How do children with DCD present in

How do children with DCD present in the classroom?

Nearly every school activity, especially in the early school years, is a motor activity. For children who have coordination difficulties, participation in all school-related activities that have a motor component requires tremendous effort and is often unsuccessful. In an environment that stresses learning through "doing", children with DCD fall short of their potential because they have coordination difficulties that impact their academic, social and physical development.

When children enter preschool, kindergarten or other structured settings, they usually struggle with pre-academic activities including colouring, and cutting and pasting. In the early school grades, they may have difficulty with printing, copying notes from the board. Gross motor skills such as learning to throw and catch a ball are equally problematic. Teachers may describe children with DCD as falling off their chairs in class, or not being able to sit up at circle time.

While the motor problems are usually evident in the classroom, it is usually the child's behavioural problems that become the main concern in the classroom. Disruptions in the classroom are common as children with DCD may knock things over, drop objects or bump into other children's desks. Clumsiness, in school lineups or walking between classes, can be irritating when it leads to stumbling into and tripping over children and objects in their path. Children with DCD frequently have organizational difficulties and initiating and completing tasks can be a major issue. Avoidance of written work can result in "behaviour" such as needing to sharpen the pencil multiple times, talking and asking questions, attention-seeking and interference with other children.

As with many other developmental disorders, boys with DCD are much more likely to be identified than girls in classroom settings, which may be due in part to the fact that boys are more likely to openly display their frustrations with poor performance at motor tasks and attract the attention of their teachers. In addition, our culture has stronger expectations that boys will participate in organized sports. Less attention may be given to a girl who chooses to avoid sporting activities.

