Senator Mathias, Chief Justice Burg

Senator Mathias, Chief Justice Burger, Vice President Bush, Speaker O'Neill, Senator Dole, Reverend Clergy, members of my family and friends, and my fellow citizens:

This day has been made brighter with the presence here of one who, for a time, has been absent--Senator John Stennis.

God bless you and welcome back.

There is, however, one who is not with us today: Representative Gillis Long of Louisiana left us last night. I wonder if we could all join in a moment of silent prayer. (Moment of silent prayer.) Amen.

There are no words adequate to express my thanks for the great honor that you have bestowed on me. I will do my utmost to be deserving of your trust.

This is, as Senator Mathias told us, the 50th time that we the people have celebrated this historic occasion. When the first President, George Washington, placed his hand upon the Bible, he stood less than a single day's journey by horseback from raw, untamed wilderness. There were 4 million Americans in a union of 13 States. Today we are 60 times as many in a union of 50 States. We have lighted the world with our inventions, gone to the aid of mankind wherever in the world there was a cry for help, journeyed to the Moon and safely returned. So much has changed. And yet we stand together as we did two centuries ago.

When I took this oath four years ago, I did so in a time of economic stress. Voices were raised saying we had to look to our past for the greatness and glory. But we, the present-day Americans, are not given to looking backward. In this blessed land, there is always a better tomorrow.

Four years ago, I spoke to you of a new beginning and we have accomplished that. But in another sense, our new beginning is a continuation of that beginning created two centuries ago when, for the first time in history, government, the people said, was not our master, it is our servant; its only power that which we the people allow it to have.

That system has never failed us, but, for a time, we failed the system. We asked things of government that government was not equipped to give. We yielded authority to the National Government that properly belonged to States or to local governments or to the people themselves. We allowed taxes and inflation to rob us of our earnings and savings and watched the great industrial machine that had made us the most productive people on Earth slow down and the number of unemployed increase.

By 1980, we knew it was time to renew our faith, to strive with all our strength toward the ultimate in individual freedom consistent with an orderly society.

We believed then and now there are no limits to growth and human progress when men and women are free to follow their dreams.

And we were right to believe that. Tax rates have been reduced, inflation cut dramatically, and more people are employed than ever before in our history.

We are creating a nation once again vibrant, robust, and alive. But there are many mountains yet to climb. We will not rest until every American enjoys the fullness of freedom, dignity, and opportunity as our birthright. It is our birthright as citizens of this great Republic, and we'll meet this challenge.

These will be years when Americans have restored their confidence and tradition of progress; when our values of faith, family, work, and neighborhood were restated for a modern age; when our economy was finally freed from government's grip; when we made sincere efforts at meaningful arms reduction, rebuilding our defenses, our economy, and developing new technologies, and helped preserve peace in a troubled world; when Americans courageously supported the struggle for liberty, self-government, and free enterprise throughout the world, and turned the tide of history away from totalitarian darkness and into the warm sunlight of human freedom.

My fellow citizens, our Nation is poised for greatness. We must do what we know is right and do it with all our might. Let history say of us, "These were golden years--when the American Revolution was reborn, when freedom gained new life, when America reached for her best."

Our two-party system has served us well over the years, but never better than in those times of great challenge when we came together not as Democrats or Republicans, but as Americans united in a common cause.

Two of our Founding Fathers, a Boston lawyer named Adams and a Virginia planter named Jefferson, members of that remarkable group who met in Independence Hall and dared to think they could start the world over again, left us an important lesson. They had become political rivals in the Presidential election of 1800. Then years later, when both were retired, and age had softened their anger, they began to speak to each other again through letters. A bond was reestablished between those two who had helped create this government of ours.

In 1826, the 50th anniversary of the Declaration of Independence, they both died. They died on the same day, within a few hours of each other, and that day was the Fourth of July.

In one of those letters exchanged in the sunset of their lives, Jefferson wrote: "It carries me back to the times when, beset with difficulties and dangers, we were fellow laborers in the same cause, struggling for what is most valuable to man, his right to self-government. Laboring always at the same oar, with some wave ever ahead threatening to overwhelm us, and yet passing harmless ... we rode through the storm with heart and hand."

Well, with heart and hand, let us stand as one today: One people under God determined that our future shall be worthy of our past. As we do, we must not repeat the well-intentioned errors of our past. We must never again abuse the trust of working men and women, by sending their earnings on a futile chase after the spiraling demands of a bloated Federal Establishment. You elected us in 1980 to end this prescription for disaster, and I don't believe you reelected us in 1984 to reverse course.

At the heart of our efforts is one idea vindicated by 25 straight months of economic growth: Freedom and incentives unleash the drive and entrepreneurial genius that are the core of human progress. We have begun to increase the rewards for work, savings, and investment; reduce the increase in the cost and size of government and its interference in people's lives.

We must simplify our tax system, make it more fair, and bring the rates down for all who work and earn. We must think anew and move with a new boldness, so every American who seeks work can find work; so the least among us shall have an equal chance to achieve the greatest things--to be heroes who heal our sick, feed the hungry, protect peace among nations, and leave this world a better place.

