The epithelial cells of crustacean

The epithelial cells of crustacean gills
In addition to non-epithelial cells like fibroblasts, neurons,endothelial cells, glandular cells and ‘nephrocytes’, five
different cell types can be distinguished in the gill epithelium(Taylor and Taylor, 1992): thin cells, thick cells, flange cells,
attenuated cells and pilaster cells. This classification, however,is not exclusive, owing to intergradations and transitions between certain cell types.Thin cells are laterally expanded cells of 1 to 5 μm in height that form a squamous epithelium. They occur in all the gills of marine osmoconforming crabs, in the anterior gills of hyperosmoregulators like Carcinus maenas, Eriocheir sinensis and Callinectes sapidus, and in amphibious and terrestrial crabs(Copeland, 1968; Copeland and Fitzjarrell, 1968; Barra et al.,1983; Compère et al., 1989; Goodman and Cavey, 1990). In certain hyperosmoregulating species, thin cells also appear in the posterior gills near patches of thick cells (see below). Thin
cells appear to constitute a respiratory epithelium. However,they may also participate in other functions like ammonium
excretion (see below). In Holthusiana transversa, thin cells exhibiting apical and basolateral foldings associated with an
increased number of mitochondria line the surface of all gill lamellae (Taylor and Greenaway, 1979). Since H. transversa is a hyperosmoregulator, thin cells may play a role in both respiration and ion absorption.Thick cells are 10 to 20 μm in height. Their apical and basal surfaces are characterized by extensive membrane foldings associated with a large number of mitochondria (Copeland,1968; Copeland and Fitzjarrell, 1968; Compère et al., 1989; cf.Péqueux et al., 1989). Because extensive membrane infoldings in the form of leaflets or microvilli constitute a characteristic of ion transporting cells, thick cells are also termed ionocytes or osmoregulatory cells in crabs. In E. sinensis, thick cells dominate the posterior gills, and in such gills of other hyperregulators like C. maenas and C. sapidus, they form patches surrounded by thin cells (Goodman and Cavey, 1990). In some species,thick cells protrude into the hemolymph space and abut on thick cells projecting from the epithelium on the opposing side of the lamella, forming the so-called “thick pilaster cells” (Compère et al., 1989). Flange cells occur in the gills of lobsters, palaemonid and penaeid shrimps, and freshwater crayfish, where they have beentermed “pear cells” (Morse et al., 1970). Flange cells consist of a large, central perikaryon that protrudes into the hemolymph space making contact with the intralamellar septum, and thin,radial, apical extensions after which the cells are named. In crayfish gill filaments, the large perikarya of flange cells exhibit numerous, basolateral infoldings associated with mitochondria,while the apical membrane shows moderate surface amplification.Respiratory and transporting filaments have been distinguished in crayfish based on the different thickness of the epithelial cells (see below). In freshwater shrimps, like Macrobrachium olfersi and M. amazonicum, the apical membrane of the flange cells immediately below the thin cuticle (Fig. 12C)forms microvilli and leaflets (Figs. 12E and 13A) that become reduced or even disappear on acclimation to saline media(McNamara and Lima, 1997). Flange cells thus incorporate structural features of both the thin and thick cells of crabs, and thus may be considered as an interface undertaking both gas exchange and ion transport. Attenuated cells are flange cells with extremely thin flanges. In crabs and freshwater shrimps,they line the peripheral, marginal hemolymph canals of the gill lamellae.Pilaster cells, also called pillar cells, are found in crab gill lamellae and in the crayfish lamina, their most characteristic feature being an abundance of microtubules and desmosomallike tonofilaments at the basal cell surface. Two or more pilaster cells may span the entire hemolymph space across the lamella/lamina. They sustain the intralamellar septum in crab gill lamellae and limit deformation of the hemolymph space during changes in hydrostatic pressure. While the most simple pilaster cells may exert these structural functions exclusively, other pilaster cells show similarities with thick cells and flange cells and appear to be involved in ion transport. In E. sinensis, the V(H+)-ATPase, an important driving force for active NaCl absorption from freshwater, is located exclusively in the pilastercells (Putzenlechner et al., 1992; Putzenlechner, 1994; see also Fig. 11).


Fig. 1. Schematic representation of morphology and fine structure in a transporting, posterior crab gill. 1, Cuticle; 2, thick cell; 3, pilaster cell; 4, hemolymph space; 5,
intralamellar septum. The drawing (from Onken and Riestenpatt, 1998) is based on microscopic studies in Uca spp. In an anterior, respiratory gill the cuticle would be
lined with thin cells and thin pilaster cells. See text for further details.


Fig. 2. A summary and location diagram showing the general anatomy of the sixth, right posterior gill (A) and of a constituent gill lamella (B) in the freshwater shrimp
Macrobrachium olfersi. Hemolymph flows from the lateral efferent vessels (ev), through the outer marginal canals (mc), across the hemilamella (hl) by way of the gill
capillaries (gc) to the inner marginal canals, and back through the central afferent vessel (av). C, A cross-section of the hemilamella (between arrows in B) reveals the
lattice-like organization of the gill tissue, resulting from the semi-regular arrangement of opposing pillar cells (pc). The perikarya of the pillar cells are surrounded by
hemolymph spaces (hs) and abut the lateral regions of the median, intralamellar, septal cells (SC). The fine pillar cell flanges (pcf), in contact with the thin cuticle(c),
form the primary epithelial interface between the hemolymph and the external medium. Drawing from McNamara and Lima (1997).

