนักจิตวิทยา (NASP) อาจพิจารณาพัฒนาแนวทางและคำแนะนำเกี่ยวกับความสามารถน้อยที่สุดที่จำเป็นในการทำงานกับกลุ่มประชากรพิเศษเช่นนักเรียนกับ ASD

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

& Aiello รูเบิล ) นักจิตวิทยาโรงเรียน ความรู้ และทักษะในการวิเคราะห์ ประเมิน และให้ผู้ป่วยที่มี ASD [ 1 ] จำนวน 402 คน จาก 50 รัฐเสร็จสิ้นการสำรวจของพวกเขา ผลการศึกษาพบว่า แม้จะมีจํานวนจํากัดของการฝึกอบรมจะได้รับในระหว่างการฝึกอบรมก่อนจบการศึกษา หรือบริการสำหรับการทำงานกับออทิสติกของประชากรของพวกเขานักจิตวิทยาโรงเรียนส่วนใหญ่ self-reported ความรู้ของ ASD ในทิศทางที่คาดการณ์สำหรับข้อตกลง อย่างไรก็ตาม ยังมีช่องว่างในความรู้เกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างความผิดปกติทางอารมณ์และพฤติกรรม และพัฒนาการล่าช้า และออทิสติก ออทิสติกและการศึกษาพิเศษ เมื่อเทียบกับ dsm-iv
สิทธิวินิจฉัยที่ต้อง addressed ผ่านการฝึกอบรมเพิ่มเติมการสำรวจยังพบความต้องการสำหรับโอกาสการฝึกอบรมเพิ่มเติมในการให้บริการการแทรกแซง , กลยุทธ์ , และการสนับสนุนสำหรับนักเรียนออทิสติกในพื้นที่ต่อไปนี้ : การพัฒนาแผนครอบครัวเป็นศูนย์กลางการศึกษา พี่เลี้ยง อบรม และแปลข้อมูลการประเมินเป็นเป้าหมายการสอน และกิจกรรมต่างๆ
เพียร์สัน โดยใช้กลุ่มของเพนซิลเวเนียโรงเรียนนักจิตวิทยาเกี่ยวกับการฝึกอบรมของพวกเขา ความรู้ และวิธีการประเมิน เมื่อประเมินและวินิจฉัย ASD [ 2 ] จุดมุ่งหมายของการศึกษาคือ เพื่อกำหนดขอบเขต ซึ่งนักจิตวิทยาโรงเรียนเตรียมที่จะตอบสนองความต้องการที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วสำหรับการใช้ขั้นตอนการปฏิบัติที่ดีที่สุดเมื่อประเมินและวินิจฉัย ASD สำรวจอิเล็กทรอนิกส์ส่ง 1159 ได้รับการรับรองโรงเรียนนักจิตวิทยากับ 243 เสร็จสิ้นการสำรวจกลับมา ผลของการสำรวจพบว่าส่วนใหญ่ของผู้ตอบแบบสอบถามระบุว่า พวกเขาพึ่งพาการใช้เครื่องมือคัดกรองที่สั้นและไม่ใช้หรือแนะนำให้ " เครื่องมือ " มาตรฐานทองกับนักเรียนที่สงสัยว่ามี ASD เท่านั้น ) % ของผู้ตอบแบบสอบถามรายงานพวกเขามากเตรียมที่จะแนะนำความคิดหมวดหมู่ของโรคออทิซึมน้อยกว่า 5% ของจำนวนโรงเรียนนักจิตวิทยาได้รับการฝึกอบรมอย่างเป็นทางการใน ASD ในสถาบันศึกษาหรือฝึกหัด ส่วนใหญ่ที่น่าหนักใจของนักจิตวิทยาสำรวจโรงเรียนเชื่อว่า ต้องมีการฝึกอบรมเพิ่มเติมสำหรับโรงเรียนนักจิตวิทยาเกี่ยวกับลักษณะของ ASD , การปฏิบัติที่ดีที่สุดในการประเมินของผนังหัวใจ ,และความแตกต่างของ ASD จากความผิดปกติของพัฒนาการหรือการอื่น ๆ
