Increasingly, genome-wide studies a

Increasingly, genome-wide studies are being employed to
overcome some of the limitations of the single-locus mitochondrial
and Y chromosome analyses. To date, the results of the genome
wide studies undertaken in the Pacific provide a similar picture of
population origins and admixture shown by the mitochondrial and
Y chromosome studies. Analyses using the Pan-Asian SNP dataset
indicate an East Asian derived population migration moving
through eastern Indonesia towards New Guinea around 4000 years
BP, which corresponds with the Austronesian expansion (Xu et al.,
2012). Asian admixture within New Guinea only occurs at low
frequency and only along the coast and through the islands of the
Bismarck Archipelago, where it is always less than 20%; and again,
sex-biased admixture was identified with Asian-derived markers
on the X chromosome being much greater than across the genome
generally (Friedlaender et al., 2008). Asian ancestry of Polynesian
populations is calculated at approximately 87% and 13% Near
Oceanic (Wollstein et al., 2010). It has been suggested that perhaps
a later, post-Lapita and more directly Asian derived migration may
have stimulated the final population expansion into Central and
East Polynesia from Samoa (Addison and Matisoo-Smith, 2010) and
this might account for the strong Asian genetic component inEast Polynesian populations. Further whole genome studies on a
wider selection of Polynesian populations and analyses of ancient
DNA will be useful for testing this hypothesis and many others
including assessing issues of population replacement, identifying
particular genes under selection or to address the issue of the
impact of the introduction of infectious diseases as a result of initial
European contact.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มากขึ้น การจ้างศึกษาจีโนมทั้งการเอาชนะข้อจำกัดของการเดี่ยวโลกัสโพล mitochondrial บางและวิเคราะห์โครโมโซม Y วันที่ ผลของกลุ่มดำเนินการในแปซิฟิกศึกษากว้างให้รูปคล้ายของประชากรต้นกำเนิดและผลิตที่แสดงใน mitochondrial และการศึกษาโครโมโซม y วิเคราะห์โดยใช้ชุดข้อมูล SNP เอเชียแปซิฟิกระบุเป็นตะวันออกประชากรเอเชียได้รับการโยกย้ายย้ายผ่านอินโดนีเซียตะวันออกสู่นิวกินีประมาณ 4000 ปีBP ซึ่งสอดคล้องกับการขยายตัวออสโตรนีเซียน (Xu et al.,2012) ผลิตเอเชียภายในนิวกินีเท่านั้นเกิดที่ต่ำความถี่ และเฉพาะ ริมฝั่งทะเล และเกาะของการกลุ่มเกาะบิสมาร์ก ซึ่งจะสามารถน้อยกว่า 20% และอีก ครั้งความโน้มเอียงทางเพศผลิตระบุ ด้วยเครื่องหมายมาเอเชียบนโครโมโซม X ที่มีค่ามากมากกว่าในกลุ่มโดยทั่วไป (Friedlaender et al., 2008) วงศ์เอเชียของพื้นเมืองรวมถึงมีคำนวณประชากรที่ประมาณ 87% และ 13% ใกล้มหาสมุทร (Wollstein et al., 2010) มันได้รับการแนะนำที่อาจความหลัง โพสต์ Lapita และอื่น ๆ โดยตรงเอเชียมาโยกย้ายอาจได้ถูกกระตุ้นขยายประชากรขั้นสุดท้ายเป็นกลาง และตะวันออกโปลินีเซีจากซามัว (แอดดิสันและ Matisoo-สมิธ 2010) และนี้อาจบัญชีสำหรับประชากร Polynesian inEast แข็งแรงส่วนประกอบทางพันธุกรรมเอเชีย เพิ่มเติมการศึกษาจีโนมทั้งในการเลือกกว้าง Polynesian และวิเคราะห์ของโบราณดีเอ็นเอจะมีประโยชน์สำหรับการทดสอบสมมติฐานนี้และอื่น ๆ อีกมากมายรวมทั้งประเมินปัญหาของประชากรแทน ระบุยีนเฉพาะภาย ใต้ตัวเลือก หรือเพื่อระบุปัญหาของการผลกระทบของการแนะนำของโรคจากเริ่มต้นติดต่อยุโรป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพิ่มมากขึ้นการศึกษาจีโนมทั้งที่ถูกใช้ในการ