Although the motor coordination difficulties of children with DCD are easy to observe in classroom and physical education settings, children with DCD are commonly not recognized until their difficulties begin to affect their schoolwork. Classroom and special education teachers are often the initial source of referral when they notice poor skill development interfering with overall academic performance. And while teachers do identify some children with DCD, many children with motor difficulties can go unnoticed, particularly when behavioural concerns are also present.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เด็กกับ DCD ทำปัจจุบันวิธีในห้องเรียนกิจกรรมโรงเรียนเกือบทุก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชั้นเรียน เป็นกิจกรรมมอเตอร์ สำหรับเด็กที่มีปัญหาในการประสานงาน มีส่วนร่วมในกิจกรรมทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับโรงเรียนที่มีส่วนประกอบมอเตอร์ต้องใช้ความพยายามอย่างมาก และมักจะไม่สำเร็จ ในสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ผ่าน "ทำ" เด็กตก DCD ขาดศักยภาพเนื่องจากที่ พวกเขามีความยากลำบากในการประสานงานที่ส่งผลกระทบต่อการพัฒนาทางวิชาการ ทางสังคม และทางกายภาพของพวกเขาเมื่อเด็กเข้าโรงเรียนอนุบาล โรงเรียนอนุบาล หรือการตั้งค่าโครงสร้างอื่น ๆ พวกเขามักจะต่อสู้ ด้วยกิจกรรมศึกษาล่วงหน้ารวมถึง สี ตัด และวาง ในโรงเรียนเกรดก่อน พวกเขาอาจมีปัญหาการพิมพ์ คัดลอกบันทึกย่อจากคณะกรรมการ รวมมอเตอร์ทักษะเช่นการเรียนรู้ที่จะโยน และจับลูกบอลมีปัญหาพอ ๆ กัน ครูอาจอธิบายเด็กกับ DCD ตกเก้าอี้ในชั้นเรียนของตน หรือไม่สามารถนั่งวงกลมเวลาในขณะที่ปัญหามอเตอร์ได้ชัดปกติในห้องเรียน เป็นปกติปัญหาพฤติกรรมของเด็กที่กลายเป็นความกังวลหลักในห้องเรียน หยุดชะงักในห้องเรียนเป็นเรื่องธรรมดาเป็นเด็ก DCD อาจเคาะสิ่งผ่าน วัตถุหล่น หรือชนโต๊ะเด็กอื่น ๆ วิงเวียน ใน lineups โรงเรียนหรือเดินระหว่างเรียน สามารถระคายเคืองเมื่อไปสะดุดลง และสะดุดผ่านเด็กและวัตถุทาง เด็กกับ DCD มักมีปัญหาในองค์กร และเริ่มต้น และดำเนินสามารถเป็นปัญหาใหญ่ หลีกเลี่ยงงานประพันธ์อาจส่งผลใน "พฤติกรรม" เช่นต้องการแปลงดินสอหลายครั้ง พูดคุย และถามคำถาม ค้น หาความสนใจ และรบกวนเด็กคนอื่นมีหลายอื่น ๆ พัฒนาการผิดปกติ เด็กชายกับ DCD มีมากมีแนวโน้มที่จะระบุมากกว่าในห้องเรียนการตั้งค่า ซึ่งอาจจะด้วยความจริงที่ว่า ผู้ชายมีแนวโน้มที่การแสดงของพวกเขาผิดหวังกับประสิทธิภาพที่งานมอเตอร์ และดึงดูดความสนใจของครูผู้สอนอย่างเปิดเผย นอกจากนี้ วัฒนธรรมของเราได้แข็งแกร่งหวังว่า เด็กจะเข้าร่วมในการจัดกีฬา อาจได้รับความสนใจน้อยเพื่อผู้หญิงที่เลือกที่จะหลีกเลี่ยงกิจกรรมกีฬาแม้ว่าปัญหาประสานการเคลื่อนไหวของเด็กกับ DCD จะง่ายต่อการสังเกตในห้องเรียนและการตั้งค่าพลศึกษา เด็กกับ DCD จะมักไม่รู้จักจนกว่าปัญหาของพวกเขาเริ่มจะมีผลกับงานโรงเรียน ห้องเรียนและการศึกษาพิเศษครูมักแหล่งเริ่มต้นของการอ้างอิงเมื่อพวกเขาสังเกตเห็นพัฒนาทักษะไม่ดีรบกวนประสิทธิภาพการทำงานทางวิชาการ และในขณะที่อาจารย์ระบุเด็กบางคนกับ DCD เด็กหลายคน มีปัญหามอเตอร์สามารถไปทดลอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อยังมีความกังวลเกี่ยวกับพฤติกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีทำเด็กที่มี DCD ปัจจุบันในห้องเรียน?

เกือบทุกกิจกรรมโรงเรียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในปีที่ผ่านมาโรงเรียน แต่เช้าเป็นกิจกรรมมอเตอร์ สำหรับเด็กที่มีปัญหาในการประสานงานการมีส่วนร่วมในทุกกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับโรงเรียนที่มีส่วนประกอบของมอเตอร์ต้องใช้ความพยายามอย่างมากและมักจะไม่ประสบความสำเร็จ ในสภาพแวดล้อมที่เน้นการเรียนรู้ผ่านการ "ทำ" เด็กที่มี DCD ขาดศักยภาพของพวกเขาเพราะพวกเขามีความยากลำบากในการประสานงานที่ส่งผลกระทบวิชาการในการพัฒนาสังคมและทางกายภาพของพวกเขา.

เมื่อเด็กเข้าสู่วัยอนุบาลหรือการตั้งค่าโครงสร้างอื่น ๆ ที่พวกเขามักจะต่อสู้กับก่อน กิจกรรมนักวิชาการคนรุ่นรวมทั้งสีและตัดและวาง ในโรงเรียนเกรดต้นที่พวกเขาอาจมีความยากลำบากกับการพิมพ์คัดลอกบันทึกจากคณะกรรมการ รวมมอเตอร์ทักษะเช่นการเรียนรู้ที่จะโยนและจับลูกมีปัญหาอย่างเท่าเทียมกัน ครูอาจอธิบายเด็กที่มี DCD เป็นตกเก้าอี้ในชั้นเรียนหรือไม่สามารถที่จะลุกขึ้นนั่งในเวลาวงกลม.