2.1.2. Organization of phyllobranchiate crab gills In the phyllobranchiate gills of crabs (Fig. 1), the gill shaft is flattened and contains one afferent and one efferent vessel,respectively located at the dorsal and ventral margins. On the anterior and posterior sides of the gill shaft, the gill lamellae interconnect the two vessels. The lamellae are larger at the gill
base, becoming progressively smaller towards the tip that points upwards to the median part of the animal. Each lamella is formed by a single-layered epithelium covered by cuticle. The hemolymph space between the two epithelial cell layers
contains an intralamellar, cellular septum mechanically sustained by the pilaster cells. In the gills of osmoconforming
crabs, the epithelium is dominated by thin cells and by regularly spaced pilaster cells. In the posterior gills of hyperosmoregulating crabs, patches of thick cells and thick pilaster cells (Fig. 1)dominate the microanatomy
2.1.3. Organization of phyllobranchiate shrimp gills In the phyllobranchiate, pleurobranch gills of palaemonid shrimps (Fig. 2), one or more axes of symmetry may be present.In addition to bilateral symmetry along the dorso-ventral,longitudinal axis (Fig. 2A), also seen in crab gills, palaemonid shrimp gills are roughly symmetrical on both sides of the median anterior–posterior plane (Fig. 2A), where the hemolymph vessels insert. The gill shaft is flattened and contains one afferent and two efferent vessels connected via two rows of hemilamellae (Fig. 2B). The epithelium within the lamellae consists exclusively of pilaster cells with extensive apical flanges (Fig. 12A, B). The pillar cell bases frequently adjoin the
cells of the intralamellar septum that horizontally divides the lamella into two symmetrical compartments (Fig. 12A, B),
forming a system of lacunae (Fig. 12D) through which the
hemolymph courses during its passage across the lamella from
the afferent to the efferent marginal canal (Fig. 2C).

2.1.4. Organization of crayfish gills
Trichobranchiate crayfish gills consist of a cylindrical stem
that contains the afferent and efferent vessels, and bears numerous,
tubular filaments. The podobranch gills fuse with their
respective epipodites, forming wing-like laminae (Fig. 3) whose
epithelial structure resembles the organization of crab gills, with
pilaster cells sustaining the hemolymph space, although a
septum is absent. The tubular filaments contain the afferent and
efferent vessels, separated by a fine septum (Fig. 3), joining at
the tip of the filament. However, hemolymph may also flow
laterally via lacunae from the afferent to the efferent vessel.
Interesting specializations related to ion transport have arisen in
the gills of freshwater crayfish (Fig. 3 and below).
2.2. Gill functions associated with osmotic and ionic regulation
Crustacean gills are multifunctional organs. In addition to
their role in gas exchange (McMahon and Wilkens, 1983), gills
are essential for osmotic and ionic homeostasis (for comprehensive
reviews see Potts and Parry, 1964; Mantel and Farmer,
1983). In Crustacea that inhabit dilute seawater or freshwater,
