According to Ann B. Hamric, associa

According to Ann B. Hamric, associate dean of academic programs and professor in the School of Nursing at Virginia Commonwealth University in Richmond, moral distress occurs when a person's moral integrity is seriously compromised, either because one feels unable to act in accordance with core values and obligations or attempted actions fail to achieve the desired outcome. Each instance of moral distress leaves behind what is known as moral residue—a feeling of having compromised one's values that lingers. When the situation recurs, the residue increases—known as the crescendo effect—often leading to a breaking point. In health care, moral distress can lead to poor patient care, diminished job satisfaction, greater burnout, and more attrition among nurses and other providers.End-of-life issues are significant flash points for moral distress, says Hamric. “We want to help people recover, manage to live with a chronic illness, or have a peaceful death,” she says. But there are situations in which “families want us to aggressively treat their loved one when we believe that treatment is of no benefit. And when we do what the family insists, it feels like we are going against our core values.”Indeed, numerous studies, such as Allen and colleagues’ survey study in the July/September 2013 issue of JONA's Healthcare Law, Ethics, and Regulation and several works by Hamric and her colleagues, identify extending life support when it's not in the patient's best interests or carrying out what are perceived as unnecessary tests and treatment as root causes of moral distress.Changing technology is another contributor. For instance, although they offer great benefits, electronic health records (EHRs) can distract caregivers and take them away from patients, says Cynda Hylton Rushton, professor of clinical ethics at both the Berman Institute of Bioethics and the School of Nursing at Johns Hopkins University in Baltimore, Maryland. And studies such as that by Allen and colleagues mentioned above have indicated that, when used in place of face-to-face discussions between caregivers, EHRs can also contribute to a lack of continuity in care.“Many nurses struggle with balancing the benefits of and potential for improved quality and length of life with the burdens—the pain, suffering, and morbidity—that may accompany many of our technologic advances and the intense side effects of medications and therapies,” says Rushton.Other common sources of moral distress include poor or inconsistent communication among health care providers, patients, and families; inadequate staffing; and providing inadequate care in order to reduce costs.
Back to Top | Article Outline
COPING WITH MORAL DISTRESS

In 2005, Rushton worked with the American Association of Critical-Care Nurses in developing the “four As,” a mnemonic to help nurses “rise above” moral distress (http://bit.ly/1CO6Gmp): * Ask (ask yourself whether you're feeling distressed) * Affirm (validate your feelings and commit to addressing them) * Assess (identify sources of distress and determine your readiness to act) * Act (prepare to act, take action, and maintain the change, to “preserve your integrity and authenticity”)Although created specifically for critical care nurses, the approach is adaptable, and many institutions use it as a resource for dealing with ethical issues.“The four As were an attempt to provide nurses and nurse leaders with tools to move beyond a sense of powerlessness and victimization to a structured conversation,” says Rushton. “They give people a way to process [these difficult cases], and they've been very helpful. But it's not enough yet.” She feels nurses now need a broader repertoire of coping mechanisms, including individual and more supportive organizational strategies.
Back to Top | Article Outline
SYSTEM-WIDE SOLUTIONS

Most successful models for dealing with moral distress are interdisciplinary, with mutual recognition of and respect for the ethical dimensions of care. Memorial University Medical Center in Savannah, Georgia, for example, has a notably successful interdisciplinary approach to moral distress. One of its essential elements is the Bioethics Nurse Liaison Program, spearheaded in 2004 by Mary Ann Bowman Beil, vice president of corporate ethics.