Seven thousand golds, roughly five

Seven thousand golds, roughly five hundred pounds worth of gold. Liu Mang found a large sack for all these gold.

Liu Mang looked at Lu Bu and Chen Gong.

Chen Gong handed the sack full of gold to Liu Mang. He said “Hanyang, it’s all up to you now!” Whether or not they could break through Kaiyang, whether or not the Lu Bu army could rise again, it was all now depending on Lin Mang’s return.

Although Lu Bu didn’t say anything, he had eyes full of encouragement as he looked at Liu Mang.

“Three days! Just resist them for three days and I will be back!” Liu Mang nodded.

“Don’t mention three days, as long as this Lu Bu is alive, Cao Cao could forget about entering Kaiyang!” Lu Bu had his pride for he was the number one general under heaven, his presence is like that of the God of War.

“Take care!” Liu Mang pressed the button to transport him back.

Golden light once again radiated the whole room. This time Lu Bu and Chen Gong was a lot more calm, after all, Liu Mang had already did this miracle once before.

The golden light soon disappeared and along with it Liu Mang.

Lu Bu laughed. “Let’s go Gongtai, it would appear that we must fight alongside this time around!”

“Hehe, my lord needn’t speak like so for I, Chen Gongtai, was more than just a mere scholar!” Chen Gong too laughed. Half a day ago they were still in despair and now they had found hope. As long as Liu Mang brings back the five thousand war horses and armor, then they will certainly will certainly have the means to break out of this siege.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Modern times. Jinling. An ancient city that was the capital city of six different dynasties. A city that currently the capital city of a single province.

[TL: China’s original capital was Nanjing aka. Jinling, a much more strategic location compared to Beijing. Some dumb emperor decided to move to Beijing, a place in the middle of nowhere.]

Liu Mang appeared in the middle of the street naturally and without drawing any attention. It was as if he was originally there.

“PM value was still 2.5! It’s still that familiar smell, it’s still that sentiment hazy sky!” Liu Mang affectionately breathed in a deep gulp of air. Those corpses that surrounded Kaiyang, those smell of blood that was in the air the whole time, Liu Mang had enough of them. He who originally detested the polluted air of modern day now loved it. He even though that the hazy sky was cute.

“Ahhhhhhhhhhhhhhhhhh! I, Liu Mang, am back again!” Liu Mang suddenly loudly shouted, frightening many passersby.

“This man is obviously crazy!” A pair of lovers who was next to Liu Mang was startled by his scream.

“A crazy bastard! Heck are you shouting about in broad daylight, we know you’re a molester, okay?!”

[TL: remember that Liu Mang’s name sounds the same as molester.]

“This bro got guts. Never had I heard someone self declaring to be a molester!” A fatty passerby who, upon hearing Liu Mang’s words, turned to him and gave him a thumbs up.