active, transbranchial NaCl absorption constitutes one element
of the hyperosmoregulatory process while water excretion
comprises the other; both processes have been intensively
studied in many species (for reviews see Mantel and Farmer,
1983; Péqueux et al., 1989; Péqueux, 1995; Onken and
Riestenpatt, 1998; Kirschner, 2004). Although seldom investigated
and poorly understood, active NaCl secretion in
hyporegulating Crustacea from marine, estuarine or hypersaline
media also appears to be generated by the gills. Land crabs have

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เซลล์เยื่อบุผิวเหงือกรัสเตคเชียนนอกจากเซลล์เยื่อบุผิวไม่ใช่เช่นเซลล์เซลล์ประสาทเซลล์บุผนังหลอดเลือดเซลล์ต่อมและ 'nephrocytes' เยื่อบุผิวเหงือก (เทย์เลอร์และเทย์เลอร์, 1992): บางเซลล์เซลล์หนาหน้าแปลนเซลล์โปน อย่างไรก็ตามไม่ได้เฉพาะเนื่องจาก intergradations ไมโครเมตร 1 5 สูงขยายแนวนอนที่เป็นเยื่อบุผิว squamous ได้เกิดขึ้นในทั้งหมดเหงือกของปูทะเลosmoconforming เหงือกแอนทีเรียร์ของ hyperosmoregulators เช่น Carcinus maenas, Eriocheir เนซิสและ Callinectes sapidus และปูสะเทินและภาคพื้น (โคปแลนด์ 1968 โคปและ Fitzjarrell 1968 บาร์ราและ al., 1983 Compère et al., 1989 คลาและ Cavey, 1990) ในบางสายพันธุ์ hyperosmoregulating บางเซลล์จะปรากฏในเหงือกหลังใกล้แพทช์ของเซลล์หนา (ดูด้านล่าง) บางเซลล์จะเป็นเยื่อบุผิวหายใจอย่างไรก็ตามพวกเขาอาจยังร่วมในฟังก์ชันอื่น ๆ เช่นแอมโมเนียหัวเรื่อง: การขับถ่าย (ดูด้านล่าง) ใน Holthusiana transversa บางเซลล์ปลายยอดอย่างมีระดับและ basolateral พับเกี่ยวข้องกับการเพิ่มจำนวนของmitochondria สายพื้นผิวของกิ่งเหงือกทั้งหมด (เทย์เลอร์ และกรีน, 1979) ตั้งแต่ transversa เอชเป็น hyperosmoregulator ที่บางเซลล์อาจมีบทบาทสำคัญทั้งในการหายใจและไอออนเซลล์ absorption.Thick เป็น 10 ถึง 20 ไมครอนสูง พื้นผิวยอดและฐานของพวกเขามีลักษณะพับเมมเบรนที่กว้างขวางที่เกี่ยวข้องกับจำนวนมากของ mitochondria (โคปแลนด์ 1968; โคปแลนด์และ Fitzjarrell 1968; Compère et al, 1989;.. cf.Péqueux, et al, 1989) เพราะ infoldings เมมเบรนที่กว้างขวางในรูปแบบของแผ่นพับหรือ microvilli เป็นลักษณะของการขนส่งไอออนเซลล์เซลล์หนาจะเรียกว่ายัง ionocytes หรือเซลล์ osmoregulatory ในปู ในอี sinensis เซลล์หนาครองเหงือกหลังและในเหงือกดังกล่าวของ hyperregulators อื่น ๆ เช่นซี maenas และ C sapidus พวกเขาในรูปแบบแพทช์ที่ล้อมรอบด้วยบางเซลล์ (กู๊ดแมนและ Cavey, 1990) ในบางชนิดเซลล์หนายื่นออกไปในอวกาศเลือดและจดเซลล์หนาโผล่ออกมาจากเยื่อบุผิวในด้านตรงข้ามใบมีดไว้ที่เรียกว่า "เซลล์โปนหนา" (Compère et al., 1989) เซลล์แปลนเกิดขึ้นในเหงือกของกุ้งก้ามกรามและกุ้ง palaemonid กลุ่มพีเนียดและกุ้งน้ำจืดที่พวกเขาได้ beentermed "เซลล์ลูกแพร์" (มอร์ et al., 1970) เซลล์แปลนประกอบด้วยขนาดใหญ่ perikaryon กลางที่ยื่นออกมาในพื้นที่ในเลือดการติดต่อกับเยื่อบุโพรง intralamellar และบางรัศมีนามสกุลปลายหลังจากที่เซลล์มีการตั้งชื่อ ในกุ้งไส้ปลาที่ perikarya มากของเซลล์แปลนแสดงจำนวนมาก infoldings basolateral เกี่ยวข้องกับ mitochondria ในขณะที่เยื่อหุ้มปลายแสดง amplification.Respiratory พื้นผิวในระดับปานกลางและเส้นใยการขนส่งได้รับการประสบความสำเร็จในกุ้งขึ้นอยู่กับความหนาแตกต่างกันของเซลล์เยื่อบุผิว (ดูด้านล่าง ) ในกุ้งน้ำจืดเช่น Macrobrachium olfersi และเอ็ม amazonicum, เยื่อหุ้มปลายของเซลล์หน้าแปลนด้านล่างหนังกำพร้าบาง ๆ (รูป. 12C) แบบฟอร์ม microvilli และแผ่นพับ (มะเดื่อ. 12E และ 13A) ที่กลายเป็นลดลงหรือหายไปในการปรับตัวเพื่อให้น้ำเกลือ สื่อ (นาราและลิมา, 1997) เซลล์แปลนจึงรวมคุณลักษณะของโครงสร้างของเซลล์ทั้งบางและหนาของปูและอาจได้รับการพิจารณาเป็นอินเตอร์เฟซการดำเนินการทั้งการแลกเปลี่ยนก๊าซและการขนส่งไอออน จางเซลล์เป็นเซลล์ที่มีหน้าแปลนหน้าแปลนบางมาก ในปูและกุ้งน้ำจืดที่พวกเขาสายต่อพ่วงคลองเลือดขอบของเซลล์ lamellae.Pilaster เหงือกที่เรียกว่าเซลล์เสาที่พบในปูกิ่งเหงือกและแผ่นกุ้ง, ลักษณะเด่นที่สุดของพวกเขาเป็นความอุดมสมบูรณ์ของ microtubules และ desmosomallike tonofilaments ที่ผิวเซลล์แรกเริ่ม สองคนหรือมากกว่าเซลล์โปนอาจครอบคลุมพื้นที่เลือดทั่วทั้งใบมีด / แผ่น พวกเขารักษาเยื่อบุโพรง intralamellar ในปูปลา lamellae และ จำกัด พื้นที่ความผิดปกติของเลือดในระหว่างการเปลี่ยนแปลงในความดัน ในขณะที่ง่ายที่สุดเซลล์โปนอาจออกแรงฟังก์ชั่นเหล่านี้โดยเฉพาะโครงสร้างเซลล์โปนอื่น ๆ ที่แสดงให้เห็นความคล้ายคลึงกันกับเซลล์หนาและเซลล์หน้าแปลนและดูเหมือนจะมีส่วนร่วมในการขนส่งไอออน ในอีเนซิส, วี (H +) - ATPase เป็นแรงผลักดันที่สำคัญในการดูดซึมที่ใช้งานโซเดียมคลอไรด์จากน้ำจืดตั้งอยู่เฉพาะใน pilastercells นี้ (Putzenlechner et al, 1992; Putzenlechner 1994; ดูรูปที่ 11...) Fig. 1 แสดงแผนผังวงจรของสัณฐานวิทยาและโครงสร้างปรับในเหงือกปูขนส่ง หลัง 1 ตัดแต่งหนัง 2 เซลล์หนา 3, pilaster เซลล์ 4, hemolymph พื้นที่ 5intralamellar septum วาดภาพ (จาก Onken และ Riestenpatt, 1998) ขึ้นอยู่กับการศึกษาด้วยกล้องจุลทรรศน์ในโอ Uca ในเหงือกเป็นแอนทีเรียร์ ทางเดินหายใจ จะเป็นกำพร้าเรียงรายด้วยเซลล์บางเซลล์ pilaster บาง ดูข้อความรายละเอียดเพิ่มเติมFig. 2 ไดอะแกรมสรุปและตั้งแสดงกายวิภาคศาสตร์ทั่วไป ของเหงือกหก หลังขวา (A) และ lamella แฟ้ม ๆ เหงือก (B) ในกุ้งน้ำจืดกุ้ง olfersi Hemolymph ไหลจากด้านข้าง efferent เรือ (ev), ผ่านนอกคลองส่วนเพิ่ม (mc), ข้าม hemilamella (hl) โดยใช้เหงือกเส้นเลือดฝอย (gc) คลองกำไรภายใน และกลับ ทางเรือ afferent กลาง (av) เปิดเผยระหว่างส่วนของ hemilamella (ระหว่างศรใน B) C การองค์กรเช่นโครงตาข่ายประกอบของเนื้อเยื่อเหงือก เกิดจากการจัดเรียงกึ่งปกติของฝ่ายตรงข้ามเสาเซลล์ (พีซี) Perikarya ของเซลล์หลักถูกล้อมรอบด้วยhemolymph ห่าง (hs) และสำคัญในภูมิภาคด้านข้างของมัธยฐาน intralamellar ของผนังกั้นเซลล์ (SC) ครีบเซลล์เสา (pcf), กับ cuticle(c) บางรูปแบบอินเทอร์เฟซ epithelial หลักระหว่าง hemolymph และสื่อภายนอก วาดจากแม็กนามาราม่า (1997)2.1.2. องค์กรของ phyllobranchiate ปู gills ใน gills phyllobranchiate ของปู (Fig. 1), ก้านเหงือกจะ flattened และประกอบด้วยหนึ่ง afferent และหนึ่งเรือ efferent ตามลำดับอยู่ขอบ dorsal และ ventral ด้านหลัง และแอนทีเรียร์ของก้านเหงือก lamellae เหงือกเชื่อมเรือสอง Lamellae มีขนาดใหญ่ที่เหงือกพื้นฐาน เป็นความก้าวหน้าน้อยต่อแนะนำให้ขึ้นไปส่วนมัธยฐานของสัตว์ แต่ละ lamella จะเกิดขึ้น โดย epithelium ชั้นเดียวที่ครอบคลุม โดยตัดแต่งหนัง พื้นที่ hemolymph ระหว่างชั้น epithelial เซลล์สองชั้นประกอบด้วย septum intralamellar โทรศัพท์มือถือที่กลไกยั่งยืน โดยเซลล์ pilaster ใน gills ของ osmoconformingปู epithelium ถูกครอบงำ โดยบางเซลล์ และเซลล์ pilaster ลที่เป็นประจำ ใน gills หลังของปู hyperosmoregulating แพทช์ของเซลล์ที่หนาและหนา pilaster เซลล์ (Fig. 1) ครอง microanatomy2.1.3 องค์การ phyllobranchiate เหงือกกุ้งใน phyllobranchiate ที่เหงือก pleurobranch กุ้ง palaemonid (รูปที่. 