“We wanted to have nurses who were trained in and passionate about ethical issues in units with the highest occurrence of those issues,” Beil explained. The team uses a “bioethics trigger system” to identify patients whose cases might present ethical problems early on and equips nurses to address those issues in routine ethical consultations during bedside rounds.By identifying the triggers, says Beil, “we've automatically opened up a conversation between nursing and physicians,” and nurses don't have to struggle so hard to find the right time to bring up the issues.In addition to engaging in ethical discussions on rounds, the teams on each unit hold weekly meetings in which nurses, physicians, social workers, chaplains, and other health care staff all have voices. Approaching ethical issues as a group derails any antagonism that might otherwise result from ethics discussions.Across the country in California, Kaiser Permanente San Diego Medical Center's medical bioethics director, Paula Goodman-Crews, has spent the past several years working with nurses to give them a language for speaking about ethical issues and help them be more comfortable doing so. “We were able to measure who was initiating [ethics consults], and most were coming from physicians,” she says. “We knew there was a moral distress problem… but nurses didn't always feel comfortable speaking up.” She has seen this pattern change through education (incorporating the four As approach, for example), conferences, and discussions in unit-based team meetings about the ethical dimensions of cases.In addition to making ethics a regular part of the conversation for nurses, the hospital has also introduced Schwartz Center Rounds—a program from the Massachusetts-based Schwartz Center for Compassionate Healthcare—which are grand rounds–style presentations focused on the human dimensions of caring. A panel comprising a physician, a nurse, and a social worker discusses challenging cases. Research done by the Schwartz Center has shown that this approach improves teamwork and patient safety; diminishes caregivers’ feelings of being alone and isolated in care; and improves compassion for colleagues, patients, and families.A common thread in these programs is the collaborative approach—recognizing that moral distress affects nurses as well as physicians and other health care staff, though perhaps in different ways, and providing opportunities for everyone's voice to be heard and priorities to be taken seriously. Hamric points out the need for caregivers to respect each other's differences in professional obligation and focus: “As a patient, do I want a [physician to be] concerned about my survival? You bet. A nurse to be concerned about my suffering? Yes. But I want them talking to each other so they can come up with a plan that's about me, not criticizing each other.”In the September 2013 issue of the Journal of Palliative Medicine, Rushton and colleagues described a framework for dealing with the detrimental effects of moral distress on clinicians. The authors suggest 13 strategies “that might prevent or transform aversive responses to moral dilemmas and provide the stability to foster principled compassion instead of ungrounded moral outrage.” Among those strategies are * cultivating mindfulness to regulate emotional responses. * cultivating “compassionate intention” by engaging in practices that encourage kindness, gratefulness, and generosity, among other “prosocial emotions.” * distinguishing yourself from others, such as patients and families. * refining your moral-reasoning skills. * taking care of your own basic health and social needs. * fostering systems within the organization to address ethical dilemmas.That last strategy is the only one of the 13 that involves the larger system, yet it reinforces the notion that moral distress cannot be dealt with in a vacuum. Although individuals can and should do their best to cope with their feelings of distress, the most encouraging long-term solutions also appear to include institutional approaches that address ethical dilemmas not just theoretically but in real time.—Laura Wallis
Copyright © 2015 Wolters Kluwer Health, Inc. All rights reserved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาม Ann B. Hamric ภาคีคณบดีของหลักสูตรและอาจารย์ในโรงเรียนพยาบาลที่มหาวิทยาลัยริชมอนด์ เวอร์จิเนียเครือจักรภพคุณธรรมความทุกข์ที่เกิดขึ้นเมื่อคุณธรรมของบุคคลถูกละเมิดอย่างจริงจัง อย่างใดอย่างหนึ่งเนื่องจากรู้สึกไม่สามารถดำเนินการตามค่านิยมหลักและข้อผูกมัด หรือพยายามทำ การดำเนินการไม่บรรลุผลต้อง แต่ละอินสแตนซ์ของทุกข์คุณธรรมทิ้งอยู่เบื้องหลังสิ่งที่เรียกว่าเป็นสารตกค้างทางศีลธรรมคือความรู้สึกที่ไม่สมบูรณ์ของค่าที่ lingers เมื่อสถานการณ์เกิดขึ้นอีก การตกค้างเพิ่ม — เป็นผลเครสเซนโดซึ่งมักจะนำไปสู่จุดแบ่ง ในการดูแลสุขภาพ ทุกข์คุณธรรมสามารถนำไปสู่การดูแลผู้ป่วยที่ยากจน ความพึงพอใจในงานลดลง ถูกกระทำอย่างรุนแรงมากขึ้น และ attrition เพิ่มเติมระหว่างพยาบาลและผู้ให้บริการอื่น ๆ ประเด็นสุดท้ายของชีวิตเป็นจุดแฟลชสำคัญทุกข์คุณธรรม Hamric กล่าวว่า "เราต้องการช่วยกู้คืน จัดการกับการเจ็บป่วยเรื้อรัง หรือมีการตายสงบ เธอกล่าวว่า แต่มีสถานการณ์ในที่ "ครอบครัวต้องการให้เราอุกอาจรักษาความรักหนึ่งเมื่อเราเชื่อว่าการรักษาที่มีประโยชน์ไม่ และเมื่อเราทำ อะไรครอบครัว รมย์ รู้สึกเหมือนเรากำลังต่อต้านค่านิยมหลักของเรา" แน่นอน เรียนศึกษามากมาย เช่นสำรวจอัลเลนและของเพื่อนร่วมงานปัญหา 2013 กรกฎาคมกันยายนของโยนาสุขภาพกฎหมาย จริยธรรม และระเบียบและทำงานได้หลาย โดย Hamric และเพื่อนร่วมงานของเธอ ระบุสนับสนุนชีวิตยืดเมื่อไม่อยู่ในผู้ป่วยสุดสนใจหรือกำลังทำอะไรอยู่ถือว่าเป็นการทดสอบไม่จำเป็นและการบำบัดเป็นสาเหตุหลักของความทุกข์คุณธรรม เทคโนโลยีการเปลี่ยนแปลงเป็นผู้อื่น เช่น แม้ว่าพวกเขามีประโยชน์มาก ระเบียนสุขภาพอิเล็กทรอนิกส์ (EHRs) สามารถกวนใจเรื้อรัง และนำพวกเขาออกจากผู้ป่วย Cynda Hylton Rushton ศาสตราจารย์คลินิกจริยธรรมสถาบัน Bioethics Berman และโรงเรียนพยาบาลที่มหาวิทยาลัยจอห์นฮ็อปกินส์บัลติมอร์ แมริแลนด์กล่าวว่า และศึกษาเช่นอัลเลนและผู้ร่วมงานดังกล่าวข้างต้นได้แสดงให้เห็นว่า เมื่อใช้สนทนาแบบพบปะระหว่างเรื้อรัง EHRs สามารถยังนำไปสู่การขาดความต่อเนื่องในการดูแล" พยาบาลหลายต่อสู้สมดุลประโยชน์และศักยภาพสำหรับปรับปรุงคุณภาพและความยาวของชีวิตกับภาระซึ่งความเจ็บปวด ความทุกข์ และ morbidity — ที่อาจมาพร้อมกับความก้าวหน้าของเรา technologic มากมายและรุนแรงผลข้างเคียงของยาและการบำบัดรักษา, "กล่าวว่า Rushton.Other ทุกข์คุณธรรมทั่วไปแหล่งรวมสื่อสารไม่ดี หรือไม่สอดคล้องกันระหว่างผู้ให้บริการสุขภาพ ผู้ป่วย และ ครอบครัว พนักงานไม่เพียงพอ และให้การดูแลไม่เพียงพอเพื่อลดต้นทุนBack to Top | Article OutlineCOPING WITH MORAL DISTRESSIn 2005, Rushton worked with the American Association of Critical-Care Nurses in developing the “four As,” a mnemonic to help nurses “rise above” moral distress (http://bit.ly/1CO6Gmp): * Ask (ask yourself whether you're feeling distressed) * Affirm (validate your feelings and commit to addressing them) * Assess (identify sources of distress and determine your readiness to act) * Act (prepare to act, take action, and maintain the change, to “preserve your integrity and authenticity”)Although created specifically for critical care nurses, the approach is adaptable, and many institutions use it as a resource for dealing with ethical issues.“The four As were an attempt to provide nurses and nurse leaders with tools to move beyond a sense of powerlessness and victimization to a structured conversation,” says Rushton. “They give people a way to process [these difficult cases], and they've been very helpful. But it's not enough yet.” She feels nurses now need a broader repertoire of coping mechanisms, including individual and more supportive organizational strategies.Back to Top | Article OutlineSYSTEM-WIDE SOLUTIONSMost successful models for dealing with moral distress are interdisciplinary, with mutual recognition of and respect for the ethical dimensions of care. Memorial University Medical Center in Savannah, Georgia, for example, has a notably successful interdisciplinary approach to moral distress. One of its essential elements is the Bioethics Nurse Liaison Program, spearheaded in 2004 by Mary Ann Bowman Beil, vice president of corporate ethics.“We wanted to have nurses who were trained in and passionate about ethical issues in units with the highest occurrence of those issues,” Beil explained. The team uses a “bioethics trigger system” to identify patients whose cases might present ethical problems early on and equips nurses to address those issues in routine ethical consultations during bedside rounds.By identifying the triggers, says Beil, “we've automatically opened up a conversation between nursing and physicians,” and nurses don't have to struggle so hard to find the right time to bring up the issues.In addition to engaging in ethical discussions on rounds, the teams on each unit hold weekly meetings in which nurses, physicians, social workers, chaplains, and other health care staff all have voices. Approaching ethical issues as a group derails any antagonism that might otherwise result from ethics discussions.Across the country in California, Kaiser Permanente San Diego Medical Center's medical bioethics director, Paula Goodman-Crews, has spent the past several years working with nurses to give them a language for speaking about ethical issues and help them be more comfortable doing so. “We were able to measure who was initiating [ethics consults], and most were coming from physicians,” she says. “We knew there was a moral distress problem… but nurses didn't always feel comfortable speaking up.” She has seen this pattern change through education (incorporating the four As approach, for example), conferences, and discussions in unit-based team meetings about the ethical dimensions of cases.In addition to making ethics a regular part of the conversation for nurses, the hospital has also introduced Schwartz Center Rounds—a program from the Massachusetts-based Schwartz Center for Compassionate Healthcare—which are grand rounds–style presentations focused on the human dimensions of caring. A panel comprising a physician, a