(Day et al., 2002). The suction cat

(Day et al., 2002). The suction catheter should
be inserted to the depth of the carina and then
withdrawn by 1 cm prior to commencing suctioning
(Day et al., 2002). Care should be taken however
as persistent contact with the carina can result
in ulceration and induce haemodynamic changes
associated with coughing and vagal stimulation.
Limiting the duration of the suctioning procedure
to less than 10—15 s reduces the risk of hypoxaemia
and atelectasis (Day et al., 2002; Subirana et al.,
2003). Restricting the number of passes in a suction
episode to three or less also assists in minimising
complications. A further consideration is the degree
of negative pressure applied during the procedure.
Evidence is lacking to suggest an exact maximum
pressure to be applied, however pressures of
200 mmHg or greater have been associated with
tracheal damage (Day et al., 2002; Donald et al.,
2000). Recommendations for acceptable suction
pressures given in the literature range from 80 to
170 mmHg (Day et al., 2002; Donald et al., 2000).
Of importance also is the use of open versus
closed suction systems. The latter are reported to
have the advantages of minimising hypoxaemia,
maintaining PEEP and reducing contamination
(Subirana et al., 2003). Two prospective randomised
controlled trials found that a closed
system presented no additional complications for
the patient although it may not decrease complications
associated with suctioning (Zeitoun et al.,
2003; Lorente et al., 2005). In particular, a literature
review by Grap and Munro (2004) indicates
that closed suction systems offer no advantage in
the prevention of ventilator associated pneumonia
(VAP). However, the closed nature of the systems
and ability to leave the system in situ greater
than 24 h, reduces breaks to the ventilation circuit
and thus the possibility of contamination from the
environment (Kollef, 1999).
A further consideration when assessing the physical
airway is evaluating the adequacy and function
of humidification devices. Inadequate humidification
can lead to partial or complete airway obstruction
and damage to respiratory tissue (Jaber et al.,
2004). Two humidification systems are available:
heated humidifiers (HH); and heat and moisture
exchangers (HME). In a discussion of the literature
by Kelly et al. (2004), it is suggested that
both systems are effective; however both also have
potential adverse effects including bacterial contamination
and over-hydration (HH), or thick sputum
and increased work of breathing (HME). The
humidification system used should take into consideration
factors such as the anticipated duration
of mechanical ventilation, the degree of spontaneous
effort by the patient and the amount and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(วันและ al., 2002) ควรพัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูลดูดใส่ให้ลึกในกลุ่มดาวกระดูกงูเรือแล้วถอน โดยก่อนนั้น suctioning 1 ซ.ม.(วันและ al., 2002) การดูแลควรดำเนินการอย่างไรก็ตามเป็นการติดต่อแบบถาวรกับกลุ่มดาวกระดูกงูเรือสามารถส่งผลใน ulceration และก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง haemodynamicเกี่ยวข้องกับการกระตุ้นการไอ และ vagalจำกัดระยะเวลาของขั้นตอน suctioningน้อยกว่า 10 – 15 s ช่วยลดความเสี่ยงของ hypoxaemiaและ atelectasis (วันและ al., 2002 Subirana et al.,2003) จำกัดจำนวนในการดูดตอน 3 หรือน้อยกว่ายังช่วยกับลดภาวะแทรกซ้อน พิจารณาเพิ่มเติมคือ ระดับของความดันลบที่ใช้ในระหว่างกระบวนการขาดหลักฐานแนะนำสูงสุดแน่นอนความดันที่จะใช้ อย่างไรก็ตามความดันของ200 mmHg หรือมากกว่าถูกเชื่อมโยงกับการใส่ความเสียหาย (วันและ al., 2002 โดนัลด์ et al.,2000) คำแนะนำสำหรับดูดยอมรับได้ความดันที่กำหนดในช่วงวรรณกรรมจาก 80 ไป170 mmHg (วันและ al., 2002 โดนัลด์และ al., 2000)สำคัญยังเป็นการใช้เปิดกับปิดระบบดูด หลังมีรายงานมีข้อดีของ hypoxaemia กับลดรักษา PEEP และลดการปนเปื้อน(Subirana et al., 2003) สองผู้สนใจ randomisedควบคุมการทดลองพบว่าการปิดไม่ยากสำหรับการนำเสนอระบบผู้ป่วยแม้ว่ามันอาจไม่สามารถลดภาวะแทรกซ้อนเกี่ยวข้องกับ suctioning (Zeitoun et al.,2003; Lorente et al., 2005). In particular, a literaturereview by Grap and Munro (2004) indicatesthat closed suction systems offer no advantage inthe prevention of ventilator associated pneumonia(VAP). However, the closed nature of the systemsand ability to leave the system in situ greaterthan 24 h, reduces breaks to the ventilation circuitand thus the possibility of contamination from theenvironment (Kollef, 1999).A further consideration when assessing the physicalairway is evaluating the adequacy and functionof humidification devices. Inadequate humidificationcan lead to partial or complete airway obstructionand damage to respiratory tissue (Jaber et al.,2004). Two humidification systems are available:heated humidifiers (HH); and heat and moistureexchangers (HME). In a discussion of the literatureby Kelly et al. (2004), it is suggested thatboth systems are effective; however both also havepotential adverse effects including bacterial contaminationand over-hydration (HH), or thick sputumand increased work of breathing (HME). Thehumidification system used should take into considerationfactors such as the anticipated durationof mechanical ventilation, the degree of spontaneouseffort by the patient and the amount and