ในขณะที่ปัญหามอเตอร์มักจะมีความชัดเจนในการสอนในชั้นเรียนก็มักจะเป็นปัญหาพฤติกรรมของเด็กที่กลายเป็นความกังวลหลักใน ห้องเรียน การหยุดชะงักในห้องเรียนเป็นเรื่องปกติเป็นเด็กที่มี DCD อาจเคาะสิ่งที่มากกว่าการวางวัตถุหรือชนโต๊ะทำงานเด็กอื่น ๆ ซุ่มซ่ามใน lineups โรงเรียนหรือเดินระหว่างเรียนสามารถเกิดการระคายเคืองเมื่อมันนำไปสู่การสะดุดเข้าและสะดุดเด็กและวัตถุในเส้นทางของพวกเขา เด็กที่มี DCD มักมีความยากลำบากขององค์กรและการเริ่มต้นและจบงานอาจจะเป็นปัญหาใหญ่ การหลีกเลี่ยงจากงานเขียนสามารถส่งผลใน "พฤติกรรม" เช่นจำเป็นต้องเพิ่มความคมชัดดินสอหลายครั้งการพูดคุยและถามคำถามให้ความสนใจแสวงหาและการรบกวนกับเด็กอื่น ๆ .

เช่นเดียวกับความผิดปกติของพัฒนาการอื่น ๆ อีกมากมาย, ชายกับ DCD มีมากมีแนวโน้มที่จะเป็น ระบุมากกว่าเด็กผู้หญิงในการตั้งค่าในชั้นเรียนซึ่งอาจจะเป็นเพราะในส่วนของความจริงที่ว่าเด็กผู้ชายมีแนวโน้มที่จะตรงไปตรงมาแสดงความผิดหวังของพวกเขาด้วยประสิทธิภาพที่ดีในงานมอเตอร์และดึงดูดความสนใจของครูของพวกเขา นอกจากนี้วัฒนธรรมของเรามีความคาดหวังว่าชายที่แข็งแกร่งจะมีส่วนร่วมในการจัดกีฬา ความสนใจน้อยอาจจะได้รับกับผู้หญิงที่เลือกที่จะหลีกเลี่ยงกิจกรรมกีฬา.

