Colorants in Food Packaging: FDA Sa

Colorants in Food Packaging: FDA Safety Requirements
The U.S. Food and Drug Administration (FDA) scheme for regulating colorants used in packaging and other food contact applications is the result of a long-time-in-the-making, confusing mix of regulatory rulemakings and exceptions. Thus, although conceptually complicated because of the manner in which FDA handled the rulemakings, in fact, the practicalities of determining the status of a colorant are not terribly difficult to understand relative to any other food additive.

Pigments, dyes and the like are the subject of two statutory provisions mandated by Congress: The Food Additives Amendment of 1958 and the Color Additives Amendment of 1960. While both laws amend the Federal Food, Drug, and Cosmetic Act (FD&C Act) of 1938, determining which of the two provisions applies, along with the applicable regulatory scheme of each, depends on the function and intended use of the substance in question. Specifically, the Color Additives Amendment applies only to substances that are used to color food, drugs, cosmetics, the human body and some medical devices; on the other hand, substances used to color a packaging material, but do not impart color to food, are regulated as food additives. The former are referred to as color additives, the latter as colorants.

Colorants for Food Packaging
The FD&C Act defines both food additives and food contact substances. A “food additive” is “any substance the intended use of which results or may reasonably be expected to result, directly or indirectly, in its becoming a component or otherwise affecting the characteristics of any food,” unless it is generally recognized as safe (GRAS), subject to a prior sanction or a color additive. The act also defines a “food contact substance” as any substance intended for use as a component of a material used in the manufacturing, packing, packaging, transportation or holding of food that is not intended to have a technical effect in food. Food contact substances that migrate to food are considered to be food additives.

The FD&C Act defines a color additive, on the other hand, as a dye, pigment or other substance that when added or applied to a food, drug, cosmetic or the human body is capable of imparting color thereto, except if FDA determines that a material is used solely for a purpose other than coloring. Note that there is no GRAS or other exception to the color additive definition. Thus, if a colorant used in a food packaging material imparts color to food, it is a color additive. If it imparts color only to the packaging material and not the food, it is a food additive.