The time has come for a new American emancipation--a great national drive to tear down economic barriers and liberate the spirit of enterprise in the most distressed areas of our country. My friends, together we can do this, and do it we must, so help me God.-- From new freedom will spring new opportunities for growth, a more productive, fulfilled and united people, and a stronger America--an America that will lead the technological revolution, and also open its mind and heart and soul to the treasures of literature, music, and poetry, and the values of faith, courage, and love.

A dynamic economy, with more citizens working and paying taxes, will be our strongest tool to bring down budget deficits. But an almost unbroken 50 years of deficit spending has finally brought us to a time of reckoning. We have come to a turning point, a moment for hard decisions. I have asked the Cabinet and my staff a question, and now I put the same question to all of you: If not us, who? And if not now, when? It must be done by all of us going forward with a program aimed at reaching a balanced budget. We can then begin reducing the national debt.

I will shortly submit a budget to the Congress aimed at freezing government program spending for the next year. Beyond that, we must take further steps to permanently control Government's power to tax and spend. We must act now to protect future generations from Government's desire to spend its citizens' money and tax them into servitude when the bills come due. Let us make it unconstitutional for the Federal Government to spend more than the Federal Government takes in.

We have already started returning to the people and to State and local governments responsibilities better handled by them. Now, there is a place for the Federal Government in matters of social compassion. But our fundamental goals must be to reduce dependency and upgrade the dignity of those who are infirm or disadvantaged. And here a growing economy and support from family and community offer our best chance for a society where compassion is a way of life, where the old and infirm are cared for, the young and, yes, the unborn protected, and the unfortunate looked after and made self

And there is another area where the Federal Government can play a part. As an older American, I remember a time when people of different race, creed, or ethnic origin in our land found hatred and prejudice installed in social custom and, yes, in law. There is no story more heartening in our history than the progress that we have made toward the "brotherhood of man" that God intended for us. Let us resolve there will be no turning back or hesitation on the road to an America rich in dignity and abundant with opportunity for all our citizens.

Let us resolve that we the people will build an American opportunity society in which all of us--white and black, rich and poor, young and old--will go forward together arm in arm. Again, let us remember that though our heritage is one of blood lines from every corner of the Earth, we are all Americans pledged to carry on this last, best hope of man on Earth.

I have spoken of our domestic goals and the limitations which we should put on our National Government. Now let me turn to a task whi