2) แกนหนึ่งหรือมากกว่าของสมมาตรอาจจะนอกเหนือ present.In สมมาตรทวิภาคีตาม Dorso-ท้องแกนยาว (รูป. 2A) ยัง เห็นในเหงือกปูปลากุ้ง palaemonid ประมาณสมมาตรทั้งสองข้างของเครื่องบินก่อน-หลังเฉลี่ย (รูป. 2A) ที่ใส่เรือเลือด เพลาจะถูกทำให้เหงือกและมีอวัยวะหนึ่งและสองลำออกจากจุดศูนย์กลางเชื่อมต่อผ่านสองแถวของ hemilamellae (รูป. 2B) เยื่อบุผิวภายใน lamellae ประกอบด้วยเฉพาะของเซลล์โปนกับหน้าแปลนที่กว้างขวางปลาย (รูป. 12A, B) เซลล์เสาฐานบ่อยติดเซลล์ของเยื่อบุโพรง intralamellar ที่แนวนอนแบ่งใบมีดเป็นสองช่องสมมาตร (รูป. 12A, B), การสร้างระบบของ lacunae (รูปที่. 12) ที่ผ่านหลักสูตรเลือดในช่วงที่ผ่านทั่วใบมีดจากอวัยวะที่จะนำออกจากศูนย์กลางคลองเล็กน้อย (รูป. 2C). 2.1.4 องค์กรของเหงือกกุ้งTrichobranchiate เหงือกกุ้งประกอบด้วยก้านรูปทรงกระบอกที่มีอวัยวะและเรือออกจากจุดศูนย์กลางหมีและหลายไส้หลอด เหงือก podobranch หลอมรวมกับของพวกเขาepipodites นั้นไว้ laminae ปีกเหมือน (รูปที่. 3) ซึ่งมีโครงสร้างคล้ายกับเยื่อบุผิวองค์กรของเหงือกปูด้วยเซลล์เสาค้ำจุนพื้นที่เลือดที่แม้จะมีเยื่อบุโพรงขาด เส้นใยท่อมีอวัยวะและเรือออกจากจุดศูนย์กลางคั่นด้วยกะบังดี (รูปที่. 3) กลุ่มที่ปลายของเส้นใยที่ แต่เลือดก็อาจไหลขวางผ่าน lacunae จากอวัยวะเรือออกจากจุดศูนย์กลางที่. เฉพาะที่น่าสนใจที่เกี่ยวข้องกับการขนส่งไอออนจะเกิดขึ้นในเหงือกของกุ้งน้ำจืด (รูปที่. 3 และด้านล่าง). 2.2 ฟังก์ชั่นกิลล์ที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมและอิออนออสโมติกเหงือก Crustacean เป็นอวัยวะมัลติฟังก์ชั่ นอกเหนือไปจากบทบาทของพวกเขาในการแลกเปลี่ยนก๊าซ (มาฮอนและ Wilkens, 1983), เหงือกมีความจำเป็นสำหรับออสโมติกและสภาวะสมดุลไอออนิก(ครอบคลุมสำหรับความคิดเห็นเห็น Potts และปัดป้อง 1964; หิ้งและชาวนา 1983) ใน Crustacea ที่อาศัยอยู่ในน้ำทะเลเจือจางหรือน้ำจืดที่ใช้งาน, การดูดซึม transbranchial โซเดียมคลอไรด์ถือเป็นหนึ่งในองค์ประกอบของกระบวนการhyperosmoregulatory ในขณะที่การขับถ่ายน้ำประกอบอื่นๆ กระบวนการทั้งสองได้รับอย่างหนาแน่นการศึกษาในหลายสายพันธุ์ (การแสดงความคิดเห็นเห็นหิ้งและชาวนา 1983; Péqueux et al, 1989;. Péqueux, 1995; ONKEN และRiestenpatt, 1998; ริชเนอร์, 2004) แม้ว่าจะไม่ค่อยตรวจสอบและเข้าใจการหลั่งโซเดียมคลอไรด์ที่ใช้งานในhyporegulating Crustacea จากทะเลน้ำเค็มหรือ hypersaline สื่อก็ดูเหมือนว่าจะถูกสร้างขึ้นโดยเหงือก ปูมีที่ดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เซลล์เยื่อบุผิวของเหงือกกุ้งนอกจากเซลล์ที่ไม่เยื่อบุผิวเช่นเซลล์เซลล์ประสาทเซลล์บุผนังหลอดเลือดเซลล์ต่อมและ 'nephrocytes' ห้าเซลล์ชนิดที่แตกต่างกันสามารถโดดเด่นในเยื่อบุผิวเหงือก(เทย์เลอร์และเทย์เลอร์, 1992): เซลล์บาง เซลล์หนาเซลล์แปลนเซลล์เชื้อและเซลล์โปน การจัดหมวดหมู่นี้ แต่ไม่ได้ จำกัด เฉพาะเนื่องจาก intergradations และการเปลี่ยนระหว่างเซลล์เซลล์บางเซลล์ types.Thin มีการขยายตัวด้านข้างของ 1-5 ไมโครเมตรในระดับความสูงที่ก่อให้เกิดเยื่อบุผิว squamous พวกเขาเกิดขึ้นในเหงือกทั้งหมดของปู osmoconforming ทะเลในเหงือกด้านหน้าของ hyperosmoregulators เช่น maenas Carcinus, sinensis Eriocheir และ Callinectes sapidus และในปูสะเทินน้ำสะเทินบกและบก (โคปแลนด์ 1968; โคปแลนด์และ Fitzjarrell 1968. รา et al, 1983 . Compère et al, 1989; กู๊ดแมนและ Cavey, 1990) ในสายพันธุ์ hyperosmoregulating บางอย่างบางเซลล์ปรากฏในเหงือกหลังใกล้กับแพทช์ของเซลล์หนา (ดูด้านล่าง) บางเซลล์ปรากฏเป็นการเยื่อบุผิวทางเดินหายใจ แต่พวกเขายังอาจมีส่วนร่วมในการทำงานอื่น ๆ เช่นแอมโมเนียมขับถ่าย(ดูด้านล่าง) ใน Holthusiana transversa เซลล์บางแสดงพับปลายและ basolateral เกี่ยวข้องกับจำนวนที่เพิ่มขึ้นของmitochondria สายพื้นผิวของกิ่งเหงือกทั้งหมด (เทย์เลอร์และกรีน, 1979) ตั้งแต่ transversa เอชเป็น hyperosmoregulator ที่บางเซลล์อาจมีบทบาทสำคัญทั้งในการหายใจและไอออนเซลล์ absorption.Thick เป็น 10 ถึง 20 ไมครอนสูง พื้นผิวยอดและฐานของพวกเขามีลักษณะพับเมมเบรนที่กว้างขวางที่เกี่ยวข้องกับจำนวนมากของ mitochondria (โคปแลนด์ 1968; โคปแลนด์และ Fitzjarrell 1968; Compère et al, 1989;.. cf.Péqueux, et al, 1989) เพราะ infoldings เมมเบรนที่กว้างขวางในรูปแบบของแผ่นพับหรือ microvilli เป็นลักษณะของการขนส่งไอออนเซลล์เซลล์หนาจะเรียกว่ายัง ionocytes หรือเซลล์ osmoregulatory ในปู ในอี sinensis เซลล์หนาครองเหงือกหลังและในเหงือกดังกล่าวของ hyperregulators อื่น ๆ เช่นซี maenas และ C sapidus พวกเขาในรูปแบบแพทช์ที่ล้อมรอบด้วยบางเซลล์ (กู๊ดแมนและ Cavey, 1990) ในบางชนิดเซลล์หนายื่นออกไปในอวกาศเลือดและจดเซลล์หนาโผล่ออกมาจากเยื่อบุผิวในด้านตรงข้ามใบมีดไว้ที่เรียกว่า "เซลล์โปนหนา" (Compère et al., 1989) เซลล์แปลนเกิดขึ้นในเหงือกของกุ้งก้ามกรามและกุ้ง palaemonid กลุ่มพีเนียดและกุ้งน้ำจืดที่พวกเขาได้ beentermed "เซลล์ลูกแพร์" (มอร์ et al., 1970) เซลล์แปลนประกอบด้วยขนาดใหญ่ perikaryon กลางที่ยื่นออกมาในพื้นที่ในเลือดการติดต่อกับเยื่อบุโพรง intralamellar และบางรัศมีนามสกุลปลายหลังจากที่เซลล์มีการตั้งชื่อ ในกุ้งไส้ปลาที่ perikarya มากของเซลล์แปลนแสดงจำนวนมาก infoldings basolateral เกี่ยวข้องกับ mitochondria ในขณะที่เยื่อหุ้มปลายแสดง amplification.Respiratory พื้นผิวในระดับปานกลางและเส้นใยการขนส่งได้รับการประสบความสำเร็จในกุ้งขึ้นอยู่กับความหนาแตกต่างกันของเซลล์เยื่อบุผิว (ดูด้านล่าง ) ในกุ้งน้ำจืดเช่น Macrobrachium olfersi และเอ็ม amazonicum, เยื่อหุ้มปลายของเซลล์หน้าแปลนด้านล่างหนังกำพร้าบาง ๆ (รูป. 12C) แบบฟอร์ม microvilli และแผ่นพับ (มะเดื่อ. 12E และ 13A) ที่กลายเป็นลดลงหรือหายไปในการปรับตัวเพื่อให้น้ำเกลือ สื่อ (นาราและลิมา, 1997) เซลล์แปลนจึงรวมคุณลักษณะของโครงสร้างของเซลล์ทั้งบางและหนาของปูและอาจได้รับการพิจารณาเป็นอินเตอร์เฟซการดำเนินการทั้งการแลกเปลี่ยนก๊าซและการขนส่งไอออน จางเซลล์เป็นเซลล์ที่มีหน้าแปลนหน้าแปลนบางมาก ในปูและกุ้งน้ำจืดที่พวกเขาสายต่อพ่วงคลองเลือดขอบของเซลล์ lamellae.Pilaster เหงือกที่เรียกว่าเซลล์เสาที่พบในปูกิ่งเหงือกและแผ่นกุ้ง, ลักษณะเด่นที่สุดของพวกเขาเป็นความอุดมสมบูรณ์ของ microtubules และ desmosomallike tonofilaments ที่ผิวเซลล์แรกเริ่ม สองคนหรือมากกว่าเซลล์โปนอาจครอบคลุมพื้นที่เลือดทั่วทั้งใบมีด / แผ่น พวกเขารักษาเยื่อบุโพรง intralamellar ในปูปลา lamellae และ จำกัด พื้นที่ความผิดปกติของเลือดในระหว่างการเปลี่ยนแปลงในความดัน ในขณะที่ง่ายที่สุดเซลล์โปนอาจออกแรงฟังก์ชั่นเหล่านี้โดยเฉพาะโครงสร้างเซลล์โปนอื่น ๆ ที่แสดงให้เห็นความคล้ายคลึงกันกับเซลล์หนาและเซลล์หน้าแปลนและดูเหมือนจะมีส่วนร่วมในการขนส่งไอออน ในอีเนซิส, วี (H +) - ATPase เป็นแรงผลักดันที่สำคัญในการดูดซึมที่ใช้งานโซเดียมคลอไรด์จากน้ำจืดตั้งอยู่เฉพาะใน pilastercells นี้ (Putzenlechner et al, 1992; Putzenlechner 1994; ดูรูปที่ 11...) รูปที่ . 1. แผนผังแสดงลักษณะทางสัณฐานวิทยาและการปรับโครงสร้างในการขนส่งปูหลังเหงือก 1, หนังกำพร้า; 2 เซลล์หนา 3 เซลล์โปน; 4 พื้นที่เลือด; 5 กะบัง intralamellar การวาดภาพ (จาก ONKEN และ Riestenpatt, 1998) จะขึ้นอยู่กับการศึกษาด้วยกล้องจุลทรรศน์ในเอสพีพี Uca ในด้านหน้าเหงือกหายใจหนังกำพร้าจะถูกเรียงรายไปด้วยบางเซลล์และเซลล์โปนบาง ดูข้อความสำหรับรายละเอียดเพิ่มเติม. รูป 2. สรุปและแผนภาพแสดงที่ตั้งกายวิภาคศาสตร์ทั่วไปของหกเหงือกหลังด้านขวา (A) และมีปลาเป็นส่วนประกอบโครงสร้างที่บาง (B) ในกุ้งน้ำจืดMacrobrachium olfersi เลือดไหลออกมาจากเรือออกจากจุดศูนย์กลางด้านข้าง (EV) ผ่านคลองขอบด้านนอก (MC) ทั่ว hemilamella (hl) โดยวิธีการเหงือกเส้นเลือดฝอย(GC) คลองขอบด้านในและด้านหลังผ่านเรืออวัยวะกลาง (AV ) C, A ข้ามส่วนของ hemilamella (ระหว่างลูกศรใน B) เผยให้เห็นองค์กรตาข่ายเหมือนของเนื้อเยื่อเหงือกที่เกิดจากการจัดเรียงกึ่งปกติของฝ่ายตรงข้ามเซลล์เสา(PC) perikarya ของเซลล์เสาถูกล้อมรอบด้วยพื้นที่เลือด(HS) และจดภูมิภาคข้างของค่ามัธยฐาน, intralamellar เซลล์ผนัง (SC) ครีบเซลล์เสาดี (PCF) ในการติดต่อกับหนังกำพร้าบาง (ค) ในรูปแบบอินเตอร์เฟซที่เยื่อบุผิวหลักระหว่างเลือดและสื่อภายนอก การวาดภาพจากนาราและลิมา (1997). 2.1.2 องค์กรของเหงือกปู phyllobranchiate ในเหงือก phyllobranchiate ของปู (รูปที่ 1)., เพลาเหงือกจะถูกทำให้เป็นหนึ่งและมีอวัยวะและเรือออกจากจุดศูนย์กลางหนึ่งที่ตั้งอยู่ตามลำดับที่หลังและอัตรากำไรที่หน้าท้อง ในด้านด้านหน้าและหลังของเพลาเหงือกที่กิ่งเหงือกเชื่อมต่อระหว่างทั้งสองลำ lamellae มีขนาดใหญ่ที่เหงือกฐานกลายเป็นความก้าวหน้าที่มีขนาดเล็กลงไปทางปลายที่ชี้ขึ้นไปส่วนค่าเฉลี่ยของสัตว์ ใบมีดแต่ละครั้งจะถูกสร้างขึ้นโดยเยื่อบุผิวเดี่ยวชั้นปกคลุมด้วยหนังกำพร้า พื้นที่เลือดระหว่างสองชั้นเซลล์เยื่อบุผิวมี intralamellar กะบังโทรศัพท์มือถืออย่างต่อเนื่องโดยอัตโนมัติโดยเซลล์โปน ในเหงือกของ osmoconforming ปูเยื่อบุผิวถูกครอบงำโดยบางเซลล์และเว้นระยะอย่างสม่ำเสมอเซลล์โปน ในเหงือกหลังของปู hyperosmoregulating แพทช์ของเซลล์หนาและเซลล์โปนหนา (รูปที่ 1). ครอง microanatomy 2.1.3 องค์การ phyllobranchiate เหงือกกุ้งใน phyllobranchiate ที่เหงือก pleurobranch กุ้ง palaemonid (รูปที่. 2) แกนหนึ่งหรือมากกว่าของสมมาตรอาจจะนอกเหนือ present.In สมมาตรทวิภาคีตาม Dorso-ท้องแกนยาว (รูป. 2A) ยัง เห็นในเหงือกปูปลากุ้ง palaemonid ประมาณสมมาตรทั้งสองข้างของเครื่องบินก่อน-หลังเฉลี่ย (รูป. 2A) ที่ใส่เรือเลือด เพลาจะถูกทำให้เหงือกและมีอวัยวะหนึ่งและสองลำออกจากจุดศูนย์กลางเชื่อมต่อผ่านสองแถวของ hemilamellae (รูป. 2B) เยื่อบุผิวภายใน lamellae ประกอบด้วยเฉพาะของเซลล์โปนกับหน้าแปลนที่กว้างขวางปลาย (รูป. 12A, B) เซลล์เสาฐานบ่อยติดเซลล์ของเยื่อบุโพรง intralamellar ที่แนวนอนแบ่งใบมีดเป็นสองช่องสมมาตร (รูป. 12A, B), การสร้างระบบของ lacunae (รูปที่. 12) ที่ผ่านหลักสูตรเลือดในช่วงที่ผ่านทั่วใบมีดจากอวัยวะที่จะนำออกจากศูนย์กลางคลองเล็กน้อย (รูป. 2C). 2.1.4 องค์กรของเหงือกกุ้งTrichobranchiate เหงือกกุ้งประกอบด้วยก้านรูปทรงกระบอกที่มีอวัยวะและเรือออกจากจุดศูนย์กลางหมีและหลายไส้หลอด เหงือก podobranch หลอมรวมกับของพวกเขาepipodites นั้นไว้ laminae ปีกเหมือน (รูปที่. 3) ซึ่งมีโครงสร้างคล้ายกับเยื่อบุผิวองค์กรของเหงือกปูด้วยเซลล์เสาค้ำจุนพื้นที่เลือดที่แม้จะมีเยื่อบุโพรงขาด เส้นใยท่อมีอวัยวะและเรือออกจากจุดศูนย์กลางคั่นด้วยกะบังดี (รูปที่. 3) กลุ่มที่ปลายของเส้นใยที่ แต่เลือดก็อาจไหลขวางผ่าน lacunae จากอวัยวะเรือออกจากจุดศูนย์กลางที่. เฉพาะที่น่าสนใจที่เกี่ยวข้องกับการขนส่งไอออนจะเกิดขึ้นในเหงือกของกุ้งน้ำจืด (รูปที่. 3 และด้านล่าง). 2.2 ฟังก์ชั่นกิลล์ที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมและอิออนออสโมติกเหงือก Crustacean เป็นอวัยวะมัลติฟังก์ชั่ นอกเหนือไปจากบทบาทของพวกเขาในการแลกเปลี่ยนก๊าซ (มาฮอนและ Wilkens, 1983), เหงือกมีความจำเป็นสำหรับออสโมติกและสภาวะสมดุลไอออนิก(ครอบคลุมสำหรับความคิดเห็นเห็น Potts และปัดป้อง 1964; หิ้งและชาวนา 1983) ใน Crustacea ที่อาศัยอยู่ในน้ำทะเลเจือจางหรือน้ำจืดที่ใช้งาน, การดูดซึม transbranchial โซเดียมคลอไรด์ถือเป็นหนึ่งในองค์ประกอบของกระบวนการhyperosmoregulatory