The FD&C Act requires substances that are “food additives” to be cleared or authorized by the agency prior to their use with or in food. As a consequence of the definition of a food additive and the exclusions that are provided, as with any food contact substance, a colorant may legally be used in food packaging if it is: not reasonably expected to become a component of food; considered GRAS among experts qualified by scientific training and experience to evaluate its safety; used in accordance with a prior sanction or approval issued prior to 1958; or is the subject of a “Threshold of Regulation” exemption letter, a color or food additive regulation or an effective food contact notification (FCN). We begin first with this last category.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Colorants ในบรรจุภัณฑ์อาหาร: องค์การอาหารและยาปลอดภัยแบบสหรัฐอเมริกาอาหารและยา (FDA) การควบคุม colorants ใช้ในบรรจุภัณฑ์ และงานอื่น ๆ ติดต่ออาหารเป็นผลของความยาวเวลาในทำ สับสน rulemakings กฎระเบียบและข้อยกเว้น ดังนั้น แม้ว่าทางแนวคิดที่ซับซ้อนเนื่องจากลักษณะองค์การอาหารและยาการจัดการ rulemakings ในความเป็นจริง ปฏิบัติการกำหนดสถานะของสีไม่ได้เข้าใจเมื่อเทียบกับอาหารอื่น ๆ additive ชะมัดยาก เม็ดสี สีย้อม และชอบอยู่ในบังคับของบทบัญญัติแห่งกฎหมายที่สองบังคับ โดยการประชุม: แก้ไขเพิ่มเติมวัตถุเจือปนอาหารในปี 1958 และตั้ 1960 สารเติมแต่งสี ในขณะที่กฎหมายทั้งสองเปลี่ยนแปลงรัฐบาลกลางอาหาร ยา และพระราช บัญญัติเครื่องสำอาง (FD & C Act) ของค.ศ. 1938 การกำหนดบทบัญญัติสองที่เกี่ยวข้องใน พร้อม ด้วยร่างข้อบังคับใช้ของแต่ละ ขึ้นอยู่กับฟังก์ชันและการใช้สารสงสัย เฉพาะ การแก้ไขเพิ่มเติมวัตถุเจือปนสีใช้เฉพาะสารที่ใช้สีอาหาร ยา เครื่องสำอาง ร่างกายมนุษย์ และ อุปกรณ์ทางการแพทย์บางอย่าง บนมืออื่น ๆ สารใช้สีวัสดุบรรจุภัณฑ์ แต่ไม่ติดอาหาร ควบคุมเป็นวัตถุเจือปนอาหาร เดิมเรียกว่าสารสี หลังเป็น colorantsColorants สำหรับบรรจุภัณฑ์อาหารFD & C Act กำหนดวัตถุเจือปนอาหารและสารอาหารติดต่อ "อาหาร additive" เป็น "สารใด ๆ ตั้งใจไว้ใช้ซึ่งส่งผล หรืออาจทำให้เกิด โดยตรง หรือโดย อ้อม ความเป็น เป็นส่วนประกอบ หรืออื่น ๆ ส่งผลกระทบต่อลักษณะของอาหารใด ๆ ยกเว้นว่ามีรู้จักโดยทั่วไปเป็นที่ปลอดภัย (GRAS), การถูกลงโทษก่อนหรือใช้สารเติมแต่งสี พระราชบัญญัติยังกำหนดเป็น "อาหารติดต่อสารเป็นสารใด ๆ ไว้สำหรับใช้เป็นส่วนประกอบของวัสดุที่ใช้ในการผลิต บรรจุ บรรจุ ภัณฑ์ ขนส่ง หรือเก็บอาหารที่ไม่ได้ตั้งใจจะมีผลทางเทคนิคในอาหาร อาหารสารติดต่อที่โยกย้ายไปอาหารจะถือว่าเป็นวัตถุเจือปนอาหารFD & C พระราชบัญญัติกำหนดใช้สารเติมแต่งสี คง สี เม็ดสี หรือสารอื่น ๆ ที่เมื่อเพิ่ม หรือนำไปใช้กับอาหาร ยา เครื่องสำอาง หรือร่างกายมนุษย์จะสามารถให้สีดังกล่าว ยกเว้นถ้า FDA กำหนดว่า วัสดุที่ใช้เฉพาะสำหรับวัตถุประสงค์อื่นนอกเหนือจากสี หมายเหตุว่า ไม่กราส์หรือข้อยกเว้นอื่น ๆ นิยามสารเติมแต่งสี ดังนั้น ถ้าสีที่ใช้ในวัสดุบรรจุภัณฑ์อาหารกระจ่างอาหาร มันเป็นสารเติมแต่งสี ถ้ามันกระจ่างเพียงบรรจุภัณฑ์และอาหารไม่ได้ ก็เป็นสารเติมแต่งอาหารFD & C กระทำต้องมีสารที่เป็น "สารอาหาร" ที่จะล้างข้อมูล หรือได้รับอนุญาตจากหน่วยงานก่อนการใช้งานด้วย หรือ ในอาหาร เป็นผลมาจากความหมายของสารเติมแต่งอาหารและข้อยกเว้นที่กำหนดไว้ เพิ่มติดต่อสาร สีถูกต้องตามกฎหมายสามารถใช้ในบรรจุภัณฑ์อาหารถ้าเป็น: ไม่สมเหตุสมผลว่ามี ส่วนประกอบของอาหาร ถือว่า GRAS ผู้เชี่ยวชาญที่มีคุณภาพ โดยการฝึกอบรมทางวิทยาศาสตร์และประสบการณ์ในการประเมินความปลอดภัย ใช้ตามโทษก่อนหรืออนุมัติออกก่อนปี 1958 หรือเป็นเรื่องของ "ขีดจำกัดของกฎระเบียบ" ยกเว้นอักษร สี หรือกฎระเบียบสารเติมแต่งอาหาร หรือติดต่อแจ้งผลอาหาร (FCN) เราเริ่มต้นครั้งแรก ด้วยประเภทนี้ครั้งสุดท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Colorants ในการบรรจุอาหาร: ข้อกำหนดองค์การอาหารและยาเพื่อความปลอดภัย
อาหารและยา (FDA) โครงการการควบคุมสีที่ใช้ในการบรรจุภัณฑ์และการใช้งานที่สัมผัสกับอาหารอื่น ๆ ที่เป็นผลมาจากการเป็นเวลานาน-in-the-ทำสับสนส่วนผสมของ rulemakings กฎระเบียบและ ข้อยกเว้น ดังนั้นแม้ว่าแนวคิดที่ซับซ้อนเพราะลักษณะที่องค์การอาหารและยาได้รับการจัดการ rulemakings ในความเป็นจริง, การปฏิบัติการของการกำหนดสถานะของสีที่จะไม่ยากชะมัดที่จะเข้าใจเมื่อเทียบกับสารเติมแต่งอาหารอื่น ๆ .

