The terms well-being and welfare ar

The terms well-being and welfare are often bracketed together, especially well-being and
state welfare. The level of well-being is believed to be higher in welfare states, and its distribution
more equitable. This theory is tested here in a comparative study of 41 nations from 1980
to 1990. The size of state welfare is measured by social security expenditures. The well-being of
citizens is measured in terms of the degree to which they lead healthy and happy lives.
Contrary to expectation, there appears to be no link between the size of the welfare state and
the level of well-being within it. In countries with generous social security schemes, people are
not healthier or happier than in equally affluent countries where the state is less open-handed.
Increases or reductions in social security expenditure are not related to a rise or fall in the level of
health and happiness either.
There also appears to be no connection between the size of state welfare and equality in wellbeing
among citizens of the state. In countries where social security expenditure is high, the dispersion
of health and happiness is not smaller than in equally prosperous countries with less social
insurance spending. Again, increases and reductions in social security expenditure are not linked
with equality in health and happiness among citizens.
This counterintuitive result raises five questions: (1) Is this really true? (2) If so, what could explain
this lack of effect? (3) Why is it so difficult to believe this result? (4) How should this information
affect social policy? (5) What can we learn from further research?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สวัสดิการและเงื่อนไขจะมักจะพิมพ์ด้วยกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสุขภาพ และรัฐสวัสดิการ เชื่อว่าจะสูงในรัฐสวัสดิการ และการกระจายของระดับความเป็นอยู่ที่ดีเป็นธรรมมากขึ้น ทฤษฎีนี้มีทดสอบที่นี่ในการศึกษาเปรียบเทียบประเทศ 41 จาก 1980ถึงปี 1990 มีวัดขนาดของรัฐสวัสดิการ โดยสังคมค่าใช้จ่าย ดีประชาชนจะวัดระดับที่จะนำชีวิตที่มีสุขภาพดี และมีความสุขขัดกับความคาดหวัง ปรากฏ เป็นการเชื่อมโยงระหว่างขนาดของรัฐสวัสดิการ และระดับของความเป็นอยู่ภายในนั้น คนอยู่ในประเทศที่มีสังคมกว้างขวางไม่มีสุขภาพดี หรือมีความสุขกว่าประเทศเท่า ๆ กันแต่ละรัฐอยู่น้อย open-handedเพิ่มหรือลดในค่าใช้จ่ายสังคมไม่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้น หรือลดลงในระดับสุขภาพและความสุขอย่างใดอย่างหนึ่งนอกจากนี้ยังปรากฏ ว่าที่เชื่อมต่อระหว่างขนาดของรัฐสวัสดิการและความเสมอภาคในสุขภาพที่ดีในหมู่พลเมืองของรัฐ ในประเทศสูง ค่าใช้จ่ายสังคมกระจายตัวสุขภาพและความสุขไม่น้อยกว่าประเทศเจริญเท่า ๆ กับสังคมน้อยใช้จ่ายประกัน อีก เพิ่มและลดในค่าใช้จ่ายสังคมไม่เชื่อมโยงด้วยความเสมอภาคในสุขภาพและความสุขในหมู่ประชาชนผลลัพธ์นี้ counterintuitive ระดมคำถามที่ 5: (1) เป็นความจริงจริง ๆ (2) ถ้าเป็นเช่นนั้น สิ่งสามารถอธิบายขาดผล (3) เหตุใดจึงเชื่อว่าผลนี้กระดูก (4) ควรข้อมูลนี้หรือไม่มีผลต่อนโยบายทางสังคม (5) สิ่งที่เราสามารถเรียนรู้จากงานวิจัยเพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เงื่อนไขการเป็นอยู่ที่ดีและสวัสดิการจะวงเล็บมักจะร่วมกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งความเป็นอยู่และสวัสดิการของรัฐ
