A large body of literature has evol

A large body of literature has evolved reporting about ergonomic
design of computer input devices (an overview in Hinckley
and Wigdor, 2012). One important design principle is to establish
an acceptable level of compatibility between the manipulation
task and the resulting action. Directional compatibility of motion,
also termed “kinesthetic correspondence” (Hinckley and Wigdor,
2012), among other issues, has been addressed experimentally in
a study by Worringham and Beringer (1998). Worringham et al.
found that directional compatibility should primarily be based on
the correspondence of motion of the relevant limb segment and
motion of the cursor in the visual field of the observer, rather than
on the correspondence between directions of motion of the input
device and directions of motion of the cursor on the display. Some
studies have addressed the effects of suboptimal visual feedback
conditions when using manual input devices. In a task using a
tablet computer, Causse et al. (2014) investigated the effect of
practice and visual feedback on manipulation performance when
the manipulation space and display space are dissociated. Causse
et al. (2014) found that practice improves manipulation performance
even in absence of visual feedback. However, practicing
with visual feedback leads to better accuracy. A study by Ferrel
et al. (2000) addressed the effects of changes in scale between
the space of the manipulating hand and target representation
space. Ferrel et al. (2000) used an electromagnetic stylus on a
digitizing tablet as an input device. The results of their study
demonstrated that adaptation to changes in control-to-display
gain is driven by visual feedback, rather than by kinematic feedback
during hand movements.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีร่างกายขนาดใหญ่ของวรรณกรรมที่มีพัฒนารายงานเกี่ยวกับการยศาสตร์ออกแบบอุปกรณ์ป้อนข้อมูลคอมพิวเตอร์ (ภาพรวมในนี่และ Wigdor, 2012) หลักการออกแบบที่สำคัญหนึ่งคือการ สร้างเข้ากันได้ระหว่างการจัดการในระดับยอมรับงานและการกระทำที่เป็นผลลัพธ์ กันทิศทางการเคลื่อนไหวเรียกว่า "จดหมายลง" (นี่และ Wigdor2012), ประเด็นอื่น ๆ ได้ถูกส่งทดลองในการศึกษา โดย Worringham และกเพื่อ (1998) Worringham et alพบว่า ทิศทางกันควรเป็นหลักจะใช้การติดต่อของการเคลื่อนไหวของส่วนแขนขาที่เกี่ยวข้อง และความเคลื่อนไหวของเคอร์เซอร์ในลานสายตาของนักสังเกตการณ์ แทนในการติดต่อระหว่างทิศทางของการเคลื่อนไหวของการป้อนข้อมูลอุปกรณ์และเส้นทางของการเคลื่อนที่ของเคอร์เซอร์บนหน้าจอ บางการศึกษาได้ส่งผลกระทบของสภาพการแสดงผลเงื่อนไขเมื่อใช้อุปกรณ์ป้อนข้อมูลด้วยตนเอง ในงานที่ใช้ในแท็บเล็ตคอมพิวเตอร์ Causse et al. (2014) ผลของการตรวจสอบปฏิบัติและการจัดการประสิทธิภาพการแสดงผลเมื่อการจัดการพื้นที่และพื้นที่แสดงผลไม่เกี่ยวข้องกับ Causseet al. (2014) พบว่า แบบฝึกหัดช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการจัดการแม้ในกรณีที่ไม่แสดงผล อย่างไรก็ตาม ฝึกมีการแสดงผลที่นำไปสู่การความแม่นยำมากขึ้น การศึกษา โดย Ferrelet al. (2000) ได้รับการแก้ไขผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงในระดับระหว่างพื้นที่ของการจัดการแสดงมือและเป้าหมายพื้นที่ Ferrel et al. (2000) มีปากกาแม่เหล็กไฟฟ้าที่ใช้ในการแปลงเป็นดิจิทัลแท็บเล็ตเป็นอุปกรณ์อินพุต ผลการเรียนแสดงให้เห็นว่าการปรับตัวการเปลี่ยนแปลงในการควบคุมการแสดงกำไรถูกขับเคลื่อน โดยการแสดงผล มากกว่าที่ จะติชมจลน์ในระหว่างการเคลื่อนไหวของมือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ร่างใหญ่ของวรรณกรรมที่มีการพัฒนาเกี่ยวกับการรายงานที่เหมาะกับการ
ออกแบบของอุปกรณ์ป้อนข้อมูลคอมพิวเตอร์ (ภาพรวมในคลีย์
และ Wigdor 2012) หลักการออกแบบหนึ่งที่สำคัญคือการสร้าง
ระดับที่ยอมรับได้ของการทำงานร่วมกันระหว่างการจัดการ
งานและการกระทำที่เกิดขึ้น ความเข้ากันได้ทิศทางของการเคลื่อนไหว
ยังเรียกว่า "การติดต่อการเคลื่อนไหวทางร่างกาย" (ฮิงคลีย์และ Wigdor,
2012) ในประเด็นอื่น ๆ ได้รับการแก้ไขในการทดลอง
การศึกษาโดย Worringham และ Beringer A (1998) Worringham et al.