สีมุก, สีและชอบมีเรื่อง ของทั้งสองบทบัญญัติแห่งกฎหมายซึ่งได้รับคำสั่งจากสภาคองเกรส: อาหารที่เจือปนแก้ไขเพิ่มเติมปี 1958 และเป็นสารเติมแต่งแก้ไขสีของปี 1960 ในขณะที่กฎหมายทั้งการแก้ไขของรัฐบาลกลางอาหารยาเครื่องสำอางและวางตัว (FD & C พ.ร.บ. ) ของปี 1938 การกำหนดของทั้งสองบทบัญญัติสั่ง พร้อมกับโครงการกฎระเบียบบังคับของแต่ละขึ้นอยู่กับฟังก์ชั่นการใช้งานและตั้งใจของสารในคำถาม โดยเฉพาะวัตถุเจือปนแก้ไขสีใช้เฉพาะกับสารที่ใช้ในการสีผสมอาหารยาเครื่องสำอางร่างกายมนุษย์และบางส่วนอุปกรณ์ทางการแพทย์; บนมืออื่น ๆ , สารที่ใช้ในการบรรจุภัณฑ์วัสดุสี แต่ไม่บอกสีให้อาหารที่ถูกควบคุมเป็นวัตถุเจือปนอาหาร อดีตจะเรียกว่าเป็นสารเติมแต่งสี, หลังเป็นสี.

Colorants สำหรับบรรจุภัณฑ์อาหาร
FD & C พระราชบัญญัติกำหนดทั้งวัตถุเจือปนอาหารและสารที่สัมผัสกับอาหาร A "อาหารเสริม" คือ "สารใด ๆ วัตถุประสงค์การใช้ซึ่งจะส่งผลหรืออาจมีเหตุผลที่จะคาดว่าจะส่งผลโดยตรงหรือโดยอ้อมในการเป็นส่วนประกอบหรือมิฉะนั้นจะมีผลต่อลักษณะของอาหารใด ๆ " นอกจากจะได้รับการยอมรับโดยทั่วไปเป็นที่ปลอดภัย ( GRAS) อาจมีการอนุมัติก่อนหรือสารเติมแต่งสี พระราชบัญญัติยังกำหนด "สารที่สัมผัสกับอาหาร" เป็นสารเคมีใด ๆ ที่มุ่งหมายสำหรับใช้เป็นส่วนประกอบของวัสดุที่ใช้ในการผลิต, การบรรจุ, บรรจุภัณฑ์การขนส่งหรือการถือครองของอาหารที่ไม่ได้ตั้งใจที่จะมีผลกระทบในทางเทคนิคในอาหาร สารที่สัมผัสกับอาหารที่โยกย้ายอาหารจะถือว่าเป็นวัตถุเจือปนอาหาร.

FD & C พระราชบัญญัติกำหนดสารเติมแต่งสีในมืออื่น ๆ ที่เป็นสีย้อมสีหรือสารเคมีอื่น ๆ ที่เมื่อเพิ่มหรือนำไปใช้กับอาหารยาเครื่องสำอางหรือมนุษย์ ร่างกายมีความสามารถในการให้สีดังกล่าวยกเว้นถ้าหากองค์การอาหารและยากำหนดว่าวัสดุที่ถูกนำมาใช้เพียงเพื่อวัตถุประสงค์อื่นที่ไม่ใช่ระบายสี โปรดทราบว่าไม่มีข้อยกเว้น GRAS หรืออื่น ๆ ที่จะนิยามสารเติมแต่งสี ดังนั้นหากสีที่ใช้ในการบรรจุภัณฑ์อาหารภูมิต้านทานสีให้อาหารมันเป็นสารเติมแต่งสี ถ้ามันมีภูมิต้านทานสีเท่านั้นที่จะบรรจุภัณฑ์และไม่ได้อาหารก็เป็นอาหารเสริม.

FD & C พระราชบัญญัติต้องใช้สารที่มี "สารปรุงแต่งอาหาร" ที่จะล้างหรือได้รับอนุญาตจากหน่วยงานก่อนที่จะมีการใช้งานของพวกเขาด้วยหรือในอาหาร เป็นผลมาจากความหมายของสารเติมแต่งอาหารและการยกเว้นที่กำหนดไว้เช่นเดียวกับสารที่สัมผัสกับอาหารใด ๆ ที่เป็นสีอาจจะถูกต้องตามกฎหมายที่จะใช้ในการบรรจุอาหารถ้ามันคือไม่ได้คาดหวังพอสมควรที่จะกลายเป็นส่วนประกอบของอาหาร; ถือว่า GRAS ในหมู่ผู้เชี่ยวชาญที่ผ่านการรับรองโดยการฝึกอบรมทางวิทยาศาสตร์และประสบการณ์ในการประเมินความปลอดภัยของตน ใช้งานตามที่มีการอนุมัติก่อนหรือได้รับการอนุมัติก่อนวันที่ 1958; หรือเป็นเรื่องของ "เกณฑ์ของระเบียบตัวอักษร" ได้รับการยกเว้นสีหรือสารเติมแต่งอาหารการควบคุมหรือการแจ้งเตือนอาหารที่มีประสิทธิภาพติดต่อ (FCN) เราเริ่มต้นครั้งแรกกับประเภทสุดท้ายนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สีในบรรจุภัณฑ์อาหาร ความปลอดภัยอาหารองค์การอาหารและยาสหรัฐ ( FDA ) โครงการสำหรับการควบคุมสีใช้ในบรรจุภัณฑ์และการติดต่ออื่น ๆ อาหารคือผลของเวลานานในการทำ ผสม ความสับสนของ rulemakings กฎระเบียบและข้อยกเว้น ดังนั้น แม้ว่าแนวคิดที่ซับซ้อนเพราะจากลักษณะที่ FDA จัดการ rulemakings , ในความเป็นจริง , หลักของการกำหนดสถานะของสีไม่ชะมัดยากที่จะเข้าใจเมื่อเทียบกับอาหารอื่น ๆสี , สีย้อมและเช่นเรื่องของบทบัญญัติที่บังคับโดยกฎหมาย 2 สภา : วัตถุเจือปนอาหารแก้ไขเพิ่มเติม 1958 และแก้ไขเพิ่มเติมวัตถุเจือปนสี 1960 . ในขณะที่กฎหมายทั้ง 2 ชาติ อาหาร ยา เครื่องสำอางและการกระทำ ( ทำ FD & C ) 2481 กำหนดซึ่งของทั้งสองบทบัญญัติใช้พร้อมกับกฎระเบียบของแต่ละโครงการได้ ขึ้นอยู่กับฟังก์ชั่นและการใช้งานของวัตถุในคำถาม โดยเฉพาะ สี สารปรุงแต่งที่ใช้เฉพาะสารที่มีการใช้สีผสมอาหาร ยา เครื่องสำอาง ในร่างกายมนุษย์ และบางอุปกรณ์ทางการแพทย์ ; บนมืออื่น ๆ สารที่ใช้สีในบรรจุภัณฑ์ แต่ไม่ได้บอกสีอาหาร มีการควบคุมเป็นวัตถุเจือปนอาหาร อดีตจะเรียกว่าสารสี , หลังเป็นสี .