The advantage of a bad memory is th

The advantage of a bad memory is that one enjoys several times the same good things for the very first time. —Friedrich Nietzsche

MEMORY SITUATION #1: Immediately after your assistant has given you the number of an important client, you hang up, but before you can dial, someone asks you for the time. After announcing the time, you ready your index finger to dial the client’s phone number, which has escaped from memory. After asking for the number a second time, you scowl at all oncoming strangers to ward off any mental interlopers prior to dialing.

MEMORY SITUATION #2: After returning from a 15th wedding anniversary cruise with 12 Mediterranean ports of call, you effusively describe your vacation to a neighbor. However, when asked about your exact itinerary, you stare blankly. (If it’s any consolation, you could recognize the cities if you heard them.)

MEMORY SITUATION #3: After studying all night for an important college exam, you purchase a jumbo cup of double-caffeinated Kenyan coffee. After getting stuck in traffic, you finally arrive at the campus, find a parking spot and sprint into the exam room with only seconds to spare. With the test now sitting directly in front of you, the first question is unbelievably easy, but suddenly you cannot retrieve the answer. The harder you try, the more elusive it becomes, playing a game of mental hide-and-seek with you.

Are you losing your memory? Are these the first signs of dementia? Chances are, neither.

When our memory is strained, these can be the unsurprising, as well as embarrassing, results. Stress and multitasking are among the chief causes of memory lapses. In the first memory situation, interference prevents recall. In the second situation, a lack of memory maintenance hampers retrieval along with exceeding the “7 items +/- 2” memory rule. Our third case of memory failure most likely reflects the consequences of stress, poor nutrition and exhaustion more than it involves academic difficulty or memory loss. Nearly every aspect of our daily lives are influence in a significant way by memory.

Are memory and recall really so complicated? The bigger question is, “How do we remember and why do we often forget?” Like health, everyone’s memory is impacted by an infinite number of variables that can lead to a wide range of outcomes depending upon the circumstances. Familiarity with those conditions and the accompanying terms used to describe them is helpful to parents and teachers. (See sidebar: “Useful Memory Terminology for Parents and Educators.”)

In a contemporary world where exchanges of massive amounts of information have become the norm, students are inundated by far more information than learners from just one generation earlier. Dr. James Appleberry, president of the American Association of State Colleges and Universities, predicted that by the year 2020, human knowledge or information will double every 73 days. For decades, Jupiter was described in science textbooks as a planet with 13 moons. With improved celestial observation technology, the figure for Jupiter was recently revised to 63 moons, giving it the largest retinue of moons with “reasonably secure” orbits of any planet in our solar system. While the facts continue to change, the best techniques for remembering, fortunately, do not.

WHAT IS LEARNING AND MEMORY?
Memories are the internal mental records that we maintain, which give us instant access to our personal past, complete with all of the facts that we know and the skills that we have cultivated. Encoding, storage and retrieval are the three primary stages of the human memory process. (Forgetting may constitute the fourth stage of memory, although forgetting is technically a setback in memory retrieval).

During the encoding stage, information is sent to the brain, where it is dissected into its most significant composing elements. An ensemble of brain cells processes incoming stimuli and translates that information into a specialized neural code. In the storage phase of memory formation, the brain must retain encoded data over extended periods of time. Retrieval constitutes the right of entry into the infinite world of stored information, where we bring old information out of permanent memory back into working memory, which can be mentally manipulated for usage.

Theoretically, learning is the capability of modifying information already stored in memory based on new input or experiences. Since memory is contingent upon prior learning, the first step in memory is learning, which occurs when our sensory systems send information to the brain. Our sensory system can hold numerous items simultaneously, but only momentarily. Learning is an active process that involves sensory input to the brain, which occurs automatically, and an ability to extract meaning from sensory input by paying attention to it long enough to reach working (short-term) memory, where consideration for transfer into permanent (long-term) memory takes place.

Sensory information enters consciousness naturally in two subtypes, both of which are somewhat fleeting. Iconic memories of visual information have a duration of 0.3 seconds, while echoic memories of auditory information will last about four to five seconds. The brain shows more partiality to iconic information. (See “Visualization and Memory Lists”). Vision has a much longer history in the human experience than does the printed word. By exploiting this competency, students learn quickly when they can visualize the concept while studying, by directed use of the mind’s eye, where mental pictures can be developed.

Writing words in the air on an imaginary blackboard forces students not only to visualize the order of letters in a word, but to maintain visually what they have already written in working memory as they continue to write. From first grade to medical school, this technique is equally effective. When young learners are taught to construct diagrams that show relationships (graphic organizers), their memory of content improves substantially. Robert Marzano found that these “nonlinguistic representations” can increase achievement scores by 27 percentile points.

We constantly perceive vast amounts of information each minute, but we make no attempt to recall very much of it. Equally important, we cannot remember information that we failed to encode for memory storage in the first place.

Once the elements that make up an experience are classified according to their special traits, each part is shunted to a different brain region for further detailed analysis, where a comparative search for recognizable similarities to previously encountered information begins. The various pieces of new information get stored in neural circuits distributed throughout the cerebral cortex. Because the elements making up a memory reside in multiple cortical areas, the stronger the network linking the associated pieces together, the more resistant to it will be to forgetting.

As the brain transacts learning events, physical changes occur both within brain circuitry and in its structure-function correlations. Here the brain parts company with the popular comparisons to a digital video recorder. Memory is quite fluid, and, over time, the brain continues to revisit and reorganize stored information with each subsequent experience in a cyclical fashion, reprogramming its contents through a repetitive updating procedure known as brain plasticity. This is advantageous, since improvements are made repeatedly to existing data. Prior knowledge is revised based on new input, resulting in a more accurate representation of the current world, increasing one’s probability of thriving. The flip side of these constant memory revisions is that eyewitness accounts often become less reliable with the passage of time.