nurse, and a social worker discusses challenging cases. Research done by the Schwartz Center has shown that this approach improves teamwork and patient safety; diminishes caregivers’ feelings of being alone and isolated in care; and improves compassion for colleagues, patients, and families.A common thread in these programs is the collaborative approach—recognizing that moral distress affects nurses as well as physicians and other health care staff, though perhaps in different ways, and providing opportunities for everyone's voice to be heard and priorities to be taken seriously. Hamric points out the need for caregivers to respect each other's differences in professional obligation and focus: “As a patient, do I want a [physician to be] concerned about my survival? You bet. A nurse to be concerned about my suffering? Yes. But I want them talking to each other so they can come up with a plan that's about me, not criticizing each other.”In the September 2013 issue of the Journal of Palliative Medicine, Rushton and colleagues described a framework for dealing with the detrimental effects of moral distress on clinicians. The authors suggest 13 strategies “that might prevent or transform aversive responses to moral dilemmas and provide the stability to foster principled compassion instead of ungrounded moral outrage.” Among those strategies are * cultivating mindfulness to regulate emotional responses. * cultivating “compassionate intention” by engaging in practices that encourage kindness, gratefulness, and generosity, among other “prosocial emotions.” * distinguishing yourself from others, such as patients and families. * refining your moral-reasoning skills. * taking care of your own basic health and social needs. * fostering systems within the organization to address ethical dilemmas.That last strategy is the only one of the 13 that involves the larger system, yet it reinforces the notion that moral distress cannot be dealt with in a vacuum. Although individuals can and should do their best to cope with their feelings of distress, the most encouraging long-term solutions also appear to include institutional approaches that address ethical dilemmas not just theoretically but in real time.—Laura WallisCopyright © 2015 Wolters Kluwer Health, Inc. All rights reserved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่แอนบี Hamric รองคณบดีของโปรแกรมวิชาการและอาจารย์ในโรงเรียนพยาบาลที่ Virginia Commonwealth University ในริชมอนด์, ความทุกข์ทางศีลธรรมเกิดขึ้นเมื่อมีคุณธรรมของบุคคลที่ถูกบุกรุกอย่างจริงจังเช่นกันเพราะรู้สึกไม่สามารถที่จะปฏิบัติตามค่านิยมหลัก และภาระผูกพันหรือการกระทำความพยายามที่ล้มเหลวที่จะบรรลุผลที่ต้องการ ตัวอย่างของความทุกข์ทางศีลธรรมแต่ละใบหลังสิ่งที่เรียกว่าศีลธรรมตกค้างความรู้สึกของการมีค่านิยมที่ถูกบุกรุกอย่างใดอย่างหนึ่งที่สะท้อน เมื่อสถานการณ์ยาที่ตกค้างเพิ่มขึ้นที่รู้จักกันเป็นลำดับผลมักจะนำไปสู่จุดแตกหัก ในการดูแลสุขภาพความทุกข์ทางศีลธรรมจะนำไปสู่การดูแลผู้ป่วยที่ยากจนพึงพอใจในงานลดลงเหนื่อยหน่ายมากขึ้นและการขัดสีมากขึ้นในหมู่พยาบาลและอื่น ๆ ปัญหา providers.End ของชีวิตที่มีจุดวาบไฟอย่างมีนัยสำคัญสำหรับความทุกข์คุณธรรม Hamric กล่าวว่า "เราต้องการที่จะช่วยให้คนกู้คืนการจัดการที่จะอยู่กับความเจ็บป่วยเรื้อรังหรือมีการเสียชีวิตที่เงียบสงบ" เธอกล่าว แต่มีสถานการณ์ที่ "ครอบครัวต้องการให้เราอุกอาจรักษาคนที่คุณรักของพวกเขาเมื่อเราเชื่อว่าการรักษาเป็นประโยชน์ไม่ และเมื่อเราทำในสิ่งที่ครอบครัวยืนยันที่มันรู้สึกเหมือนเราจะไปกับค่านิยมหลักของเรา. "อันที่จริงการศึกษาจำนวนมากเช่นอัลเลนและเพื่อนร่วมงานการศึกษาการสำรวจในเดือนกรกฎาคม / กันยายน 2013 ปัญหาของกฎหมายการดูแลสุขภาพ Jona ของจริยธรรมและกฎระเบียบ และอีกหลายผลงาน Hamric และเพื่อนร่วมงานของเธอระบุการขยายการสนับสนุนชีวิตเมื่อมันไม่ได้อยู่ในความสนใจที่ดีที่สุดของผู้ป่วยหรือการดำเนินการในสิ่งที่ได้รับรู้เป็นการทดสอบที่ไม่จำเป็นและการรักษาที่เป็นรากเหง้าของเทคโนโลยี distress.Changing ศีลธรรมเป็นผู้มีส่วนร่วมอื่น ยกตัวอย่างเช่นแม้ว่าพวกเขาจะนำเสนอผลประโยชน์ที่ดี, บันทึกสุขภาพอิเล็กทรอนิกส์ (EHRs) สามารถดึงความสนใจของผู้ดูแลผู้ป่วยและนำพวกเขาออกไปจากผู้ป่วย Cynda ฮิลตันรัชตันศาสตราจารย์ของจริยธรรมทางคลินิกทั้งในสถาบัน Berman ธิคส์และโรงเรียนพยาบาลที่มหาวิทยาลัยจอห์นฮอปกินส์กล่าวว่า ในบัลติมอร์ และการศึกษาเช่นว่าโดยอัลเลนและเพื่อนร่วมงานดังกล่าวข้างต้นได้แสดงให้เห็นว่าเมื่อใช้ในสถานที่ของการอภิปรายใบหน้าเพื่อใบหน้าระหว่างผู้ดูแล EHRs นอกจากนี้ยังสามารถนำไปสู่การขาดความต่อเนื่องในการดูแล. "พยาบาลหลายคนต่อสู้กับความสมดุลระหว่างผลประโยชน์ของ และศักยภาพในการปรับปรุงคุณภาพและความยาวของชีวิตที่มีภาระที่เจ็บปวดทุกข์ทรมานและการเจ็บป่วยที่อาจมาพร้อมกับจำนวนมากของความก้าวหน้า technologic ของเราและผลข้างเคียงที่รุนแรงของยาและการบำบัดรักษา "แหล่งที่พบ Rushton.Other ของความทุกข์ทางศีลธรรมรวมถึงการกล่าวว่า การสื่อสารที่ดีหรือแย้งระหว่างผู้ให้บริการดูแลสุขภาพของผู้ป่วยและครอบครัว; พนักงานไม่เพียงพอ และให้การดูแลไม่เพียงพอในการที่จะลดค่าใช้จ่าย.
