Assessment of cancer painThe manage

Assessment of cancer pain
The management of cancer pain depends on a
comprehensive assessment that characterises the symptom
in terms of phenomenology and pathogenesis, assesses the
relation between the pain and the disease, and clarifies the
impact of the pain and comorbid conditions on the
patient’s quality of life. This assessment requires the use
of a standard nomenclature and an approach that explores
the many dimensions of pain and other features of cancer.
Because pain is inherently subjective, a patient’s selfreport
is the gold standard for assessment. The
information elicited from the patient should focus on:
temporal features (onset, pattern, and course); location
(primary sites and patterns of radiation); severity (usually
measured with a verbal rating scale, eg, mild, moderate, or
severe, or a 0–10 numeric scale); quality; and factors that
exacerbate or relieve the pain. These characteristics,
combined with information from the physical examination
and review of laboratory and imaging studies, usually
define a discrete pain syndrome, clarify the known extent
of disease and the relation between the pain and specific
lesions, and allow inferences about pain pathophysiology.
This information influences the decision to undertake
further assessments or attempt specific therapies.
In the past few years, inferences about the
pathophysiology of pain have informed therapeutic
decision making. The term nociceptive is applied to pains
that are presumed to be maintained by continual tissue
injury. Nociceptive pain is called somatic when the
continued activation is related to primary afferent nerves
in somatic tissues, such as bone, joint, or muscle, and is
called visceral when viscera afferents are activated by
i n j u r y .

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การประเมินอาการปวดมะเร็งการจัดการอาการปวดมะเร็งขึ้นอยู่กับการการประเมินครอบคลุมที่ลักษณะอาการในแง่ของทั้งปรากฏการณ์และการพัฒนา ประเมินการความสัมพันธ์ระหว่างความเจ็บปวดและโรค และชี้แจงการผลกระทบของความเจ็บปวดและ comorbid เงื่อนไขในการผู้ป่วยมีคุณภาพชีวิต การประเมินนี้ต้องใช้ระบบการตั้งชื่อมาตรฐานและวิธีการที่สำรวจหลาย ๆ มิติของความเจ็บปวดและคุณสมบัติอื่น ๆ ของมะเร็งเนื่องจากอาการปวดเป็นอัตนัยประมาณ ผู้ป่วย selfreportเป็นมาตรฐานทองคำสำหรับการประเมิน การข้อมูลที่เกิดจากผู้ป่วยควรเน้น:คุณสมบัติขมับ (โจมตี รูปแบบ และหลักสูตร); ตำแหน่งที่ตั้ง(เว็บไซต์หลักและรูปแบบของรังสี); ความรุนแรง (มักจะวัด ด้วยวาจาคะแนนสเกล เช่น อ่อน ปานกลาง หรือรุนแรง หรือระดับตัวเลข 0 – 10); คุณภาพ และปัจจัยที่ทำให้รุนแรง หรือบรรเทาอาการปวด ลักษณะเหล่านี้รวมกับข้อมูลจากการตรวจร่างกายและห้องปฏิบัติการและถ่ายภาพการศึกษา มักจะกำหนดอาการปวดต่อเนื่อง ชี้แจงเท่าที่ทราบโรคและความสัมพันธ์ระหว่างความเจ็บปวดและเฉพาะรอยโรค และอนุญาตให้ inferences เกี่ยวกับพยาธิสรีรวิทยาของความเจ็บปวดข้อมูลนี้มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจดำเนินการการประเมินผล หรือพยายามรักษาเฉพาะในปีผ่านมา inferences เกี่ยวกับการพยาธิสรีรวิทยาของความเจ็บปวดได้แจ้งรักษาตัดสินใจ ใช้คำว่าประสาทปวดที่มีการสันนิษฐานว่าโดยเนื้อเยื่ออย่างต่อเนื่องบาดเจ็บ อาการปวดประสาทเรียกว่ากายเมื่อการเปิดใช้งานอย่างต่อเนื่องเกี่ยวข้องกับเส้นประสาทส่งหลักในเนื้อเยื่อร่างกาย เช่นกระดูก ข้อ กล้าม เนื้อ และเรียกว่าอวัยวะภายในเมื่อผู้ตาย afferents จะทำงานโดยผม n j y จะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประเมินผลของอาการปวดมะเร็ง
ผู้บริหารของอาการปวดมะเร็งขึ้นอยู่กับ
การประเมินที่ครอบคลุมที่ characterizes อาการ
ในแง่ของปรากฏการณ์และพยาธิกำเนิดประเมิน
ความสัมพันธ์ระหว่างความเจ็บปวดและโรคและชี้แจง
ผลกระทบของความเจ็บปวดและ comorbid เงื่อนไขใน
คุณภาพของผู้ป่วยของ ชีวิต. การประเมินนี้ต้องใช้
ของศัพท์มาตรฐานและวิธีการที่เป็นการสำรวจ
หลายมิติของความเจ็บปวดและคุณสมบัติอื่น ๆ ของโรคมะเร็ง.
เพราะความเจ็บปวดเป็นอัตนัยโดยเนื้อแท้ selfreport ของผู้ป่วย
เป็นมาตรฐานทองคำสำหรับการประเมิน
ข้อมูลมาจากการสัมภาษณ์ผู้ป่วยควรมุ่งเน้นไปที่:
คุณสมบัติชั่ว (การโจมตีรูปแบบและหลักสูตร); สถานที่ตั้ง
(เว็บไซต์หลักและรูปแบบของรังสี); ความรุนแรง (มักจะ
วัดด้วยระดับการให้คะแนนวาจาเช่นอ่อนปานกลางหรือ
รุนแรงหรือระดับตัวเลข 0-10); คุณภาพ; และปัจจัยที่
ทำให้รุนแรงหรือบรรเทาอาการปวด ลักษณะเหล่านี้
รวมกับข้อมูลที่ได้จากการตรวจร่างกาย
และการตรวจสอบของห้องปฏิบัติการและการถ่ายภาพการศึกษามักจะ
กำหนดอาการปวดต่อเนื่องชี้แจงขอบเขตที่รู้จักกัน
ของโรคและความสัมพันธ์ระหว่างความเจ็บปวดและความเฉพาะเจาะจง
แผลและช่วยให้การหาข้อสรุปเกี่ยวกับพยาธิสรีรวิทยาเจ็บปวด.
ข้อมูลนี้ ที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจที่จะดำเนิน
การประเมินผลต่อไปหรือพยายามการรักษาที่เฉพาะเจาะจง.
ในไม่กี่ปีที่ผ่านมาการหาข้อสรุปเกี่ยวกับ
พยาธิสรีรวิทยาของความเจ็บปวดการรักษาได้แจ้ง
การตัดสินใจ เจ็บปวดเป็นคำที่นำไปใช้กับความเจ็บปวด
ที่ได้รับการสันนิษฐานว่าได้รับการรักษาอย่างต่อเนื่องโดยเนื้อเยื่อ
ได้รับบาดเจ็บ อาการปวดเจ็บปวดจะเรียกว่าร่างกายเมื่อ
เปิดใช้งานอย่างต่อเนื่องเป็นที่เกี่ยวข้องกับเส้นประสาทอวัยวะหลัก
ในเนื้อเยื่อร่างกายเช่นกระดูกข้อต่อหรือกล้ามเนื้อและถูก
เรียกว่าอวัยวะภายในเมื่อ afferents อวัยวะภายในจะเปิดใช้งานโดย
ผม njury