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สวี Mathias เบอร์เกอร์ประธานศาล รองประธานาธิบดี Bush ลำโพงโอนีล สวีไร่ Reverend เคลอ จี สมาชิกของครอบครัว และเพื่อน และประชาชนของฉันเพื่อน:วันนี้ได้สว่าง มีอยู่ที่นี่ของใคร เวลา ได้ขาด - สวี Stennis จอห์นพระเจ้าอวยพรคุณ และยินดีต้อนรับกลับมี อย่างไรก็ตาม ที่ไม่ใช่กับเราวันนี้: ยาว Gillis ตัวแทนของรัฐลุยเซียนาซ้ายคืนสุดท้าย สงสัยว่า ถ้า เราไม่สามารถมาร่วมงานในช่วงเวลาของการละหมาดเงียบ (ช่วงเวลาของการละหมาดเงียบ) อาเมนมีคำไม่เพียงพอเพื่อแสดงความขอบคุณสำหรับเกียรติอย่างมากที่คุณประทานฉัน ฉันจะทำฉันสุดจะสมควรแก่การไว้วางใจนี้เป็น สวี Mathias บอกเรา 50 เวลาที่คนเรามีการเฉลิมฉลองครั้งประวัติศาสตร์นี้ เมื่อประธานาธิบดีแรก จอร์จวอชิงตัน ทำมือตามคัมภีร์ เขายืนน้อยกว่าแต่ละวันของการเดินทางบนหลังม้าจากป่าดิบ บอร์เนียว มีอยู่ 4 ล้านชาวอเมริกันในสหภาพรัฐ 13 วันนี้เรามี 60 ครั้งเป็นจำนวนมากในสหภาพแรงงานของอเมริกา 50 เรามีไฟส่องสว่างโลกกับสิ่งประดิษฐ์ของเรา ความช่วยเหลือของมนุษย์ไปไหนก็ได้ในโลก มีร้องความช่วยเหลือ อาจารย์ไปดวงจันทร์ และกลับอย่างปลอดภัย มากมีการเปลี่ยนแปลง และยัง เรายืนอยู่ด้วยกันกับเราได้สองศตวรรษที่ผ่านมาเวลาฉันสาบานนี้สี่ปี ค่ะดังนั้นในช่วงเวลาของความเครียดทางเศรษฐกิจ เสียงขึ้นว่า เราได้มองไปที่อดีตความยิ่งใหญ่และรุ่งเรือง แต่เรา ชาวอเมริกัน เหตุการณ์ไม่ให้ดูย้อนหลัง ในแผ่นดินนี้ความสุข มีได้เสมอดีกว่าพรุ่งนี้สี่ปีที่ผ่านมา ฉันได้พูดกับคุณเริ่มต้นใหม่ และเราทำสำเร็จที่ แต่ในอีกความรู้สึก เริ่มต้นใหม่ของเราคือ ต่อเนื่องของจุดเริ่มต้นที่สร้างสองศตวรรษที่ผ่านมาเมื่อ ครั้งแรกในประวัติศาสตร์ รัฐบาล ผู้กล่าว ไม่ใช่ต้นแบบของเรา เป็นผู้รับใช้ของเรา เพียงพลังงานที่คนของเราให้ได้ว่า ระบบไม่เคยล้มเรา ได้ เวลา เราล้มระบบ เราขอสิ่งของรัฐบาลว่า รัฐบาลไม่ได้ติดตั้งให้ เราหาอำนาจรัฐบาลแห่งชาติที่อยู่อเมริกา หรือ กับรัฐบาลท้องถิ่น หรือผู้คนถูกต้อง เราได้ภาษีและเงินเฟ้อจะปล้นเรากำไรและประหยัด และดูเครื่องจักรอุตสาหกรรมมากก็ทำให้เราชาวโลกช้าลงและจำนวนคนตกงานเพิ่มขึ้นมากที่สุดโดย 1980 เรารู้มันเป็นเวลาอายุของเราความเชื่อ การมุ่งมั่นกับความแรงของเราไปที่ดีสุดในแต่ละตัวเป็นอิสระสอดคล้องกับสังคมเป็นระเบียบเราเชื่อแล้ว และตอนนี้ ไม่มีข้อจำกัดการเจริญเติบโตและความก้าวหน้าของมนุษย์เมื่อชายและหญิงมีอิสระที่จะทำตามความฝันและเราก็ต้องเชื่อว่า มีอัตราภาษีลดลง อัตราเงินเฟ้อตัดอย่างมาก และคนเป็นลูกจ้างมากกว่าเดิมในประวัติศาสตร์ของเราเรากำลังสร้างประเทศครั้งระดับ แข็งแรง และมีชีวิตอยู่ มีภูเขามากมายยังไต่ เราจะไม่เหลือจนอเมริกันทุกแห่งนี้สร้างความ ศักดิ์ศรี และโอกาสเป็นของเรา birthright มันเป็น birthright ของเราเป็นพลเมืองของสาธารณรัฐนี้ดี และเราจะพบกับความท้าทายนี้เหล่านี้จะเป็นปีที่ชาวอเมริกันได้คืนค่าเมื่อความมั่นใจและประเพณีของความคืบหน้า เมื่อคุณค่าของศรัทธา ครอบครัว ทำงาน และพื้นที่ใกล้เคียงถูกปรับปรุงใหม่สำหรับยุคใหม่ เมื่อเศรษฐกิจของเราถูกสุดท้ายรอดจากรัฐบาลจับ เมื่อเราทำความพยายามอย่างจริงใจที่มีแขนลด ฟื้นฟูของเราป้องกัน เศรษฐกิจ และการพัฒนาเทคโนโลยีใหม่ ๆ และอาการก็โอรักษาสันติภาพในโลกปัญหา เมื่อชาวอเมริกันปฏิญาณสนับสนุนการต่อสู้เสรีภาพ self-government และองค์กรฟรีทั่วโลก และเปิดของประวัติ จากคริสต์ความมืด และ ในแสงแดดอบอุ่นของมนุษย์เสรีภาพประชาชนของฉันเพื่อน ประเทศชาติของเราจะทรงตัวในความยิ่งใหญ่ เราต้องทำสิ่งที่เรารู้ว่า ถูก และทำได้ ด้วยของเราทั้งหมดอาจ ให้ประวัติว่า เรา "เหล่านี้ได้ปีทอง - เมื่อการปฏิวัติอเมริกันถูกรีบอร์น เมื่อได้รับอิสรภาพชีวิตใหม่ เมื่อถึงอเมริกาสำหรับเธอที่สุด"ระบบสองพรรคของเรามีให้บริการเราดีปี แต่ไม่ดีกว่าในที่ดีท้าทายเมื่อ เรามาร่วมกันไม่ เป็นประชาธิปไตยหรือ Republicans แต่ชาวอเมริกันสหรัฐในสาเหตุทั่วไปสองเราบรรพบุรุษสถาปนา บอสตันทนายความชื่อ Adams และกระถางต้นไม้ที่เวอร์จิเนียชื่อ Jefferson สมาชิกของกลุ่มที่โดดเด่นในริทเท่ และกว่าคิดว่า พวกเขาสามารถเริ่มต้นโลกใหม่อีกครั้ง ซ้ายเราบทเรียนที่สำคัญ พวกเขาได้กลายเป็นคู่แข่งทางการเมืองในการเลือกตั้งประธานาธิบดีของ 1800 แล้ว ปีต่อมา เมื่อทั้งสองถูกถอน และอายุได้ก่อความโกรธของพวกเขา พวกเขาเริ่มพูดถึงกันอีกครั้งผ่านตัวอักษร พันธบัตรเพลิดระหว่างที่สองที่สร้างนี้รัฐบาลของเราใน 1826 ฉลองครบรอบการประกาศเอกราช พวกเขาทั้งสองตายไป พวกเขาเสียชีวิตในวันเดียวกัน ภายในกี่ชั่วโมงกัน และวันที่ได้อิสรภาพของหนึ่งตัวอักษรเหล่านั้นแลกเปลี่ยนในเซ็ทของชีวิต Jefferson เขียน: "จะดำเนินผมกลับไปครั้ง รุมเร้า ด้วยความยากลำบากและอันตราย แนะนำแรงของการบุกเบิกเพื่อนในเดียวกัน ดิ้นรนเป็นดีที่สุดเพื่อคน self-government สิทธิของเขา ทำงานหนักเสมอที่พายเหมือนกัน มีคลื่นบางอย่างล่วงหน้าเคยคุกคามล้นเรา และยังอันตราย passing...เราขี่ผ่านพายุหัวใจและมือ"ดี หัวใจและมือ ให้เรายืนเป็นหนึ่งวันนี้: คนหนึ่งภายใต้พระเจ้ากำหนดว่า อนาคตของเราจะน่าอดีตของเรา ขณะที่เราทำ เราไม่ต้องทำซ้ำผิดเจตนาของอดีต นอกจากนี้เราครั้งต้องละเมิดความเชื่อมั่นทำงานชายและหญิง โดยการส่งกำไรของพวกเขาในการไล่ล่าที่ลม ๆ แล้ง ๆ หลังจากความต้องการวนเวียนของการก่อตั้งสหพันธ์บวม คุณเลือกเราในปี 1980 การสิ้นสุดใบสั่งยานี้สำหรับภัยพิบัติ และผมไม่เชื่อว่า คุณ reelected เราใน 1984 กลับหลักสูตรในความคิดหนึ่งที่ vindicated เดือนตรง 25 ของเศรษฐกิจแห่งความพยายามของเรา: เสรีภาพและแรงจูงใจปล่อยไดรฟ์และอัจฉริยะผู้ประกอบการที่เป็นหลักของความคืบหน้าของมนุษย์ เราได้เริ่มเพิ่มรางวัลในงาน ประหยัด และการลง ทุน ลดการเพิ่มขึ้นของต้นทุนและขนาดของรัฐบาลและการแทรกแซงในชีวิตของผู้คนเราต้องทำระบบภาษีของเรา ทำให้ดีขึ้น แล้วนำราคาที่ลงสำหรับทุกคนที่ทำงาน และได้รับ เราต้องคิดว่า นั้นใหม่ และย้ายกับ boldness ใหม่ เพื่อคนอเมริกันทุกที่หางานสามารถค้นหางาน น้อยที่สุดในหมู่พวกเราจะมีพอ ๆ กันเพื่อให้บรรลุสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุด - ให้ วีรบุรุษผู้รักษาผู้ป่วยของเรา อาหารหิว ปกป้องสันติภาพระหว่างประเทศ และปล่อยให้โลกนี้ดีขึ้นเวลาได้มาสำหรับเลิกอเมริกันแบบใหม่ - ใช้เวลาขับรถชาติดีฉีกลงอุปสรรคทางเศรษฐกิจ และปลดปล่อยจิตวิญญาณขององค์กรในพื้นที่ distressed ส่วนใหญ่ของประเทศ เพื่อน กันเราสามารถทำเช่นนี้ และทำได้เราต้อง เพื่อช่วยมีพระ. - จากเสรีภาพใหม่จะสปริงใหม่โอกาสในการเจริญเติบโต การมีประสิทธิผลมากขึ้น สมบูรณ์ และสหรัฐคน และอเมริกาแข็งแกร่ง - อเมริกาที่จะนำไปสู่การปฏิวัติเทคโนโลยี