เอาชนะบางส่วนของข้อ จำกัด ของสถานทียลเดียว
และการวิเคราะห์โครโมโซม Y ในวันที่ผลของจีโนม
การศึกษากว้างดำเนินการในมหาสมุทรแปซิฟิกให้ภาพที่คล้ายกันของการ
กำเนิดของประชากรและการผสมแสดงโดยยลและ
การศึกษาโครโมโซม Y การวิเคราะห์โดยใช้แพนเอเชียชุดข้อมูล SNP
บ่งบอกถึงประชากรที่ได้รับการย้ายถิ่นในเอเชียตะวันออกเคลื่อนย้าย
ผ่านทางทิศตะวันออกอินโดนีเซียต่อนิวกินีรอบ 4000 ปีที่
BP ซึ่งสอดคล้องกับการขยายตัว Austronesian (Xu et al.,
2012) ผสมเอเชียภายในนิวกินีเกิดขึ้นเฉพาะที่ต่ำ
ความถี่และเพียงตามแนวชายฝั่งและผ่านเกาะ
มาร์คเกาะมันอยู่ที่ไหนมักจะน้อยกว่า 20%; และอีกครั้ง
ผสมเพศลำเอียงถูกระบุด้วยเครื่องหมายเอเชียมา
บนโครโมโซม X เป็นมากขึ้นกว่าทั่วจีโนม
โดยทั่วไป (Friedlaender et al., 2008) เชื้อสายเอเชียของโพลินีเชีย
ประชากรมีการคำนวณที่ประมาณ 87% และ 13% ใกล้
มหาสมุทร (Wollstein et al., 2010) มันได้รับการแนะนำว่าอาจจะ
ต่อมาการโพสต์ Lapita และอื่น ๆ ในเอเชียที่ได้รับการโยกย้ายโดยตรงอาจ
มีการกระตุ้นการขยายตัวของประชากรสุดท้ายเป็นภาคกลางและ
ตะวันออกลีนีเซียจากซามัว (แอดดิสันและ Matisoo สมิ ธ , 2010) และ
อาจบัญชีสำหรับการที่แข็งแกร่งในเอเชียทางพันธุกรรม องค์ประกอบ inEast โพลินีเชียประชากร การศึกษาจีโนมทั้งหมดเพิ่มเติมเกี่ยวกับ
ตัวเลือกที่กว้างขึ้นของประชากรโพลินีเชียและการวิเคราะห์ของโบราณ
ดีเอ็นเอจะเป็นประโยชน์สำหรับการทดสอบสมมติฐานนี้และอื่น ๆ อีกมากมาย
รวมทั้งการประเมินประเด็นของการทดแทนประชากรระบุ
ยีนโดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้ตัวเลือกหรือเพื่อแก้ไขปัญหาของ
ผลกระทบของการเปิดตัว โรคติดเชื้อที่เป็นผลมาจากการเริ่มต้น
ติดต่อกับยุโรป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยิ่งขึ้น genome-wide การศึกษาถูกใช้
เอาชนะบางส่วนของข้อ จำกัด ของตนและโครโมโซม Y
เดียวการวิเคราะห์ข้อมูล วันที่ผลของพันธุกรรม
กว้างการศึกษาดำเนินการในมหาสมุทรแปซิฟิกให้ภาพที่คล้ายกัน
กำเนิดประชากรและสารแสดงโดยยล
Y โครโมโซมและศึกษา การวิเคราะห์ข้อมูลใช้ แพนเอเชีย
SNPบ่งชี้เอเชียตะวันออกได้ประชากรย้ายถิ่นเคลื่อนผ่านภาคตะวันออกของอินโดนีเซียต่อ

ประมาณ 4 , 000 ปี นิวกินี บีพี ซึ่งสอดคล้องกับการขยายตัว Austronesian ( Xu et al . ,
2012 ) ผสมเอเชียในนิวกินีเท่านั้นเกิดขึ้นที่ความถี่ต่ำ
และตามแนวชายฝั่ง และ ผ่านหมู่เกาะของหมู่เกาะบิสมาร์ค
ซึ่งเป็นเสมอน้อยกว่า 20% และอีกครั้ง ,
;ลำเอียงเพศผสมถูกระบุกับเอเชียได้รับเครื่องหมาย
บนโครโมโซมเพศมีมากขึ้นกว่าในจีโนม
โดยทั่วไป ( friedlaender et al . , 2008 ) บรรพบุรุษของประชากร Polynesian
เอเชียคำนวณประมาณ 87% และ 13% ใกล้
มหาสมุทร ( wollstein et al . , 2010 ) จะได้รับการชี้ให้เห็นว่าบางที
ต่อมา , ลาพิตาโพสต์และอื่น ๆ โดยตรง ซึ่งการโยกย้ายอาจ
เอเชียมีการกระตุ้นการขยายตัวของประชากรในภาคกลางและตะวันออกโปลีนีเซีย
สุดท้ายจากซามัว ( แอดดิสัน matisoo สมิ ธและ 2010 ) และ
นี้อาจบัญชีสำหรับแข็งแรงส่วนประกอบ ineast Polynesian เอเชียพันธุศาสตร์ประชากร อีกทั้งจีโนมการศึกษาบน
เลือกกว้างของประชากรโพลีนีเซียน และวิเคราะห์ดีเอ็นเอโบราณ
จะมีประโยชน์สำหรับการทดสอบสมมติฐานนี้และอีกมากมาย
รวมทั้งการประเมินปัญหาของการทดแทนประชากร ระบุ
โดยเฉพาะยีนภายใต้การเลือกหรือการแก้ไขปัญหาของ
ผลกระทบของการติดเชื้อโรคที่เป็นผลจากการติดต่อยุโรปครั้งแรก