Excitement!There was no way he coul

Excitement!

There was no way he could stop this sense of excitement and joy from swelling in his heart. The most troublesome, headache-inducing competitor facing him had voluntarily given up. This sort of sudden, unexpected joy made Wharton feel a little giddy and dizzy.

Staring at Nina’s incandescent smile, Wharton felt more moved than he ever had been.

“Right. No one will prevent us from being together.” Wharton held Nina tightly in his arms.

Linley, Bebe, Haeru, Rebecca, Leena, Jenne, Zassler, and Barker and his brothers left Cloudpeaks Village, making their way towards the provincial capital of Basil.

The provincial capital of Basil. The Jacques clan’s castle.

Linley’s group had arrived at the gates.

“Who comes before us?” The castle guards barked at them from far away. The Jacques clan were the local hegemons of the Northwest Administrative Province. Their headquarters wasn’t a place where just anyone could enter.

The fifth of the brothers, Gates, immediately shouted loudly, “Go inform McKenzie that our Lord Linley has arrived.”

“Who is making so much noise outside?!”

A familiar voice shouted. Linley carefully stared in the direction of that voice. Indeed, that gaudily dressed young man, Albert, came rushing out amidst a number of servants.

Seeing Linley’s group, the look on Albert’s face changed.

“You are called Ley, right? How dare you come to my house?” A vicious, sinister look was on Albert’s face. “I didn’t expect that those six people belonging to the Radiant Church wouldn’t be able to kill you. But my Jacques clan isn’t so easily bullied by the likes of you.”

At the same time, Albert also noticed that behind Linley, there was Jenne, as well as Rebecca and her sister.

Jenne’s complexion was as beautiful as a flower petal in a pool of water, while Rebecca and Leena possessed a certain mysterious grace that was extremely mesmerizing.

“How the hell did this guy get so many beautiful women to follow him?” Albert felt extremely aggrieved.

“How dare you come to cause trouble at the gates of the Jacques clan? Men! Seize them!” Albert immediately ordered loudly.

The surrounding guards all charged forward, but before Linley made a single move, Barker and his brothers charged forward.

“Spare their lives.” Linley said calmly.

“Got it.” Gates said excitedly.

“As long as they don’t die, right?” Barker’s eyes held a hint of glee as well. These five brothers had been famous in the Eighteen Northern Duchies as bloodthirsty warlords. When leading their armies, they had killed countless people.

These five enormous siblings were like war machines. They seized one guard after another, as easily as snatching up a chicken, and then casually tossed them like sandbags towards the castle gates. The force of these tosses by the Barker brothers was quite high. These warriors of the fifth and sixth ranks had their bones snapped as soon as they hit the ground.

“You…” Albert was so angry that his entire body was quivering. “You are too arrogant and wild. You dare act like this in front of the Jacques clan?”

“What is going on out here?”

An angry roar could be heard, as another group of people appeared from within the castle. The leader was a middle-aged man with a square face. Albert immediately bowed. “Father, these people are causing trouble at our gates, and they even injured our guards.”

“Oh?” This middle-aged man was the leader of the Jacques clan, Odin [Ao’deng] Jacques.

Odin Jacques stared coldly at Linley’s group.

“Haha, brother Linley, you’ve arrived!” A loud laugh could be heard as a blur suddenly descended from the heavens, appearing in front of the castle gates.

That stiff, ramrod straight back. That white-flecked hair.

Odin and Albert, upon seeing this man, immediately dropped all pretenses of arrogance and immediately bowed respectfully.

“Odin, what are you doing here?” McKenzie looked coldly at Odin.

Odin trembled, not daring to speak. He had heard how McKenzie had just said the words, ‘brother Linley’. He didn’t dare say a word.

“This has nothing to do with this Odin fellow. Only, there’s a small grudge between his son Albert and myself. Thus, he wanted to use the clan’s forces to resolve our private issues.” Linley said with a calm laugh.

“Grudge?” McKenzie nodded.

