Provided that any fraction of a day

Provided that any fraction of a day of annual leave so calculated which is less than one-half of a day shall be disregarded, and where the fraction of a day is one-half or more it shall be deemed to be one day.

And provided further that where an employee absents himself from work without the permission of his employer and without reasonable excuse for more than ten per centum of the working days during the twelve months of continuous service in respect of which his entitlement to such leave accrues he shall not be entitled to such leave.

(1A) The paid annual leave to which an employee is entitled under subsection (1) shall be in addition to rest days and paid holidays.

(1B) Where an employee who is on paid annual leave becomes entitled to sick leave or maternity leave while on such annual leave, the employee shall be granted the sick leave or the maternity leave, as the case may be, and the annual leave shall be deemed to have not been taken in respect of the days for which sick leave or maternity leave is so granted.

(2) The employer shall grant and the employee shall take such leave not later than twelve months after the end of every twelve months continuous service and any employee who fails to take such leave at the end of such period shall thereupon cease to be entitled thereto:

Provided that an employee shall be entitled to payment in lieu of such annual leave if, at the request of his employer, he agrees in writing not to avail himself of any or all of his annual leave entitlement.

(2A) Notwithstanding subsection (2), upon the termination of an employee's contract of service, the employee shall be entitled to take before such termination takes place the paid annual leave due to be taken in the year in which the termination takes place in respect of the twelve months of service preceding the year in which the termination takes place, and, in addition, the leave accrued in respect of the completed months of service during the year in which the termination takes place.

(3) The employer shall pay the employee his ordinary rate of pay for every day of paid annual leave, and an employee on a monthly rate of pay shall be deemed to have received the annual leave pay if he receives his monthly wages, without abatement in respect of such annual leave, for the month in which he takes such annual leave.

(3A) If the contract of service has been terminated by either party before an employee has taken the paid annual leave to which he is entitled under this section, the employer shall pay the employee his ordinary rate of pay in respect of every day of such leave.

Provided that this subsection shall not apply where an employee is dismissed under section 14(1)(a).

(3B) Where an employee is granted leave of absence without pay by his employer during any period of twelve months and the period of absence exceeds in the aggregate thirty days, that period of leave of absence shall be disregarded for the purpose of computing his length of service with the employer under this section.