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(วัน et al., 2002) สายสวนดูดควรจะแทรกความลึก carina แล้วถอน1 ซม. ก่อนที่จะเริ่มการดูดเสมหะ(วัน et al., 2002) ควรดูแล แต่เป็นผู้ติดต่อถาวรกับcarina จะส่งผลในการเป็นแผลและทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงhaemodynamic ที่เกี่ยวข้องกับการไอและการกระตุ้น vagal. จำกัด ระยะเวลาของขั้นตอนการดูดน้อยกว่า10-15 s ลดความเสี่ยงของ hypoxaemia และ atelectasis (วัน et อัล., 2002;. Subirana, et al, 2003) การ จำกัด จำนวนของอ้อมในการดูดตอนที่สามหรือน้อยกว่านอกจากนี้ยังช่วยในการลดภาวะแทรกซ้อน การพิจารณาต่อไปคือระดับของความดันในเชิงลบที่ใช้ในระหว่างขั้นตอน. หลักฐานขาดที่จะแนะนำสูงสุดแน่นอนความกดดันที่จะนำมาใช้ แต่แรงกดดันจาก 200 มิลลิเมตรปรอทหรือมากกว่าได้เกี่ยวข้องกับความเสียหายที่เกิดหลอดลม(วัน, et al., 2002; โดนัลด์เอต al., 2000) คำแนะนำสำหรับการดูดยอมรับแรงกดดันได้รับในช่วงวรรณกรรมที่จะ 80 จาก 170 มิลลิเมตรปรอท (วัน, et al., 2002;. โดนัลด์, et al, 2000). มีความสำคัญนอกจากนี้ยังมีการใช้เปิดเมื่อเทียบกับระบบดูดปิด หลังมีรายงานว่ามีข้อได้เปรียบของการลด hypoxaemia, การรักษา PEEP และลดการปนเปื้อน(Subirana et al., 2003) สองในอนาคตสุ่มทดลองควบคุมพบว่าปิดระบบที่นำเสนอภาวะแทรกซ้อนเพิ่มเติมสำหรับผู้ป่วยแม้ว่ามันอาจจะไม่ลดภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับการดูดเสมหะ(Zeitoun, et al. 2003;. Lorente et al, 2005) โดยเฉพาะอย่างยิ่งวรรณกรรมทบทวนโดย Grap และมันโร (2004) แสดงให้เห็นว่าระบบดูดปิดมีประโยชน์ในการป้องกันการใช้เครื่องช่วยหายใจที่เกี่ยวข้องโรคปอดบวม(VAP) แต่ลักษณะปิดของระบบและความสามารถที่จะออกจากระบบในแหล่งกำเนิดมากขึ้นกว่า24 ชั่วโมงจะช่วยลดการแบ่งวงจรการระบายอากาศและทำให้เป็นไปได้ของการปนเปื้อนจากสภาพแวดล้อม(Kollef, 1999). พิจารณาต่อไปเมื่อมีการประเมินทางกายภาพทางเดินหายใจอยู่ระหว่างการประเมินความเพียงพอและการทำงานของอุปกรณ์ความชื้น ความชื้นไม่เพียงพอจะนำไปสู่การอุดตันทางเดินหายใจบางส่วนหรือทั้งหมดและความเสียหายให้กับเนื้อเยื่อทางเดินหายใจ(Jaber et al., 2004) ทั้งสองระบบความชื้นที่มีอยู่: ความชื้นความร้อน (HH); และความร้อนและความชื้นแลกเปลี่ยน (HME) ในการอภิปรายของวรรณกรรมที่โดยเคลลี่, et al (2004) จะชี้ให้เห็นว่าทั้งสองระบบมีประสิทธิภาพ; แต่ทั้งสองยังมีผลข้างเคียงที่อาจเกิดขึ้นรวมถึงการปนเปื้อนของเชื้อแบคทีเรียและมากกว่าความชุ่มชื้น(HH) หรือเสมหะหนาและการทำงานที่เพิ่มขึ้นของการหายใจ(HME) ระบบความชื้นที่ใช้ควรคำนึงถึงปัจจัยดังกล่าวเป็นระยะเวลาที่คาดว่าการใช้เครื่องช่วยหายใจระดับของการเกิดขึ้นเองความพยายามโดยผู้ป่วยและจำนวนเงินและ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( วัน et al . , 2002 ) ดูด catheter ควร
ถูกแทรกเพื่อความลึกของคาริน่าแล้ว
ถอนโดย 1 ซม. ก่อนที่จะเริ่มโดย
( วัน et al . , 2002 ) ควรดูแลอย่างไร
ติดต่อถาวรกับคาริน่าได้ผล