With new experiences, we amend, rather than maintain and protect, our past memories—occasionally changing them beyond recognition. The newly stored information has been altered, forming new and modified representations of events and our malleable knowledge, which serve as our guides to the environment.

When first exposed to a new song, we establish new neural connections—of the sounds, the emotional pleasure, where we heard this new song, the lyrics, the title, the artist, similar songs, etc.—to represent this novel sensory experience. However, upon hearing the same song on a second occasion, it is processed as a neurologically different experience, where established connections are re-activated as recognition. We now recall the song, which did not occur upon first exposure, sing along with now recognizable lyrics (also impossible during the initial exposure) and later reproduce the lyrics in the absence of any song being played. All new learning pathways are built from existing circuits and are accompanied by changes in brain physiology as a result of experience.

Although academic language describes learning as the “acquisition of knowledge,” new information instead gets integrated into the complex web of existing data, rather than acquired and stored in isolation. Thus, integrating the curriculum enhances content retention when subject matter enjoys the benefit of multiple integrated connections.

THE RELATIONSHIP BETWEEN LEARNING AND MEMORY
While memory cannot occur without learning, once information has been learned, our memory may allow the learning to decay. Occasionally, memory will unintentionally play a bit loose with the truth regarding what was previously learned.

Emotions can be a catalyst or an impediment to learning. It has been estimated that 95% of our reactions are unconsciously driven by the amygdala and only modestly impacted by the executive centers of the cerebral cortex. Although ours is generally considered a rational brain, it is an emotional brain, where feelings receive first priority. A student who is upset is one who cannot learn and will not remember content information well during

