Thirty-six pigs (22 kg of BW) were

Thirty-six pigs (22 kg of BW) were used to evaluate a carbohydrase preparation, with xylanase and β-glucanase as main activities, added to either wheat-barley-rye- (WBR) or corn-based diets on performance, intestinal environment, and nutrient digestibility. Pigs were offered 1 of 4 different dietary treatments for 27 d according to a factorial arrangement of treatments (a 2 × 2) with 2 cereal types (WBR or corn) and 2 levels of supplemental carbohydrase (0 or 0.01%). Pig growth and feed intake were individually measured every week until the end of the experiment when pigs were slaughtered to obtain samples of digesta and tissues. Cereal type affected performance only during wk 1, in which WBR improved ADG (590 vs. 440 g/d; P = 0.008) and G:F (0.61 vs. 0.43; P = 0.045) compared with corn. The WBR also increased the viscosity of the digestive contents in stomach (1.95 vs. 1.23 mPa·s; P = 0.001) and ileum (6.53 vs. 2.80 mPa·s; P = 0.001) and resulted in greater cecal starch digestibility (95.7 vs. 93.9%; P = 0.012). However, trends for a reduction in digestibility were observed for glucose in the nonstarch polysaccharide (NSP) fraction in the ileum (64.4 vs. 75.8%; P = 0.074) and galactose in the NSP fraction in the cecum (1.4 vs. 1.8%; P = 0.055). The use of the enzyme preparation increased ADFI during wk 2 (1,328 vs. 1,215 g/d; P = 0.028), and increased villus height (423 vs. 390 µm; P = 0.045) and tended to reduce relative pancreas weight (0.16 vs. 0.17% BW; P = 0.079) at d 27. The enzyme also improved cecal starch digestibility (95.5 vs. 94.1%; P = 0.043) and tended to improve ileal energy digestibility (61.3 vs. 53.7%; P = 0.090) and cecal glucose digestibility in the NSP fraction (76.0 vs. 54.5%; P = 0.055). However, it reduced the cecal digestibility of mannose in the NSP fraction (27.0 vs. 50.5%; P = 0.016). Interactions (P < 0.05) between cereal type and enzyme supplementation were observed for ADG and G:F during wk 2, BW and ADG during wk 3, and BW and ADFI over the whole trial; and also for villus-height-to-crypt-depth ratio and for cecal DM digestibility. In all instances, whereas the added enzyme had no effect in the case of the corn diet, improvements were observed with WBR. In conclusion, the multi-enzyme tested had different effects depending on the type of cereal present in the diet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามสิบหกสุกร (22 kg ของ BW) ใช้ในการประเมินเตรียม carbohydrase ไซลาเนสและβ-คัดเป็นกิจกรรมหลัก เพิ่มทั้งข้าวสาลี-ข้าวบาร์เลย์-ไร- (WBR) หรืออาหารที่ใช้ข้าวโพดประสิทธิภาพ ระบบลำไส้ และ digestibility ธาตุอาหาร สุกรนำเสนอ 1 4 รักษาอาหารแตกต่างกันสำหรับ d 27 ตามการจัดเรียงแฟกบำบัด (2 × 2) ธัญพืช 2 ชนิด (WBR หรือข้าวโพด) และระดับของ carbohydrase เพิ่มเติม (0 หรือ 0.01%) เจริญเติบโตของหมูและตัวแต่ละวัดทุกสัปดาห์จนจบทดลองเมื่อสุกรถูกฆ่าเพื่อขอรับตัวอย่าง digesta และเนื้อเยื่อ ธัญพืชชนิดได้รับผลกระทบประสิทธิภาพการทำงานเฉพาะช่วง wk 1, WBR ปรับปรุง ADG (590 เทียบกับ 440 g/d P = 0.008) และ G:F (0.61 เทียบกับ 0.43 P = 0.045) เปรียบเทียบกับข้าวโพด WBR เพิ่มขึ้นความหนืดของเนื้อหาย่อยอาหารในกระเพาะอาหาร (1.95 เทียบกับ 1.23 mPa·s P = 0.001) และ ileum (6.53 เทียบกับ 2.80 mPa·s P = 0.001) และส่งผลให้มากกว่าแป้ง cecal digestibility (95.7 เทียบกับ 93.9% P = 0.012) อย่างไรก็ตาม มีแนวโน้มการลด digestibility สุภัคสำหรับกลูโคสในเศษ polysaccharide (NSP) nonstarch ใน ileum (64.4 เทียบกับ 75.8% P = 0.074) และกาแล็กโทสในเศษ NSP ใน cecum (1.4 กับ 1.8% P = 0.055) ใช้เตรียมเอนไซม์เพิ่ม ADFI ระหว่าง wk 2 (1,328 เทียบกับ 1,215 g/d P = 0.028), และเพิ่มความสูง villus (423 เทียบกับ 390 µm P = 0.045) และมีแนวโน้มลดน้ำหนักตับอ่อนสัมพันธ์ (0.16 เทียบกับ BW 0.17% P = 0.079) ที่ d 27 เอนไซม์นี้นอกจากนี้ยังปรับปรุง digestibility แป้ง cecal (95.5 เทียบกับ 94.1% P = 0.043) และมีแนวโน้มปรับปรุงพลังงาน ileal digestibility (61.3 เทียบกับ 53.7% P = 0.090) และน้ำตาลกลูโคส cecal digestibility ในเศษ NSP (76.0 เทียบกับ 54.5% P = 0.055) อย่างไรก็ตาม มันลด digestibility cecal ของ mannose ในเศษ NSP (27.0 เทียบกับ 50.5% P = 0.016) โต้ตอบ (P < 0.05) ธัญพืชชนิดและเอนไซม์ แห้งเสริมสุภัค ADG และ G:F ระหว่าง wk 2, BW ADG ระหว่าง wk 3 และ BW และ ADFI ผ่านการทดลองทั้งหมด และ สำหรับ villus-สูงการ-crypt-อัตราส่วนความลึก และ cecal DM digestibility ในอินสแตนซ์ทั้งหมด ในขณะที่เอนไซม์นี้เพิ่มก็ไม่มีผลในกรณีของข้าวโพดอาหาร ปรับปรุงสุภัคกับ WBR เบียดเบียน เอนไซม์หลายที่ทดสอบมีลักษณะพิเศษที่แตกต่างกันตามชนิดของธัญพืชที่อยู่ในอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมูสามสิบหก (22 กิโลกรัม BW) ถูกนำมาใช้ในการประเมินการเตรียม carbohydrase กับไซลาเนสและβ-glucanase เป็นกิจกรรมหลักเพิ่มทั้งข้าวสาลีข้าวบาร์เลย์-rye- (WBR) หรือข้าวโพดที่ใช้อาหารต่อประสิทธิภาพการทำงานสภาพแวดล้อมในลำไส้ และสารอาหารที่ย่อยได้ สุกรถูกนำเสนอ 1 ใน 4 การรักษาอาหารที่แตกต่างกันสำหรับ 27 d ตามการจัดปัจจัยของการรักษา (2 × 2) มี 2 ประเภทธัญพืช (WBR หรือข้าวโพด) และ 2 ระดับของ carbohydrase เสริม (0 หรือ 0.01%) การเจริญเติบโตของสุกรและปริมาณอาหารที่กินมีการวัดรายบุคคลทุกสัปดาห์จนกว่าจะสิ้นสุดการทดลองเมื่อถูกฆ่าหมูที่จะได้รับตัวอย่าง digesta และเนื้อเยื่อ ประเภทธัญพืชได้รับผลกระทบผลการดำเนินงานในช่วงสัปดาห์เพียง 1 ซึ่งในการปรับปรุง WBR ADG (590 กับ 440 กรัม / d; p = 0.008) และ G: F (0.61 เทียบกับ 0.43; p = 0.045) เมื่อเทียบกับข้าวโพด WBR ยังเพิ่มความหนืดของเนื้อหาย่อยอาหารในกระเพาะอาหาร (1.95 เทียบกับ 1.23 mPa · s; p = 0.001) และ ileum (6.53 เทียบกับ 2.80 mPa · s; p = 0.001) และมีผลในการย่อยแป้ง cecal มากขึ้น (95.7 เทียบกับ . 93.9%; p = 0.012) อย่างไรก็ตามแนวโน้มการลดลงในการย่อยได้ถูกตั้งข้อสังเกตสำหรับระดับน้ำตาลใน polysaccharide nonstarch (NSP) ส่วนใน ileum (64.4 เทียบกับ 75.8%; p = 0.074) และกาแลคโตในส่วน NSP ในลำไส้ใหญ่ส่วนต้น (1.4 เทียบกับ 1.8%; p = 0.055) การใช้งานของการเตรียมเอนไซม์เพิ่มขึ้นในช่วงสัปดาห์ ADFI 2 (1328 เทียบกับ 1,215 กรัม / d; p = 0.028) และความสูงที่เพิ่มขึ้น villus (423 กับ 390 ไมครอน; p = 0.045) และมีแนวโน้มที่จะลดน้ำหนักตับอ่อนญาติ (0.16 เทียบกับ . 