Campbell, together with colleagues

Campbell, together with colleagues at MDRL, subsequently chemically modified Avermectin to a new version called Ivermectin, which turned out to be even more effective against parasitic infection (Chabala et al., 1980). Ivermectin is a semisynthetic version of Avermectin B1 containing two hydrogenation modifications. Thereafter, Campbell initiated a team effort demonstrating that the Ivermectin molecule was: (1) extraordinarily potent; (2) active against many intestinal nematodes in various host species; (3) showing durable long-term activity against some extra intestinal parasites including blood-dwelling filarial microfilariae; (4) active against benzimidazole-resistant nematodes (suggesting a different mode of action); and (5) well-tolerated by the host species, suggesting a good margin of safety (Campbell et al., 1983). Inspired by these positive results from animal studies, especially for reducing dog heartworm, Campbell proposed in 1977, that the Avermectin class be tested for use

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แคมป์เบล ร่วมกับเพื่อนร่วมงานที่ MDRL ต่อมาสารเคมีแก้ไข Avermectin เป็นเวอร์ชันใหม่ที่เรียกว่า Ivermectin ซึ่งกลายเป็นมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้นกับการติดเชื้อปรสิต (Chabala et al. 1980) Ivermectin เป็นรุ่น semisynthetic ของ Avermectin B1 ที่ประกอบด้วยการปรับเปลี่ยนไฮโดรจีเนชันสอง หลังจากนั้น แคมป์เบลเริ่มต้นทีมพยายามแสดงให้เห็นว่า โมเลกุล Ivermectin เป็น: (1) มีศักยภาพเป็นพิเศษ (2) ใช้งานอยู่กับไส้เดือนฝอยลำไส้หลายชนิดโฮสต์ต่าง ๆ (3) แสดงกิจกรรมระยะยาวทนทานกับปรสิตลำไส้พิเศษบางอย่างที่รวมทั้งเลือด dwelling filarial microfilariae (4) ใช้งานกับไส้เดือนฝอยทน benzimidazole (แนะนำโหมดต่าง ๆ ของการกระทำ); และ (5) ดีทน โดยพันธุ์โฮสต์ การแนะนำขอบดีปลอดภัย (Campbell et al. 1983) แรงบันดาลใจเหล่านี้ผลบวกจากการศึกษาสัตว์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการลดฮาร์ทเวิร์มสุนัข แคมป์เบลเสนอในปี 1977 ว่า คลา Avermectin จะทดสอบสำหรับการใช้งาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แคมป์เบลร่วมกับเพื่อนร่วมงานที่ MDRL แก้ไขภายหลังเคมี Avermectin เป็นรุ่นใหม่ที่เรียกว่า Ivermectin ซึ่งเปิดออกมาเป็นประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้นต่อการติดเชื้อปรสิต (Chabala et al., 1980) Ivermectin เป็นรุ่นกึ่งสังเคราะห์ต่างๆของ Avermectin B1 มีสองการปรับเปลี่ยน hydrogenation หลังจากนั้นเป็นต้นมาแคมป์เบลเริ่มต้นความพยายามของทีมแสดงให้เห็นว่าโมเลกุล Ivermectin คือ: (1) ที่มีศักยภาพเป็นพิเศษ; (2) การใช้งานกับไส้เดือนฝอยจำนวนมากในลำไส้ชนิดโฮสต์ต่างๆ (3) แสดงกิจกรรมในระยะยาวความทนทานกับบางพยาธิลำไส้พิเศษรว​​มทั้งเลือดที่อยู่อาศัย microfilariae filarial; (4) การใช้งานกับ benzimidazole ทนไส้เดือนฝอย (แนะนำโหมดที่แตกต่างกันของการกระทำ); และ (5) ดีทนพันธุ์โฮสต์บอกอัตรากำไรขั้นต้นที่ดีของความปลอดภัย (แคมป์เบล et al., 1983) แรงบันดาลใจจากผลบวกเหล่านี้จากการศึกษาในสัตว์โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการลด heartworm สุนัขแคมป์เบลที่นำเสนอในปี 1977 ที่ระดับ Avermectin ได้รับการทดสอบสำหรับการใช้งาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แคมป์เบล ด้วยกันกับเพื่อนร่วมงานที่ mdrl ภายหลังดัดแปลงทางเคมี avermectin เป็นเวอร์ชันใหม่ เรียกว่า ไอเวอร์เมคติน ซึ่งกลายเป็นประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้นกับการติดเชื้อปรสิต ( chabala et al . , 1980 ) ไอเวอร์เมคตินเป็นรุ่น semisynthetic ของ avermectin B1 ที่มีสองอย่างต่อเนื่องการปรับเปลี่ยน หลังจากนั้น แคมป์เบลล์ ได้ริเริ่มความพยายามของทีมแสดงให้เห็นว่าสำหรับโมเลกุลคือ ( 1 ) โคตรแรง ( 2 ) ไส้เดือนฝอยในลำไส้หลายโฮสต์ชนิดต่างๆ ( 3 ) แสดงกิจกรรมระยะยาว ทนทานต่อลำไส้ปรสิตบางพิเศษรวมทั้งเลือดที่อยู่อาศัย filarial ไมโครฟิลาเรีย ; ( 4 ) ทนต่อไส้เดือนฝอย ( ( แนะนำโหมดต่าง ๆ การกระทำ ) ; และ ( 5 ) ช่วยโดยโฮสต์ชนิด แนะนำไรดีปลอดภัย ( Campbell et al . , 1983 ) แรงบันดาลใจเหล่านี้บวก ผลจากการศึกษาสัตว์ โดยเฉพาะการลด Heartworm สุนัข , แคมป์เบลเสนอในปี 1977 ที่ถูกทดสอบสำหรับใช้ avermectin คลาส