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อดีของหน่วยความจำไม่ดีเป็นที่หนึ่งตลอดหลายครั้งเหมือนกันสิ่งที่ดีเป็นครั้งแรก — Nietzsche ฟรีดริช#1 สถานการณ์หน่วยความจำ: ทันทีหลังจากที่ผู้ช่วยของคุณได้ให้คุณจำนวนของไคลเอนต์สำคัญ วางสาย แต่ก่อนที่คุณสามารถเรียกเลขหมาย มีคนถามคุณครั้ง หลังจากการประกาศเมื่อ คุณพร้อมนิ้วชี้เรียกลูกค้าหมายเลขโทรศัพท์ ซึ่งได้หลบหนีออกจากหน่วยความจำ หลังจากการสอบถามหมายเลขครั้งที่สอง คุณหน้าคว่ำคนแปลกหน้าที่กำลังมาถึงไล่ interlopers ใด ๆ จิตใจก่อนการเรียกเลขหมาย#2 สถานการณ์หน่วยความจำ: หลังจากกลับจาก 15 แต่งงานล่องเรือครบรอบปี โดยการเรียกของพอร์ตเมดิเตอร์เรเนียน 12 คุณ effusively อธิบายวันหยุดของคุณกับเพื่อนบ้าน อย่างไรก็ตาม เมื่อถามถึงการเดินทางที่แน่นอน คุณมอง blankly (ถ้าเป็นการปลอบโยน คุณสามารถจดจำเมืองถ้าคุณได้ยินพวกเขา)#3 สถานการณ์หน่วยความจำ: หลังจากเรียนสอบวิทยาลัยสำคัญคืนทั้งหมด คุณซื้อถ้วยกาแฟคู่ caffeinated เคนยาจัมโบ้ หลังจากการติดอยู่ในการจราจร คุณสุดท้ายมาถึงมหาวิทยาลัย หาจุดจอดรถและวิ่งเข้าไปในห้องสอบกับวินาทีเพื่อสำรอง มีการทดสอบนั่งอยู่ตรงหน้าคุณตอนนี้ คำถามแรกคือภาพง่าย แต่ทันใดนั้นคุณไม่สามารถเรียกคำตอบ ที่หนักได้ เข้าใจยากยิ่งจะกลาย เป็น เล่นเกม hide-and-seek จิตกับคุณคุณจะสูญเสียหน่วยความจำของคุณ นี่คือสัญญาณแรกของสมองเสื่อม มีโอกาส ไม่เมื่อหน่วยความจำของเราจะย้ำ เหล่านี้ได้ผล unsurprising รวมทั้ง อาย ความเครียดและหลายเป็นสาเหตุสำคัญของหน่วยความจำ lapses ในสถานการณ์แรกของหน่วยความจำ สัญญาณรบกวนไม่ให้เรียกคืน ในสถานการณ์ที่สอง การขาดการบำรุงรักษาหน่วยความจำ hampers เรียกพร้อมเกินกฎหน่วยความจำ "7 รายการ+/-2" กรณีที่สามของความล้มเหลวของหน่วยความจำส่วนใหญ่สะท้อนถึงผลของความเครียด โภชนาการที่ดี และมามากกว่ามันเกี่ยวข้องกับการศึกษาปัญหาหรือหน่วยความจำการสูญเสีย เกือบทุกด้านของชีวิตประจำวันของเรามีอิทธิพลอย่างสำคัญโดยหน่วยความจำมีหน่วยความจำ และการเรียกคืนจริง ๆ ดังนั้นซับซ้อน คำถามใหญ่คือ, "วิธีทำเราจำ และทำไมทำเรามักจะลืม หรือไม่" เช่นสุขภาพ หน่วยความจำของทุกคนได้รับผลกระทบ โดยจำกัดจำนวนของตัวแปรที่สามารถนำไปสู่ผลลัพธ์ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ที่หลากหลาย ความคุ้นเคยกับเงื่อนไขเหล่านั้นและใช้เพื่ออธิบายเงื่อนไขมาเป็นประโยชน์กับผู้ปกครองและครู (ดูแถบด้านข้าง: "ประโยชน์หน่วยความจำคำศัพท์สำหรับผู้ปกครองและนักการศึกษา")ในโลกร่วมสมัยที่แลกเปลี่ยนของจำนวนข้อมูลขนาดใหญ่ได้กลายเป็น ปกติ ครอบเรียนโดยละเอียดกว่าเรียนจากเพียงหนึ่งรุ่นก่อนหน้า ดร. James Appleberry ประธานของสมาคมอเมริกันของรัฐวิทยาลัยและมหาวิทยาลัย คาดการณ์ว่า ภายในปี 2020 ข้อมูลหรือความรู้มนุษย์จะคู่ทุก ๆ วัน 73 สำหรับทศวรรษที่ผ่านมา ดาวพฤหัสบดีถูกอธิบายในตำราวิทยาศาสตร์เป็นโลกกับดวงจันทร์ที่ 13 นี้ มีคนสังเกตปรับปรุงเทคโนโลยี รูปสำหรับดาวพฤหัสบดีเพิ่งแก้ไขปรับปรุงไปดวงจันทร์ 63 ให้ดวงจันทร์บริวารที่ใหญ่ที่สุด ด้วย "ความปลอดภัย" วงโคจรของดาวเคราะห์ต่าง ๆ ในระบบสุริยะของเรา ในขณะที่ข้อเท็จจริงต่อการเปลี่ยนแปลง เทคนิคดีที่สุดสำหรับการจดจำ โชคดี ทำไม่เรียนรู้และหน่วยความจำคืออะไรความทรงจำอยู่ภายในจิตใจข้อมูลที่เรารักษา ซึ่งให้เราเข้าถึงอดีตส่วนบุคคล สิ่งของข้อเท็จจริงที่เรารู้และทักษะที่เรา cultivated เข้ารหัส การจัดเก็บและเรียกได้สามขั้นตอนหลักของกระบวนการหน่วยความจำมนุษย์ (ลืมอาจเป็นระยะ 4 หน่วยความจำ แม้ว่าลืมเป็นเทคนิคการพิจารณาในการเรียกหน่วยความจำ)ในระหว่างขั้นตอนการเข้ารหัส ข้อมูลจะถูกส่งไปสมอง ที่มันเป็น dissected เป็นองค์ประกอบที่สำคัญ composing เพลิดเพลินของเซลล์สมองประมวลผลสิ่งเร้าเข้ามา และแปลข้อมูลเป็นรหัสประสาทเฉพาะ ในขั้นตอนการเก็บข้อมูลของผู้แต่งหน่วยความจำ สมองต้องรักษาข้อมูลที่เข้ารหัสผ่านเวลานานของเวลา เรียกถือด้านขวาของรายการในโลกอนันต์ของข้อมูลที่เก็บ ที่เรานำข้อมูลเก่าออกจากหน่วยความจำถาวรกลับเข้าทำงานหน่วยความจำ ซึ่งสามารถจะจัดการกับจิตใจสำหรับการใช้งานตามหลักวิชา เรียนรู้มีความสามารถในการปรับเปลี่ยนข้อมูลแล้วเก็บไว้ในหน่วยความจำที่ใช้ป้อนข้อมูลใหม่หรือประสบการณ์ เนื่องจากหน่วยความจำจะผูกพันกับก่อนเรียน เรียนรู้ขั้นตอนแรกในหน่วยความจำ ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อระบบรับความรู้สึกของเราส่งข้อมูลไปยังสมอง ระบบรับความรู้สึกของเราสามารถเก็บสินค้าจำนวนมากพร้อมกัน แต่เฉพาะพลาง ๆ เรียนรู้เป็นกระบวนการใช้งานที่เกี่ยวข้องกับการป้อนข้อมูลทางประสาทสัมผัสสมอง ซึ่งเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ และความสามารถในการแยกความหมายจากการป้อนข้อมูลทางประสาทสัมผัส โดยจ่ายไปสนใจกับมันนานพอถึงทำงานหน่วยความจำ (ระยะสั้น) ที่พิจารณาสำหรับการโอนย้ายในหน่วยความจำ (ระยะยาว) ถาวรเกิดขึ้นข้อมูลรับความรู้สึกเข้าสู่สำนึกธรรมชาติในสอง subtypes ซึ่งทั้งสองจะหายวับไปค่อนข้าง ความทรงจำสัญลักษณ์ของข้อมูลภาพมีระยะเวลา 0.3 วินาที ในขณะทรงหูข้อมูล echoic จะเกี่ยวกับสี่ถึงห้าวินาที