It was an image which ran through m

It was an image which ran through much of his work and was central to his influential plays. These productions are a striking example of art for socio-political purposes. In contrast to the post-war radical art movement which sought to question the Thai social order, Wichit's dramatic work was unequivocally committed to the state. It served a similar purpose to that produced by Vajiravudh in an earlier era, but surpassed that of the king in aiming to forge a popular historical consciousness in which no particular social class could claim a monopoly on Thainess. Ostensibly, anybody could be a national exemplar whether he were king or commoner, male or female, on the condition that he was prepared to sacrifice himself for the nation. Clearly, however, in the context of the deep political divisions that emerged following the overthrow of the monarchy, not to mention the increasingly belligerent international environment of the time, the virtues embodied in Wichit's model of the quintessential Thai were more readily associated with the military than with any other section of society who better to safeguard internal unity and national independence? Thus, in contrast to Vajiravudh, who had set in place the idea that it was the king, as the "chief warrior", who embodied and guaranteed the existence of the Thai nation alone, Wichit now cast the military in this role. In short, the military-dominated state and the nation were equated as one and the same.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นภาพที่วิ่งผ่านมากจากการทำงานของเขาและเป็นศูนย์กลางในการเล่นที่มีอิทธิพลของเขา โปรดักชั่นเหล่านี้เป็นตัวอย่างที่โดดเด่นของศิลปะเพื่อวัตถุประสงค์ทางสังคมและการเมือง ในทางตรงกันข้ามกับหลังสงครามศิลปะการเคลื่อนไหวที่รุนแรงซึ่งพยายามที่จะตั้งคำถามกับการจัดระเบียบสังคมไทย, การทำงานอย่างมากวิชิตเป็นอย่างแจ่มแจ้งความมุ่งมั่นให้กับรัฐ มันทำหน้าที่วัตถุประสงค์ที่คล้ายกับที่ผลิตโดยวชิราวุธในยุคก่อนหน้านี้ แต่แซงของพระมหากษัตริย์ในเป้าหมายที่จะปลอมจิตสำนึกทางประวัติศาสตร์เป็นที่นิยมในที่ไม่มีชนชั้นทางสังคมโดยเฉพาะอย่างยิ่งสามารถเรียกร้องการผูกขาดในความเป็นไทย อย่างเห็นได้ชัดใครอาจจะเป็นแบบอย่างแห่งชาติว่าตัวท่านเป็นกษัตริย์หรือสามัญชนที่ชายหรือหญิงบนเงื่อนไขที่ว่าเขาพร้อมที่จะเสียสละตัวเองเพื่อประเทศชาติ เห็นได้ชัดว่าอย่างไรก็ตามในบริบทของการแตกแยกทางการเมืองลึกที่เกิดขึ้นต่อไปนี้การล้มล้างสถาบันพระมหากษัตริย์ไม่ได้พูดถึงสภาพแวดล้อมระหว่างประเทศคู่สงครามมากขึ้นของเวลาคุณธรรมเป็นตัวเป็นตนในรูปแบบวิชิตของแก่นสารไทยมีความสัมพันธ์มากขึ้นพร้อมกับทหาร กว่ากับส่วนอื่น ๆ ของสังคมที่ดีกว่าที่จะปกป้องความสามัคคีภายในและเอกราชของชาติ? ดังนั้นในทางตรงกันข้ามกับวชิราวุธที่เคยตั้งอยู่ในสถานที่ที่คิดว่ามันเป็นกษัตริย์ในฐานะ "หัวหน้านักรบ" ที่เป็นตัวเป็นตนและรับประกันการดำรงอยู่ของชาติไทยเพียงอย่างเดียวในขณะนี้วิชิตโยนทหารในบทบาทนี้ ในระยะสั้นที่รัฐทหารที่โดดเด่นและประเทศชาติได้รับการบรรจุเป็นหนึ่งเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นภาพที่วิ่งผ่านการทำงานของเขาและถูกกลางเพื่อเล่น อิทธิพลของเขา การผลิตเหล่านี้เป็นตัวอย่างที่โดดเด่นของศิลปะและการเมืองวัตถุประสงค์ ในทางตรงกันข้ามกับการโพสต์ศิลปะเคลื่อนไหวซึ่งพยายามที่จะถามคำถามเพื่อสังคมไทย วิจิตร เป็นนาฏกรรมคือเป็นการยอมรับสภาพ มันทำหน้าที่วัตถุประสงค์คล้ายกับที่ผลิตโดยผู้นำในยุคก่อนหน้านี้ แต่ทะลุของกษัตริย์ในเป้าหมายที่จะสร้างจิตสำนึกที่ไม่นิยม ประวัติศาสตร์ โดยเฉพาะชนชั้นสามารถอ้างผูกขาดในจังหวัด . ว่า ใครน่าจะเป็นแบบอย่างแห่งชาติว่า เขาเป็นกษัตริย์หรือสามัญชน ชาย หรือ หญิง ในเงื่อนไขที่ว่า เขาเตรียมที่จะเสียสละเพื่อประเทศชาติ อย่างชัดเจน แต่ในบริบทของการเมืองในส่วนที่ลึกโผล่ตามล้มล้างสถาบันพระมหากษัตริย์ ไม่ต้องพูดถึงก้าวร้าวมากขึ้นสภาพแวดล้อมระหว่างประเทศของเวลา คุณธรรม embodied ในรูปแบบของไทยวิจิตรที่เป็นแก่นสารได้พร้อมมากขึ้นที่เกี่ยวข้องกับการทหารมากกว่าส่วนอื่นใดของสังคมที่ต้องปกป้องเอกภาพภายใน และเอกราชของชาติ ดังนั้น ในทางตรงกันข้ามกับวชิราวุธที่เคยตั้งในสถานที่ที่ความคิดที่ว่ามันเป็นกษัตริย์ เป็น " นักรบ " หัวหน้า ผู้รวบรวมไว้และรับรองการมีอยู่ของชาติไทยคนเดียว วิชิต ตอนนี้ทิ้งทหารในบทบาทนี้ ในสั้น , ทหารครอบงำรัฐและประเทศชาติเป็น equated เป็นหนึ่งและเหมือนกัน