และเปิดความคิด และจิต ใจสมบัติ ของวรรณกรรม ดนตรี บทกวี และค่าความเชื่อความกล้าหาญ และความรักเศรษฐกิจแบบไดนามิก กับประชาชนทำงาน และจ่ายภาษี จะเป็นเครื่องมือของเราแข็งแกร่งเพื่อนำงบประมาณขาดดุล แต่ใช้จ่ายขาดดุลปี 50 แทบไม่เสียหายได้ในที่สุดนำเวลาของ reckoning เราได้มาถึงจุดเลี้ยว ช่วงเวลาสำหรับการตัดสินใจยาก ผมได้ขอให้คณะรัฐมนตรีและเจ้าหน้าที่ของฉันคำถาม และตอนนี้ ฉันใส่คำถามเดียวกันทั้งหมดของคุณ: ถ้าไม่เรา ใคร และ ถ้าไม่ตอน นี้ เมื่อ มันต้องทำทั้งหมดของเราไปกับโปรแกรมเข้าถึงงบประมาณสมดุล แล้วเราจะเริ่มลดหนี้แห่งชาติไม่ช้าฉันจะส่งงบประมาณเพื่อสภาตรึงโปรแกรมของรัฐบาลที่ใช้จ่ายในปีถัดไป นอกเหนือจากนั้น เราต้องดำเนินการเพิ่มเติมเพื่อควบคุมอำนาจของภาษี และใช้จ่ายอย่างถาวร เราต้องทำตอนนี้เพื่อป้องกันคนรุ่นอนาคตของรัฐบาลต้องใช้จ่ายเงินของประชาชน และภาษีเป็นทาสได้เมื่อใบครบ ให้เราทำ unconstitutional สำหรับรัฐบาลจะใช้จ่ายมากกว่าที่รัฐบาลใช้ในการเราได้เริ่มต้นรับผิดชอบรัฐบาลท้องถิ่น และกลับมา เพื่อประชาชน และรัฐที่ดี จัดการ โดยพวกเขาแล้ว ตอนนี้ มีสถานที่สำหรับรัฐบาลในเรื่องของคุณค่าทางสังคม แต่เป้าหมายขั้นพื้นฐานของเราต้องการ ลดการพึ่งพา และอัพเกรดศักดิ์ศรีของผู้ที่มี infirm หรือผู้ด้อยโอกาส และที่นี่เติบโตของเศรษฐกิจและการสนับสนุนจากครอบครัวและชุมชนให้ดีที่สุดโอกาสสังคมที่ความเป็นวิถีชีวิต ที่เก่า และ infirm มีอุปการะ หนุ่มสาว ใช่ ทารกการป้องกัน และดูหลังจากโชคร้าย และทำตัวเองและมีพื้นที่อื่นที่รัฐบาลสามารถเล่นส่วนหนึ่ง เป็นชาวอเมริกันรุ่นเก่า ผมจำได้ว่า เวลาเมื่อผู้แข่งขันต่าง ๆ ความเชื่อ หรือเชื้อชาติในแผ่นดินของเราพบความเกลียดชังและอคติที่ติดตั้ง ในขนบ และ ใช่ ในกฎหมาย มีเรื่องราวไม่มาก heartening ในประวัติกว่าระหว่างที่เราได้ทำไป "ภราดรภาพของมนุษย์" พระที่ไว้สำหรับเรา ทำให้เราจะหันหลังกลับไม่แก้ไขหรือลังเลทางอเมริกาอุดมไปด้วยศักดิ์ศรี และอุดมสมบูรณ์ มีโอกาสสำหรับประชาชนของเราให้เราแก้ที่ คนเราจะสร้างสังคมโอกาสอเมริกันที่เรา - สีขาว และดำ รวย และยากจน หนุ่ม และ เก่า - จะไปแขนไปข้างหน้าด้วยกันที่แขน อีกครั้ง ให้เราจำไว้ว่า แม้มรดกของเราเป็นหนึ่งในเส้นเลือดจากทุกมุมโลก เราเป็นอเมริกันทั้งหมดบริจาคเพื่อหวังนี้ล่าสุด ดีที่สุดของมนุษย์บนโลกฉันได้พูดของเป้าหมายภายในประเทศของเราและข้อจำกัดที่เราควรใส่ในรัฐบาลแห่งชาติของเรา ตอนนี้ ผมเปิด whi งาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วุฒิสมาชิกงัดหัวหน้าผู้พิพากษาเบอร์เกอร์รองประธานาธิบดีบุชโอนีลลำโพง, วุฒิสมาชิกโดนายพระสงฆ์สมาชิกในครอบครัวและเพื่อนของฉันและเพื่อนของฉันพลเมือง: วันนี้ได้รับการทำที่สดใสกับการปรากฏตัวที่นี่หนึ่งที่สำหรับ เวลาที่ได้รับการขาด - วุฒิสมาชิกจอห์นลงแข่ง. พระเจ้าอวยพรคุณและยินดีต้อนรับกลับ. มี แต่คนที่ไม่ได้อยู่กับเราในวันนี้: ผู้แทนกีลลิสยาวของหลุยเซียซ้ายเราคืนที่ผ่านมา ผมสงสัยว่าถ้าเราทุกคนสามารถเข้าร่วมในช่วงเวลาของการสวดมนต์เงียบ (ช่วงเวลาของการสวดมนต์เงียบ.) อาเมน. มีคำไม่เพียงพอที่จะแสดงความขอบคุณของฉันสำหรับเกียรติอย่างมากที่คุณได้มอบให้กับฉันเป็น ฉันจะทำจนสุดความสามารถของฉันจะสมควรได้รับความไว้วางใจของคุณ. นี้จะเป็นวุฒิสมาชิกงัดบอกเราเวลาที่เรา 50 