There are few who'd deny, at what I

There are few who'd deny, at what I do I am the best
For my talents are renowned far and wide
When it comes to surprises in the moonlit night
I excel without ever even trying

With the slightest little effort of my ghost like charms
I have seen grown men give out a shriek
With the wave of my hand and a well placed moan
I have swept the very bravest off their feet

Yet year after year it's the same routine
And I grow so weary of the sound of screams
And I Jack the Pumpkin King
Have grown so tired of the same old thing

Oh, somewhere deep inside of these bones
An emptiness began to grow
There's something out there, far from my home
A longing that I've never known

I'm a master of fright and a demon of light
And I'll scare you right out of your pants
To a guy in Kentucky I'm Mister Unlucky
And I'm known throughout England and France

And since I am dead I can take off my head
To recite Shakespearean quotations
No animal nor man can scream like I can
With the fury of my recitations

But who here would ever understand
That the Pumpkin King with the skeleton grin
Would tire of his crown, if they only understood
He'd give it all up if he only could

Oh, there's an empty place in my bones
That calls out for something unknown
The fame and praise come year after year
Does nothing for these empty tears

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีกี่คนจะปฏิเสธ ที่ฉันทำอะไร ฉันดีสุดสำหรับความสามารถของฉันมีชื่อเสียงอื้อฉาวเมื่อมันมาถึงประหลาดใจในยามค่ำคืนล้ำผม excel โดยไม่เคยแม้จะพยายามมีความพยายามเพียงน้อยนิดน้อยของผีเช่นเสน่ห์ของฉันผมเห็นคนปลูกให้กรี๊ดกับคลื่นดีและมือวางคร่ำฉันได้กวาดเกียรติคุณมากปิดเท้าของพวกเขายัง ปีเป็นประจำเหมือนกันและฉันจึงเบื่อหน่ายเสียง screamsและผมแจ็คราชาฟักทองมีการเติบโตดังนั้นเบื่อเหมือนเดิมโอ้ ลึกอยู่ภายในกระดูกเหล่านี้ความว่างเปล่าที่เริ่มเติบโตไม่มีอะไรค่ะ จากบ้านของฉันคิดที่ผมไม่เคยรู้จักผมปริญญาโทตกใจและปีศาจของแสงและฉันจะตกใจคุณขวาออกจากกางเกงของคุณกับผู้ชายใน ฉันมิสเตอร์ Unluckyและฉันรู้จักทั่วทั้งอังกฤษและฝรั่งเศสและตั้งแต่ฉันตาย ฉันสามารถถอดหัวของฉันไปเสนอบทละครของเชคส์สัตว์หรือมนุษย์ไม่สามารถร้องเหมือนฉันสามารถด้วยความโกรธของ recitations ของฉันแต่ที่นี่จะเคยเข้าใจพระฟักทองกับโครงกระดูก grinจะล้าของมงกุฎของเขา พวกเขาเท่านั้นที่เข้าใจเขาจะให้มันจนหมดถ้าเฉพาะสามารถโอ้ มีสถานที่ว่างในกระดูกของฉันที่เรียกออกมาบางสิ่งบางอย่างที่ไม่รู้จักชื่อเสียงการสรรเสริญมาปีไม่ทำสิ่งใด ๆ สำหรับน้ำตาเหล่านี้ว่างเปล่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีไม่กี่คนที่จะปฏิเสธในสิ่งที่ฉันทำผมที่ดีที่สุดสำหรับความสามารถของฉันจะมีชื่อเสียงและกว้างไกลเมื่อมาถึงที่น่าประหลาดใจในคืนเดือนหงายฉันเก่งโดยที่ไม่เคยได้พยายามด้วยความพยายามน้อยน้อยที่สุดของผีเสน่ห์ของฉันเหมือนฉันได้เห็นชายหนุ่มให้ออกกรีดร้องด้วยคลื่นจากมือของเราและครางวางไว้อย่างดีที่ฉันได้กวาดกล้าหาญมากออกจากเท้าของพวกเขาแต่ทุกปีก็เป็นประจำเหมือนกันและผมเติบโตอย่างเบื่อเสียงกรีดร้องและผมแจ็คฟักทองกษัตริย์ได้เติบโตขึ้นอย่างเหนื่อยกับสิ่งเดิมโอ้บางลึกภายในของกระดูกเหล่านี้ว่างเปล่าเริ่มที่จะเติบโตมีบางสิ่งบางอย่างออกมีไกลจากบ้านของฉันปรารถนาที่ฉันไม่เคยรู้จักก็ฉันต้นแบบของความน่ากลัวและเป็นปีศาจของแสงและฉันจะหลอนคุณออกมาจากกางเกงของคุณไปยังคนที่อยู่ในเคนตั๊กกี้นายฉันโชคร้ายและฉันรู้จักกันทั่วทั้งอังกฤษและฝรั่งเศสและตั้งแต่ฉันตายฉันสามารถถอดหัวของฉันในการท่องใบเสนอราคาเชกสเปียสัตว์ไม่มีหรือมนุษย์สามารถกรีดร้องเหมือนที่ฉันสามารถทำได้ด้วยความโกรธของบททบทวนของฉันแต่ใครที่นี่เลยที่จะเข้าใจว่าฟักทองกษัตริย์พร้อมกับรอยยิ้มโครงกระดูกจะยางของพระมหากษัตริย์ของเขาถ้าพวกเขาเข้าใจเพียงแต่เขาต้องการให้มันทั้งหมดขึ้นถ้าเขาทำได้เพียงโอ้มีสถานที่ที่ว่างในกระดูกของเราที่เรียกหาบางสิ่งบางอย่างที่ไม่รู้จักชื่อเสียงและการยกย่องมาปีแล้วปีไม่ทำอะไรเลยน้ำตาที่ว่างเปล่าเหล่านี้