Results: After 12 weeks of treatmen

Results: After 12 weeks of treatment, patients who consumed omega-3 fatty acid supplements compared
with the placebo had significantly decreased serum insulin levels (39.6 ± 10.8 vs. 7.2 ± 8.4 pmol/L,
P ¼ 0.001), homeostasis model of assessment-estimated b cell function (HOMA-B) (30.2 ± 11.2
vs. 1.5 ± 6.8, P ¼ 0.03) and improved quantitative insulin sensitivity check index (QUICKI)
(þ0.01 ± 0.004 vs. þ0.002 ± 0.004, P ¼ 0.03). Additionally, compared with the placebo, omega-3 fatty
acid administration led to a significant reduction in serum triglycerides (19.8 ± 8.8
vs. þ12.6 ± 10.2 mg/dL, P ¼ 0.01) and VLDL-cholesterol concentrations (4.0 ± 1.8 vs. þ2.5 ± 2.0 mg/dL,
P ¼ 0.01). Supplementation with omega-3 fatty acid had no significant effects on other lipid subfractions,
biomarkers of inflammation and oxidative stress compared with the placebo. In addition, within-group
differences revealed significant reductions in serum insulin (P ¼ 0.001), HOMA-IR (P ¼ 0.004), HOMA-B
(P ¼ 0.01), serum triglycerides (P ¼ 0.03), VLDL- (P ¼ 0.03), total- (P < 0.001), LDL- (P ¼ 0.002),
total-/HDL-cholesterol ratio (P ¼ 0.001), blood urea nitrogen (P ¼ 0.04), and significant increases in
QUICKI (P ¼ 0.001) and nitric oxide (P ¼ 0.005) and total antioxidant capacity concentrations (P ¼ 0.02)
in the omega-3 fatty acid group.
Conc

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผล: หลังจาก 12 สัปดาห์ของการรักษา ผู้ป่วยที่บริโภคอาหารเสริมกรดไขมันโอเมก้า-3 เปรียบเทียบกับยาหลอกอย่างมีนัยสำคัญลดลงซีรั่มระดับอินซูลิน (39.6 ± 10.8 เจอ 7.2 ± 8.4 pmol/LP ¼ 0.001), ฟังก์ชันประเมินประเมินเซลล์ b (โรงแรมโฮมา-B) รุ่นภาวะธำรงดุล (30.2 ± 11.2เทียบกับ 1.5 ± 6.8, P ¼ 0.03) และดัชนีการตรวจสอบความไวปรับปริมาณอินซูลิน (QUICKI)(þ0.01 ± 0.004 เจอ þ0.002 ± 0.004, P ¼ 0.03) นอกจากนี้ เมื่อเทียบกับยาหลอก ไขมันโอเมก้า-3กรดจัดให้ในซีรั่มไตรกลีเซอไรด์ (19.8 ± 8.8เจอ þ12.6 ± 10.2 mg/dL, P ¼ 0.01) และความเข้มข้นของ VLDL ไขมัน (4.0 ± 1.8 เทียบกับ þ2.5 ± 2.0 mg/dLP ¼ 0.01) เสริม ด้วยกรดไขมันโอเมก้า 3 มีผลกระทบอื่น ๆ ไขมัน subfractions ไม่สำคัญbiomarkers ของการอักเสบและขจัดเมื่อเทียบกับยาหลอก ภายในกลุ่มความแตกต่างเผย reductions ที่สำคัญในซีรั่มอินซูลิน (P ¼ 0.001), โรงแรมโฮมา-IR (P ¼ 0.004), โรงแรมโฮมา-B(P ¼ 0.01), ไตรกลีเซอไรด์ในซีรั่ม (P ¼ 0.03), VLDL - (P ¼ 0.03), รวม- (P < 0.001), LDL - (P ¼ 0.002),รวม- / อัตราส่วน HDL-คอเลสเตอร (P ¼ 0.001), ยูเรียไนโตรเจนในเลือด (P ¼ 0.04), และการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญQUICKI (P ¼ 0.001) และไนตริกออกไซด์ (P ¼ 0.005) และความเข้มข้นในการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระ (P ¼ 0.02)ในกลุ่มกรดไขมันโอเมก้า-3การส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผล: หลังจาก 12 สัปดาห์ของการรักษาผู้ป่วยที่บริโภคผลิตภัณฑ์เสริมอาหารกรดไขมันโอเมกา -3 เมื่อเทียบ
กับยาหลอกได้ลดระดับอินซูลินในซีรั่ม (39.6 ± 10.8 เทียบกับ 7.2 ± 8.4 pmol / L อย่างมีนัยสำคัญ
P ¼ 0.001), รุ่นสภาวะสมดุลของ assessment- การทำงานของเซลล์ B ประมาณ (HOMA-B) (30.2 ± 11.2
เทียบกับ 1.5 ± 6.8, P ¼ 0.03) และการปรับปรุงเชิงปริมาณอินซูลินดัชนีความไวของการตรวจสอบ (QUICKI)
(þ0.01± 0.004 เทียบกับþ0.002± 0.004, P ¼ 0.03 ) นอกจากนี้เมื่อเทียบกับยาหลอก, โอเมก้า 3 ไขมัน
บริหารกรดนำไปสู่การลดความสำคัญในไตรกลีเซอไรด์ในซีรั่ม (19.8 ± 8.8
เทียบกับþ12.6± 10.2 mg / dL, P ¼ 0.01) และความเข้มข้น VLDL คอเลสเตอรอล (4.0 ± 1.8 VS . þ2.5± 2.0 mg / dL,
P ¼ 0.01) เสริมด้วยโอเมก้า 3 กรดไขมันไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญใน subfractions ไขมันอื่น ๆ
บ่งชี้ทางชีวภาพของการอักเสบและความเครียด oxidative เมื่อเทียบกับยาหลอก นอกจากนี้ภายในกลุ่ม
แตกต่างเปิดเผยสำคัญในการลดอินซูลินในซีรั่ม (P ¼ 0.001) HOMA-IR (P ¼ 0.004) HOMA-B
(P ¼ 0.01), ไตรกลีเซอไรด์ซีรั่ม (P ¼ 0.03) VLDL- (P ¼ 0.03) total- (p <0.001), LDL- (P ¼ 0.002)
total- / อัตราส่วน HDL คอเลสเตอรอล (P ¼ 0.001), ยูเรียไนโตรเจนในเลือด (P ¼ 0.04) และการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน
QUICKI (P ¼ 0.001 ) และไนตริกออกไซด์ (P ¼ 0.005) และความเข้มข้นสารต้านอนุมูลอิสระทั้งหมด (P ¼ 0.02)
โอเมก้า 3 กลุ่มกรดไขมัน.
Conc