คนได้มีการเฉลิมฉลองในโอกาสนี้ทางประวัติศาสตร์ เมื่อครั้งแรกที่ประธานาธิบดีจอร์จวอชิงตัน, วางพระหัตถ์บนพระคัมภีร์ที่เขายืนอยู่น้อยกว่าการเดินทางวันเดียวโดยม้าจากดิบที่รกร้างว่างเปล่าเปลี่ยว มีชาวอเมริกัน 4 ล้านอยู่ในสหภาพของ 13 สหรัฐอเมริกา วันนี้เรามี 60 ครั้งเป็นจำนวนมากในสหภาพของ 50 รัฐ เราได้ลงจากโลกที่มีสิ่งประดิษฐ์ของเราไปให้ความช่วยเหลือของมนุษย์ทุกที่ในโลกก็มีเสียงร้องเพื่อขอความช่วยเหลือที่เดินทางไปดวงจันทร์และกลับมาอย่างปลอดภัย ดังนั้นมากมีการเปลี่ยนแปลง และยังเรายืนอยู่ด้วยกันที่เราได้สองศตวรรษที่ผ่านมา. เมื่อผมเอาคำสาบานนี้สี่ปีที่ผ่านมาผมได้ดังนั้นในช่วงเวลาของความเครียดทางเศรษฐกิจ เสียงถูกยกบอกว่าเราต้องมองไปในอดีตของเราสำหรับความยิ่งใหญ่และสง่าราศี แต่เราในวันปัจจุบันชาวอเมริกันจะไม่ให้มองย้อนกลับ ในดินแดนความสุขนี้ยังมีวันพรุ่งนี้ที่ดีกว่า. สี่ปีที่ผ่านมาผมได้พูดคุยกับคุณของการเริ่มต้นใหม่และเราได้ประสบความสำเร็จว่า แต่ในความรู้สึกอีกจุดเริ่มต้นใหม่ของเราคือความต่อเนื่องของการเริ่มต้นที่สร้างสองศตวรรษที่ผ่านมาเมื่อครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของรัฐบาลคนกล่าวว่าไม่ได้เป็นนายของเราก็เป็นคนรับใช้ของเรา อำนาจเท่านั้นที่เราคนที่อนุญาตให้มี. ระบบที่ไม่เคยล้มเหลวเรา แต่สำหรับเวลาที่เราล้มเหลวในระบบ เราถามสิ่งที่ของรัฐบาลว่ารัฐบาลไม่พร้อมที่จะให้ เรายอมแพ้อำนาจในรัฐบาลแห่งชาติที่ถูกต้องเป็นสหรัฐอเมริกาหรือกับรัฐบาลท้องถิ่นหรือเพื่อคนที่ตัวเอง เราได้รับอนุญาตภาษีและอัตราเงินเฟ้อที่จะปล้นเราของรายได้และการออมของเราและดูเครื่องจักรอุตสาหกรรมที่ดีที่ได้ทำให้เราเป็นคนที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในโลกชะลอตัวลงและการเพิ่มขึ้นของจำนวนผู้ว่างงาน. 1980 โดยเรารู้ว่ามันเป็นเวลาที่จะต่ออายุความเชื่อของเรา เพื่อมุ่งมั่นกับทุกความแรงของเราที่มีต่อสุดยอดในเสรีภาพส่วนบุคคลที่สอดคล้องกับสังคมที่เป็นระเบียบ. เราเชื่อแล้วและตอนนี้ไม่มีข้อ จำกัด ต่อการเจริญเติบโตและความก้าวหน้าของมนุษย์เมื่อผู้ชายและผู้หญิงมีอิสระที่จะทำตามความฝันของพวกเขา. และเรามีสิทธิ์ที่จะเชื่อ ที่ อัตราภาษีที่ได้รับการลดอัตราเงินเฟ้อลดลงอย่างมากและผู้คนมากขึ้นมีการจ้างงานกว่าที่เคยเป็นมาก่อนในประวัติศาสตร์ของเรา. เรากำลังสร้างประเทศที่มีชีวิตชีวาอีกครั้งที่แข็งแกร่งและมีชีวิตอยู่ แต่มีภูเขาหลาย ๆ ปีนขึ้นไป เราจะไม่หยุดจนกว่าชาวอเมริกันทุกคนมีความสุขความสมบูรณ์ของเสรีภาพศักดิ์ศรีและมีโอกาสเป็นสิทธิซึ่งทุกคนของเรา มันเป็นสิทธิซึ่งทุกคนของเราในฐานะพลเมืองของสาธารณรัฐที่ดีนี้และเราจะพบกับความท้าทายนี้. เหล่านี้จะเป็นปีที่ชาวอเมริกันมีการเรียกคืนความเชื่อมั่นของพวกเขาและประเพณีของความคืบหน้า; เมื่อค่านิยมของเราที่มีความเชื่อในครอบครัวการทำงานและพื้นที่ใกล้เคียงได้รับการปรับปรุงใหม่สำหรับยุคใหม่; เมื่อเศรษฐกิจของเราเป็นอิสระในที่สุดจากการจับของรัฐบาล; เมื่อเราทำให้ความพยายามอย่างจริงใจที่การลดอาวุธที่มีความหมาย, การสร้างการป้องกันของเราเศรษฐกิจของเราและการพัฒนาเทคโนโลยีใหม่และช่วยรักษาความสงบในโลกที่มีปัญหา; เมื่อชาวอเมริกันที่กล้าหาญได้รับการสนับสนุนการต่อสู้เพื่อเสรีภาพในตัวเองของรัฐบาลและองค์กรอิสระทั่วโลกและกลับกลายของประวัติศาสตร์ออกไปจากความมืดเผด็จการและในแสงแดดอบอุ่นของเสรีภาพของมนุษย์. พลเมืองที่เป็นเพื่อนของฉันประเทศชาติของเราจะทรงตัวสำหรับความยิ่งใหญ่ เราต้องทำสิ่งที่เรารู้ที่ถูกต้องและทำมันได้กับทั้งหมดอาจจะของเรา ประวัติความเป็นมาให้บอกว่าของเรา "เหล่านี้เป็นปีทอง - เมื่อการปฏิวัติอเมริกาก็เกิดเมื่อเสรีภาพได้รับชีวิตใหม่เมื่อถึงอเมริกาที่ดีที่สุดสำหรับเธอ." สองระบบพรรคของเราได้ทำหน้าที่ของเราดีกว่าปีที่ผ่านมา แต่ไม่เคยดีขึ้น กว่าในช่วงเวลาเหล่านั้นของความท้าทายที่ยิ่งใหญ่เมื่อเรามาร่วมกันไม่เป็นเดโมแครหรือรีพับลิกัน แต่เป็นชาวอเมริกันในสหรัฐสาเหตุที่พบบ่อย. สองพ่อของเราเป็นทนายความบอสตันชื่ออดัมส์และชาวไร่เวอร์จิเนียชื่อเจฟเฟอร์สัน, สมาชิกของกลุ่มที่น่าสังเกตว่าผู้ที่ พบใน Independence Hall และกล้าที่จะคิดว่าพวกเขาสามารถเริ่มทำงานได้ทั่วโลกอีกครั้งซ้ายเราบทเรียนที่สำคัญ พวกเขาได้กลายเป็นคู่แข่งทางการเมืองในการเลือกตั้งประธานาธิบดี 1800 แล้วปีต่อมาเมื่อทั้งสองคนเกษียณและอายุได้ชะลอตัวลงด้วยความโกรธของพวกเขาเริ่มที่จะพูดคุยกันอีกครั้งผ่านตัวอักษร พันธบัตรได้รับการสถาปนาระหว่างทั้งสองที่ได้ช่วยสร้างรัฐบาลของเรานี้. ใน 1826 ในวันครบรอบ 50 ปีของการประกาศอิสรภาพที่พวกเขาทั้งสองเสียชีวิต . พวกเขาเสียชีวิตในวันเดียวกันนั้นเองภายในไม่กี่ชั่วโมงของแต่ละอื่น ๆ และวันนั้นเป็นวันที่สี่ของเดือนกรกฎาคมในจดหมายฉบับหนึ่งของผู้ที่มีการแลกเปลี่ยนในยามพระอาทิตย์ตกดินของชีวิตของพวกเขา, เจฟเฟอร์สันเขียน: "จะดำเนินฉันกลับไปครั้งเมื่อ รุมเร้าด้วยความยากลำบากและอันตรายที่เรามีเพื่อนคนงานในสาเหตุเดียวกันดิ้นรนสำหรับสิ่งที่มีค่ามากที่สุดกับผู้ชายคนขวาของเขาที่จะปกครองตนเอง. ที่ทำงานหนักตลอดเวลาที่พายเรือเดียวกันกับคลื่นบางส่วนที่เคยขู่ว่าจะไปข้างหน้าครอบงำเราและยัง ผ่านไม่เป็นอันตราย ... เราขี่ม้าผ่านพายุกับหัวใจและมือ ". ดีกับหัวใจและมือให้เรายืนเป็นหนึ่งวันนี้: หนึ่งคนภายใต้พระเจ้าระบุว่าอนาคตของเราจะต้องคุ้มค่าของการที่ผ่านมาของเรา ในฐานะที่เราทำเราจะต้องไม่ทำซ้ำข้อผิดพลาดที่เจตนาดีของเราที่ผ่านมา เราจะต้องไม่ละเมิดความไว้วางใจอีกครั้งของการทำงานทั้งชายและหญิงโดยส่งรายได้ของพวกเขาในการไล่ล่าไร้ประโยชน์หลังจากที่ความต้องการวนของการจัดตั้งรัฐบาลกลางป่อง คุณได้รับการเลือกตั้งในปี 1980 เราจะจบใบสั่งยาสำหรับภัยพิบัตินี้และผมไม่เชื่อว่าคุณเลือกตั้งในปี 1984 เราจะกลับแน่นอน. หัวใจของความพยายามของเราเป็นหนึ่งในความคิดที่พิสูจน์ให้เห็นถึง 25 เดือนตรงของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ: เสรีภาพและแรงจูงใจปล่อย ไดรฟ์และความเป็นอัจฉริยะผู้ประกอบการที่มีแกนหลักของความก้าวหน้าของมนุษย์ เราได้เริ่มที่จะเพิ่มผลตอบแทนสำหรับการทำงานการออมและการลงทุน ลดการเพิ่มขึ้นของต้นทุนและขนาดของรัฐบาลและการแทรกแซงในชีวิตของผู้คน. เราต้องลดความซับซ้อนของระบบภาษีของเราทำให้มันเป็นธรรมมากขึ้นและนำอัตราที่ลดลงสำหรับทุกคนที่ทำงานและมีรายได้ เราต้องคิดใหม่และย้ายไปอยู่กับความกล้าหาญใหม่เพื่อให้ชาวอเมริกันทุกคนที่พยายามทำงานสามารถหางาน; ดังนั้นอย่างน้อยในพวกเราจะมีโอกาสเท่าเทียมกันเพื่อให้บรรลุสิ่งที่ยิ่งใหญ่ -. ที่จะเป็นวีรบุรุษที่รักษาผู้ป่วยของเราให้อาหารหิวปกป้องความสงบสุขในหมู่ประชาชาติและจากโลกนี้ไปสถานที่ที่ดีเวลาที่มีมาสำหรับอเมริกันใหม่ ปลดปล่อย - ไดรฟ์ที่ดีของชาติที่จะฉีกลงอุปสรรคทางเศรษฐกิจและการปลดปล่อยจิตวิญญาณขององค์กรในพื้นที่ที่มีความสุขมากที่สุดของประเทศของเรา เพื่อนของฉันร่วมกันเราสามารถทำเช่นนี้และทำมันเราต้องดังนั้นพระเจ้าช่วย .