สมองแสดงทรงเพิ่มเติมข้อมูลที่โดดเด่น (ดู "การแสดงภาพประกอบเพลงและรายการหน่วยความจำ") วิสัยทัศน์มากยาวประวัติในประสบการณ์มนุษย์มากกว่าคำพิมพ์ไม่ได้ โดย exploiting สมรรถนะนี้ นักเรียนเรียนรู้อย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขาสามารถมองเห็นภาพแนวคิดเรียน โดยการนึกถึงตา ที่สามารถพัฒนาภาพจิตโดยตรงใช้การเขียนคำในอากาศบนกระดานดำเป็นจินตภาพบังคับนักเรียนไม่เห็นภาพลำดับของตัวอักษรในคำ แต่ การรักษาเห็นว่าพวกเขาได้เขียนในหน่วยความจำทำงานเพื่อเขียน จากชั้นแรกไปโรงเรียนแพทย์ เทคนิคนี้มีประสิทธิภาพเท่าเทียมกัน เมื่อเด็กเรียนจะสอนการสร้างไดอะแกรมที่แสดงความสัมพันธ์ (กราฟิกออร์แกนไนเซอร์), หน่วยความจำของเนื้อหาเพิ่มมาก โรเบิร์ต Marzano พบว่า เหล่านี้ "แทน nonlinguistic" สามารถเพิ่มผลสัมฤทธิ์คะแนน percentile 27 จุดตลอดเวลาเจ้าไพศาลของข้อมูลแต่ละนาที แต่เราทำให้ไม่พยายามที่เรียกคืนมากของมัน สิ่งสำคัญ เราไม่สามารถจดจำข้อมูลที่เราไม่สามารถเข้ารหัสหน่วยความจำเก็บข้อมูลแรกเมื่อองค์ประกอบที่ทำให้ค่าประสบการณ์จะแบ่งตามลักษณะพิเศษของพวกเขา แต่ละส่วนจะ shunted ไปบริเวณสมองที่แตกต่างกันสำหรับการเพิ่มเติมรายละเอียดวิเคราะห์ ที่เริ่มต้นหาความเหมือนรู้จักเคยพบข้อมูลเปรียบเทียบ ชิ้นส่วนต่าง ๆ ของข้อมูลใหม่ได้รับการเก็บไว้ในวงจรประสาทที่กระจายทั่วใน cerebral cortex เนื่องจากองค์ประกอบที่ทำให้หน่วยความจำอยู่ในหลายเนื้อแน่นพื้นที่ แข็งแกร่งเครือข่ายที่เชื่อมโยงชิ้นส่วนเกี่ยวข้องกัน ทนมากขึ้นมันจะลืมเป็นสมอง transacts เรียนรู้เหตุการณ์ การเปลี่ยนแปลงทางกายภาพที่เกิดขึ้นทั้งภาย ในวงจรของสมอง และความสัมพันธ์ของโครงสร้างฟังก์ชัน นี่สมองส่วนบริษัทเปรียบเทียบยอดการดิจิตอลวีดีโอ หน่วยความจำค่อนข้างเหลว และ ช่วงเวลา สมองยังมาทบทวน และจัดเก็บข้อมูลแต่ละประสบการณ์ต่อมาในแฟชั่นห่วง reprogramming เนื้อหาผ่านขั้นตอนปรับปรุงซ้ำเรียกว่า plasticity สมอง นี้เป็นข้อได้เปรียบ เนื่องจากการปรับปรุงจะทำซ้ำข้อมูลที่มีอยู่ ความรู้เดิมจะแก้ไขตามที่ป้อนข้อมูลใหม่ ในการแสดงความถูกต้องมากขึ้นของโลกปัจจุบัน การเพิ่มขึ้นของความน่าเป็นที่เจริญรุ่งเรือง ด้านพลิกของการปรับปรุงเหล่านี้คงจำได้ว่า บัญชีผู้เห็นเหตุการณ์มักเป็นก่อนกาลเวลากับประสบการณ์ใหม่ เรา แก้ไข แทนที่รักษา และ ป้องกัน ความทรงจำของเราผ่านมา — บางครั้งเปลี่ยนนอกเหนือจากการรับรู้ ข้อมูลที่เก็บไว้เพิ่งมีการเปลี่ยน การขึ้นรูปใหม่ และปรับเปลี่ยนการนำเสนอเหตุการณ์และความรู้ของเราอ่อน ซึ่งเป็นการแนะนำของเราต่อสิ่งแวดล้อมเมื่อแรก สัมผัสเพลงใหม่ เราสร้างการเชื่อมต่อประสาทใหม่ — เสียง ความสุขทางอารมณ์ ที่เราได้ยินเพลงนี้ใหม่ เนื้อเพลง ชื่อเรื่อง การศิลปิน เพลงคล้าย เป็นต้นซึ่งแสดงถึงประสบการณ์ทางประสาทสัมผัสนี้นวนิยาย อย่างไรก็ตาม เมื่อได้ยินเพลงเดียวกันครั้งที่สอง ประมวลผลเป็นประสบการณ์ที่แตกต่างกัน neurologically ที่เปิดใหม่เป็นการเชื่อมต่อ ตอนนี้เรานึกเพลง ไม่ได้ไม่เกิดขึ้นเมื่อแสงแรก ร้องเพลง (ยังไปไม่ได้ในระหว่างการเปิดรับแสงเริ่มต้น) ขณะนี้เป็นที่รู้จัก และในภายหลังพบเนื้อเพลงของทุกเพลงที่กำลังเล่น หลักการเรียนรู้ใหม่ทั้งหมดที่สร้างจากวงจรที่มีอยู่ และเพิ่มเติมตามการเปลี่ยนแปลงสรีรวิทยาของสมองจากประสบการณ์แม้ว่าภาษาทางวิชาการอธิบายการเรียนรู้เป็นการ "ซื้อเพิ่ม" ข้อมูลใหม่แทนได้ในเว็บซับซ้อนของข้อมูลที่มีอยู่ แทนมา และเก็บไว้ในแยก ดังนั้น บูรณาการหลักสูตรช่วยรักษาเนื้อหาเมื่อเรื่องนี้ประโยชน์ของการเชื่อมต่อแบบรวมหลายความสัมพันธ์ระหว่างการเรียนรู้และหน่วยความจำในขณะที่หน่วยความจำไม่สามารถเกิดขึ้นได้โดยไม่ต้องเรียนรู้ เมื่อมีการเรียนรู้ข้อมูล หน่วยความจำของเราอาจทำให้การเรียนรู้การเสื่อมสลาย บางครั้ง จำจะตั้งใจเล่นบิตหลวมความจริงเกี่ยวกับสิ่งเรียนรู้ก่อนหน้านี้อารมณ์อาจเป็นเศษหรือกรวดในรองเท้าเพื่อการเรียนรู้ มันมีแล้วประมาณ 95% ของปฏิกิริยาของเราใช้เท่านั้น และขับเคลื่อน โดย amygdala จะรับรับผลกระทบทั้งจาก cerebral cortex ศูนย์บริหารการ แม้ว่าโดยทั่วไปเราจะถือว่าสมองเชือด เป็นสมองมีอารมณ์ ความรู้สึกได้รับความสำคัญอันดับแรกที่ นักเรียนที่มีทุกข์ร้อนเป็นผู้ไม่สามารถเรียนรู้ และจะจดจำข้อมูลเนื้อหาความ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประโยชน์ของหน่วยความจำที่ไม่ดีเป็นที่หนึ่งมีความสุขหลาย ๆ ครั้งสิ่งที่ดีเหมือนกันสำหรับครั้งแรก -Friedrich นิทMEMORY สถานการณ์ # 1: ทันทีหลังจากที่ผู้ช่วยของคุณให้จำนวนของลูกค้าที่สำคัญคุณแขวนขึ้น แต่ก่อนที่คุณจะสามารถกดบางคนขอให้คุณเป็นครั้งที่ หลังจากประกาศเวลาที่คุณพร้อมที่นิ้วชี้ของคุณที่จะกดหมายเลขโทรศัพท์ของลูกค้าซึ่งได้หลบหนีออกจากหน่วยความจำ หลังจากที่ถามสำหรับจำนวนครั้งที่สองที่คุณทำหน้าบึ้งที่คนแปลกหน้ากำลังจะมาถึงทุกคนที่จะขับไล่ผู้บุกรุกจิตใด ๆ ก่อนที่จะโทรออก. หน่วยความจำสถานการณ์ # 2: หลังจากกลับจากการล่องเรือวันครบรอบแต่งงาน 15 กับ 12 พอร์ตเมดิเตอร์เรเนียนของสายคุณพรั่งพรูอธิบายวันหยุดของคุณ กับเพื่อนบ้าน แต่เมื่อถูกถามเกี่ยวกับการเดินทางที่แน่นอนของคุณคุณจ้องมอง