Casting a single cold glance at Albert, McKenzie turned to look at Odin. “Odin, have Albert go to the prefectural city of Deco to assist his uncle. The provincial capital of Basil is no longer an appropriate place for him to stay.”

Albert’s face instantly turned white.

The provincial capital of Basil was no longer a suitable place for him to stay? This was as good as saying that his position as heir to the clan leadership had just been stripped from him. Moreover, he was being exiled to a prefectural city, and he wasn’t even going to be the city governor; he was just going to assist his uncle. In the future, he wouldn’t even be on Keane’s level.

“Yes, grandfather.” Odin didn’t dare to hesitate in the slightest.

In the Northwest Administrative Province, McKenzie’s stature was the same as the War God O’Brien’s stature in the O’Brien Empire. Even if he wanted Odin to give up his position as clan leader, Odin wouldn’t dare to voice a single word of complaint.

“Brother Linley, I am so very sorry. I was out for a stroll just now, and so I arrived here a bit late.” McKenzie warmly welcomed Linley into his castle.

Smiling, Linley entered the castle alongside McKenzie, with Odin courteously following them from behind. As for the pale-faced Albert, no one paid him any more attention.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่นี่มีวิธีที่เขาสามารถหยุดความรู้สึกนี้ความตื่นเต้นและความสุขจากการบวมในหัวใจของเขา สุดลำบาก ปวด inducing คู่แข่งเขาหันหน้าเข้าหาได้สมัครใจให้ค่า การเรียงลำดับของความสุขฉับพลัน ไม่คาดคิดทำซีวาร์ตันรู้สึก giddy และเวียนหัวเล็กน้อยจ้องยิ้มยองนีน่า ซีวาร์ตันรู้สึกย้ายมากขึ้นกว่าที่เคยได้รับ"ถูก ใครจะป้องกันเรากัน" ซีวาร์ตันจัดนีน่าในอ้อมแขนของเขาแน่นLinley แจ็คกี้ Haeru รีเบคก้า Leena, Jenne, Zassler และบาร์คเกอร์ และพี่ซ้าย Cloudpeaks หมู่ บ้าน ทำทางของพวกเขาไปยังเมืองหลวงของจังหวัดของโหระพาเมืองหลวงของจังหวัดของโหระพา ปราสาทของตระกูล Jacquesกลุ่มของ Linley มาถึงที่ประตู"ที่มาก่อนเรา" ยามปราสาทเห่าที่จากไกล ตระกูล Jacques hegemons ท้องถิ่นจังหวัดดูแลตะวันตกเฉียงเหนือได้ สำนักงานใหญ่ของพวกเขาไม่ได้เป็นสถานที่ที่เพียงใครสามารถป้อน5 พี่น้อง ประตู ทันทีตะโกนดัง "ไปแจ้ง McKenzie ที่ Linley พระเจ้าของเรามาถึง""ผู้ที่ทำเสียงดังมากอยู่!"เสียงคุ้นเคยตะโกน Linley จ้องไปในทิศทางของเสียงนั้นอย่างระมัดระวัง แน่นอน ชายหนุ่มที่แต่งตัว gaudily อัลเบิร์ต มารีบออกท่ามกลางจำนวนข้าราชการเห็นกลุ่มของ Linley ดูไชหน้าเปลี่ยน"คุณเรียกว่าระเบียง ขวา วิธีกล้ามาบ้านของฉัน" ดูอึมครึม อนาจารถูกหน้าของอัลเบิร์ต "ผมไม่ได้คาดหวังว่า คนหกที่เป็นสมาชิกของคริสตจักรเปล่งปลั่งไม่สามารถฆ่าคุณ แต่ตระกูล Jacques ของฉันไม่ได้อะไรเพื่อได้อย่างง่ายดาย โดยชอบของคุณ"ในเวลาเดียวกัน อัลเบิร์ตยังสังเกตเห็นว่า หลัง Linley มี Jenne เช่นเดียวกับรีเบคก้า และน้องสาวของเธอผิวของ Jenne สวยงามที่กลีบในสระน้ำ ในขณะที่รีเบคก้าและ Leena ต้องการบางอย่างลึกลับพระคุณที่แสนเหน็ด"วิธีนรกไม่ได้ผู้ชายคนนี้รับผู้หญิงที่สวยมากตามเขา" อัลเบิร์ตชรามาก"วิธีกล้ามาทำให้เกิดปัญหาที่ประตูของ Jacques ตระกูล ผู้ชาย ยึดได้" อัลเบิร์ตทันทีสั่งดังนั้นยามโดยรอบทั้งหมดคิดไปข้างหน้า แต่ก่อน Linley ทำย้ายเดี่ยว บาร์คเกอร์และพี่ ๆ คิดไปข้างหน้า"อะไหล่ชีวิต" Linley กล่าวเบา ๆ"ถูกต้อง" ประตูขึ้งกล่าว"ตราบใดที่พวกเขาไม่ตาย ขวา" ตาของบาร์คเกอร์ขึ้นคำแนะนำของกลีเช่น