(4) The Minister may, by notification in the Gazette, fix the periods when and prescribe the manner in which annual leave shall be granted to employees in different types of employment or in different classes of industries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ได้คำนวณเศษส่วนใด ๆ ของวันลาประจำปี ซึ่งเป็นน้อย กว่าครึ่งหนึ่งของวันจะถูกเพิกเฉย และ ที่เศษส่วนของวันคือ ครึ่งหนึ่ง หรือมากกว่าจะถือเป็น หนึ่งวันและ มีเพิ่มเติม ว่า พนักงาน absents ตัวเองจากการทำงาน โดยสิทธิ์ของนายจ้างของเขา และ ไม่สมเหตุสมผลแก้ตัวมากกว่าสิบ centum ต่อวันทำงานในช่วงเดือนสิบสองของบริการอย่างต่อเนื่องผิดซึ่งเขาสิทธิการลาดังกล่าว accrues เขาไม่มีสิทธิลาดังกล่าว(1A) จ่ายประจำปีออกจากที่พนักงานจะได้รับภายใต้ subsection (1) จะนอกจากวันพักผ่อน และวันหยุดจ่าย(1B) ซึ่งพนักงานที่จะจ่ายรายปีลากลายเป็นสิทธิการลาป่วยหรือลาคลอดกับลาดังกล่าวประจำปี พนักงานจะได้รับอนุญาตให้ลาป่วยหรือลาคลอด ที่มีมติ และฝากประจำปีจะถือว่าไม่มีการใช้ผิดวันที่ลาป่วยหรือลาคลอดบุตรให้ได้รับการ(2) นายจ้างจะให้ และพนักงานจะลาดังกล่าวไม่ช้ากว่าสิบสองเดือนหลังการสิ้นของบริการอย่างต่อเนื่องทุกเดือนสิบและพนักงานต่าง ๆ ที่ล้มเหลวเช่นการปล่อยที่จุดสิ้นสุดของรอบระยะเวลาดังกล่าว จะ thereupon ให้สิทธิ์จุด:โดยที่พนักงานจะได้รับชำระเงินแทนของค่าใช้ประจำเช่น ปล่อย คำขอของนายจ้างของเขา เขาตกลงเขียนไม่ถึงพระองค์ใด หรือทุกปีเขาออกสิทธิ์ไว้(2A) ประกาศ subsection (2), เมื่อสิ้นสุดสัญญาของพนักงานบริการ พนักงานที่จะรับใช้ก่อนสิ้นเช่นเกิดปีจ่ายให้ครบกำหนดจะต้องดำเนินการในปีที่การเลิกจ้างเกิดผิดสิบสองเดือนของบริการก่อนปีที่สิ้นสุดการเกิด และ นอกจากนี้ ออกจากค้างรับผิดเดือนเสร็จสมบูรณ์ของการบริการในระหว่างปีที่เลิกจ้างที่เกิดขึ้น(3) นายจ้างจะจ่ายค่าพนักงานค่าปกติของเขาทุกวันจ่ายรายปีลา และพนักงานในอัตราค่าจ้างรายเดือนจะถือว่าได้รับค่าจ้างลาปีถ้าเขารับของเขาเงินเดือน ไม่ มีลดหย่อนผิดลาเช่นปี เดือนที่เขาจะลางานประจำปีดังกล่าว(3A) ถ้าสัญญาการบริการถูกยกเลิก โดยทั้งสองฝ่ายก่อนที่พนักงานมีการลาประจำปีได้รับค่าจ้างที่เขาจะได้รับภายใต้หัวข้อนี้ นายจ้างจะจ่ายพนักงานของเขาธรรมดาค่าผิดทุกวันลาดังกล่าวที่ subsection นี้ไม่ใช้บังคับกับพนักงานถูกไล่ภายใต้หัวข้อคัดค้าน(3B) ซึ่งพนักงานให้ลาโดยไม่ต้องชำระค่าจ้างโดยนายจ้างของเขาในระหว่างระยะเวลาสิบสองเดือนใด ๆ และระยะเวลาของการขาดงานเกินสามสิบวันใน aggregate จะข้ามรอบระยะเวลาที่ลางานเพื่อคำนวณจำนวนของเขามีนายจ้างภายใต้ส่วนนี้(4) รัฐมนตรีอาจ โดยแจ้งในประกาศ แก้ไขรอบระยะเวลาเมื่อ และกำหนดลักษณะที่จะให้ลางานประจำปีให้พนักงาน ในงานชนิดต่าง ๆ หรือ ในอุตสาหกรรมประเภทต่าง ๆ ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยที่ส่วนของวันหยุดประจำปีเพื่อคำนวณใด ๆ ซึ่งน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของวันให้ปัดทิ้งและที่ส่วนของวันเป็นครึ่งหนึ่งหรือมากกว่านั้นจะถือเป็นวันหนึ่ง. และให้ ต่อไปว่าที่พนักงาน absents