blankly (ถ้ามันปลอบใจใด ๆ ที่คุณสามารถรับรู้เมืองถ้าคุณได้ยินพวกเขา.) สถานการณ์ MEMORY # 3: หลังจากที่ได้ศึกษาตลอดทั้งคืนสำหรับการสอบวิทยาลัยที่สำคัญที่คุณจะซื้อถ้วยจัมโบ้ของสองครั้งที่มีคาเฟอีนกาแฟเคนยา หลังจากการติดอยู่ในการจราจรคุณจนมาถึงที่มหาวิทยาลัยหาจุดที่จอดรถและวิ่งเข้าไปในห้องสอบที่มีเพียงไม่กี่วินาทีที่จะสำรองไว้ กับการทดสอบตอนนี้นั่งอยู่ตรงหน้าของคุณคำถามแรกเป็นเรื่องง่ายอย่างไม่น่าเชื่อ แต่ก็คุณไม่สามารถเรียกคำตอบ ยากที่คุณพยายามเข้าใจยากมากขึ้นก็จะกลายเป็นเล่นเกมของจิตซ่อนและแสวงหากับคุณ. คุณสูญเสียความทรงจำของคุณหรือไม่ เหล่านี้เป็นสัญญาณแรกของภาวะสมองเสื่อม? มีโอกาสไม่. เมื่อหน่วยความจำของเราจะเครียดเหล่านี้สามารถเป็นแสนเช่นเดียวกับที่น่าอายผล ความเครียดและมัลติทาสกิ้งเป็นหนึ่งในสาเหตุที่หัวหน้าของนาคหน่วยความจำ ในสถานการณ์ความทรงจำครั้งแรกที่การแทรกแซงป้องกันไม่ให้เรียกคืน ในสถานการณ์ที่สองขาดการบำรุงรักษาหน่วยความจำ hampers ดึงพร้อมกับเกิน "7 รายการ +/- 2" กฎหน่วยความจำ กรณีที่สามของเราของความล้มเหลวของหน่วยความจำส่วนใหญ่จะสะท้อนให้เห็นถึงผลกระทบของความเครียดโภชนาการยากจนและอ่อนเพลียมากกว่ามันเกี่ยวข้องกับความยากลำบากในการศึกษาหรือการสูญเสียความทรงจำ เกือบทุกแง่มุมของชีวิตประจำวันของเราทุกคนมีอิทธิพลในทางอย่างมีนัยสำคัญโดยหน่วยความจำ. มีหน่วยความจำและจำจริงๆซับซ้อนเพื่อ? คำถามที่ใหญ่กว่าคือ "เราจะจดจำและทำอย่างไรเรามักจะลืมว่าทำไมอย่างไร?" เช่นเดียวกับสุขภาพ, ความทรงจำของทุกคนที่ถูกผลกระทบจากจำนวนอนันต์ของตัวแปรที่สามารถนำไปสู่ความหลากหลายของผลขึ้นอยู่กับสถานการณ์ ความคุ้นเคยกับเงื่อนไขเหล่านั้นและเงื่อนไขประกอบที่ใช้ในการอธิบายพวกเขาจะเป็นประโยชน์ให้กับผู้ปกครองและครู (ดูที่แถบด้านข้าง: ". คำศัพท์หน่วยความจำที่มีประโยชน์สำหรับผู้ปกครองและนักการศึกษา") ในโลกร่วมสมัยที่แลกเปลี่ยนจำนวนมหาศาลของข้อมูลได้กลายเป็นบรรทัดฐานนักเรียนที่มีน้ำท่วมโดยข้อมูลไกลกว่าผู้เรียนจากคนรุ่นหนึ่งก่อนหน้านี้ ดร. เจมส์ Appleberry ประธานของสมาคมอเมริกันแห่งรัฐวิทยาลัยและมหาวิทยาลัยที่คาดการณ์ว่าในปี 2020 ความรู้ของมนุษย์หรือข้อมูลที่จะเป็นสองเท่าทุก 73 วัน สำหรับทศวรรษที่ผ่านดาวพฤหัสบดีได้อธิบายไว้ในหนังสือเรียนวิทยาศาสตร์เป็นดาวเคราะห์ที่มีดวงจันทร์ 13 ด้วยการปรับปรุงเทคโนโลยีการสังเกตท้องฟ้าตัวเลขสำหรับดาวพฤหัสบดีได้รับการปรับปรุงเมื่อเร็ว ๆ นี้ถึง 63 ดวงจันทร์ทำให้ข้าราชบริพารที่ใหญ่ที่สุดของดวงจันทร์ด้วย "เหตุผลที่เชื่อถือได้" วงโคจรของดาวเคราะห์ในระบบสุริยะของเรา ในขณะที่ข้อเท็จจริงยังคงมีการเปลี่ยนแปลงเทคนิคที่ดีที่สุดสำหรับการจดจำโชคดีที่ไม่ได้. อะไรคือการเรียนรู้และความทรงจำ? เป็นความทรงจำที่บันทึกภายในจิตใจที่เรารักษาซึ่งให้เราเข้าถึงได้ทันทีเพื่อที่ผ่านมาส่วนบุคคลของเราสมบูรณ์กับข้อเท็จจริงทั้งหมด ที่เรารู้และทักษะที่เราได้รับการปลูกฝัง การเข้ารหัสการจัดเก็บและการดึงเป็นสามขั้นตอนหลักของกระบวนการหน่วยความจำของมนุษย์ (ลืมอาจเป็นขั้นตอนที่สี่ของหน่วยความจำแม้ว่าจะลืมความปราชัยเป็นเทคนิคในการดึงหน่วยความจำ). ในระหว่างขั้นตอนการเข้ารหัสข้อมูลจะถูกส่งไปยังสมองซึ่งจะมีการชำแหละเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของการแต่งมากที่สุด วงดนตรีของเซลล์สมองประมวลผลสิ่งเร้าที่เข้ามาและแปลข้อมูลที่เป็นรหัสเฉพาะของระบบประสาท ในขั้นตอนการจัดเก็บข้อมูลของการพัฒนาหน่วยความจำสมองจะต้องเก็บรักษาข้อมูลที่เข้ารหัสในช่วงระยะเวลานาน ดึงถือว่าขวาของรายการเข้าสู่โลกที่ไร้ขีด จำกัด ของข้อมูลที่เก็บไว้ที่เรานำข้อมูลเก่าออกจากหน่วยความจำถาวรกลับเข้ามาทำงานหน่วยความจำซึ่งสามารถจัดการทางจิตใจสำหรับการใช้งาน. ในทางทฤษฎีการเรียนรู้คือความสามารถในการปรับเปลี่ยนข้อมูลที่เก็บไว้ในหน่วยความจำแล้วตาม กับการป้อนข้อมูลใหม่หรือประสบการณ์ ตั้งแต่หน่วยความจำจะเกิดขึ้นภายหลังการเรียนรู้ก่อนที่ขั้นตอนแรกในความทรงจำคือการเรียนรู้ที่เกิดขึ้นเมื่อระบบประสาทสัมผัสของเราส่งข้อมูลไปยังสมอง ระบบประสาทสัมผัสของเราสามารถถือหลายรายการพร้อมกัน แต่เพียงชั่วขณะ การเรียนรู้เป็นกระบวนการทำงานที่เกี่ยวข้องกับประสาทไปยังสมองซึ่งเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติและความสามารถในการดึงความหมายจากการป้อนข้อมูลทางประสาทสัมผัสโดยให้ความสนใจกับมันนานพอที่จะไปถึงที่ทำงาน (ระยะสั้น) หน่วยความจำที่การพิจารณาสำหรับการถ่ายโอนเป็นถาวร ( ในระยะยาว) หน่วยความจำที่เกิดขึ้น. ข้อมูลทางประสาทสัมผัสเข้าสู่จิตสำนึกของธรรมชาติในสองชนิดย่อยซึ่งทั้งสองมีหายวับไปบ้าง ความทรงจำที่เป็นสัญลักษณ์ของข้อมูลภาพมีระยะเวลา 0.3 วินาทีในขณะที่ความทรงจำ echoic ข้อมูลการได้ยินจะมีอายุประมาณ 4-5 วินาที สมองแสดงให้เห็นถึงความลำเอียงมากขึ้นเพื่อให้ข้อมูลที่เป็นสัญลักษณ์ (ดู "การแสดงรายการและความทรงจำ") วิสัยทัศน์ที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนานกว่าในประสบการณ์ของมนุษย์กว่าคำที่พิมพ์ โดยการใช้ประโยชน์จากความสามารถนี้ให้นักเรียนเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขาสามารถมองเห็นแนวความคิดในขณะที่เรียนโดยใช้กำกับของตาใจที่ภาพจิตสามารถที่จะพัฒนา. การเขียนคำในอากาศนักเรียนกองกำลังกระดานดำจินตนาการไม่เพียง แต่จะมองเห็นคำสั่งของ ตัวอักษรในคำพูด แต่เพื่อรักษาสายตาสิ่งที่พวกเขาได้เขียนไว้แล้วในหน่วยความจำทำงานเป็นพวกเขายังคงที่จะเขียน จากชั้นแรกที่โรงเรียนแพทย์เทคนิคนี้มีผลบังคับใช้อย่างเท่าเทียมกัน เมื่อผู้เรียนหนุ่มได้รับการสอนในการสร้างแผนภาพที่แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ (ผู้จัดงานกราฟิก), หน่วยความจำของพวกเขาของเนื้อหาปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญ โรเบิร์ตมาร์ซาโนพบว่าเหล่านี้ "การแสดง nonlinguistic" สามารถเพิ่มผลสัมฤทธิ์ทางการโดยจุด 27 เปอร์เซ็นต์. เราตลอดเวลารับรู้ข้อมูลจำนวนมหาศาลในแต่ละนาที แต่เราจะทำให้ความพยายามที่จะจำมากมากของมันไม่มี สำคัญพอ ๆ กันเราไม่สามารถจำข้อมูลที่เราล้มเหลวในการเข้ารหัสสำหรับการจัดเก็บหน่วยความจำในสถานที่แรก. เมื่อองค์ประกอบที่จะทำให้ประสบการณ์การจำแนกตามลักษณะพิเศษของพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งแต่ละคนจะวางตาไปยังพื้นที่ของสมองที่แตกต่างกันสำหรับการวิเคราะห์รายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ ที่ค้นหาเปรียบเทียบความคล้ายคลึงกันที่รู้จักที่จะพบข้อมูลก่อนหน้านี้จะเริ่มต้นขึ้น ชิ้นส่วนต่างๆของข้อมูลใหม่ได้รับการจัดเก็บไว้ในวงจรประสาทกระจายไปทั่วเปลือกสมอง เพราะองค์ประกอบที่ทำให้หน่วยความจำที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ที่เปลือกนอกหลายที่แข็งแกร่งเครือข่ายการเชื่อมโยงชิ้นที่เกี่ยวข้องร่วมกันทนต่อการก็จะลืม. ในฐานะที่เป็นสมองทำธุรกรรมเหตุการณ์การเรียนรู้การเปลี่ยนแปลงทางกายภาพที่เกิดขึ้นทั้งภายในวงจรในสมองและในของ ความสัมพันธ์ทางโครงสร้างและหน้าที่ ที่นี่ บริษัท ชิ้นส่วนสมองที่มีการเปรียบเทียบความนิยมในการบันทึกวิดีโอดิจิตอล หน่วยความจำเป็นของเหลวมากและเมื่อเวลาผ่านไปสมองยังคงที่จะทบทวนและจัดระเบียบข้อมูลที่เก็บไว้มีประสบการณ์ที่ตามมาในแต่ละแฟชั่นวงจร reprogramming เนื้อหาของมันผ่านขั้นตอนการอัพเดตซ้ำที่รู้จักในฐานะปั้นสมอง นี่คือข้อได้เปรียบเนื่องจากการปรับปรุงจะทำซ้ำ ๆ เพื่อข้อมูลที่มีอยู่ ความรู้ก่อนที่จะปรับปรุงบนพื้นฐานของข้อมูลใหม่ที่มีผลในการเป็นตัวแทนที่ถูกต้องมากขึ้นของโลกในปัจจุบันที่เพิ่มขึ้นน่าจะเป็นหนึ่งของความเจริญรุ่งเรือง พลิกด้านของการแก้ไขเหล่านี้หน่วยความจำคงเป็นบัญชีพยานที่มักจะกลายเป็นความน่าเชื่อถือน้อยกับกาลเวลา. ด้วยประสบการณ์ใหม่ที่เราแก้ไขมากกว่าการรักษาและปกป้องความทรงจำในอดีตของเราบางครั้งเปลี่ยนพวกเขาจนจำไม่ได้ ข้อมูลที่เก็บไว้ที่เพิ่งได้รับการปรับเปลี่ยนรูปการแสดงใหม่และการปรับเปลี่ยนของเหตุการณ์และความรู้อ่อนของเราซึ่งทำหน้าที่เป็นคำแนะนำของเราที่มีต่อสิ่งแวดล้อม. เมื่อสัมผัสแรกที่จะเป็นเพลงใหม่ที่เราสร้างการเชื่อมต่อของระบบประสาทใหม่เสียง, ความสุขทางอารมณ์ ที่เราได้ยินเพลงใหม่เพลง, ชื่อศิลปินเพลงที่คล้ายกัน ฯลฯ เพื่อเป็นตัวแทนนี้ประสบการณ์ทางประสาทสัมผัสนวนิยาย แต่เมื่อได้ยินเพลงเดียวกันในโอกาสที่สองก็มีการประมวลผลเป็นประสบการณ์ที่แตกต่างของระบบประสาทที่เชื่อมต่อที่จัดตั้งขึ้นจะเปิดใช้งานอีกครั้งในขณะที่ได้รับการยอมรับ ตอนนี้เราจำเพลงซึ่งไม่ได้เกิดขึ้นเมื่อสัมผัสแรกที่ร้องเพลงพร้อมกับเพลงที่เป็นที่รู้จักในขณะนี้ (ยังเป็นไปไม่ได้ในระหว่างการเปิดรับครั้งแรก) และต่อมาทำซ้ำเนื้อเพลงในกรณีที่ไม่มีเพลงใด ๆ ที่กำลังเล่น สูตรทั้งหมดเรียนรู้ใหม่ถูกสร้างขึ้นจากวงจรที่มีอยู่และจะมาพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงในทางสรีรวิทยาสมองเป็นผลมาจากประสบการณ์. ถึงแม้ว่าภาษาวิชาการอธิบายการเรียนรู้ว่า "การเข้าซื้อกิจการของความรู้" ข้อมูลใหม่แทนได้รับการรวมอยู่ในเว็บที่ซับซ้อนของข้อมูลที่มีอยู่แทน กว่าที่ได้มาและเก็บไว้ในการแยก ดังนั้นการบูรณาการการเรียนการสอนที่ช่วยเพิ่มการเก็บรักษาเนื้อหาเมื่อเรื่องสนุกกับการได้รับประโยชน์จากการเชื่อมต่อแบบบูรณาการหลาย. ความสัมพันธ์ระหว่างการเรียนรู้และความจำในขณะที่หน่วยความจำที่ไม่สามารถเกิดขึ้นได้โดยไม่ต้องเรียนรู้เมื่อข้อมูลที่ได้รับการเรียนรู้หน่วยความจำของเราอาจจะช่วยให้การเรียนรู้ที่จะสลายตัว เป็นครั้งคราว, หน่วยความจำไม่ได้ตั้งใจจะเล่นบิตหลวมกับความจริงเกี่ยวกับสิ่งที่ได้เรียนรู้มาก่อนหน้านี้. อารมณ์อาจจะเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาหรืออุปสรรคต่อการเรียนรู้ มีการประเมินว่า 95% ของการเกิดปฏิกิริยาของเราจะขับเคลื่อนโดยไม่รู้ตัวโดยต่อมทอนซิลและมีเพียงผลกระทบอย่างสุภาพโดยศูนย์บริหารของเปลือกสมอง แม้ว่าเราโดยทั่วไปถือว่าสมองมีเหตุผลมันเป็นสมองอารมณ์ความรู้สึกที่ได้รับความสำคัญเป็นครั้งแรก นักศึกษาที่ไม่พอใจคือคนที่ไม่สามารถเรียนรู้และจะไม่จดจำข้อมูลเนื้อหาดีในช่วง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประโยชน์ของหน่วยความจำไม่ดีเป็นที่หนึ่งมาตลอดหลายครั้งเหมือนกัน สิ่งดีเป็นครั้งแรก - สถานการณ์ความทรงจำฟรีดริชนิท