พี่น้องห้าเหล่านี้ได้มีชื่อเสียงในการเอททีนเหนือชีเออร์เนสตีนเป็นขุนศึก bloodthirsty เมื่อนำกองทัพของพวกเขา พวกเขาได้ฆ่าคนนับไม่ถ้วนThese five enormous siblings were like war machines. They seized one guard after another, as easily as snatching up a chicken, and then casually tossed them like sandbags towards the castle gates. The force of these tosses by the Barker brothers was quite high. These warriors of the fifth and sixth ranks had their bones snapped as soon as they hit the ground.“You…” Albert was so angry that his entire body was quivering. “You are too arrogant and wild. You dare act like this in front of the Jacques clan?”“What is going on out here?”An angry roar could be heard, as another group of people appeared from within the castle. The leader was a middle-aged man with a square face. Albert immediately bowed. “Father, these people are causing trouble at our gates, and they even injured our guards.”“Oh?” This middle-aged man was the leader of the Jacques clan, Odin [Ao’deng] Jacques.Odin Jacques stared coldly at Linley’s group.“Haha, brother Linley, you’ve arrived!” A loud laugh could be heard as a blur suddenly descended from the heavens, appearing in front of the castle gates.That stiff, ramrod straight back. That white-flecked hair.Odin and Albert, upon seeing this man, immediately dropped all pretenses of arrogance and immediately bowed respectfully.“Odin, what are you doing here?” McKenzie looked coldly at Odin.Odin trembled, not daring to speak. He had heard how McKenzie had just said the words, ‘brother Linley’. He didn’t dare say a word.“This has nothing to do with this Odin fellow. Only, there’s a small grudge between his son Albert and myself. Thus, he wanted to use the clan’s forces to resolve our private issues.” Linley said with a calm laugh.“Grudge?” McKenzie nodded.Casting a single cold glance at Albert, McKenzie turned to look at Odin. “Odin, have Albert go to the prefectural city of Deco to assist his uncle. The provincial capital of Basil is no longer an appropriate place for him to stay.”Albert’s face instantly turned white.The provincial capital of Basil was no longer a suitable place for him to stay? This was as good as saying that his position as heir to the clan leadership had just been stripped from him. Moreover, he was being exiled to a prefectural city, and he wasn’t even going to be the city governor; he was just going to assist his uncle. In the future, he wouldn’t even be on Keane’s level.“Yes, grandfather.” Odin didn’t dare to hesitate in the slightest.In the Northwest Administrative Province, McKenzie’s stature was the same as the War God O’Brien’s stature in the O’Brien Empire. Even if he wanted Odin to give up his position as clan leader, Odin wouldn’t dare to voice a single word of complaint.“Brother Linley, I am so very sorry. I was out for a stroll just now, and so I arrived here a bit late.” McKenzie warmly welcomed Linley into his castle.Smiling, Linley entered the castle alongside McKenzie, with Odin courteously following them from behind. As for the pale-faced Albert, no one paid him any more attention.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตื่นเต้น