ราสมัสเซนยังเสร็จสิ้นการสํารวจแห่งชาติของนักจิตวิทยาโรงเรียน เพื่อตรวจสอบระดับของความรู้ในพื้นที่ของการประเมินออทิสติก ; ระดับของการฝึกอบรม การเตรียมตัว และความเชื่อมั่นในการให้บริการแก่เด็กที่มี ASD [ 3 ]ผลการศึกษาพบว่า ผลกระทบทางบวกนักจิตวิทยาโรงเรียนฝึกอบรมความรู้เกี่ยวกับออทิสติก ; ระดับของการมีส่วนร่วมกับนักเรียนออทิสติก และระดับการรับรู้ของพวกเขาเตรียมที่จะทำงานด้านนี้ จากคุณเข้าร่วม ส่วนใหญ่ถูกต้องระบุคุณสมบัติการวินิจฉัยและ True และ False ข้อความเกี่ยวกับออทิสติก แนะนำความเพียงพอของโรคออทิซึมผู้ที่มีการฝึกอบรมเพิ่มเติมรายงานการเพิ่มขึ้นในระดับของการมีส่วนร่วมในทีมงานสหสาขาวิชาชีพและความสามารถในการวินิจฉัยออทิสติกเมื่อเทียบกับผู้ที่มีการฝึกอบรมน้อย สรุปประเมินค่าในที่ใช้กันมากที่สุดเครื่องมือที่ครอบคลุม และมีเสถียรภาพมากขึ้น ในขณะที่จำนวนของอย่างน้อยที่มักจะใช้แนะนำนักจิตวิทยาโรงเรียนจะฝึกหรือจะถูก จำกัด ในเวลาและทรัพยากรที่ต้องใช้ตามหลักฐาน
เครื่องดนตรี ผู้เข้าร่วมรู้สึกมากขึ้นเตรียมที่จะให้คำปรึกษาและบริการประเมินและน้อยเตรียมให้คล้อย ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่ ( 96.5% ) ของผู้ตอบแบบสอบถามรายงานว่าพวกเขาได้เข้าร่วมการนำเสนอการประชุมเชิงปฏิบัติการหรือการฝึกอบรมครูในออทิสติกน้อยกว่าครึ่ง ( ร้อยละ 43.7 ) ได้เสร็จสิ้นอย่างเป็นทางการแน่นอนทำงานในออทิสติกในโปรแกรมการฝึกอบรมของพวกเขาและน้อยกว่าหนึ่งในสาม ( 32.3% ) มีการฝึกงานหรือประสบการณ์การอยู่อาศัยกับโรคออทิซึม ข้อมูลเหล่านี้และการวิจัยก่อนหน้านี้ว่านักจิตวิทยาโรงเรียนต้องการฝึกอบรมเพิ่มเติมและประสบการณ์ในการประชุมความต้องการของบุคคลที่ระบุ ด้วยโรคออทิซึม
นักร้องจำนวน 199 โรงเรียนนักจิตวิทยาเกี่ยวกับความถี่ที่พวกเขาเรียกร้องที่จะให้บริการแก่นักเรียน ด้วยโรคออทิซึมสเปกตรัมโรค ( ASD ) ; บริการพวกเขาจริงให้กับนักศึกษา และการรับรู้ของการฝึกอบรมและประสบการณ์ที่พวกเขามีเกี่ยวกับการประเมินและการรักษา ASD นอกจากนี้การศึกษาสํารวจ 72 หลักสูตรในโรงเรียนจิตวิทยาเพื่อกำหนดขอบเขต ซึ่งโปรแกรมเหล่านี้ได้เตรียมนักจิตวิทยาโรงเรียนใหม่ที่จะทำงานกับเด็กที่มี ASD ส่วนใหญ่ของผู้ตอบแบบสอบถาม ( 64 ) รายงานการใช้เพียงสั้น