กลับไปด้านบน | โครงร่างมาตราการรับมือกับคุณธรรมทุกข์ในปี2005 รัชตันทำงานร่วมกับสมาคมอเมริกันของพยาบาลดูแลที่สำคัญในการพัฒนา "ในฐานะที่เป็นสี่" ซึ่งเป็นความจำที่จะช่วยพยาบาล "ขึ้นเหนือ" ความทุกข์ทางศีลธรรม (http://bit.ly/1CO6Gmp) * ถาม (ถามตัวเองว่าคุณรู้สึกมีความสุข) * ยืนยัน (ตรวจสอบความรู้สึกของคุณและมุ่งมั่นที่จะอยู่พวกเขา) * ประเมิน (ระบุแหล่งที่มาของความทุกข์และตรวจสอบความพร้อมที่จะทำหน้าที่ของคุณ) * พระราชบัญญัติ (เตรียมที่จะดำเนินดำเนินการและ รักษาการเปลี่ยนแปลงเพื่อ "รักษาความสมบูรณ์และความถูกต้องของคุณ") แม้ว่าที่สร้างขึ้นเฉพาะสำหรับพยาบาลดูแลที่สำคัญวิธีการปรับตัวและหลายสถาบันใช้เป็นทรัพยากรในการจัดการกับประเด็นด้านจริยธรรม. "ทั้งสี่ในขณะที่มีความพยายามที่จะให้การพยาบาล และผู้นำทางการพยาบาลที่มีเครื่องมือในการย้ายที่อยู่นอกเหนือความรู้สึกของความอ่อนแอและการตกเป็นเหยื่อของการสนทนาโครงสร้าง "รัชตันกล่าวว่า "พวกเขาให้คนวิธีการที่จะดำเนินการ [กรณีที่ยากเหล่านี้] และพวกเขาได้รับประโยชน์มาก แต่มันไม่พอยัง "เธอรู้สึกพยาบาลตอนนี้จำเป็นต้องมีละครที่กว้างขึ้นของกลไกการเผชิญปัญหารวมทั้งกลยุทธ์องค์กรของแต่ละบุคคลและให้การสนับสนุนมากขึ้น.. กลับไปด้านบน | โครงร่างมาตราโซลูชั่นระบบรุ่นที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในการจัดการกับความทุกข์ทางศีลธรรมเป็นสหวิทยาการกับการรับรู้ร่วมกันของและความเคารพต่อมิติทางจริยธรรมของการดูแล อนุสรณ์ศูนย์การแพทย์มหาวิทยาลัยในสะวันนา, จอร์เจีย, ตัวอย่างเช่นมีวิธีการแบบสหวิทยาการที่ประสบความสำเร็จโดยเฉพาะอย่างยิ่งความทุกข์ทางศีลธรรม หนึ่งในองค์ประกอบที่สำคัญของมันคือ Bioethics พยาบาลโปรแกรมการประสานงานทันสมัยในปี 2004 โดยแมรี่แอนโบว์แมน Beil รองประธานฝ่ายจริยธรรมขององค์กร. "เราต้องการที่จะมีพยาบาลที่ได้รับการฝึกฝนและหลงใหลเกี่ยวกับประเด็นด้านจริยธรรมในหน่วยที่มีการเกิดที่สูงที่สุดในบรรดา ปัญหา "Beil อธิบาย ทีมงานใช้ "ธิคส์ไกระบบ" เพื่อระบุตัวตนของผู้ป่วยที่มีกรณีที่อาจจะนำเสนอปัญหาจริยธรรมในช่วงต้นและสวมใส่พยาบาลเพื่อแก้ไขปัญหาผู้ที่อยู่ในการให้คำปรึกษาทางด้านจริยธรรมประจำในช่วงข้างเตียง rounds.By ระบุทริกเกอร์, Beil กล่าวว่า "เราได้เปิดขึ้นโดยอัตโนมัติ การสนทนาระหว่างการพยาบาลและการแพทย์ "และพยาบาลไม่ได้มีการต่อสู้อย่างหนักเพื่อที่จะหาเวลาที่เหมาะสมเพื่อนำมาขึ้นนอกจาก issues.In จะมีส่วนร่วมในการอภิปรายจริยธรรมในรอบทีมในแต่ละหน่วยมีการประชุมประจำสัปดาห์ในการที่พยาบาล แพทย์นักสังคมสงเคราะห์, ภาคทัณฑ์และพนักงานดูแลสุขภาพอื่น ๆ ทุกคนมีความเสียง ใกล้ประเด็นด้านจริยธรรมเป็นกลุ่ม derails การเป็นปรปักษ์กันที่อาจเป็นผลมาจากจริยธรรม discussions.Across