ไม่มีทางที่เขาจะหยุดความรู้สึกนี้ของความตื่นเต้นและความสุขจากการบวมในจิตใจของเขา ยุ่งยากที่สุด ปวดหัวที่สุดคู่แข่งตรงหน้าได้สมัครใจให้ขึ้น จัดเรียงนี้ของฉับพลันไม่คาดคิดจอยทำให้ Wharton รู้สึกเวียนหัวและปวดหัวอยู่

มองนีน่ายองยิ้ม วาร์ตัน รู้สึกย้ายกว่าที่เขาเคยได้

" ครับไม่มีใครจะป้องกันเราจากการร่วมกัน " Wharton จัดขึ้นนีน่าไว้แน่นในอ้อมแขน เบเบ haeru Linley

, , รีเบคก้า ลีน่า jenne zassler , และบาร์เกอร์และพี่น้องของเขาออกจากหมู่บ้าน cloudpeaks ทำให้ทางของพวกเขาที่มีต่อเมืองหลวงของกะเพรา

เมืองหลวงของกะเพรา ปราสาทของตระกูลแจ๊ค

Linley กลุ่มได้เดินทางมาถึงที่ประตู . . . .

" ที่มาก่อนเรา" ปราสาทยามเห่าพวกเขาจากที่ไกลๆ ตระกูลฌาคส์เป็น hegemons ท้องถิ่นของจังหวัดปกครองภาคตะวันตกเฉียงเหนือ สำนักงานใหญ่ของพวกเขาไม่ใช่สถานที่ที่ใครก็เข้าได้

ห้าพี่น้อง ประตูเมืองทันที ตะโกนดังๆว่า " ไปแจ้ง McKenzie ลอร์ด Linley ของเรามาถึงแล้ว "

" ใครส่งเสียงดังอยู่ข้างนอก ! ! ! "

คุ้นๆเสียงตะโกนLinley อย่างระมัดระวังจ้องมองไปในทิศทางของเสียงนั้น แน่นอน ว่า gaudily แต่งตัวหนุ่มน้อย อัลเบิร์ต มาวิ่งออกไปท่ามกลางจำนวนคนใช้

เห็นลินลีย์กลุ่ม ดูหน้าของอัลเบิร์ตเปลี่ยน

" คุณจะเรียกเลย ใช่มั้ย ? กล้าดียังไงถึงมาบ้านฉัน ? " ร้ายกาจ น่ากลัว ดูหน้าของอัลเบิร์ต ." ผมไม่ได้คาดหวังว่า ทั้งหกคนที่เป็นของคริสตจักร เปล่งปลั่ง คงไม่สามารถฆ่าคุณได้ แต่ แจ๊ค ตระกูลไม่ใช่ง่ายๆรังแกโดยชอบของคุณ "

ในเวลาเดียวกัน อัลเบิร์ตยังสังเกตเห็นว่าข้างหลัง ลินเลย์ มี jenne เช่นเดียวกับ รีเบ็คก้า พี่สาว

jenne ของผิวก็สวยเหมือนดอกไม้ในสระน้ำในขณะที่รีเบคก้า และลีน่า มีบางอย่างที่ลึกลับพระคุณอย่างมาก mesmerizing

" ทำไมผู้ชายคนนี้ทำให้ผู้หญิงสวยๆมากมายให้ตามเขาไป ? " อัลเบิร์ตรู้สึกโศกเศร้ามาก

" คุณกล้าดีอย่างไรถึงมาสร้างปัญหาที่ประตูของตระกูลแจ๊ค ? ผู้ชาย ! จับพวกมัน ! " อัลเบิร์ตทันทีสั่งเสียงดัง

รอบยามทั้งหมดจ่ายไปข้างหน้า