ๆใช้เพื่อระบุการคัดกรองนักเรียน แม้ว่าจะสามารถระบุตัวชี้วัด " ธงสีแดง " ของผนังหัวใจ ,นักจิตวิทยาโรงเรียนน้อยมากของการฝึกอบรมของพวกเขาเป็นเพียงพอ เพียง 12.6 % ของผู้ตอบแบบสอบถามระบุว่า พวกเขามีความรู้เพียงพอใน ASD และเพียง 21% ระบุว่าพวกเขาได้ประสบการณ์การฝึกงานที่เพียงพอ เพียง 15 % พบว่า การฝึกอบรมของพวกเขาโดยรวมที่มี ASD ได้ทั้งหมด " เพียงพอ " เพียง 5 จาก 72 ( 16.9% ) โปรแกรมจิตวิทยาโรงเรียนสำรวจ เสนอหลักสูตรที่เฉพาะเจาะจงใน asd ;ส่วนใหญ่ระบุว่า หัวข้อที่ถูกกล่าวถึงในหลักสูตรอื่น ๆ ตามที่ผู้เขียน , ข้อมูลการสำรวจชี้ให้เห็นว่านักจิตวิทยาโรงเรียนขาดความรู้เพียงพอเกี่ยวกับเครื่องมือและวิธีการเชิงประจักษ์พร้อมจอ ประเมิน และแทรกแซงเพื่อ ASD

สรุปและข้อเสนอแนะเป็นเด็กมากขึ้นจะถูกระบุด้วย ASD และวางไว้ในชั้นเรียนการศึกษาทั่วไปนักจิตวิทยาโรงเรียนจะมีบทบาทสำคัญมากขึ้นในการระบุและการแทรกแซงได้ รวมทั้งให้การสนับสนุน ข้อมูล การให้คำปรึกษา และแนะนำให้ครู ครอบครัว โรงเรียน บุคลากร การบริหาร และ ดังนั้น จึงเป็นสิ่งจำเป็นที่พวกเขามีความรู้เกี่ยวกับการประเมินเชิงประจักษ์และกลยุทธ์การแทรกแซงนี้ประชากรของนักเรียนแม้จะมีข้อ จำกัด ที่แท้จริงในการวิจัยเชิงสำรวจ ข้อมูลที่ได้จากการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่า นักจิตวิทยาโรงเรียนไม่ได้เตรียมไว้อย่างเพียงพอ เพื่อให้หลักฐานการประเมินและการให้บริการการแทรกแซงในเด็กที่มี ASDการวิจัยแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการปฏิบัติที่ดีที่สุด ( เชิงประจักษ์ ) และค่าจริงเมื่อมันมาถึงการฝึกจิตวิทยาโรงเรียนและ ASD ในโรงเรียน กฎเกณฑ์ของรัฐบาลกลางต้องใช้ที่โรงเรียนให้ครอบคลุมการประเมินรายบุคคล จะแล้วเสร็จ โดยผู้เชี่ยวชาญโรงเรียนที่มีความรู้ ประสบการณ์ และความเชี่ยวชาญใน ASDแม้ว่าการสำรวจบ่งชี้ความรู้เพียงพอของสัญญาณและอาการที่เกี่ยวข้องกับ ASD มีความต้องการที่สำคัญสำหรับนักจิตวิทยาโรงเรียน เพื่อฝึกฝนและพัฒนาสมรรถภาพในการใช้หลักฐานเชิงประจักษ์ในการประเมินและการปฏิบัติกับเด็กได้ หรืออาจเป็น ASD ตัวอย่างเช่นส่วนใหญ่ของผู้ตอบแบบสอบถามรายงานการใช้มาตรการคัดกรองสั้น เช่น การ์ และ / หรือพระเจ้าในการประเมินและวินิจฉัย ซึ่งทั้งสองจะไม่แนะนำให้ใช้ในการตัดสินใจ [ 1 ] ในทางตรงกันข้าม หลักฐานที่ใช้เครื่องมือเช่นถูก adi-r , รถยนต์ , และ scq ใช้น้อยกว่าหนึ่งในสามของเวลาในการประเมิน ASD ดังนั้น , ในขณะที่การให้บริการเครื่องมือที่มีความน่าเชื่อถือการประเมินอย่างละเอียดของนักเรียนที่มี ASD , นักจิตวิทยาโรงเรียนไม่ได้มีการเข้าถึงหรือการขาดการฝึกอบรมให้เพียงพอ ส่วนการปฏิบัติตนในโรงเรียน
