People suspected to be the victims

People suspected to be the victims or the perpetrators of elder abuse should be interviewed separately and alone, both because a relative or caregiver may be the abuser and because victims may be hesitant to reveal mistreatment when others are present because of embarrassment or shame. In addition, separate interviews may uncover differences between the patient’s explanations and those of the relative or caregiver with regard to physical findings (such as mechanism of injury) that increase the likelihood of abuse. Indirect questions can be used initially with the potential victim, since they may be less threatening (e.g., “Do you feel safe at home?” “Does someone handle your checkbook?”). Direct questioning, if necessary, should be similar to that in the investigation of other forms of domestic abuse and can include questions such as “Does anyone in your home hurt you?” and “Has someone not helped you when you needed their help?” Because dementia increases the risk of elder abuse and because depression is very common among older adults, no evaluation is complete without a formal assessment of cognition and mood, conducted by either the primary care physician or a mental health professional, neurologist, or geriatrician.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนสงสัยว่าเป็นเหยื่อ หรือผู้กระทำผิดของการละเมิดพี่ควรให้สัมภาษณ์เพียงอย่าง เดียว และแยกต่างหากทั้ง เพราะญาติหรือผู้ดูแลอาจเป็นผู้ละเมิด และเหยื่ออาจจะลังเลที่จะเปิดเผยจอเมื่อผู้อื่นมีอยู่เนื่องจากความลำบากใจหรืออับอาย นอกจากนี้ แยกสัมภาษณ์อาจค้นพบความแตกต่างระหว่างคำอธิบายของผู้ป่วยและของญาติหรือผู้ดูแลเกี่ยวข้องกับประเด็นทางกายภาพ (เช่นกลไกการบาดเจ็บ) ที่เพิ่มโอกาสของการละเมิด คำถามทางอ้อมสามารถใช้แรกเหยื่อ มัน อาจจะน้อยกว่าคุกคาม (เช่น, "คุณรู้สึกปลอดภัยที่บ้าน" "ไม่มีคนจัดการสมุดเช็คของคุณ") ตั้งคำถามโดยตรง ถ้าจำเป็น ควรจะคล้ายกับที่ในการสืบสวนในประเทศในรูปแบบอื่น ๆ และสามารถประกอบด้วยคำถามเช่น "ไม่ใครในบ้านของคุณค่ะคุณ" และ "คนไม่ช่วย ให้คุณเมื่อคุณต้องการความช่วยเหลือของพวกเขา" เพราะภาวะสมองเสื่อมเพิ่มความเสี่ยงของการละเมิดผู้สูงอายุ และเนื่องจากภาวะซึมเศร้าเป็นเรื่องธรรมดามากในกลุ่มอายุ การประเมินไม่เสร็จสมบูรณ์โดยไม่มีการประเมินอย่างเป็นทางการความรู้ความเข้าใจและอารมณ์ ดำเนินการ โดยแพทย์ดูแลหลัก หรือมืออาชีพด้านสุขภาพจิต ประสาทวิทยา หรือ geriatrician

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนที่สงสัยว่าจะเป็นผู้ที่ตกเป็นเหยื่อหรือกระทำผิดของการละเมิดสูงอายุควรได้รับการสัมภาษณ์และแยกคนเดียวทั้งสองเพราะเป็นญาติหรือผู้ดูแลอาจจะทำร้ายและเนื่องจากผู้ที่ตกเป็นเหยื่ออาจจะลังเลที่จะเปิดเผยการกระทำทารุณเมื่อคนอื่น ๆ ที่มีอยู่เพราะความลำบากใจหรือความอัปยศ นอกจากนี้ในการสัมภาษณ์แยกต่างหากอาจจะค้นพบความแตกต่างระหว่างคำอธิบายของผู้ป่วยและบรรดาญาติหรือผู้ดูแลในเรื่องเกี่ยวกับการค้นพบทางกายภาพ (เช่นกลไกของการบาดเจ็บ) กับเพิ่มโอกาสของการละเมิด คำถามอ้อมสามารถนำมาใช้ครั้งแรกกับเหยื่อที่อาจเกิดขึ้นเนื่องจากพวกเขาอาจจะน้อยคุกคาม (เช่น "คุณรู้สึกปลอดภัยที่บ้าน?" "ใครบางคนที่จะจัดการสมุดเช็คของคุณ?") คำถามโดยตรงถ้าจำเป็นควรจะคล้ายกับว่าในการตรวจสอบรูปแบบอื่น ๆ ของการละเมิดในประเทศและอาจรวมถึงคำถามเช่น "ไม่มีใครในบ้านของคุณทำร้ายคุณ?" และ "มีคนไม่ได้ช่วยให้คุณเมื่อคุณต้องการความช่วยเหลือของพวกเขา?" เพราะภาวะสมองเสื่อมเพิ่มความเสี่ยงของการละเมิดสูงอายุและเนื่องจากภาวะซึมเศร้าเป็นเรื่องธรรมดามากในหมู่ผู้สูงอายุ, การประเมินผลไม่เสร็จสมบูรณ์โดยไม่ต้องมีการประเมินอย่างเป็นทางการของความรู้ความเข้าใจและอารมณ์ที่ดำเนินการโดยทั้งแพทย์ดูแลหลักหรือมืออาชีพสุขภาพจิตวิทยาหรือ geriatrician

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ที่สงสัยว่าเป็นเหยื่อหรือผู้กระทำผิดของการทำร้ายผู้สูงอายุควรจะสัมภาษณ์แยกและโดดเดี่ยว เพราะญาติหรือผู้ดูแลอาจเป็น abuser เพราะเหยื่ออาจจะลังเลที่จะเปิดเผยต่อเมื่อคนอื่นอยู่เพราะอับอายหรือละอาย นอกจากนี้ สัมภาษณ์ แยก อาจจะค้นพบความแตกต่างระหว่างคำอธิบายของผู้ป่วยและบรรดาญาติหรือผู้ดูแลเกี่ยวกับการค้นพบทางกายภาพ ( เช่น กลไกของการบาดเจ็บ ) ที่เพิ่มโอกาสในการละเมิด คำถามทางอ้อมสามารถใช้ครั้งแรกกับเหยื่อที่มีศักยภาพ เนื่องจากพวกเขาอาจจะคุกคามน้อยกว่า ( เช่น " คุณรู้สึกปลอดภัยที่บ้าน " มีใครจัดการกับสมุดเช็คของคุณ ? " ) โดยการตั้งคำถาม ถ้าจำเป็นควรจะคล้ายกับที่ในการตรวจสอบรูปแบบอื่น ๆของการละเมิดในประเทศและอาจรวมถึงคำถามเช่น " ทุกคนในบ้านคุณทำร้ายคุณ ? " และ " มีใครบางคนที่ไม่ช่วยให้คุณเมื่อคุณต้องการความช่วยเหลือของพวกเขา " เพราะสมองเสื่อมเพิ่มความเสี่ยงของการทำร้ายผู้สูงอายุและเนื่องจากภาวะซึมเศร้าเป็นเรื่องธรรมดามากในหมู่ผู้สูงอายุ ไม่มีการประเมินเสร็จสิ้น โดยไม่มีการประเมินอย่างเป็นทางการของทางปัญญาและอารมณ์ โดยให้การดูแลแพทย์หรืออิมพอสสิเบิ้ลสุขภาพจิตระดับมืออาชีพ ระบบประสาท หรือ