“Molester?!” All the women who thought that they were some beauties decided to cover their skirt tightly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจ็ดพันทอง ประมาณห้าร้อยปอนด์คุ้มทอง Mang หลิวพบกระสอบใหญ่ทองเหล่านี้Mang หลิวมองที่ Lu Bu และเฉินกงเฉินกงมอบกระสอบเต็มทองให้หลิว Mang เขากล่าวว่า "นยาง เป็นทั้งหมดขึ้นกับคุณตอนนี้" ว่าพวกเขาสามารถตัดผ่านไคยาง ว่ากองทัพ Lu Bu ไม่สามารถเพิ่มขึ้นอีกหรือไม่ หรือไม่ก็ตอนนี้ทั้งหมดขึ้นอยู่กับหลิน Mang กลับแม้ว่า Lu Bu ไม่ได้พูดอะไร เขามีตาเต็มกำลังใจให้กับเขามองหลิว Mang"สามวัน ต่อต้านพวกเขาเพียงสามวัน และฉันจะกลับ" Mang หลิวพยักหน้า"อย่าพูดถึงสามวัน ตราบเท่าที่บุลูนี้มีชีวิตอยู่ Cao Cao สามารถลืมเกี่ยวกับการป้อนไคยาง!" Lu Bu ได้ภาคภูมิใจสำหรับเขาทั่วไปจำนวนหนึ่งภายใต้สวรรค์ สถานะของเขาเป็นเช่นที่พระเจ้าของสงคราม"ดูแล" Mang หลิวกดปุ่มเพื่อการขนส่งเขากลับไปแสงทอง radiated ห้องทั้งหมดอีกครั้ง เวลานี้ Lu Bu และเฉินกงได้สงบมาก หลังจากที่ทุก Mang หลิวก็ได้ทำการมหัศจรรย์นี้ครั้งก่อนทองคำอ่อนเร็ว ๆ นี้หายตัวไป และนอก Mang เล่าLu Bu ที่หัวเราะ "ลองไป Gongtai ก็ปรากฏว่า เราต้องต่อสู้กับเวลา""Hehe ข้าไม่จำเป็นต้องพูดเหมือนหา เฉิน Gongtai ไกลมากกว่าแค่เพียงนักวิชาการ" เฉินกงหัวเราะมากเกินไป ครึ่งวันผ่านมาพวกเขายังคงอยู่ในความสิ้นหวัง และตอนนี้ พวกเขาได้พบความหวัง ตราบใดที่หลิว Mang นำกลับ ม้าสงครามห้าพัน และเกราะ แล้วพวกเขาจะแน่นอนแน่นอนได้วิธีแหกล้อมนี้--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------สมัยปัจจุบัน จินหลิง เมืองโบราณที่เมืองหลวงของราชวงศ์ต่าง ๆ 6 เมืองอยู่ที่เมืองหลวงของจังหวัดเดียวกัน [TL: ทุนเดิมของจีนถูกจิงอาคา จินหลิง ตำแหน่งเชิงกลยุทธ์มากขึ้นเมื่อเทียบกับปักกิ่ง จักรพรรดิใบ้บางตัดสินใจจะไปปักกิ่ง ที่จิง]Mang เล่าปรากฏกลางถนนตามธรรมชาติ และ ไม่ดึงดูดความสนใจใด ๆ มันเป็นเหมือนเขาเดิมมี"ค่า PM ยังคง 2.5 ก็ยังคงกลิ่นคุ้นเคย มันยังคงเป็นท้องฟ้าที่มัวความเชื่อมั่น" Mang หลิวเสน่หาหายใจใน gulp ลึกอากาศ ศพเหล่านั้นที่ไคยาง ที่กลิ่นของเลือดที่อยู่ในอากาศตลอดเวลา Mang เล่ามีเพียงพอของพวกเขา คนเดิม detested อากาศเสียของสมัยตอนนี้รักมัน เขาแม้ว่า ท้องฟ้ามัวไม่น่ารัก"Ahhhhhhhhhhhhhhhhhh หลิว Mang ฉันกลับมาอีกครั้ง" Mang หลิวก็ดังตะโกน frightening มามาก"คนนี้เป็นบ้าแน่นอน" คู่รักที่อยู่ถัดจาก Mang หลิวถูก startled โดยเสียงกรีดร้องของเขา"บ้าลูกครึ่ง Heck คุณใจตะโกนเกี่ยวกับในวงกว้างตามฤดูกาล เรารู้ว่า คุณเป็น molester เอาล่ะ!" [TL: จำไว้ว่า ชื่อหลิว Mang เสียงเหมือนกับ molester]"Bro นี้มีกึ๋น ไม่เคยมีฉันได้ยินคนตนเองประกาศให้ molester เป็น" Passerby ไขมันที่ เมื่อได้ยินคำเล่า Mang เปิดกับเขา และให้เขา thumbs เป็นค่า"Molester !" ผู้หญิงทุกคนคิดว่า พวกเขาสวยงามบางตัดสินใจครอบคลุมกระโปรงของพวกเขาอย่างใกล้ชิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจ็ดพันทองประมาณ£ 500 มูลค่าของทอง หลิวมั่งพบกระสอบขนาดใหญ่สำหรับทองทั้งหมดเหล่านี้. หลิวงมองไปที่บูลูและ Chen Gong. เฉินกงส่งกระสอบเต็มไปด้วยทองคำหลิวมั่ง เขากล่าวว่า "ฮันยางก็ขึ้นอยู่กับคุณในขณะนี้!" หรือไม่พวกเขาจะฝ่า Kaiyang หรือไม่กองทัพบูลูสามารถลุกขึ้นมาอีกมันก็ทั้งหมดในขณะนี้ขึ้นอยู่กับผลตอบแทนหลิน Mang ของ. แม้ว่าบูลูไม่ได้พูด สิ่งที่เขามีตาเต็มรูปแบบของการให้กำลังใจในขณะที่เขามองไปที่หลิวง. "สามวัน! เพียงแค่ต่อต้านพวกเขาเป็นเวลาสามวันและผมจะกลับมา! "หลิวงพยักหน้า." อย่าพูดถึงสามวันเป็นเวลานานเช่นนี้บูลูยังมีชีวิตอยู่ของโจโฉสามารถลืมเกี่ยวกับการป้อน Kaiyang! "บูลูมีความภาคภูมิใจของเขาสำหรับเขา เป็นจำนวนหนึ่งภายใต้สวรรค์ปรากฏตัวของเขาเป็นเช่นนั้นของเทพเจ้าแห่งสงคราม. "ดูแล" หลิว Mang กดปุ่มเพื่อส่งเขากลับ. แสงสีทองครั้งเดียวแผ่อีกทั้งห้อง เวลานี้บูลูและเฉิงเป็นจำนวนมากสงบมากขึ้นหลังจากที่ทุกหลิวมั่งแล้วมีความมหัศจรรย์นี้ได้อีกครั้งก่อน. แสงสีทองที่หายไปและเร็ว ๆ นี้พร้อมกับมันหลิวง. บูลูหัวเราะ "Let 's go Gongtai ก็จะปรากฏว่าเราจะต้องต่อสู้เคียงข้างในเวลานี้!" "อิอิ, เจ้านายของข้าไม่จำเป็นต้องพูดเช่นดังนั้นสำหรับฉันเฉิน Gongtai เป็นมากกว่าเพียงแค่นักวิชาการเท่านั้น!" เฉิงหัวเราะมากเกินไป ครึ่งวันที่ผ่านมาพวกเขายังคงอยู่ในความสิ้นหวังและตอนนี้พวกเขาได้พบความหวัง ตราบใดที่หลิว Mang นำกลับห้าพันม้าศึกและชุดเกราะแล้วพวกเขาแน่นอนจะแน่นอนจะมีวิธีที่จะแยกออกจากนี้ ครั้ง Jinling เป็นเมืองโบราณที่เป็นเมืองหลวงของราชวงศ์หกที่แตกต่างกัน เมืองที่กำลังเมืองหลวงของจังหวัดเดียว. [TL: ทุนเดิมของจีนหนานจิงเป็นที่รู้จัก Jinling เป็นที่ตั้งทางยุทธศาสตร์มากขึ้นเมื่อเทียบกับปักกิ่ง บางจักรพรรดิใบ้ตัดสินใจที่จะย้ายไปยังกรุงปักกิ่งสถานที่ในกลางไม่มีที่ไหนเลยที่.] หลิวงปรากฏตัวขึ้นในช่วงกลางของถนนตามธรรมชาติและโดยไม่ต้องดึงความสนใจใด ๆ มันเป็นเหมือนกับว่าเขาเป็นมา แต่เดิมมี. "ค่า PM ยังคงเป็น 2.5! ก็ยังคงว่ากลิ่นที่คุ้นเคยก็ยังคงเชื่อมั่นว่าท้องฟ้าหมอก "หลิว Mang เสน่หาลมหายใจในอึกลึกของอากาศ ศพผู้ที่ล้อมรอบ Kaiyang กลิ่นเลือดของผู้ที่อยู่ในอากาศตลอดเวลาหลิวมั่งมีเพียงพอของพวกเขา ซึ่ง แต่เดิมเขาเกลียดอากาศปนเปื้อนของวันที่ทันสมัยตอนนี้รักมัน เขายังคิดว่าท้องฟ้าหมอกน่ารักเป็น. "Ahhhhhhhhhhhhhhhhhh! ฉันหลิว Mang, ผมกลับมาอีกครั้ง! "หลิวงจู่ ๆ เสียงดังตะโกนคนที่เดินผ่านจำนวนมากที่น่ากลัว." ชายคนนี้เป็นคนบ้าอย่างเห็นได้ชัด! "คู่ของคนรักที่เป็นอยู่ติดกับหลิวมั่งก็ต้องสะดุ้งโดยเสียงกรีดร้องของเขา." เป็นไอ้บ้า! Heck คุณตะโกนเกี่ยวกับในตอนกลางวันแสก ๆ เรารู้ว่าคุณกำลังลวนลามโอเค ?! "[TL. จำไว้ว่าชื่อหลิวงของเสียงเช่นเดียวกับผู้รุกราน]" บันทึกนี้มีความกล้า ไม่เคยมีผมได้ยินคนที่ตัวเองประกาศที่จะเป็นผู้รุกรานกัน! "หนึ่งเดินผ่านไปผ่านไขมันที่เมื่อได้ยินคำพูดหลิว Mang ของหันไปเขาและทำให้เขามีนิ้วหัวแม่มือขึ้น." Molester ?! "ผู้หญิงทุกคนที่คิดว่าพวกเขามีความงามบางตัดสินใจ เพื่อให้ครอบคลุมกระโปรงของพวกเขาแน่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจ็ดพันทองประมาณห้าร้อยปอนด์มูลค่าของทอง หลิว มัง พบกระสอบขนาดใหญ่เหล่านี้ทั้งหมดทอง