สีสำหรับบรรจุภัณฑ์อาหารพระราชบัญญัติ FD & C กำหนดทั้งวัตถุเจือปนอาหารและสารที่สัมผัสกับอาหาร " สารเติมแต่งอาหาร " เป็น " สารใด ๆที่ไม่ได้ใช้ ซึ่งผลลัพธ์ หรือคาดว่าจะเป็นผลโดยตรงหรือโดยอ้อมในการเป็นส่วนประกอบ หรือมิฉะนั้น มีผลต่อคุณลักษณะของอาหารใด ๆ " ถ้ามันคือการยอมรับโดยทั่วไปว่าปลอดภัย ( GRAS ) เรื่องการอนุมัติก่อน หรือ สีเสริม กฎหมายยังกำหนด " ติดต่ออาหารสาร " เป็นสารใด ๆไว้สำหรับใช้เป็นส่วนประกอบของวัตถุดิบที่ใช้ในการผลิต บรรจุภัณฑ์ บรรจุภัณฑ์ การขนส่ง หรือถือของอาหารที่ไม่ได้มีวัตถุประสงค์ที่จะมีผลกระทบด้านอาหาร ติดต่ออาหาร สารที่ทำให้อาหารถือว่าเป็นวัตถุเจือปนอาหารเป็น FD & C กำหนดสีเสริม บนมืออื่น ๆที่เป็นสี สี หรือสารอื่น ๆที่เมื่อเพิ่มหรือใช้กับอาหาร ยา เครื่องสำอาง หรือ ร่างกายมนุษย์สามารถนำสีดังกล่าว ยกเว้นถ้า FDA กำหนดว่าเป็นวัสดุที่ใช้สำหรับวัตถุประสงค์อื่นนอกเหนือจากสีอย่างเดียว หมายเหตุว่า ไม่มีหญ้า หรืออื่น ๆยกเว้นสีเติมความหมาย ดังนั้น ถ้าเป็นสีผสมอาหารที่ใช้ในบรรจุภัณฑ์อาหาร วัสดุ imparts สีอาหาร เป็นสารเติมแต่งสี . ถ้ามัน imparts สีเพียงวัสดุบรรจุภัณฑ์และไม่ใช่อาหาร มันเป็นอาหารเสริมเป็น FD & C ต้องใช้สารที่เป็น " วัตถุเจือปนอาหาร " เป็นลบ หรือได้รับอนุญาตจากต้นสังกัดก่อนใช้งานด้วย หรือในอาหาร ผลที่ตามมาของคำจำกัดความของ สารเติมแต่งอาหารและส่วนขยายที่ให้ไว้ ด้วยสัมผัสอาหารสาร , สีอาจจะถูกต้องตามกฎหมายที่จะใช้ในการบรรจุอาหาร ถ้ามันไม่สมเหตุสมผลที่คาดว่าจะเป็นส่วนประกอบของอาหาร ถือว่ารสชาติของผู้ทรงคุณวุฒิโดยการฝึกอบรมทางวิทยาศาสตร์และประสบการณ์เพื่อประเมินความปลอดภัยของ ที่ใช้ใน ตามการอนุมัติก่อนหรืออนุมัติออกก่อน 2501 ; หรือเป็นเรื่องของ " เกณฑ์ของระเบียบ " ยกเว้น ตัวอักษร สี หรือสารเติมแต่งอาหารระเบียบหรือประกาศติดต่ออาหารมีประสิทธิภาพ ( FCN ) เราเริ่มต้นครั้งแรกกับประเภทสุดท้าย