อื่นในรัฐแคลิฟอร์เนียประเทศใด ๆ Kaiser Permanente ซานดิเอโกธิคส์ผู้อำนวยการฝ่ายการแพทย์ของศูนย์การแพทย์พอลล่าสามี-ทีมงานได้ใช้เวลาหลายปีที่ผ่านมาการทำงานร่วมกับพยาบาลเพื่อให้พวกเขา ภาษาที่พูดเกี่ยวกับปัญหาจริยธรรมและช่วยให้พวกเขามีความสะดวกสบายมากขึ้นการทำเช่นนั้น "เรามีความสามารถในการวัดที่ถูกเริ่มต้น [จริยธรรมให้คำปรึกษา] และส่วนใหญ่มาจากแพทย์" เธอกล่าว "เรารู้ว่ามีปัญหาความทุกข์ทางศีลธรรมพยาบาล ... แต่ไม่เคยรู้สึกสะดวกสบายพูดขึ้น." เธอได้เห็นการเปลี่ยนแปลงแบบนี้ผ่านการศึกษา (ผสมผสานสี่ในฐานะที่เป็นวิธีการตัวอย่างเช่น) การประชุมและการอภิปรายในทีมหน่วยที่ใช้ การประชุมเกี่ยวกับมิติทางจริยธรรมของ cases.In นอกจากจะทำให้จริยธรรมปกติส่วนหนึ่งของการสนทนาสำหรับพยาบาลที่โรงพยาบาลยังได้แนะนำศูนย์ชวาร์ตรอบ-โปรแกรมจากแมสซาชูเซตตามศูนย์ Schwartz สำหรับความเห็นอกเห็นใจการดูแลสุขภาพซึ่งเป็นแกรนด์รอบสไตล์ มุ่งเน้นไปที่การนำเสนอมิติของมนุษย์ในการดูแล แผงประกอบด้วยแพทย์พยาบาลและนักสังคมสงเคราะห์กล่าวถึงกรณีที่มีความท้าทาย งานวิจัยที่ทำโดยศูนย์ชวาร์ตซ์ได้แสดงให้เห็นว่าวิธีการนี้จะช่วยปรับปรุงการทำงานเป็นทีมและความปลอดภัยของผู้ป่วย ลดความรู้สึกของผู้ดูแลของการเป็นคนเดียวและโดดเดี่ยวในการดูแล; และช่วยเพิ่มความเมตตาต่อเพื่อนร่วมงานผู้ป่วยและ families.A หัวข้อทั่วไปในโปรแกรมเหล่านี้เป็นวิธีที่-ตระหนักถึงการทำงานร่วมกันที่มีผลกระทบต่อความทุกข์ทางศีลธรรมพยาบาลเช่นเดียวกับแพทย์และเจ้าหน้าที่ดูแลสุขภาพอื่น ๆ แม้ว่าอาจจะในรูปแบบที่แตกต่างกันและการให้โอกาสสำหรับเสียงของทุกคน ที่จะได้ยินและลำดับความสำคัญที่จะต้องดำเนินการอย่างจริงจัง Hamric ชี้ให้เห็นความจำเป็นในการดูแลผู้ป่วยที่จะเคารพความแตกต่างของแต่ละคนในระดับมืออาชีพและภาระผูกพันโฟกัส: "ในขณะที่ผู้ป่วยไม่ฉันต้องการ [แพทย์จะเป็น] ความกังวลเกี่ยวกับความอยู่รอดของฉันได้อย่างไร พนันได้เลย. พยาบาลที่จะได้รับความกังวลเกี่ยวกับความทุกข์ทรมานของฉันได้อย่างไร ใช่. แต่ผมต้องการให้พวกเขาพูดคุยกันเพื่อให้พวกเขาสามารถเกิดขึ้นกับแผนที่เกี่ยวกับผมไม่วิจารณ์คนอื่น ๆ . "ในเดือนกันยายน 2013 ปัญหาของวารสารประคับประคองแพทย์รัชตันและเพื่อนร่วมงานอธิบายกรอบสำหรับการรับมือกับผลกระทบที่เป็นอันตราย ของความทุกข์ทางศีลธรรมในการแพทย์ ผู้เขียนขอแนะนำ 13 กลยุทธ์ "ที่อาจป้องกันหรือเปลี่ยนการตอบสนองในการ aversive วิกฤติทางศีลธรรมและให้ความมั่นคงในการส่งเสริมให้เกิดความเห็นอกเห็นใจแทนจริยธรรมคุณธรรมศีลธรรมไม่มีเหตุผล." ในบรรดากลยุทธ์เหล่านี้จะปลูกฝัง * สติในการควบคุมการตอบสนองทางอารมณ์ * การปลูกฝัง "ความตั้งใจที่เห็นอกเห็นใจ" โดยมีส่วนร่วมในการปฏิบัติที่ส่งเสริมให้เกิดความเมตตาความกตัญญูและความเอื้ออาทรในหมู่อื่น