ระดับของความเป็นอยู่ที่ดีเชื่อว่าจะเป็นที่สูงขึ้นในรัฐสวัสดิการและการกระจายเท่าเทียมกันมากขึ้น ทฤษฎีนี้มีการทดสอบที่นี่ในการศึกษาเปรียบเทียบจาก 41 ประเทศจาก 1980
ไป 1990 ขนาดของรัฐสวัสดิการที่วัดโดยค่าใช้จ่ายในการรักษาความปลอดภัยทางสังคม
ความเป็นอยู่ของประชาชนเป็นวัดในแง่ของระดับที่พวกเขานำไปสู่ชีวิตสุขภาพและความสุข. ขัดกับความคาดหวังที่มีดูเหมือนจะเป็นความเชื่อมโยงระหว่างขนาดของรัฐสวัสดิการและไม่มีระดับของความเป็นอยู่ที่ดีอยู่ภายใน ในประเทศที่มีรูปแบบการรักษาความปลอดภัยทางสังคมใจกว้างคนที่ไม่ได้มีสุขภาพดีหรือมีความสุขกว่าในประเทศที่ร่ำรวยอย่างเท่าเทียมกันที่รัฐน้อยเปิดมือ. เพิ่มขึ้นหรือลดลงของค่าใช้จ่ายในการรักษาความปลอดภัยทางสังคมที่ไม่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นหรือลดลงในระดับของสุขภาพและความสุขอย่างใดอย่างหนึ่ง. นอกจากนี้ยังดูเหมือนจะไม่มีการเชื่อมต่อระหว่างขนาดของสวัสดิการของรัฐและเท่าเทียมกันในสุขภาพที่ดีในหมู่ประชาชนของรัฐ ในประเทศที่มีค่าใช้จ่ายในการรักษาความปลอดภัยทางสังคมสูงกระจายของสุขภาพและความสุขไม่ได้เป็นขนาดเล็กกว่าในประเทศที่เจริญรุ่งเรืองอย่างเท่าเทียมกันกับสังคมน้อยกว่าการใช้จ่ายของการประกัน อีกครั้งเพิ่มขึ้นและการลดค่าใช้จ่ายในการรักษาความปลอดภัยทางสังคมจะไม่เชื่อมโยง. ที่มีความเท่าเทียมกันในการดูแลสุขภาพและความสุขในหมู่ประชาชนนี้ผลcounterintuitive ยกห้าคำถาม: (1) นี่คือความจริงจริงๆ? (2) ถ้าเป็นเช่นนั้นสิ่งที่สามารถอธิบายได้ว่าการขาดผลกระทบนี้? (3) ทำไมมันจึงเป็นเรื่องยากมากที่จะเชื่อว่าผลนี้? (4) ข้อมูลนี้ควรส่งผลกระทบต่อนโยบายทางสังคม? (5) สิ่งที่เราสามารถเรียนรู้จากการวิจัยต่อไป?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เงื่อนไขความเป็นอยู่และสวัสดิการบ่อยๆ ในวงเล็บกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งความอยู่ดี
สวัสดิการรัฐ ระดับของการเป็นอยู่ที่ดี เชื่อว่าจะสูงกว่าในรัฐสวัสดิการ และการกระจาย
เท่าเทียมกันมากขึ้น ทฤษฎีนี้มีการทดสอบที่นี่ในการเปรียบเทียบ 41 ประเทศ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2523
1990 . ขนาดของรัฐสวัสดิการวัดโดยรายจ่ายประกันสังคม ความเป็นอยู่ของ
ประชาชนเป็นวัดในแง่ของการที่พวกเขานำชีวิตสุขภาพและความสุข
ขัดกับความคาดหวัง มันดูเหมือนจะไม่มีการเชื่อมโยงระหว่างขนาดของรัฐสวัสดิการและ
ระดับความเป็นอยู่ภายใน ในประเทศที่มีระบบประกันสังคมที่เอื้อเฟื้อ คน
ไม่ healthier หรือมีความสุขกว่าในประเทศที่ร่ำรวยอย่างเท่าเทียมกัน รัฐน้อย
เปิดมือเพิ่มขึ้นหรือลดลงในค่าใช้จ่าย ประกันสังคม ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นหรือลดลงในระดับของสุขภาพและความสุข

เหมือนกัน ดูเหมือนว่า จะไม่มีการเชื่อมต่อระหว่างขนาดของรัฐสวัสดิการและความเสมอภาคในคุณภาพชีวิต
ในหมู่ประชาชนของรัฐ ในประเทศที่จ่ายประกันสังคมสูง กระจาย
ของสุขภาพและความสุขจะไม่เจริญเท่าประเทศที่มีขนาดเล็กกว่าในการประกันสังคม
น้อย อีกครั้ง ที่เพิ่มขึ้นและลดลงในค่าใช้จ่าย ประกันสังคมจะไม่เชื่อมโยง
กับความเสมอภาคในสุขภาพและความสุขของประชาชน .
ผล counterintuitive หัสนี้ 5 ข้อ ( 1 ) นี่เป็นเรื่องจริง ? ( 2 ) ถ้าเป็นเช่นนั้นสิ่งที่สามารถอธิบาย
ขาดไหม( 3 ) ทำไมมันจึงยากที่จะเชื่อว่า ผลนี้ ( 4 ) วิธีนี้ควรข้อมูล
มีผลต่อนโยบายสังคม ( 5 ) สิ่งที่เราสามารถเรียนรู้จากงานวิจัยเพิ่มเติม