ตัวเองจากการทำงานโดยไม่ได้รับอนุญาตจากนายจ้างของเขาและไม่มีเหตุอันสมควรมานานกว่าสิบร้อยต่อวันทำงานในช่วงสิบสองเดือนของการให้บริการอย่างต่อเนื่องในแง่ของการที่สิทธิของเขาที่จะออกจากเกณฑ์คงค้างดังกล่าวเขาจะเป็นไม่ได้ รับสิทธิในการลาดังกล่าว. (1A) จ่ายลาประจำปีที่ลูกจ้างมีสิทธิได้รับตาม (1) ต้องนอกเหนือไปจากส่วนที่เหลือจ่ายวันและวันหยุด. (1B) ในกรณีที่พนักงานที่อยู่ในการชำระเงินลาประจำปีจะกลายเป็นสิทธิที่จะป่วย ออกหรือลาคลอดในขณะที่ลาหยุดประจำปีดังกล่าวพนักงานที่จะได้รับการลาป่วยหรือลาคลอดเป็นกรณีที่อาจจะและลาประจำปีจะถือว่ายังไม่ได้รับการดำเนินการในส่วนของวันที่ลาป่วย หรือลาคลอดจะได้รับดังนั้น. (2) จะต้องให้นายจ้างและลูกจ้างจะต้องใช้เวลาดังกล่าวออกจากไม่น้อยกว่าสิบสองเดือนนับ แต่วันสิ้นสุดของทุกบริการที่สิบสองเดือนอย่างต่อเนื่องและพนักงานที่ล้มเหลวในการลาดังกล่าวในตอนท้ายของระยะเวลาดังกล่าวใด ๆ ครั้นแล้วจะเลิกได้รับสิทธิดังกล่าว: โดยที่ลูกจ้างมีสิทธิได้รับชำระเงินแทนการลาหยุดประจำปีดังกล่าวหากตามคำร้องขอของนายจ้างของเขาเขาเห็นด้วยในการเขียนไม่ได้เพื่อประโยชน์ของตัวเองใดหรือทั้งหมดของสิทธิการลาของเขาประจำปี(2A) แม้จะมีส่วนย่อย (2) เมื่อมีการยกเลิกสัญญาของพนักงานในการให้บริการของพนักงานมีสิทธิที่จะใช้ก่อนการยกเลิกดังกล่าวจะเกิดขึ้นลาประจำปีจ่ายเนื่องจากต้องดำเนินการในปีที่การยกเลิกนั้นเกิดขึ้นในความเคารพ ในสิบสองเดือนของการให้บริการก่อนหน้านี้ในปีที่การยกเลิกนั้นเกิดขึ้นและในนอกจากนี้การลาที่เกิดขึ้นในส่วนของเดือนที่แล้วเสร็จของการให้บริการในช่วงปีที่การยกเลิกนั้นเกิดขึ้น. (3) นายจ้างจะต้องจ่าย พนักงานอัตราสามัญของเขาของการจ่ายเงินสำหรับทุกวันหยุดประจำปีของการชำระเงินและการทำงานของพนักงานในอัตรารายเดือนของการจ่ายเงินจะถือว่าได้รับการจ่ายเงินลาประจำปีถ้าเขาได้รับค่าจ้างรายเดือนของเขาโดยไม่ต้องลดในส่วนของการลาหยุดประจำปีดังกล่าวสำหรับ เดือนที่เขาจะลาหยุดประจำปีดังกล่าว. (3A) หากการทำสัญญาในการให้บริการที่ได้รับการยกเลิกโดยฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งก่อนที่พนักงานได้ดำเนินการลาหยุดประจำปีจ่ายให้แก่ผู้ซึ่งเขามีสิทธิตามมาตรานี้นายจ้างจะต้องจ่ายพนักงานธรรมดาของเขา อัตราการจ่ายเงินในส่วนที่เกี่ยวกับทุกวันของการลาดังกล่าว. โดยที่หมวดนี้ไม่ใช้บังคับที่พนักงานออกตามมาตรา 14 (1) (ก). (3B) ในกรณีที่พนักงานจะได้รับลาออกโดยไม่ต้องจ่ายโดยนายจ้างของเขา ในช่วงระยะเวลาใด ๆ ของสิบสองเดือนและระยะเวลาของการขาดเกินในสามสิบวันรวมระยะเวลาของการลาออกนั้นจะต้องถูกปัดทิ้งเพื่อวัตถุประสงค์ในการคำนวณระยะเวลาของการบริการกับนายจ้างตามมาตรานี้. (4) รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอาจ โดยประกาศในราชกิจจานุเบกษาแก้ไขระยะเวลาที่กำหนดเมื่อใดและในลักษณะที่ลาหยุดประจำปีจะได้รับให้กับพนักงานในรูปแบบที่แตกต่างกันของการจ้างงานหรือในชั้นเรียนที่แตกต่างกันของอุตสาหกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไว้ที่ส่วนของวันของปีไปคำนวณซึ่งน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของวันจะถูกละเลยและที่ส่วนของวันเป็นครึ่งหนึ่งหรือมากกว่านั้น จะถือว่าเป็น 1 วัน