พบว่าเข้ากันได้ทิศทางที่ควรส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับ
ความสอดคล้องของการเคลื่อนไหวของส่วนขาที่เกี่ยวข้องและ
การเคลื่อนไหวของเคอร์เซอร์ในด้านการมองเห็นของผู้สังเกตการณ์มากกว่า
ในการติดต่อระหว่างทิศทางการเคลื่อนที่ของการป้อนข้อมูล
อุปกรณ์และทิศทาง ของการเคลื่อนไหวของเคอร์เซอร์บนหน้าจอ บางคน
เคยมีการศึกษาผลกระทบของการแสดงผลภาพด้อย
เงื่อนไขเมื่อใช้อุปกรณ์ป้อนข้อมูลด้วยตนเอง ในงานโดยใช้
เครื่องคอมพิวเตอร์แท็บเล็ต Causse et al, (2014) ได้ศึกษาผลของ
การปฏิบัติและภาพความคิดเห็นในการจัดการผลการปฏิบัติงานเมื่อ
พื้นที่การจัดการและพื้นที่การแสดงผลจะแยกตัวออก Causse
et al, (2014) พบว่าการปฏิบัติจะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการจัดการ
แม้กระทั่งในกรณีที่ไม่มีการแสดงผลภาพ แต่การฝึก
ที่มีความคิดเห็นภาพนำไปสู่ความถูกต้องดีกว่า การศึกษาโดย Ferrel
et al, (2000) ที่ส่งผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงในระดับระหว่าง
พื้นที่ของการจัดการกับมือและการเป็นตัวแทนเป้าหมาย
พื้นที่ Ferrel et al, (2000) ใช้สไตลัสแม่เหล็กไฟฟ้าบน
แท็บเล็ต digitizing เป็นอุปกรณ์ป้อนข้อมูล ผลการศึกษาของพวกเขา
แสดงให้เห็นว่าการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงในการควบคุมการแสดงผล
กำไรคือการขับเคลื่อนด้วยการแสดงผลภาพมากกว่าโดยข้อเสนอแนะจลนศาสตร์
ในระหว่างการเคลื่อนไหวของมือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ร่างใหญ่ของวรรณคดีมีวิวัฒนาการมารายงานเกี่ยวกับการยศาสตร์การออกแบบอุปกรณ์ป้อนข้อมูลคอมพิวเตอร์ ( ภาพรวมในฮิงคลีย์และ wigdor , 2012 ) หนึ่งที่สำคัญคือการสร้างหลักการออกแบบระดับของความเข้ากันได้ระหว่างการจัดการงานและผลของการกระทำ ความเข้ากันได้ของทิศทางของการเคลื่อนไหวยังเรียกว่า " ระดับและจดหมาย " ( wigdor Hinckley ,2012 ) ในประเด็นอื่น ๆได้รับการ addressed โดยในการศึกษาและ worringham แบริ่งเงอร์ ( 1998 ) worringham et al .พบว่าส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับทิศทางน่าจะเข้ากันได้จดหมายของการเคลื่อนไหวของแขนขาและส่วนที่เกี่ยวข้องการเคลื่อนไหวของเคอร์เซอร์ในลานสายตาของผู้สังเกตการณ์ มากกว่าในการติดต่อระหว่างทิศทางการเคลื่อนที่ของข้อมูลอุปกรณ์และทิศทางการเคลื่อนที่ของเคอร์เซอร์บนหน้าจอ บางมีการศึกษาถึงผลของการให้ข้อมูลป้อนกลับ suboptimal ภาพเงื่อนไขเมื่อใช้อุปกรณ์ป้อนข้อมูลด้วยตนเอง ในงานใช้คอมพิวเตอร์แท็บเล็ต , โกส et al . ( 6 ) ศึกษาอิทธิพลของการปฏิบัติและเห็นภาพการปฏิบัติการเมื่อการจัดการพื้นที่และแสดงพื้นที่ทางใจ . โกสet al . ( 2014 ) พบว่าช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการจัดการการปฏิบัติแม้ไม่มีภาพ . อย่างไรก็ตาม การฝึกภาพนักกว่าความถูกต้อง การศึกษาโดยเฟอร์เรลet al . ( 2000 ) กล่าวถึงผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงในระดับระหว่างพื้นที่ของมือและการจัดการเป้าหมายพื้นที่ เฟอร์เรล et al . ( 2000 ) ใช้สไตลัสแม่เหล็กไฟฟ้าบนออนไลน์แท็บเล็ตเป็นอุปกรณ์รับข้อมูล ผลการศึกษาของพวกเขาพบว่า การปรับตัวเพื่อการเปลี่ยนแปลงในการควบคุมจะแสดงได้รับการขับเคลื่อนโดยภาพมากกว่าด้วยเชิงความคิดเห็นในระหว่างการเคลื่อนไหวของมือ