As it expands, Starbucks faces anot

As it expands, Starbucks faces another big risk: that of becoming a far less special place for its employees. For a company modeled around enthusiastic service, that could have dire
consequences for both image and sales. During its growth spurt
of the mid- to late-1990s, Starbucks had the lowest employee
turnover rate of any restaurant or fast-food company, largely
thanks to its then unheard-of policy of giving health insurance
and modest stock options to part-timers making barely more
than minimum wage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันขยาย ชอบใบหน้าใหญ่เสี่ยงอื่น: ที่พิเศษไกลน้อยกลายเป็นสถานที่สำหรับพนักงาน บริษัทจำลองสถานบริการกระตือรือร้น ที่ได้เลวร้ายลำดับภาพและขาย ช่วง spurt เจริญเติบโตของของกลาง - ไปสายปี 1990 สตาร์บัคส์มีพนักงานต่ำอัตราการหมุนเวียนของร้านอาหารหรืออาหารจานด่วนบริษัท ส่วนใหญ่ด้วยนโยบาย unheard-of แล้วให้ประกันสุขภาพและเจียมเนื้อเจียมตัวหุ้นที่จะจับส่วนมากแทบไม่กว่าค่าจ้างขั้นต่ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่มันขยาย Starbucks มีความเสี่ยงขนาดใหญ่อีกที่ของการเป็นสถานที่พิเศษน้อยสำหรับพนักงานของ บริษัท สำหรับ บริษัท
จำลองรอบบริการมีความกระตือรือร้นที่จะมีหายนะผลกระทบทั้งภาพและการขาย ในระหว่างการปะทุการเจริญเติบโตของของกลางถึงปลายปี 1990, สตาร์บัมีพนักงานต่ำสุดอัตราการหมุนเวียนของร้านอาหารหรือบริษัท รวดเร็วอาหารใด ๆ ส่วนใหญ่ต้องขอบคุณนโยบายแล้วไม่เคยได้ยินของการให้การประกันสุขภาพและตัวเลือกหุ้นเจียมเนื้อเจียมตัวเพื่อเป็นส่วนหนึ่ง-จับเวลาทำให้แทบจะมากขึ้นกว่าค่าจ้างขั้นต่ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันขยายใหญ่หน้า Starbucks อีกความเสี่ยงที่น้อยกว่าเป็นสถานที่พิเศษสำหรับพนักงาน สำหรับ บริษัท ออกแบบรอบบริการกระตือรือร้นที่อาจมีผลกระทบที่เลวร้าย
ทั้งภาพและการขาย ในช่วงของการเติบโตกระฉูด
ของกลาง - late-1990s สตาร์บัคส์ได้ค่าอัตราการหมุนเวียนพนักงาน
ของร้านอาหารหรือฟาสต์ฟู้ดส่วนใหญ่
บริษัทขอบคุณที่มีแล้ว ไม่เคยได้ยินนโยบายการให้ประกันสุขภาพ
และตัวเลือกหุ้นที่เจียมเนื้อเจียมตัวเพื่อจับเวลาส่วนหนึ่งทำให้แทบจะมากกว่า
กว่าอัตราค่าจ้างขั้นต่ำ