ๆ "อารมณ์ prosocial." * แยกความแตกต่างตัวเองจากคนอื่น ๆ เช่นผู้ป่วยและครอบครัว * ปรับแต่งทักษะทางศีลธรรม-เหตุผลของคุณ * การดูแลสุขภาพขั้นพื้นฐานของคุณเองและความต้องการของสังคม * อุปถัมภ์ระบบภายในองค์กรที่จะอยู่ dilemmas.That จริยธรรมกลยุทธ์ที่ผ่านมาเป็นเพียงหนึ่งใน 13 ที่เกี่ยวข้องกับระบบขนาดใหญ่ แต่มันตอกย้ำความคิดที่ว่าความทุกข์ทางศีลธรรมไม่สามารถจัดการกับในสูญญากาศ แม้ว่าบุคคลที่สามารถและควรจะทำอย่างดีที่สุดในการรับมือกับความรู้สึกของความทุกข์ของพวกเขาที่ให้กำลังใจส่วนใหญ่แก้ปัญหาในระยะยาวนอกจากนี้ยังปรากฏรวมถึงวิธีการที่สถาบันที่อยู่ในประเด็นขัดแย้งทางจริยธรรมไม่เพียง แต่ในทางทฤษฎีในแบบ real-time. ลอร่าวอลลิขสิทธิ์© 2015 Wolters Kluwer สุขภาพ , Inc. สงวนลิขสิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามแอนบี hamric รองคณบดีของโปรแกรมวิชาการและอาจารย์ในโรงเรียนพยาบาลที่มหาวิทยาลัยเวอร์จิเนีย คอมมอนเวลธ์ ใน ริชมอนด์ ทุกข์เกิดขึ้นเมื่อ คุณธรรม จริยธรรมของคนสูญเสียอย่างจริงจังเหมือนกัน เพราะรู้สึกว่าไม่สามารถทำตามค่านิยมหลักและหน้าที่หรือพยายามกระทำล้มเหลวเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ต้องการแต่ละอินสแตนซ์ของความทุกข์ทางศีลธรรมได้ทิ้งสิ่งที่เรียกว่าความรู้สึก residue-a ทางศีลธรรมมีบุกรุกของค่านิยมที่สะท้อน เมื่อสถานการณ์เกิดขึ้นอีก , สารตกค้างเพิ่มขึ้นเรียกว่าเครสเชนโด้ผลมักจะนำไปสู่จุดแตกหัก ในการดูแลสุขภาพ , ความทุกข์ทางศีลธรรมสามารถนำไปสู่การดูแลผู้ป่วยยากจนลดลงความพึงพอใจมากขึ้น , ความเหนื่อยหน่ายและการขัดสีของพยาบาล และปัญหาอื่น ๆแฟลช providers.end-of-life จุดสําคัญสําหรับความทุกข์ทางศีลธรรม บอกว่า hamric . " เราต้องการที่จะช่วยให้ผู้คนหาย จัดการชีวิตกับการเจ็บป่วยเรื้อรัง หรือมีความตายอย่างสงบ " เธอกล่าว แต่มีสถานการณ์ที่ " ครอบครัวอยากให้เลยเถิด รักษา เมื่อเราเชื่อว่าการรักษาที่ไม่มีผลประโยชน์ที่พวกเขารักและเมื่อเราทำในสิ่งที่ครอบครัวยืนยัน มันรู้สึกเหมือนเรากำลังต่อต้านค่านิยมหลักของเรา แน่นอน หลายศาสตร์ เช่น อัลเลนและเพื่อนร่วมงาน ' การศึกษาสำรวจในกรกฎาคม / กันยายน 2556 ปัญหากฎหมาย การดูแลสุขภาพ โจนาจริยธรรมและข้อบังคับ และหลายๆ งาน โดย hamric และเพื่อนร่วมงานของเธอระบุขยายการสนับสนุนชีวิตเมื่อมันไม่ได้อยู่ในความสนใจที่ดีที่สุดของผู้ป่วยหรือผู้ที่ถูกมองว่าเป็นทดสอบและการรักษาที่สาเหตุของความทุกข์ทางศีลธรรม การเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยี เป็นผู้สนับสนุนอื่น ตัวอย่างเช่นแม้ว่าพวกเขาให้คุณประโยชน์ที่ยอดเยี่ยม บันทึกสุขภาพอิเล็กทรอนิกส์ ( ehrs ) สามารถกวนใจผู้ดูแล และพาพวกเขาออกไปจากผู้ป่วย