The rules of Thai boxing have been

The rules of Thai boxing have been developed from the Sukhothai period up to the present. In the past, boxers were told not to bite or spit in the opponent's face. While fighting, they could run away, but not hide. The boxer had to fight until his opponent was absolutely defeated. Nowadays, each fight covers not more than five rounds over 25 minutes. Each round lasts three minutes and the boxers can rest for two minutes. This makes Thai boxing less dangerous. It often ends when the referee counts one fighter out (aftet a knockdown) or decides that a boxer can no longer defend himself. Sword Fighting or Krabi Krabong consists mainly of straight swords, curved swords, daggers, arm protectors, lances, halberds, spears and sticks. This fighting skill needs a long period of training. This led to the preparation of good warriors in the past. The skill of fighting is determined by the use of various weapons and how fast a fighter can attack his opponent and withdraw in order to charge and attack again. During training, all weapons must be kept in the proper place treated with respect. Before any fight, Muai and Krabi Krabong, boxet and fighters have to perform a dance in order to show respect to their instructors. Also the prelude musc is to decrease the fighters' nervousness and encourage them to fight. Most of all the boxers and the fighters can learn their opponent's tactics through their dancing. In this way, they also plan how to defeat their opponent while dancing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กฎของมวยไทยได้รับการพัฒนาจากสุโขทัยถึงปัจจุบัน ในอดีต นักมวยมีบอกไม่ให้กัด หรือพ่นใส่ใบหน้าของฝ่ายตรงข้าม ขณะต่อสู้ พวกเขาสามารถหนี แต่ซ่อนไม่ นักมวยได้ต่อสู้จนฝ่ายตรงข้ามของเขาถูกปราบอย่างแน่นอน ปัจจุบัน แต่ละต่อสู้ครอบคลุมไม่เกิน 5 รอบกว่า 25 นาที แต่ละรอบระยะเวลา 3 นาที และนักมวยสามารถเหลือสองนาที เช่นนี้ทำให้มวยไทยอันตรายน้อย มันมักจะจบลงเมื่อกรรมการผู้ตัดสินจะนับรบหนึ่งออก (aftet แบบ knockdown) หรือตัดสินใจว่า นักมวยสามารถไม่ปกป้องตัวเอง ดาบ Fighting หรือกระบี่กระบองประกอบด้วยส่วนใหญ่ของดาบตรง โค้งดาบ มีดเหน็บ ป้องกันแขน lances, halberds หอก และไม้ ทักษะการต่อสู้นี้ต้องฝึกนาน นี้นำไปสู่การจัดเตรียมดีนักรบในอดีต ทักษะของการต่อสู้จะถูกกำหนด โดยการใช้อาวุธต่าง ๆ และวิธีการรบอย่างรวดเร็วสามารถโจมตีคู่ต่อสู้ และถอนค่าธรรมเนียม และโจมตีอีก ในระหว่างการฝึกอบรม อาวุธทั้งหมดต้องถูกเก็บไว้ในเหมาะสมที่รับการเคารพนับถือ ก่อนต่อสู้ใด ๆ Muai และกระบี่กระบอง boxet และนักรบมีการเต้นรำเพื่อแสดงความเคารพครูของพวกเขา ยัง ไหล่พรีลูดคือการ ลด nervousness ของนักรบ และสนับสนุนให้พวกเขาต่อสู้ ส่วนใหญ่นักมวยทั้งหมดและนักรบที่สามารถเรียนรู้กลยุทธ์ของฝ่ายตรงข้ามของพวกเขาผ่านการเต้นรำของพวกเขา ด้วยวิธีนี้ พวกเขายังแผนการเอาชนะฝ่ายตรงข้ามในขณะเต้นรำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กฎของมวยไทยได้รับการพัฒนามาจากสมัยสุโขทัยจนถึงปัจจุบัน ในอดีตนักมวยที่ได้รับการบอกว่าจะไม่กัดหรือถ่มน้ำลายรดหน้าของฝ่ายตรงข้าม ในขณะที่การต่อสู้พวกเขาจะวิ่งหนี แต่ไม่ซ่อน นักมวยต้องต่อสู้จนฝ่ายตรงข้ามของเขาพ่ายแพ้อย่างแน่นอน ปัจจุบันการต่อสู้แต่ละครอบคลุมไม่เกินห้ารอบกว่า 25 นาที ในแต่ละรอบระยะเวลาสามนาทีและนักมวยสามารถพักผ่อนได้สองนาที นี้จะทำให้มวยไทยอันตรายน้อย มันมักจะจบลงเมื่อผู้ตัดสินนับหนึ่งออกรบ (aftet ล้มลง) หรือตัดสินใจว่านักมวยจะไม่สามารถปกป้องตัวเอง การต่อสู้ดาบหรือกระบี่ Krabong ส่วนใหญ่ประกอบด้วยดาบตรงดาบโค้งมีดป้องกันแขนหอก halberds หอกและ sticks ทักษะการต่อสู้นี้ต้องเป็นระยะเวลานานของการฝึกอบรม นี้นำไปสู่​​การเตรียมความพร้อมของนักรบที่ดีในอดีตที่ผ่านมา ทักษะของการต่อสู้จะถูกกำหนดโดยการใช้อาวุธต่างๆและวิธีการที่รวดเร็วนักมวยสามารถโจมตีฝ่ายตรงข้ามของเขาและถอนตัวเพื่อเรียกเก็บเงินและการโจมตีอีกครั้ง ในระหว่างการฝึกอาวุธทั้งหมดจะต้องถูกเก็บไว้ในสถานที่ที่เหมาะสมได้รับการรักษาด้วยความเคารพ ก่อนที่จะต่อสู้ใด ๆ Muai และกระบี่ Krabong, boxet สู้และต้องดำเนินการเต้นรำเพื่อแสดงความเคารพต่ออาจารย์ของพวกเขา นอกจากนี้ musc โหมโรงคือการลดความกังวลใจสู้และกระตุ้นให้พวกเขาที่จะต่อสู้ ส่วนใหญ่นักมวยทั้งหมดและสู้สามารถเรียนรู้กลยุทธ์ของฝ่ายตรงข้ามของพวกเขาผ่านการเต้นของพวกเขา ด้วยวิธีนี้พวกเขายังวางแผนวิธีการที่จะเอาชนะฝ่ายตรงข้ามของพวกเขาในขณะที่การเต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กฎของกีฬามวยไทยได้รับการพัฒนาจากสมัยสุโขทัยถึงปัจจุบัน ในอดีต นักมวยก็บอกว่าไม่กัดหรือคายในใบหน้าของฝ่ายตรงข้าม ในขณะที่การต่อสู้ พวกเขาจะวิ่งหนี แต่ไม่ปกปิด นักมวยต้องต่อสู้จนคู่ต่อสู้ของเขาอย่างราบคาบ ปัจจุบันการต่อสู้แต่ละครอบคลุมไม่เกินห้ารอบกว่า 25 นาทีกฎของกีฬามวยไทยได้รับการพัฒนาจากสมัยสุโขทัยถึงปัจจุบัน ในอดีต นักมวยก็บอกว่าไม่กัดหรือคายในใบหน้าของฝ่ายตรงข้าม ในขณะที่การต่อสู้ พวกเขาจะวิ่งหนี แต่ไม่ปกปิด นักมวยต้องต่อสู้จนคู่ต่อสู้ของเขาอย่างราบคาบ ปัจจุบันการต่อสู้แต่ละครอบคลุมไม่เกินห้ารอบกว่า 25 นาทีกฎของกีฬามวยไทยได้รับการพัฒนาจากสมัยสุโขทัยถึงปัจจุบัน ในอดีต นักมวยก็บอกว่าไม่กัดหรือคายในใบหน้าของฝ่ายตรงข้าม ในขณะที่การต่อสู้ พวกเขาจะวิ่งหนี แต่ไม่ปกปิด นักมวยต้องต่อสู้จนคู่ต่อสู้ของเขาอย่างราบคาบ ปัจจุบันการต่อสู้แต่ละครอบคลุมไม่เกินห้ารอบกว่า 25 นาทีกฎของกีฬามวยไทยได้รับการพัฒนาจากสมัยสุโขทัยถึงปัจจุบัน ในอดีต นักมวยก็บอกว่าไม่กัดหรือคายในใบหน้าของฝ่ายตรงข้าม ในขณะที่การต่อสู้ พวกเขาจะวิ่งหนี แต่ไม่ปกปิด นักมวยต้องต่อสู้จนคู่ต่อสู้ของเขาอย่างราบคาบ ปัจจุบันการต่อสู้แต่ละครอบคลุมไม่เกินห้ารอบกว่า 25 นาที