Despite the limitations we have out

Despite the limitations we have outlined, we still think that Lange
and Eggert’s (2014) studies have made an important contribution
to the literature. Their findings indicate that the methodology of
using the same self-control task twice should be interpreted with
caution when researchers test the ego-depletion effect and the
glucose hypothesis. Although there are published studies that used
the same self-control task (see Hagger et al., 2010), we think that
researchers should use different tasks when testing novel hypothesis.
To conclude that glucose drinks fail to counteract depletion of
self-control resources, one has to make sure that depleted participants
are sufficiently motivated to tap on self-control resources and
hence capitalize on the glucose advantage. Unfortunately, the methodology
of using identical tasks does not guarantee that depleted
participants are sufficientlymotivated to exercise self-control. Hence,
Lange and Eggert’s (2014) conclusion that the ‘glucose effect’ is delusionary
is an overstatement because they adopted an experimental
paradigm that does not produce strong evidence that contradicts
this belief. Our suggestion is that researchers who test the glucose
hypothesis should employ dissimilar acts of self-control and make
sure that depleted participants are sufficiently motivated to exercise
self-control (Baumeister et al., 1998).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้จะมีข้อ จำกัด ที่เราได้ระบุไว้เรายังคิดว่ามีเหตุมีผล
และ Eggert ของ (2014) การศึกษาได้ทำผลงานที่สำคัญ
วรรณกรรม การค้นพบของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าวิธีการ
ใช้งานเดียวกันการควบคุมตนเองเป็นครั้งที่สองควรจะตีความด้วย
ความระมัดระวังเมื่อนักวิจัยทดสอบผลอัตตาพร่องและ
สมมติฐานกลูโคส แม้ว่าจะมีการตีพิมพ์การศึกษาที่เคย
เดียวกันการควบคุมตนเองงาน (ดู Hagger et al., 2010) เราคิดว่า
นักวิจัยควรใช้งานที่แตกต่างเมื่อการทดสอบสมมติฐานนวนิยาย.
เพื่อสรุปเครื่องดื่มน้ำตาลกลูโคสที่ล้มเหลวในการต่อสู้กับการลดลงของ
ทรัพยากรการควบคุมตนเอง หนึ่งมีการตรวจสอบให้แน่ใจว่าผู้เข้าร่วมหมด
มีแรงจูงใจพอที่จะแตะที่ทรัพยากรการควบคุมตนเองและ
ด้วยเหตุนี้การใช้ประโยชน์จากความได้เปรียบกลูโคส แต่น่าเสียดายที่วิธีการ
ของการใช้งานที่เหมือนกันไม่ได้รับประกันว่าไม่มีอะไรเหลือ
ผู้เข้าร่วมจะ sufficientlymotivated การออกกำลังกายการควบคุมตนเอง จึง
มีเหตุมีผลและ Eggert ของ (2014) สรุปว่า 'ผลกลูโคสเป็น delusionary
เป็นเพราะพวกเขาคุยโวนำมาใช้ทดลอง
กระบวนทัศน์ที่ไม่ได้ผลิตหลักฐานที่ขัดแย้งกับ
ความเชื่อนี้ ข้อเสนอแนะของเราคือว่านักวิจัยที่ทดสอบน้ำตาลกลูโคส
สมมติฐานควรใช้การกระทำที่แตกต่างกันของการควบคุมตนเองและทำให้
แน่ใจว่าผู้เข้าร่วมหมดพอมีแรงจูงใจในการออกกำลังกาย
การควบคุมตนเอง (Baumeister et al., 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้จะมีข้อ จำกัด ที่เราได้ระบุไว้ เรายังคิดและมีเหตุมีผล
เอ็กเกิร์ต ( 2014 ) การศึกษาได้ทำผลงานที่สำคัญ
กับวรรณกรรม การค้นพบของพวกเขาพบว่าวิธีการ
ใช้งานควบคุมเดียวกันสองครั้งควรจะตีความด้วย
ข้อควรระวังเมื่อนักวิจัยทดสอบอัตตาของผลและ
กลูโคสสมมติฐาน แม้ว่าจะมีการตีพิมพ์การศึกษาที่ใช้
งานควบคุมเดียวกัน ( ดู hagger et al . , 2010 ) เราว่านักวิจัยควรใช้งานที่แตกต่างกัน

เมื่อทดสอบสมมุติฐานใหม่ สรุปได้ว่าล้มเหลวในการต่อต้านการดื่มกลูโคส
ทรัพยากรการควบคุมตนเอง หนึ่งได้เพื่อให้แน่ใจว่าผู้ที่มีแรงจูงใจเพียงพอที่จะหมด
แตะทรัพยากรการควบคุมตนเองและ
จึงสร้าง ในกลูโคสให้เป็นประโยชน์ ขออภัยโดย
ใช้งานเหมือนกัน ไม่ได้รับประกันว่าหมด
เข้าร่วม sufficientlymotivated เพื่อการออกกำลังกายการควบคุมตนเอง ดังนั้น
VDO เอ็กเกิร์ต ( 2014 ) และได้ข้อสรุปว่า ' กลูโคสผล ' delusionary
มีการกล่าวเกินจริง เพราะพวกเขาได้รับการทดลอง
กระบวนทัศน์ที่ไม่ผลิตหลักฐานที่ขัดแย้งกับ
ความเชื่อนี้คำแนะนำของเราก็คือว่านักวิจัยที่ทดสอบกลูโคส
สมมติฐานควรจ้างการกระทำไม่เหมือนกัน การควบคุมตนเอง และให้แน่ใจว่าผู้เข้าร่วมจะหมด

แรงพอเพื่อการออกกำลังกายการควบคุมตนเอง ( เบาไมสเตอร์ et al . , 1998 )