haemodynamic เปื่อยและทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในความสัมพันธ์กับการไอและการกระตุ้นซึ่งเกี่ยวกับ vagus nerve .
จำกัดระยะเวลาของขั้นตอนโดย
น้อยกว่า 10-15 วินาที และลดความเสี่ยงของ hypoxaemia
เศรษฐี ( วัน et al . , 2002 ;
Subirana et al . , 2003 ) จำกัดจำนวนครั้งในการดูด
ตอนที่ 3 หรือน้อยกว่า นอกจากนี้ยังช่วยในการลดภาวะแทรกซ้อน
. พิจารณาต่อไปคือระดับ
แรงดันเชิงลบใช้ในระหว่างขั้นตอน .
หลักฐานขาดแนะนำแน่นอนสูงสุด
ความดันถูกประยุกต์อย่างไรก็ตาม แรงกดดันจาก
200 มิลลิเมตรปรอท หรือมากกว่า ได้เกี่ยวข้องกับ
ความเสียหายที่หลอดลม ( วัน et al . , 2002 ; Donald et al . ,
2 ) คำแนะนำสำหรับการยอมรับการดูด
กดดันในช่วงวรรณกรรมจาก 80
170 มิลลิเมตรปรอท ( วัน et al . , 2002 ; Donald et al . , 2000 ) .
ที่สำคัญยังใช้เปิดกับ
ปิดระบบดูด หลังมีรายงาน

มีข้อดีของการลด hypoxaemia รักษาและลดการปนเปื้อน , แอบดู

( Subirana et al . , 2003 ) สองการทดลองพบว่าสามารถควบคุมอนาคต

เสนอเป็นระบบปิดไม่มีภาวะแทรกซ้อนเพิ่มเติมสำหรับ
ผู้ป่วย แม้ว่ามันอาจจะไม่ลดภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับโดย (

zeitoun et al . , 2003 ; ยกระดับ et al . , 2005 ) โดยเฉพาะ เป็นวรรณกรรม
ทบทวนโดยเอามันโร ( 2004 ) และบ่งชี้ว่าระบบดูดปิด

ไม่มีการเสนอประโยชน์ในการป้องกันระบายอากาศที่เกี่ยวข้องปอดบวม
( แว๊บ ) อย่างไรก็ตาม ธรรมชาติปิดของระบบ
และความสามารถที่จะออกจากระบบใน situ มากขึ้น
กว่า 24 ชั่วโมง ลดการแบ่งวงจร
และดังนั้น ความเป็นไปได้ของการปนเปื้อนจากสภาพแวดล้อม (

kollef , 1999 )เพิ่มเติมการพิจารณาเมื่อประเมินทางกายภาพ
การบินคือการประเมินความเพียงพอและฟังก์ชัน
อุปกรณ์ humidification . หย่อม humidification
สามารถนำไปสู่การอุดตันทางเดินหายใจ และบางส่วนหรือสมบูรณ์
ความเสียหายเนื้อเยื่อระบบทางเดินหายใจ ( Jaber et al . ,
2004 ) สอง humidification ระบบพร้อมใช้งาน :
อุ่นชื้น ( HH ) ; และแลกเปลี่ยนความร้อนและความชื้น
( HME ) ในการอภิปรายของวรรณกรรม
โดย Kelly et al . ( 2004 ) พบว่า ทั้งระบบมีประสิทธิภาพ

; แต่ทั้งคู่ยังมีผลข้างเคียงที่อาจเกิดขึ้นรวมทั้งการปนเปื้อนแบคทีเรีย
และ hydration ( HH ) หรือเสมหะข้นและเพิ่มขึ้น
งานของการหายใจ ( HME )
humidification ระบบที่ใช้ควรพิจารณาถึงปัจจัยต่างๆ เช่น คาดว่าระยะเวลา

ของเครื่องช่วยหายใจ , ระดับของธรรมชาติ
ความพยายามโดยผู้ป่วยและจํานวนและ