# 1 : ทันทีหลังจากผู้ช่วยของคุณได้รับหมายเลขของลูกค้าคนสำคัญ เธอวางสาย แต่ก่อนที่คุณสามารถกด , มีคนถามคุณสำหรับเวลา หลังจากประกาศเวลา พร้อมใช้นิ้วชี้กดหมายเลขโทรศัพท์ของลูกค้าซึ่งได้หนีออกมาจากความทรงจำ หลังจากขอเลขอีกเป็นครั้งที่สอง เธอถลึงตาใส่ทุกคนที่กำลังจะมาถึงกัน เพื่อขจัดจิต ผู้บุกรุก ก่อนโทร .

หน่วยความจำสถานการณ์# 2 : หลังจากกลับจากการล่องเรือทะเลเมดิเตอร์เรเนียน 15 วันครบรอบแต่งงานกับ 12 พอร์ตของการโทร คุณพรั่งพรูอธิบายวันหยุดของคุณไปยังเพื่อนบ้าน อย่างไรก็ตาม เมื่อถามเกี่ยวกับการเดินทางของคุณแน่นอน คุณเหม่อเลย( ถ้ามันช่วยได้ คุณอาจจะรู้จักเมืองถ้าคุณได้ยินพวกเขา )

หน่วยความจำสถานการณ์# 3 : หลังจากที่ศึกษาทั้งคืนสอบวิทยาลัยที่สำคัญคุณซื้อถ้วยจัมโบ้ของคู่ที่มีคาเฟอีนกาแฟเคนยา . หลังจากได้รับการติดอยู่ในการจราจร ในที่สุดก็มาถึงมหาวิทยาลัย หาจุดจอดรถและวิ่งเข้าห้องสอบมีเพียงวินาทีที่จะสำรองกับการทดสอบตอนนี้นั่งอยู่ตรงหน้าคุณ คำถามแรกเป็นเรื่องง่ายอย่างไม่น่าเชื่อ แต่ก็ไม่ได้รับคําตอบ ยิ่งพยายาม ยิ่งเข้าใจยาก จะกลายเป็นเล่นเกมทางจิตซ่อนและแสวงหากับคุณ