และให้การเพิ่มเติมว่า ที่พนักงาน absents ตัวเองจากงานโดยไม่ได้รับอนุญาตจากนายจ้างของเขาและไม่มีข้ออ้างที่เหมาะสมกว่าสิบต่อหนึ่งร้อยของวันในช่วง 12 เดือนของบริการอย่างต่อเนื่อง ในส่วนของสิทธิดังกล่าว ซึ่งเขาทิ้งค้างจะไม่มีสิทธิดังกล่าวไป

( 1 ) ลาประจำปีที่ลูกจ้างมีสิทธิได้รับตามอนุมาตรา ( 1 ) จะได้รับนอกเหนือจากส่วนที่เหลือวันจ่ายวันหยุด

( 1B ) ที่พนักงานเป็นผู้จ่ายไปปีกลายเป็นสิทธิลาป่วย หรือลาคลอดตอนวันหยุดประจำปี เช่น พนักงานจะได้รับกลับ ป่วยหรือลาคลอดเป็นกรณีที่อาจจะและขอลา จะถือว่าไม่ได้ถูกในส่วนของวันที่ลาป่วย หรือลาคลอด จึงมอบให้

( 2 ) นายจ้างจะให้ลูกจ้างจะใช้เวลาดังกล่าวไป และไม่เกิน 12 เดือน หลังจากสิ้นสุดของทุกเดือนให้บริการอย่างต่อเนื่องและพนักงานที่ไม่ได้ใช้เช่นไปที่จุดสิ้นสุดของระยะเวลาดังกล่าว จะขึ้นมาหมดสิทธิคู่สัญญา :

ไว้ว่า พนักงานจะได้รับการชำระเงินล่วงหน้าการลาประจำปีเช่นถ้าในคำขอของนายจ้างเขาตกลงที่เขียนไม่ใช่เพื่อประโยชน์ตัวเองของใดหรือทั้งหมดของความมีอำนาจทิ้งปี

( 2A ) อย่างไรก็ตาม อนุมาตรา ( 2 ) เมื่อมีการเลิกสัญญาจ้างของพนักงานบริการพนักงานจะได้รับสิทธิที่จะใช้ก่อนที่จะยกเลิกดังกล่าวเกิดขึ้นที่จ่ายรายปีไป เนื่องจากถูกในปีที่สิ้นสุดจะเกิดขึ้นในส่วนของ 12 เดือนของบริการก่อนปีซึ่งในการใช้สถานที่ และนอกจากนี้ ทิ้งค้างในส่วนของบริการในช่วงเสร็จสิ้นเดือน ปี ซึ่งในการใช้สถานที่

( 3 ) นายจ้างจะจ่ายพนักงานอัตราสามัญของเขาจ่ายทุกวันจ่ายออกรายปี และพนักงานในอัตรารายเดือนจ่าย จะถือว่าได้รับทิ้งประจำปี หากเขาได้รับค่าจ้างรายเดือนของเขา โดยไม่ต้องลดในส่วนของลาประจำปีดังกล่าว สำหรับเดือนที่เขา จะขอลา

เช่น( 3 ) ถ้าสัญญาบริการได้ถูกยกเลิก โดยฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดก่อน พนักงานได้นำเงินออกปีที่เขามีสิทธิ ตาม มาตรานี้ นายจ้างจะต้องจ่ายลูกจ้างธรรมดา อัตราของการจ่ายเงินในส่วนของทุกๆ วัน เช่น ทิ้ง

ไว้ที่หมวดนี้ไม่ใช้บังคับที่เป็นลูกจ้าง จะไล่ตาม มาตรา 14 ( 1 ) ( 1 ) .

( 3B ) ที่พนักงานจะได้รับ การขาดงานโดยไม่ต้องจ่ายโดยนายจ้างของเขาในระหว่างรอบระยะเวลา 12 เดือนใด ๆและระยะเวลาของการขาดเกินในการรวม 30 วัน ช่วงที่ไม่อยู่จะถูกละเลยเพื่อวัตถุประสงค์ในการคำนวณความยาวของบริการกับนายจ้างตาม มาตรานี้

( 4 ) รัฐมนตรีอาจประกาศในราชกิจจานุเบกษาโดย ,แก้ไขระยะเวลาเมื่อ และกำหนดลักษณะที่ออกประจำปีจะได้รับให้กับพนักงานในประเภทที่แตกต่างกันของการจ้างงานหรือในชั้นเรียนที่แตกต่างกันของอุตสาหกรรม