-- จากเสรีภาพใหม่จะฤดูใบไม้ผลิโอกาสใหม่สำหรับการเจริญเติบโตมีประสิทธิผลมากขึ้น, เติมเต็มและประชาชนสหรัฐและแข็งแรงอเมริกา - อเมริกาว่า จะนำไปสู่การปฏิวัติเทคโนโลยีและยังเปิดใจและหัวใจและจิตวิญญาณของตนเพื่อสมบัติของวรรณคดีดนตรีและบทกวีและค่านิยมของศรัทธาความกล้าหาญและความรัก. เศรษฐกิจแบบไดนามิกกับประชาชนมากขึ้นการทำงานและการจ่ายภาษีจะ เป็นเครื่องมือที่แข็งแกร่งของเราที่จะนำมาลงการขาดดุลงบประมาณ แต่ติดต่อกันเกือบ 50 ปีของการใช้จ่ายขาดดุลได้นำเราไปในที่สุดเวลาแห่งการชำระบัญชี เราได้มาถึงจุดเปลี่ยนช่วงเวลาในการตัดสินใจที่ยากลำบาก ฉันได้ถามคณะรัฐมนตรีและพนักงานของฉันคำถามและตอนนี้ฉันใส่คำถามเดียวกันทั้งหมดของคุณ: ถ้าไม่ได้เราใคร? และหากไม่ได้ตอนนี้เมื่อ? มันจะต้องทำโดยทั้งหมดของเราก้าวไปข้างหน้ากับโปรแกรมมุ่งเป้าไปที่การเข้าถึงงบประมาณสมดุล จากนั้นเราจะสามารถเริ่มต้นการลดหนี้ของประเทศ. ฉันไม่นานจะส่งงบประมาณสภาคองเกรสมุ่งเป้าไปที่การใช้จ่ายของโครงการของรัฐบาลแช่แข็งสำหรับปีถัดไป นอกเหนือจากนั้นเราจะต้องทำตามขั้นตอนต่อไปอย่างถาวรควบคุมการใช้พลังงานของรัฐบาลที่จะเก็บภาษีและการใช้จ่าย เราต้องทำตอนนี้เพื่อปกป้องลูกหลานในอนาคตจากความปรารถนาของรัฐบาลที่จะใช้จ่ายเงินของประชาชนและภาษีพวกเขาเป็นทาสเมื่อค่ามาเนื่องจาก ขอให้เราทำให้มันเป็นรัฐธรรมนูญสำหรับรัฐบาลที่จะใช้จ่ายมากขึ้นกว่าที่รัฐบาลจะใช้เวลาใน. เราได้เริ่มต้นแล้วกลับไปที่ผู้คนและรัฐและความรับผิดชอบของรัฐบาลท้องถิ่นที่ดีกว่าการจัดการโดยพวกเขา ขณะนี้มีสถานที่สำหรับรัฐบาลในเรื่องของความเห็นอกเห็นใจสังคม แต่เป้าหมายพื้นฐานของเราจะต้องลดการพึ่งพาและอัพเกรดศักดิ์ศรีของผู้ที่มีความอ่อนแอหรือด้อยโอกาส และนี่คือการเติบโตทางเศรษฐกิจและการสนับสนุนจากครอบครัวและชุมชนมีโอกาสที่ดีที่สุดของเราสำหรับสังคมที่เห็นอกเห็นใจเป็นวิถีชีวิตที่เก่าและอ่อนแอได้รับการดูแลหนุ่มและใช่ในครรภ์ได้รับการคุ้มครองและโชคร้ายมองหลัง และทำให้ตัวเองและมีพื้นที่ที่รัฐบาลสามารถมีบทบาทอื่น ในฐานะที่เป็นชาวอเมริกันที่มีอายุมากกว่าผมจำได้ว่าเวลาที่คนของการแข่งขันที่แตกต่างกัน, ความเชื่อหรือชาติกำเนิดในดินแดนของเราพบความเกลียดชังและอคติที่ติดตั้งในที่กำหนดเองสังคมและใช่ในกฎหมาย มีเรื่องเล่าไม่มากกำลังใจในประวัติศาสตร์ของเรากว่าความคืบหน้าคือการที่เราได้ทำไปสู่ ​​"ความเป็นพี่น้องของมนุษย์" ที่พระเจ้าตั้งใจสำหรับเรา ขอให้เราแก้ไขจะไม่มีการหันหลังกลับหรือลังเลบนถนนอเมริกาที่อุดมไปด้วยศักดิ์ศรีและอุดมไปด้วยโอกาสสำหรับประชาชนของเราทั้งหมด. ขอให้เราแก้ปัญหาที่เราคนจะสร้างสังคมอเมริกันมีโอกาสในการที่เราทุกคน - สีขาว และสีดำคนรวยและคนจนเด็กและผู้ใหญ่ - จะไปข้างหน้าด้วยกันแขนแขน อีกครั้งให้เราจำไว้ว่าแม้ว่ามรดกของเราเป็นหนึ่งในสายเลือดจากมุมของโลกทุกคนเราจะมีชาวอเมริกันทุกคนให้คำมั่นที่จะดำเนินการในครั้งสุดท้ายนี้หวังที่ดีที่สุดของมนุษย์บนโลก. ผมได้พูดถึงเป้าหมายภายในประเทศของเราและข้อ จำกัด ที่ เราควรจะใส่ในรัฐบาลแห่งชาติของเรา ตอนนี้ให้ฉันหันไปงาน whi