หลิวมังมองลูบู และ เฉินเฉินกงกง .

ส่งกระสอบเต็มรูปแบบของทองที่จะเล่ามั่ง . เขาบอกว่า " ไป มันขึ้นอยู่กับคุณแล้ว " หรือไม่ก็อาจจะทะลุไก่ย่างหรือไม่ Lu Bu กองทัพอาจเพิ่มขึ้นอีก มันทั้งหมดขึ้นอยู่กับของหลิน มัง

กลับมาแม้ว่า Lu Bu ไม่ได้พูดอะไร เขามีสายตาที่เต็มไปด้วยกำลังใจที่เค้ามองหลิวมั่ง

" 3 วัน ! แค่ทานให้ 3 วัน ผมจะกลับ " หลิว มัง พยักหน้า

" อย่าพูดถึงสามวัน ตราบใดที่ลูบู ยังมีชีวิตอยู่ โจโฉ อาจลืมป้อนไก่ย่าง ! " ลูบูมีความภาคภูมิใจของเขา เขาเป็นเบอร์หนึ่งทั่วไปภายใต้ฟ้าสวรรค์การแสดงตนของเขาเป็นเหมือนพระเจ้าของสงคราม

" ดูแล " หลิว มัง กดปุ่มเพื่อส่งเขากลับมา

แสงสีทองอีกครั้งเปล่งประกายทั้งห้อง คราวนี้ลูบู และ เฉินกงได้มากขึ้นใจเย็น , หลังจากทั้งหมด , หลิว มัง ได้ทำปาฏิหาริย์นี้มาก่อน

แสงสีทองแล้วหายไป พร้อมกับเล่ามั่ง

Lu Bu หัวเราะ " ไปกันเถอะ gongtai ,ปรากฎว่า เราต้องต่อสู้กับเวลาประมาณนี้ ! "

" อิอิ นายท่านไม่ต้องพูดแบบนี้กับผม เฉิน gongtai เป็นมากกว่าแค่เพียงบัณฑิต " เฉินกงเหมือนกัน หัวเราะ ครึ่งวันแล้ว พวกเขายังอยู่ในความสิ้นหวังและตอนนี้พวกเขาได้พบความหวัง ตราบใดที่ลุยมั่ง เอาห้าพันสงครามม้าเกราะแล้วพวกเขาจะแน่นอนจะต้องมีวิธีการในการแตกออกของล้อมนี้



-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ทันสมัยครั้ง Jinling . เป็นเมืองโบราณที่เป็นเมืองหลวงของราชวงศ์หกที่แตกต่างกัน เมือง ว่า ขณะนี้ เมืองหลวงของจังหวัดเดียว

[ TL :เมืองหลวงเดิมของจีนจิงหรือ . Jinling , ที่ตั้งทางยุทธศาสตร์มากขึ้นเมื่อเทียบกับปักกิ่ง ไอ้พวกจักรพรรดิตัดสินใจย้ายไปปักกิ่ง สถานที่ในกลางไม่มีที่ไหนเลย . ]

เล่ามางปรากฏอยู่กลางถนน และเป็นธรรมชาติโดยไม่ต้องวาดความสนใจใด ๆ มันเป็นถ้าเขาเคยมี

" PM ค่า ยัง 2.5 ! มันก็ยังได้กลิ่นที่คุ้นเคยนั้นมันอยู่ที่ความเชื่อมั่น หมอกฟ้า " หลิว มัง เมื่อเข้าเขมือบลึกอากาศ . บรรดาศพที่ล้อมไก่ย่างนั้น กลิ่นเลือดที่อยู่ในอากาศตลอดเวลา หลิว มังมีเพียงพอของพวกเขา เขาเคยเกลียดอากาศที่มีมลพิษของวันที่ทันสมัยตอนนี้ชอบมาก เขาแม้ว่าท้องฟ้าสลัวๆ น่ารักดี

" ahhhhhhhhhhhhhhhhhh ! ผม ยู มัง กำลังจะกลับมาอีกครั้ง !" หลิว มัง ก็ตะโกนเสียงดัง น่ากลัวมาก รอดไป

" ผู้ชายนี่มันบ้า ! " คู่รักที่อยู่ข้างๆ หลิว มัง ตกใจด้วยเสียงตะโกนของเขา

" ไอ้เจ้าบ้า ! นี่เธอตะโกน กลางวันแสกๆ เรารู้ว่าคุณเป็นพวกโรคจิตนะ ! ! ! "

[ TL : จำได้ว่าชื่อ หลิว มัง เสียงเหมือนโรคจิต ]

" นี่พี่ได้นะไม่เคยได้ยินใครว่าตนเองเป็นพวกโรคจิต ! " คนอ้วนที่ เมื่อได้ยินคำพูดของหลิว มังหันไปเขาและให้เขายกนิ้วขึ้น

" โรคจิต ? ! ! ! " พวกผู้หญิงที่คิดว่าพวกเขามีความงามตัดสินใจปิดกระโปรงของตนแน่น