แม้ว่าความยากลำบากในการประสานงานมอเตอร์ของเด็กที่มี DCD จะง่ายต่อการสังเกตในห้องเรียนและการศึกษาทางกายภาพการตั้งค่าเด็กที่มี DCD มักจะไม่ได้รับการยอมรับจนความยากลำบากของพวกเขาเริ่มที่จะส่งผลกระทบต่อการเรียนของพวกเขา . ห้องเรียนและครูการศึกษาพิเศษมักจะเป็นแหล่งเริ่มต้นของการอ้างอิงเมื่อพวกเขาสังเกตเห็นการพัฒนาทักษะยากจนยุ่งกับผลการเรียนโดยรวม และในขณะที่ครูผู้สอนจะระบุเด็กบางคนที่มี DCD เด็กหลายคนที่มีปัญหามอเตอร์สามารถไปสังเกตโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีความกังวลเกี่ยวกับพฤติกรรมเหล่านี้จะปรากฏ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีทำลูกกับ DCD ที่มีอยู่ในห้องเรียน ?เกือบทุกกิจกรรมของโรงเรียน โดยเฉพาะในช่วงต้นปีของโรงเรียน เป็น มอเตอร์ กิจกรรม สำหรับเด็กที่มีปัญหาการประสานงาน การมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับ โรงเรียนที่มีมอเตอร์ ส่วนประกอบต้องใช้ความพยายามอย่างมากและมักไม่สำเร็จ ในสภาพแวดล้อมที่เน้นการเรียนรู้ผ่านการ " ทำ " เด็กกับ DCD ตกสั้นของศักยภาพของพวกเขาเพราะพวกเขามีการประสานงานปัญหาที่ผลกระทบด้านสังคมและกายภาพเมื่อลูกเข้าอนุบาล หรืออื่น ๆมีการตั้งค่า พวกเขามักจะต่อสู้กับก่อนกิจกรรมทางวิชาการรวมทั้งสีและการตัดและวาง . ในช่วงแรกโรงเรียนเกรด พวกเขาอาจมีปัญหากับการพิมพ์ , การคัดลอกข้อความจากกระดาน ทักษะการเคลื่อนไหวเบื้องต้น เช่น การเรียน การโยนและจับลูกบอลมีพอๆ กัน ครูจะอธิบายกับเด็กที่ตกจากเก้าอี้ของ DCD ในชั้นเรียนหรือการไม่สามารถนั่งขึ้นในเวลาที่วงกลมในขณะที่ปัญหามอเตอร์มักจะประจักษ์ในชั้นเรียน เป็นปกติของเด็ก ปัญหาพฤติกรรมที่เป็นปัญหาหลักในชั้นเรียน การหยุดชะงักในชั้นเรียนทั่วไป เป็นเด็กกับ DCD อาจเคาะสิ่งเหนือ วัตถุหล่นหรือกระแทกกับโต๊ะอื่น ๆของเด็ก ๆ ซุ่มซ่าม , ใน lineups โรงเรียนหรือเดินระหว่างเรียนสามารถเกิดการระคายเคืองเมื่อมันนำไปสู่สะดุดลง และสะดุดวัตถุเด็กและในเส้นทางของพวกเขา เด็กกับ DCD บ่อยมีปัญหาองค์การและการเริ่มต้นและจบงานได้เป็นปัญหาใหญ่ เขียนงานได้ผลในการหลีกเลี่ยง " พฤติกรรม " เช่น ต้องเหลาดินสอหลายครั้ง พูดคุย และถามคำถาม เป็นจุดสนใจและการรบกวนกับเด็กคนอื่น ๆเป็นกับความผิดปกติในพัฒนาการอื่น ๆอีกมากมาย เด็กๆกับ DCD มีมากมีแนวโน้มที่จะระบุมากกว่าผู้หญิงในการตั้งค่าห้องเรียน ซึ่งอาจจะเนื่องจากในส่วนความจริงที่ว่าผู้ชายมีแนวโน้มที่จะเปิดเผยแสดงความผิดหวังของพวกเขาที่มีประสิทธิภาพที่ดีในงาน มอเตอร์ และดึงดูดความสนใจของครูของพวกเขา นอกจากนี้ วัฒนธรรมของเรายังแข็งแกร่ง ความคาดหวังที่เด็กชายจะเข้าร่วมในการจัดกีฬา ความสนใจน้อย อาจจะให้กับผู้หญิงที่เลือกที่จะหลีกเลี่ยงกิจกรรมกีฬา .แม้ว่าการประสานงานมอเตอร์ ปัญหาเด็กกับ DCD จะง่ายต่อการสังเกตในชั้นเรียนและการพลศึกษา เด็กมักไม่ได้รับการยอมรับจนกระทั่ง DCD ความลำบากของพวกเขาเริ่มที่จะส่งผลกระทบต่อการเรียนของตนเอง ห้องเรียนและครูการศึกษาพิเศษมักจะเป็นแหล่งเริ่มต้นของการอ้างอิงเมื่อพวกเขาสังเกตเห็นจนพัฒนาทักษะเรื่อง ผลงานโดยรวม และในขณะที่ครูระบุเด็กบางอย่างกับ DCD , เด็กหลายคนที่มีปัญหามอเตอร์สามารถไปสังเกตโดยเฉพาะเมื่อเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมยังเป็นปัจจุบัน