The elder man had a curiously uneve

The elder man had a curiously uneven and shaky method of walking, jerking his hand forward and throwing up his head abruptly, rather in the manner of an impatient carriage horse tired of waiting outside a house; but in the man these gestures were irresolute and pointless. He talked almost incessantly; he smiled to himself and again began to talk, as if the smile had been an answer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนพี่มีวิธี curiously ไม่สม่ำเสมอ และเสียงสั่นเดิน jerking มือไปข้างหน้า และทิ้งค่าหัวของเขาทันที แต่ในลักษณะของม้าลำปางรักเบื่อรออยู่นอกบ้าน แต่ในคนท่าทางเหล่านี้มีประเด็น และ irresolute เขาพูดเกือบ incessantly เขายิ้มกับตัวเอง และอีก เริ่มพูด รอยยิ้มได้คำตอบว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนพี่มีวิธีการอยากรู้อยากเห็นไม่สม่ำเสมอและสั่นคลอนการเดินกระตุกมือของเขาไปข้างหน้าและขว้างปาขึ้นหัวของเขาทันที แต่ในลักษณะของรถม้าใจร้อนเบื่อรออยู่ข้างนอกบ้าน; แต่คนเหล่านี้มีท่าทางลังเลและไม่มีจุดหมาย เขาพูดคุยอย่างไม่หยุดหย่อนเกือบ; เขายิ้มให้กับตัวเองอีกครั้งและเริ่มที่จะพูดคุยเช่นถ้ารอยยิ้มที่ได้รับการตอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้เฒ่านั่นก็ซอกแซกและวิธีการเดินไม่เรียบสั่น , สะบัดแขนไปข้างหน้าและโยนศีรษะขึ้นทันที แต่ในลักษณะของรถม้า ใจร้อนขี้เกียจรอข้างนอกบ้านได้ แต่ผู้ชายท่าทางเหล่านี้ถูกลงแขกและไร้จุดหมาย เขาพูดแทบไม่หยุด เขายิ้มกับตัวเอง และเริ่มพูดต่อราวกับว่ารอยยิ้มนั้นคือคำตอบ