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประเมินอาการปวดมะเร็งการจัดการความเจ็บปวดในผู้ป่วยโรคมะเร็ง ขึ้นอยู่กับการประเมินอาการที่เป็นเอกลักษณ์แห่งความหรูหราที่ครอบคลุมในแง่ของการดำเนินการประเมิน และพยาธิกำเนิดความสัมพันธ์ระหว่างความเจ็บปวดและโรค และใหม่ผลกระทบของความเจ็บปวดและเงื่อนไข comorbid บนคุณภาพของผู้ป่วยของชีวิต การประเมินนี้ต้องใช้เป็นระบบมาตรฐานและแนวทางที่เสนอของหลายมิติของความเจ็บปวดและคุณสมบัติอื่น ๆของโรคมะเร็งเพราะความเจ็บปวดเป็นอย่างโดยเนื้อแท้ อัตนัย selfreport คนไข้เป็นมาตรฐานทองสำหรับการประเมิน ที่ข้อมูลที่ได้มาจากผู้ป่วยควรมุ่งเน้นไปที่ :ลักษณะชั่วคราว ( เริ่ม รูปแบบ และหลักสูตร ) ; ที่ตั้ง( เว็บไซต์หลักและรูปแบบของรังสีความรุนแรง ( ปกติ )วัดระดับด้วยวาจา เช่น อ่อน ปานกลาง หรือรุนแรง หรือ 0 – 10 ตัวเลขขนาด ) ; คุณภาพ ; และปัจจัยลง หรือบรรเทาความเจ็บปวด ลักษณะเหล่านี้รวมกับข้อมูลจากการตรวจร่างกายและรีวิวของห้องปฏิบัติการและภาพการศึกษา มักจะกำหนดกลุ่มอาการเจ็บปวดที่แบ่งแยกชัดเจน รู้จักขอบเขตของโรคและความสัมพันธ์ระหว่างความเจ็บปวด และเฉพาะเจาะจงแผล และให้ข้อสรุปเกี่ยวกับพยาธิสรีรวิทยาของความเจ็บปวดข้อมูลนี้มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจรับปากการประเมินเพิ่มเติมหรือพยายามเฉพาะรักษา .ในช่วงไม่กี่ปี ใช้ เกี่ยวกับพยาธิสรีรวิทยาของความเจ็บปวดได้แจ้งผู้การตัดสินใจ คำที่ใช้กับความเจ็บปวดความเจ็บปวดที่สันนิษฐานว่าเป็นรักษาเนื้อเยื่ออย่างต่อเนื่องบาดเจ็บ ความเจ็บปวดทางกายความเจ็บปวดที่เรียกว่าเมื่อการเปิดใช้งานอย่างต่อเนื่องที่เกี่ยวข้องกับเส้นประสาทประสาทปฐมภูมิในเนื้อเยื่อของร่างกาย เช่น กระดูก ข้อต่อ กล้ามเนื้อ และเรียกใช้งานได้ โดยเมื่อ afferents อวัยวะภายในอวัยวะภายในJ u r i n y