ในขณะที่การขับถ่ายน้ำประกอบอื่นๆ กระบวนการทั้งสองได้รับอย่างหนาแน่นการศึกษาในหลายสายพันธุ์ (การแสดงความคิดเห็นเห็นหิ้งและชาวนา 1983; Péqueux et al, 1989;. Péqueux, 1995; ONKEN และRiestenpatt, 1998; ริชเนอร์, 2004) แม้ว่าจะไม่ค่อยตรวจสอบและเข้าใจการหลั่งโซเดียมคลอไรด์ที่ใช้งานในhyporegulating Crustacea จากทะเลน้ำเค็มหรือ hypersaline สื่อก็ดูเหมือนว่าจะถูกสร้างขึ้นโดยเหงือก ปูมีที่ดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ผิวเซลล์เยื่อบุของครัสเตเชียเหงือก
นอกจากไม่เหมือนจากเซลล์ประสาทเซลล์เยื่อบุเซลล์ , เซลล์ , , ต่อม nephrocytes ' ' , 5
ชนิดเซลล์ที่แตกต่างกันสามารถโดดเด่นในเหงือก เยื่อบุผิว ( Taylor และ Taylor , 1992 ) : เซลล์บางเซลล์หนา แปลนเซลล์ เซลล์ และ ปลายเท้า
เป็นเซลล์ ประเภทนี้ อย่างไรก็ตาม ไม่เฉพาะเนื่องจาก intergradations และช่วงการเปลี่ยนภาพระหว่างเซลล์บางชนิด เซลล์บางเซลล์มีด้านข้างขยาย 1 ถึง 5 μเมตรความสูงที่เป็นเยื่อบุผิว squamous . พวกเขาเกิดขึ้นในทะเล osmoconforming เหงือกของปูในเหงือกด้านหน้าของ hyperosmoregulators เหมือนคาร์ซินัส maenas eriocheir ไซแนนซิส , และ sapidus callinectes และในการฝึกภาคพื้นดินและปู ( Copeland , 1968 ;โคปแลนด์ และ fitzjarrell , 1968 ; Barra et al . , 1983 ; คอมพ์è re et al . , 1989 ; Goodman และ cavey , 2533 ) ในบาง hyperosmoregulating เซลล์บางชนิด นอกจากนี้ยังปรากฏในกระดูกเหงือกใกล้แพทช์ของเซลล์หนา ( ดูด้านล่าง ) เซลล์บาง
ปรากฏเป็นเยื่อบุทางเดินหายใจ อย่างไรก็ตาม พวกเขายังอาจมีส่วนร่วมในหน้าที่อื่นๆ เช่น แอมโมเนีย
การขับถ่าย ( ดูด้านล่าง )ใน holthusiana transversa , บางเซลล์และแสดงยอด basolateral foldings ที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มจำนวนบรรทัด
) ของผิวเหงือกลาเมเล่ ( เทย์เลอร์ และ กรีน เวย์ เมื่อปี พ.ศ. 2522 ) ตั้งแต่ H . transversa เป็น hyperosmoregulator เซลล์บางอาจมีบทบาททั้งในการหายใจและการดูดซึมไอออน เซลล์หนา 10 ถึง 20 μเมตรความสูงปลายของพวกเขาและพื้นผิวมีลักษณะพื้นฐานอย่างละเอียดเยื่อ foldings ที่เกี่ยวข้องกับตัวเลขขนาดใหญ่ของ mitochondria ( Copeland , 1968 ; โคป และ fitzjarrell , 1968 ; คอมพ์è re et al . , 1989 ; cf.p éเกอ et al . , 1989 ) เพราะอย่าง infoldings เมมเบรนในรูปแบบของแผ่นพับ หรือพบเป็นลักษณะของการขนส่งไอออนในเซลล์เซลล์หนาเป็น termed ยัง ionocytes หรือ osmoregulatory เซลล์ในปู ใน ไซแนนซิส เซลล์หนาครองเหงือกด้านหลังและในเหงือกของ hyperregulators อื่นเช่น C และ C sapidus maenas พวกเขารูปแบบแพทช์ล้อมรอบด้วยเซลล์บาง ( Goodman และ cavey , 2533 ) ในบางชนิดเซลล์หนายื่นเข้าไปในเลือด และพื้นที่ติดกับเซลล์เยื่อบุในหนายื่นจากฝั่งตรงข้ามของโครงสร้างขึ้นรูปที่เรียกว่า " เซลล์หนา ปลายเท้า " ( คอมพ์è re et al . , 1989 ) แปลนเซลล์เกิดขึ้นในเหงือกของกุ้งและกุ้งก้ามกรามและกุ้งน้ำจืด palaemonid ชนิดที่พวกเขามี beentermed " เซลล์ลูกแพร์ " ( มอร์ส et al . , 1970 )แปลนเซลล์ประกอบด้วย ขนาดใหญ่ กลาง ลักษณะรูปร่างที่ยื่นออกมาในพื้นที่ให้สามารถติดต่อกับ intralamellar กั้น และบาง รัศมียอดนามสกุลหลังจากที่เซลล์จะตั้งชื่อ ในกุ้งเส้นใยเหงือก , perikarya ขนาดใหญ่ของแปลน เซลล์มีหลาย infoldings basolateral เกี่ยวข้องกับไมโตคอนเดรีย ,ในขณะที่ปลายแสดงพื้นผิวเมมเบรนแบบปานกลาง ทางเดินหายใจ และการขนส่งไส้ที่ได้รับความโดดเด่นในกุ้ง ตามความหนาที่แตกต่างกันของเซลล์บุผิว ( ดูด้านล่าง ) กุ้งน้ำจืด เช่น พันธุ์ และ ม. ปลาย olfersi amazonicum , เมมเบรนของเซลล์ผิวหนังชั้นนอกบางแปลนทันทีด้านล่าง ( รูปที่ 12C ) รูปแบบ microvilli และแผ่นพับ ( Figs