คุณสูญเสียความทรงจำ ? นี่เป็นสัญญาณแรกของสมองเสื่อม ? โอกาสมีเหมือนกัน

เมื่อหน่วยความจำของเราเครียด เหล่านี้สามารถแปลกใจเลย ,รวมทั้งผลน่าอาย . ความเครียดและมัลติทาสกิ้งระหว่างสาเหตุหัวหน้าเลอะเลือน ในสถานการณ์ที่หน่วยความจำก่อน รบกวนช่วยบอก ในสถานการณ์ที่สอง การขาดการบำรุงรักษาระบบหน่วยความจำ hampers พร้อมกับเกิน " 7 รายการ / - 2 " หน่วยปกครอง คดีที่สามของหน่วยความจำความล้มเหลวส่วนใหญ่สะท้อนให้เห็นถึงผลกระทบของความเครียดยากจนโภชนาการและอ่อนเพลียมากขึ้นกว่าที่เกี่ยวข้องกับความยากลำบากทางวิชาการ หรือ สูญเสียความจำ เกือบทุกด้านของชีวิตประจำวันของเราเป็นอิทธิพลในลักษณะสําคัญ โดยความทรงจำ

มีหน่วยความจำและเรียกคืนจริงๆให้ยุ่งยาก ? คำถามคือ " ทำไมเราว่าทำไมเรามักจะลืม " สุขภาพความทรงจำของทุกคนได้รับผลกระทบ โดยมีจำนวนอนันต์ของตัวแปรที่สามารถนำไปสู่ความหลากหลายของผลขึ้นอยู่กับสถานการณ์ ความคุ้นเคยกับเงื่อนไขและข้อตกลงการใช้ประกอบเพื่ออธิบายพวกเขาเป็นประโยชน์กับผู้ปกครอง และครู ( ดูแถบด้านข้าง : " ประโยชน์หน่วยความจำคำศัพท์สำหรับผู้ปกครองและนักการศึกษา นะ

" )