เพราะฐานความรู้ใน ASD จะเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วมันเป็นความจำเป็นที่นักจิตวิทยาโรงเรียนอยู่ในปัจจุบันกับการวิจัยทางวิทยาศาสตร์และทันสมัยในการสนับสนุนวิธีการที่โปรแกรมประยุกต์โดยตรงเพื่อการศึกษานักจิตวิทยาโรงเรียนสามารถช่วยเพื่อให้แน่ใจว่านักเรียนที่มี ASD ได้รับโปรแกรมการศึกษาที่มีประสิทธิภาพ โดยการเข้าร่วมในโปรแกรมการฝึกอบรมที่ออกแบบมาเพื่อเพิ่มความเข้าใจและความรู้จริงเกี่ยวกับการปฏิบัติที่ดีที่สุดและการประเมินการแทรกแซง / การรักษาวิธี แนวทางเลือกสรรจากการสำรวจพบมีดังนี้ : ( 1 ) นักจิตวิทยาโรงเรียนต้องการในเชิงลึกมากขึ้นการฝึกอบรมอย่างเป็นทางการพร้อมดูแลและให้คำปรึกษา ; ( b ) โรงเรียนจิตวิทยาการฝึกอบรมควรเน้นพลังงานเพิ่มเติมในกลยุทธ์การแทรกแซงการสอนสำหรับนักเรียนออทิสติก รวมถึงหลักสูตรที่แยกต่างหากใน ASD เป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตร( C ) เพิ่มการใช้มากขึ้น psychometrically โรคออทิซึมเสียงเครื่องดนตรี เช่น ถูก adi-r และในโรงเรียนให้ดี การระบุและกลยุทธ์การแทรกแซงที่สมบูรณ์มากขึ้น( D ) พิจารณาผู้เชี่ยวชาญ ASD ถิ่นที่อยู่ภายในโรงเรียนและฝึกทีมงานของผู้เชี่ยวชาญด้านโรงเรียนทำงานเป็นหน่วยที่มีความเกี่ยวข้องกับกรณีเพื่อให้แน่ใจว่า บุคลากรที่ได้รับการฝึกมาอย่างดี และมีประสบการณ์ที่จำเป็นเพื่อดำเนินการที่เชื่อถือได้และถูกต้องการประเมินและการวางแผนการรักษา( E ) ให้การฝึกอบรมสำหรับนักจิตวิทยาโรงเรียนทั้งหมดในแนวทางการปฏิบัติที่ดีที่สุดสำหรับการคัดกรองและการประเมินของ ASD และระบุมาตรการที่มีและไม่มีการสนับสนุนเชิงประจักษ์ และ ( g ) พัฒนาความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับ ASD ผู้เชี่ยวชาญและผู้ให้บริการ ในชุมชน โรงเรียนอาจต้องพิจารณาระดับของการฝึกอบรม ระดับการศึกษาและประสบการณ์ เมื่อให้โรงเรียนนักจิตวิทยาที่ทำงานกับเด็กที่มี ASD ในที่สุด สมาคมแห่งชาติของนักจิตวิทยาโรงเรียน ( nasp ) อาจพิจารณาพัฒนาแนวทางและข้อเสนอแนะที่เกี่ยวกับสมรรถภาพที่จำเป็นน้อยที่สุดเพื่อที่จะทํางานกับบุคคลกลุ่มพิเศษ เช่น นักเรียน
ASD