Firms are at the greatest risk of f

Firms are at the greatest risk of failure when they are
young and small. Beyond an early peak in mortality
rates, often described as the liability of adolescence,
exit rates monotonically decline to a positive asymptote
(Carroll 1983, Freeman et al. 1983, Sorensen and Stuart
2000). While much prior research has focused on the
age-mortality relationship, the mechanics of firm failure
remains an understudied phenomenon (Baldwin et al.
1997, Bruderl et al. 1992, McGrath 1999). Given that
the incidence of exit varies as a function of firm age,
what is it about firms at different ages that leads to the
observed pattern of failure?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บริษัทมีความเสี่ยงมากที่สุดของความล้มเหลวเมื่อหนุ่มสาว และขนาดเล็ก นอกเหนือจากการช่วงแรก ๆ ในการตายราคาพิเศษ อธิบายมักจะเป็นความรับผิดของวัยรุ่นราคาออก monotonically ปฏิเสธ asymptote บวก(คาร์ 1983 ฟรีแมน et al. 1983, Sorensen และสจ๊วต2000) ในขณะที่งานวิจัยก่อนหน้านี้มากได้เน้นการความสัมพันธ์อายุการตาย กลศาสตร์ของความล้มเหลวของบริษัทยังคงเป็นปรากฏการณ์ understudied (บอลด์วิน et alปี 1997, Bruderl et al. 1992, McGrath 1999) ระบุว่าอุบัติการณ์การส่งออกไปจนเป็นฟังก์ชันของอายุของบริษัทมันคืออะไรเกี่ยวกับบริษัทที่อายุแตกต่างกันที่นำไปสู่การสังเกตรูปแบบของความล้มเหลวหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บริษัท
มีความเสี่ยงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของความล้มเหลวเมื่อพวกเขาจะเล็กและขนาดเล็ก นอกเหนือจากจุดสูงสุดในช่วงต้นของการตายอัตราอธิบายมักจะเป็นความรับผิดของวัยรุ่นที่อัตราการลดลงmonotonically ทางออกที่จะสิ้นสุดในเชิงบวก(แครอล 1983 ฟรีแมน et al. 1983, โซเรนเซนและสจวต2000) ขณะที่การวิจัยก่อนมากมีการมุ่งเน้นไปที่ความสัมพันธ์กับอายุการตายกลศาสตร์ของความล้มเหลวของ บริษัท ยังคงเป็นปรากฏการณ์ understudied (บอลด์วิน et al. 1997 Bruderl et al. 1992 McGrath 1999) ระบุว่าอุบัติการณ์ของการออกแตกต่างกันไปเป็นหน้าที่ของ บริษัท อายุ, มันคืออะไรเกี่ยวกับ บริษัท ที่อายุที่แตกต่างกันที่นำไปสู่รูปแบบการตั้งข้อสังเกตของความล้มเหลว?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บริษัทมีความเสี่ยงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของความล้มเหลวเมื่อพวกเขา
เด็กเล็ก เกินกว่ายอดต้นในอัตราการตาย
, อธิบายมักจะเป็นความรับผิดชอบของวัยรุ่น มีอัตราลดลง เพื่อออก monotonically

มูลฐานบวก ( คาร์โรลล์ 1983 ฟรีแมน et al . ปี 1983 และ โซเรนเซน สจ๊วต
2000 ) ในขณะที่การวิจัยก่อน มากมีการเน้น
อายุอัตราการตายความสัมพันธ์ , กลศาสตร์ของ
ความล้มเหลวของ บริษัทยังคงเป็น 8 เรื่องปรากฏการณ์ ( Baldwin et al .
1997 bruderl et al . 1992 McGrath 1999 ) ระบุว่า
อุบัติการณ์ของทางออกไปเป็นฟังก์ชันของบริษัทอายุ
มันเป็นสิ่งที่เกี่ยวกับ บริษัท ที่แตกต่างกันทุกเพศทุกวัยที่นำไปสู่
สังเกตรูปแบบของความล้มเหลว ?