0.17% BW; p = 0.079) d ที่ 27 ยังมีการปรับปรุงการทำงานของเอนไซม์ย่อยแป้ง cecal (95.5 เทียบกับ 94.1%; p = 0.043) และมีแนวโน้มที่จะปรับปรุงการย่อยพลังงาน ileal (61.3 เทียบกับ 53.7%; p = 0.090) และ การย่อยน้ำตาลกลูโคส cecal ในส่วน NSP (76.0 เทียบกับ 54.5%; p = 0.055) แต่ก็ลดลงการย่อย cecal ของแมนโนสในส่วน NSP (27.0 เทียบกับ 50.5%; p = 0.016) ปฏิสัมพันธ์ (P <0.05) ประเภทธัญพืชและอาหารเสริมเอนไซม์ถูกตั้งข้อสังเกตสำหรับ ADG และ G: F ในช่วงสัปดาห์ที่ 2, BW และ ADG ในช่วงสัปดาห์ที่ 3 และ BW และ ADFI ในการพิจารณาคดีทั้ง; และสำหรับ villus สูงต่อการฝังศพใต้ถุนโบสถ์อัตราส่วนเชิงลึกและการย่อย cecal DM ในทุกกรณีในขณะที่เพิ่มเอนไซม์ไม่มีผลในกรณีของอาหารข้าวโพดปรับปรุงถูกตั้งข้อสังเกตกับ WBR สรุปได้ว่าเอนไซม์หลายการทดสอบมีผลที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับชนิดของปัจจุบันธัญพืชในอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สามสิบหกตัว ( 22 กิโลกรัมของน้ำหนักตัว ) ใช้เพื่อประเมินคาร์โบไฮเดรตการเตรียมกับไซลาเนสและบีตา - กลูเป็นกิจกรรมหลัก เพิ่มทั้งข้าวสาลีข้าวบาร์เลย์ข้าวไรย์ ( wbr ) หรือข้าวโพด อาหารหลัก สมรรถนะ สภาพแวดล้อมในลำไส้และการย่อยได้ .สุกรได้รับอาหาร 1 4 ที่แตกต่างกันการรักษา 27 D ตามข้อตกลง ซึ่งการรักษา ( 2 × 2 ) มี 2 ประเภทธัญพืช ( wbr หรือข้าวโพด ) และ 2 ระดับของการเสริมคาร์โบไฮเดรต ( 0 หรือ 0.01 % ) การเจริญเติบโตของสุกร และปริมาณอาหารที่กินเป็นแบบวัดทุกสัปดาห์ จนกระทั่งสิ้นสุดการทดลองเมื่อหมูถูกฆ่าเพื่อให้ได้ตัวอย่าง digesta และเนื้อเยื่อประเภทธัญพืชที่ส่งผลต่อการปฏิบัติเฉพาะในช่วง 1 สัปดาห์ ซึ่งอัตราการเจริญเติบโตดีขึ้น ( 590 vs wbr 440 g / D ; p = 0.008 ) และ G : F ( 0.61 VS 0.43 ; P = 0.045 ) เทียบกับข้าวโพด โดย wbr เพิ่มความหนืดของเนื้อหาย่อยในกระเพาะอาหาร ( 1.95 และ 1.23 MPA ด้วย s ; P = 0.001 ) และลำไส้เล็กส่วนปลาย ( 6.53 vs 2.80 MPA ด้วย s ; P = 0.001 ) และมีผลทำให้ลำไส้ใหญ่ซีคัม การย่อยแป้งมากขึ้น ( 95.7 และ 93.9 % ; p = 0.012 )อย่างไรก็ตาม แนวโน้มการลดการย่อยได้พบกลูโคสใน nonstarch โพลีแซคคาไรด์ ( NSP ) ส่วนในลำไส้เล็กส่วนปลาย ( 64.4 vs 75.8 ; p = 0.074 ) และกาแล็กโทสใน NSP เศษส่วนในลำไส้ใหญ่ส่วนต้น ( 1.4 กับ 1.8 % ; p = 0.055 ) ใช้ในการเตรียมเอนไซม์เพิ่มขึ้นในช่วงสัปดาห์ adfi 2 ( 1328 vs 1215 g / D ; p = 0.028 ) , และเพิ่มความสูงวิลลัส ( 423 vs 390 µ M ; p = 0045 ) และมีแนวโน้มที่จะลดน้ำหนักตับสัมพัทธ์ ( 0.16 และ 0.17 เปอร์เซ็นต์ ; P = 0.079 ) ที่ D 27 เอนไซม์ยังมีการปรับปรุงการย่อยแป้งลำไส้ใหญ่ซีคัม ( เทียบกับร้อยละ 95.5 % ; p = 0.043 ) และมีแนวโน้มที่จะปรับปรุงประสิทธิภาพการย่อยพลังงาน ileal ( ว่าและ 53.7 % ; p = 0.090 ) และการย่อยได้ในลำไส้ใหญ่ซีคัมใน NSP เศษส่วน ( 76.0 vs 54.5 % ; p = 0.055 ) อย่างไรก็ตามมันลดการย่อยได้ขององค์ประกอบในลำไส้ใหญ่ซีคัม NSP เศษส่วน ( 27.0 และ 50.5 % ; p = 0.016 ) ปฏิสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) ระหว่างประเภทธัญพืช และเอ็นไซม์ที่พบสำหรับ ADG และ G : F ในช่วงสัปดาห์ที่ 2 และสัปดาห์ที่ 3 ระหว่างวัน , อัตราการเจริญเติบโต , BW และ adfi ผ่านการทดลองทั้งหมดและยังให้ความลึกและความสูงเท่ากับวิลลัสใต้ดินสำหรับลำไส้ใหญ่ซีคัม DM ได้ . ในทุกกรณีส่วนการเพิ่มเอนไซม์ไม่มีผลในกรณีของข้าวโพดอาหาร , การปรับปรุงพบว่ามี wbr . สรุป มัลติเอนไซม์ทดสอบได้ผลแตกต่างกันขึ้นอยู่กับชนิดของธัญพืชที่มีอยู่ในอาหาร