กล่าวว่า cynda Rushton ฮิลเติ้น ,ศาสตราจารย์ของจริยธรรมทางคลินิกทั้งในสถาบันและเบอร์ธิคโรงเรียนพยาบาลที่มหาวิทยาลัยจอนส์ฮอปกินส์ในบัลติมอร์ , แมรี่แลนด์ และการศึกษา เช่น ที่ โดย อัลเลน และเพื่อนร่วมงานที่กล่าวถึงข้างต้น แสดงให้เห็นว่า เมื่อใช้ในสถานที่ของการสนทนาแบบตัวต่อตัวระหว่างผู้ดูแล ehrs สามารถนำไปสู่การขาดความต่อเนื่องในการดูแล" พยาบาลกับการต่อสู้หลายประโยชน์และศักยภาพเพื่อปรับปรุงคุณภาพและความยาวของชีวิต ด้วยภาระ ความเจ็บปวด ความทุกข์ทรมาน และการเจ็บป่วยที่อาจมาพร้อมกับจำนวนมากของความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีของเราและรุนแรงผลข้างเคียงของโรคและการรักษา , " กล่าวว่า Rushton แหล่งอื่น ๆทั่วไปของความทุกข์ทางศีลธรรม รวมถึงการสื่อสารที่ไม่สอดคล้องกันระหว่างผู้ให้บริการการดูแลไม่ดี หรือ สุขภาพผู้ป่วยและครอบครัว ด้านพนักงาน และการให้การดูแลไม่เพียงพอ เพื่อลดต้นทุน หลัง | บทความด้านบน



เค้าเผชิญกับความทุกข์ทางศีลธรรมใน 2005 , Rushton ทำงานกับสมาคมอเมริกันของพยาบาลผู้ให้การดูแลในการพัฒนา " สี่เป็น " สิ่งที่ช่วยพยาบาล " ขึ้นเหนือ " ความทุกข์ทางศีลธรรม ( http : / / นิด ลี / 1co6gmp )* ถาม ( ถามตัวเองว่า คุณกำลังรู้สึกเป็นทุกข์ ) * ยืนยัน ( ตรวจสอบความรู้สึกของคุณ และยอมรับกับมัน ) * ประเมิน ( ระบุแหล่งที่มาของความทุกข์ และตรวจสอบความพร้อมที่จะทำ ) * ทำ ( เตรียมทำ ปฏิบัติ และรักษาการเปลี่ยนแปลงที่จะ " รักษาความสมบูรณ์และความถูกต้อง " ) ซึ่งสร้างโดยเฉพาะ พยาบาลดูแลผู้ป่วยวิกฤติ , วิธีปรับตัวและหลายสถาบันใช้เป็นทรัพยากรสำหรับการจัดการกับปัญหาจริยธรรม . " สี่เป็นความพยายามที่จะให้พยาบาลและพยาบาลผู้นำเครื่องมือที่จะย้ายเกินความรู้สึกหมดหนทางและเหยื่อที่จะมีการสนทนา " ว่า Rushton . " พวกเขาให้คนวิธีการกระบวนการ [ กรณี ] ยากเหล่านี้ และพวกเขาได้รับประโยชน์มาก แต่มันไม่เพียงพอเลย" เธอรู้สึกพยาบาลตอนนี้ต้องการละครที่กว้างขึ้นของกลไกการเผชิญปัญหา รวมถึงบุคคลและกลยุทธ์องค์กรสนับสนุนมากขึ้น .
หน้าหลัง | บทความร่าง


ระบบโซลูชั่นรุ่นที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในการจัดการกับความทุกข์ทางศีลธรรมเป็นสหวิทยาการ ซึ่งกันและกัน ได้รับการยอมรับและเคารพในมิติด้านจริยธรรมของการดูแล อนุสรณ์มหาวิทยาลัยศูนย์การแพทย์ในซาวานน่าจอร์เจีย , ตัวอย่างเช่นมีวิธีการสหวิทยาการที่ประสบความสำเร็จโดยเฉพาะความทุกข์ทางศีลธรรม หนึ่งในองค์ประกอบที่สำคัญคือ ธิคพยาบาลผู้ประสานงานโครงการ ประจำในปี 2004 โดยแมรี่แอน โบว์แมน beil , รองประธานของจริยธรรมขององค์กร เราต้องการมีพยาบาลที่ผ่านการอบรมและหลงใหลเกี่ยวกับประเด็นจริยธรรมในหน่วยที่เกิดขึ้นสูงสุดของปัญหาเหล่านั้น " beil อธิบาย