Colors vary in several different wa

Colors vary in several different ways, including hue (shades of red, orange, yellow, green, blue, and violet), saturation, brightness, and gloss. Some color words are derived from the name of an object of that color, such as "orange" or "salmon", while others are abstract, like "red".

In the 1969 study Basic Color Terms: Their Universality and Evolution, Brent Berlin and Paul Kay describe a pattern in naming "basic" colors (like "red" but not "red-orange" or "dark red" or "blood red", which are "shades" of red). All languages that have two "basic" color names distinguish dark/cool colors from bright/warm colors. The next colors to be distinguished are usually red and then yellow or green. All languages with six "basic" colors include black, white, red, green, blue, and yellow. The pattern holds up to a set of twelve: black, gray, white, pink, red, orange, yellow, green, blue, purple, brown, and azure (distinct from blue in Russian and Italian, but not English).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สีแตกต่างกันไปหลายวิธีต่าง ๆ รวมถึงเว้ (สีแดง ส้ม เหลือง เขียว ฟ้า และม่วง), ความเข้ม ความสว่าง และเงา คำสีที่มาจากชื่อของวัตถุที่มีสี เป็น "สีส้ม" หรือ "ปลาแซลมอน" ในขณะที่เป็นนามธรรม ชอบ "สีแดง"ใน 1969 ศึกษาเงื่อนไขสีพื้นฐาน: Universality ของพวกเขาและวิวัฒนาการ เบรนท์เบอร์ลินและเคย์ Paul อธิบายรูปแบบในการตั้งชื่อสี "พื้นฐาน" (เช่น "สีแดง" แต่ไม่ "สีแดง-ส้ม" หรือ "สีแดงเข้ม" หรือ "เลือดสีแดง" ซึ่งเป็น "เงา" ของแดง) ทุกภาษาที่มีชื่อ "พื้นฐาน" สีแยกสีมืดเย็นจากสีอุ่น/สดใส สีถัดไปจะแตกต่างมักจะเป็นสีแดงแล้วสีเหลือง หรือสีเขียว ภาษาทั้งหมด มีหก "พื้นฐาน" สีได้แก่ดำ ขาว แดง เขียว น้ำเงิน และสีเหลือง รูปแบบการเก็บชุดของ twelve: ดำ เทา ขาว ชมพู แดง ส้ม เหลือง เขียว สีน้ำเงิน สีม่วง สีน้ำตาล และ azure (แตกต่างจากสีฟ้าในรัสเซีย และอิตาลี แต่ไม่ภาษาอังกฤษ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สีที่แตกต่างกันไปในรูปแบบที่แตกต่างกันรวมทั้งสี (โทนสีแดง, สีส้ม, สีเหลือง, สีเขียว, สีฟ้า, และสีม่วง), ความอิ่มตัวของสีและความมันวาว คำบางคำสีจะได้มาจากชื่อของวัตถุของสีที่เช่น "สีส้ม" หรือ "ปลาแซลมอน" ในขณะที่คนอื่นเป็นนามธรรมเช่น "สีแดง". ในปี 1969 การศึกษาข้อตกลงสีพื้นฐาน: ความแพร่หลายของพวกเขาและวิวัฒนาการเบรนต์เบอร์ลิน และพอลเคย์อธิบายรูปแบบในการตั้งชื่อ "พื้นฐาน" สี (เช่น "สีแดง" แต่ไม่ "สีแดงสีส้ม" หรือ "สีแดงเข้ม" หรือ "สีแดงเลือด" ซึ่งเป็น "สี" ของสีแดง) ทุกภาษาที่มีสอง "พื้นฐาน" ชื่อสีแตกต่างเข้ม / สีเย็นจากสดใส / โทนสีอบอุ่น สีต่อไปที่จะประสบความสำเร็จมักจะมีสีแดงและสีเหลืองแล้วหรือสีเขียว ทุกภาษาที่มีหกสี "พื้นฐาน" ได้แก่ สีดำ, สีขาว, สีแดง, สีเขียว, สีฟ้าและสีเหลือง รูปแบบที่ถือได้ถึงชุดของสิบสอง: สีดำ, สีเทา, สีขาว, สีชมพู, สีแดง, สีส้ม, สีเหลือง, สีเขียว, สีฟ้า, สีม่วง, สีน้ำตาล, สีฟ้าและ (แตกต่างจากสีฟ้าในรัสเซียและอิตาลี แต่ไม่ได้เป็นภาษาอังกฤษ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สีที่แตกต่างกันในวิธีต่าง ๆ รวมทั้งสี ( เฉดสีแดง , ส้ม , เหลือง , เขียว , น้ำเงิน และม่วง ) , ความอิ่มตัวความสว่างและเงา คําบางคําสีมีที่มาจากชื่อของวัตถุที่มีสี เช่น " ส้ม " หรือ " ปลาแซลมอน " ในขณะที่คนอื่นเป็นนามธรรม เช่น สีแดง " .

ใน 1969 การศึกษาพื้นฐานสีแง่ของความเป็นสากลและวิวัฒนาการเบรนท์ เบอร์ลิน และ พอล เคอธิบายแบบแผนในการตั้งชื่อ " พื้นฐาน " ( ชอบสี " แดง " แต่ไม่ " ส้มแดง " หรือ " แดงเข้ม " หรือ " เลือดสีแดง " ซึ่งเป็น " เงา " ของสีแดง ) ภาษาทั้งหมดที่มีสอง " พื้นฐาน " ชื่อสีแยกเข้ม / สีเย็นจากสีที่สดใสอบอุ่น สีถัดไปจะแตกต่างมักจะมีสีแดงและสีเหลือง หรือสีเขียว ภาษาทั้งหมดมี 6 สีพื้นฐาน " รวมถึงสีดำสีขาว , สีเขียว , สีฟ้า , สีแดงและสีเหลือง รูปแบบเดิมไปตั้งสิบสอง : สีดำ , สีเทา , สีขาว , สีชมพู , สีแดง , สีส้ม , สีเหลือง , สีเขียว , สีฟ้า , สีม่วง , สีน้ำตาล และสีน้ำเงิน ( แตกต่างจากสีฟ้าในรัสเซียและอิตาลี แต่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษ )