Vivid Sydney – which starts today –

Vivid Sydney – which starts today – is an annual event of “Light, Music & Ideas” – but is it more bright lights than bright ideas? Is it a serious festival of contemporary art, or a superficial mass cultural spectacle? Does it have any real artistic value?

Festival city

Since Sydney’s Bicentenary celebrations in 1988, the notion of the city as a venue for mass festivals has gained traction.

In 1994, the year after winning the bid to host the Olympic Games, Sydney City Council had a vision for how the Games might change Sydney. Its Living City: A Blueprint for Sydney aimed to create a “vibrant city that is active 24 hours a day”.

And in the City’s later 2008 vision for the year 2030, Sydney City Council’s goal was “a lively, engaging City Centre”.

The first Vivid Sydney was held the following year, in 2009, and seemed to realise that vision. Vivid was first conceived as an artistic exploration of smart and sustainable energy, and since its first incarnation it combined light, music and ideas.

The music component had a rather arty edge. Brian Eno, who has collaborated with David Bowie, U2 and Coldplay, curated the Luminous music event at the Sydney Opera House. Eno is famously one of the pioneers of ambient music and there seemed a shared aesthetic sensibility between his sonic vision and the ethereal light painting that lit up the sails of the Opera House from that first year.

Vivid expands

Six years on and the popular appeal of Vivid Sydney has become enormous.

The music component now includes not just in the Sydney Opera House, but clubs, theatres and music venues across the city, with performers such as Daniel Johns and Grace Jones. Vivid Sydney is as much a festival of music and popular culture, as it is about light installations and exploring ideas.

Last year, in Vivid Sydney’s 18 days it received 1.43 million visitors, “exceeding the population of Adelaide and surpassing the total number of international tourists to Fiji last year,” as Andrew Stoner, NSW Minister for Tourism, boasted.

Wandering the temporarily pedestrianised streets around The Rocks and Circular Quay at last year’s Vivid, it certainly felt like it. The crowds thronged the streets as if it were New Year’s Eve.

Lloyd Bradford Syke was critical of the event in Crikey. He wrote:

it seems to me, this, touted as “the biggest cultural event in Sydney right now”, is a patronising, bread-and-circuses version of culture: an opiate for the masses, if ever there was one.
Aside from “its superficial, photo-opportunistic fun elements”, Syke argued that Vivid, “creates a world of chaos and pollution by bringing hordes to but a couple of city precincts, well over-and-above what they can comfortably accommodate or sustain.”

He asks, “Are we really illuminated by all this? Entertained, sure. But more than optically stimulated?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สดใสซิดนีย์ – ซึ่งเริ่มวันนี้– งานประจำปีของ "แสง เพลง และไอเดีย" – แต่มันเป็นไฟที่สว่างมากขึ้นกว่าไอเดียสดใส มันเป็นเทศกาลศิลปะร่วมสมัย หรือเป็นปรากฏการณ์ทางวัฒนธรรมโดยรวมผิวร้ายแรง มีค่าศิลปะจริงไหมเทศกาลเมืองตั้งแต่ของซิดนีย์ฉลอง Bicentenary ในปี 1988 ของเมืองเป็นสถานที่สำหรับเทศกาลที่มวลชนได้รับการฉุดในปี 1994 ปีหลังจากที่ชนะการประมูลการเป็นเจ้าภาพโอลิมปิก สภาเมืองซิดนีย์มีวิสัยทัศน์สำหรับวิธีเกมอาจเปลี่ยนซิดนีย์ เมืองของชีวิต: พิมพ์เขียวสำหรับซิดนีย์มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้าง "แห่งเมืองที่ใช้งานอยู่ตลอด 24 ชั่วโมง"และในเมือง ของวิสัยทัศน์ 2008 ใหม่กว่าสำหรับปี 2030 สภาเมืองซิดนีย์เป้าหมาย "มีชีวิตชีวา ค้างเมือง"ซิดนีย์สดใสครั้งแรกจัดขึ้นในปีต่อไป ใน 2009 และดูเหมือนจะ ตระหนักถึงวิสัยทัศน์ สดใสเป็นครั้งแรกรู้สึกเป็นการสำรวจศิลปะของพลังงานที่ชาญฉลาด และยั่งยืน และตั้งแต่ชาติแรกของ มันรวมแสง ดนตรีและความคิดส่วนประกอบเพลงที่มีขอบเป็นอาร์ตมากกว่า Brian Eno ที่ได้ร่วมมือกับเดวิดโบวี U2 และโคลด์เพลย์ curated เหตุการณ์เพลงเรืองแสงที่ซิดนีย์โอเปราเฮาส์ Eno มีชื่อเสียงเป็นหนึ่งในผู้บุกเบิกดนตรีโดยรอบ และมีประจักษ์นับเป็นสิ่งที่สวยงามร่วมกันระหว่างวิสัยทัศน์ของเขาเกี่ยวกับเสียงและวาดภาพที่สว่างขึ้นของมหรสพจากปีแรกที่แสงไม่มีตัวตนขยายสดใสหกปีและเสน่ห์นิยมของซิดนีย์ที่สดใสกลายเป็นขนาดใหญ่ส่วนเพลงตอนนี้มีไม่เพียงแค่ในซิดนีย์โอเปรา เฮาส์ แต่คลับ โรงละคร และดนตรีในเมือง เช่นดาเนียลจอห์นสและเกรซโจนส์ สดใสซิดนีย์เป็นมากเทศกาลดนตรีและวัฒนธรรมสมัยนิยม เกี่ยวกับการติดตั้งแสงและสำรวจความคิดปี ในสดใสซิดนีย์ 18 วันได้รับ 1.43 ล้านคน "เกินประชากรของแอดิเลดและเหนือกว่าจำนวนนักท่องเที่ยวต่างประเทศฟิจิ ปี" เป็นแอนดรูสโตเนอร์ นิวเซาธ์เวลส์รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการท่องเที่ยว คุยหลงถนนถนนชั่วคราวรอบเดอะร็อคและ Circular Quay ที่สดใสของปี มันแน่นอนรู้สึกว่าชอบมัน ผู้คนเนืองแน่นไปถนนราวกับว่ามันปีเก่าลอยด์แบรดฟอร์ด Syke สำคัญของเหตุการณ์ใน Crikey ได้ เขาเขียนว่า:เหมือนฉัน นี้ touted เป็น "ใหญ่ที่สุดวัฒนธรรมเหตุการณ์ในซิดนีย์อยู่" คือรุ่น patronising ขนมปัง และนำวัฒนธรรม: มียาเสพติดสำหรับมวลชน ถ้าเคยมีหนึ่งน้อง "มันสนุกเพียงผิวเผิน โอกาส ในภาพองค์ประกอบ", Syke โต้เถียงว่า สดใส "สร้างโลกแห่งความวุ่นวายและมลพิษ โดยนำพยุหะไปแต่คู่ของเขตเมือง มากกว่า และเหนือสิ่งที่พวกเขาสามารถสบายรองรับ หรือรักษา"เขาถาม, "จะถูกเราจริง ๆ ประดับทั้งหมดนี้หรือไม่ ความบันเทิง แน่นอน แต่กว่ารอยกระตุ้น"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Vivid Sydney - ซึ่งจะเริ่มวันนี้ - เป็นงานประจำปีของ "แสงเพลงและความคิด" - แต่มันเป็นไฟสว่างมากขึ้นกว่าที่คิดสดใส? มันเป็นเทศกาลที่ร้ายแรงของศิลปะร่วมสมัยหรือตื้นปรากฏการณ์ทางวัฒนธรรมมวล? มันมีคุณค่าทางศิลปะใด ๆ จริง?

เมืองเทศกาล

ตั้งแต่ซิดนีย์ฉลองร้อยปีในปี 1988 ความคิดของเมืองเป็นสถานที่สำหรับเทศกาลมวลได้รับแรงฉุด.

ในปี 1994 ซึ่งเป็นปีหลังจากที่ชนะการเสนอราคาในการเป็นเจ้าภาพการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกซิดนีย์สภาเทศบาลเมือง มีวิสัยทัศน์สำหรับวิธีการที่เกมอาจจะเปลี่ยนซิดนีย์ City Living ของมัน. พิมพ์เขียวสำหรับซิดนีย์มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้าง "เมืองที่มีชีวิตชีวาที่มีการใช้งานตลอด 24 ชั่วโมง"

และในภายหลัง 2008 วิสัยทัศน์ของเมืองสำหรับปี 2030 เป้าหมายซิดนีย์สภาเมืองเป็น "มีชีวิตชีวามีส่วนร่วม City Centre"

ครั้งแรกที่สดใสซิดนีย์ถูกจัดขึ้นในปีต่อไปในปี 2009 และดูเหมือนจะตระหนักถึงวิสัยทัศน์ว่า สดใสเป็นครั้งแรกคิดว่าเป็นศิลปะของการสำรวจพลังงานสมาร์ทและมีความยั่งยืนและตั้งแต่ชาติแรกของมันรวมแสงเพลงและความคิด.

ส่วนประกอบเพลงมีขอบค่อนข้างอาร์ตี้ บ Eno ที่ได้ร่วมมือกับเดวิดโบวี U2 และ Coldplay, curated เหตุการณ์เพลงส่องสว่างที่ซิดนีย์โอเปร่าเฮ้าส์ Eno เป็นที่มีชื่อเสียงหนึ่งในผู้บุกเบิกเพลงแวดล้อมและดูเหมือนความรู้สึกความงามร่วมกันระหว่างวิสัยทัศน์เกี่ยวกับเสียงของเขาและภาพวาดแสงไม่มีตัวตนที่สว่างขึ้นเรือของโอเปร่าเฮ้าส์จากปีแรกที่.

สดใสขยาย

หกปีที่ผ่านมาและความนิยมของ Vivid Sydney ได้กลายเป็นอย่างมาก.

ส่วนประกอบเพลงในขณะนี้รวมถึงไม่เพียง แต่ในโรงอุปรากรซิดนีย์ แต่คลับโรงละครและสถานที่แสดงดนตรีทั่วเมืองกับนักแสดงเช่นแดเนียลจอห์นส์และเกรซโจนส์ Vivid Sydney เป็นมากเทศกาลดนตรีและวัฒนธรรมที่เป็นที่นิยมในขณะที่มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการติดตั้งไฟและความคิดการสำรวจ.

ปีที่ผ่านมาในการที่สดใสของซิดนีย์ 18 วันได้รับ 1,430,000 ผู้เข้าชม "เกินจำนวนประชากรของแอดิเลดและเหนือกว่าจำนวนรวมของต่างประเทศ นักท่องเที่ยวที่เดินทางไปประเทศฟิจิปีที่แล้ว "แอนดรูสโตเนอร์รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการท่องเที่ยว NSW, โต.

เดินถนนคนเดินชั่วคราวรอบ The Rocks และ Circular Quay ปีที่ผ่านมาสดใสก็แน่นอนรู้สึกเหมือนมัน ฝูงชนเบียดเสียดถนนราวกับว่ามันเป็นวันส่งท้ายปีเก่า.

ลอยด์แบรดฟอ Syke มีความสำคัญของเหตุการณ์ใน Crikey เขาเขียนว่า:

มันดูเหมือนว่าฉันนี้ขนานนามว่าเป็น "เหตุการณ์ทางวัฒนธรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในซิดนีย์ตอนนี้" เป็นอุปถัมภ์, รุ่นขนมปังและนานของวัฒนธรรม:. ยาเสพติดสำหรับฝูงถ้าเคยมีผู้หญิงคนหนึ่ง
นอกเหนือจากการ "ผิวเผินภาพฉวยโอกาสองค์ประกอบสนุกไปกับมัน" Syke ถกเถียงกันอยู่ว่า Vivid "สร้างโลกของความสับสนวุ่นวายและมลพิษโดยนำพยุหะ แต่คู่ของย่านเมืองดีกว่าและเหนือสิ่งที่พวกเขาสามารถรองรับแขกหรือรักษา."

เขาถามว่า "เราจริงๆสว่างโดยทั้งหมดนี้หรือไม่? ความบันเทิงนั่นเอง แต่กว่ากระตุ้นสายตา? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิวิด ซิดนีย์ ( ซึ่งจะเริ่มขึ้นในวันนี้จึงเป็นเหตุการณ์ประจำปีของ " แสง ดนตรี และความคิด " –แต่มันสว่างกว่าความคิดสดใส ? มันคือเทศกาลที่ร้ายแรงของศิลปะร่วมสมัย หรือผิวเผินมวลปรากฏการณ์ทางวัฒนธรรม ? มันมีมูลค่าศิลปะจริงเทศกาลเมืองตั้งแต่ซิดนีย์กินเวลาเฉลิมฉลองในปี 1988 , ความคิดของเมืองที่เป็นสถานที่จัดงานเทศกาลที่มวลได้รับแรงดึง .ในปี 1994 ปีหลังจากที่ชนะการเสนอราคาในการเป็นเจ้าภาพกีฬาโอลิมปิก สภาเมืองซิดนีย์มีวิสัยทัศน์สำหรับวิธีเกมส์อาจเปลี่ยน ซิดนีย์ เมืองที่อยู่ : พิมพ์เขียวสำหรับซิดนีย์ มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้าง " เมืองที่มีงานวัน " 24 ชั่วโมงและในเมืองต่อมา 2008 วิสัยทัศน์ปี 2030 , เป้าหมายเมืองซิดนีย์สภา คือ " ผู้ที่มีส่วนร่วม ศูนย์เมืองซิดนีย์สดใสครั้งแรกถูกจัดขึ้นในปีต่อไปในปี 2009 และดูเหมือนจะตระหนักถึงวิสัยทัศน์ที่ สดใส เป็นครั้งแรกที่รู้สึกเป็นศิลปะของการสำรวจพลังงานสมาร์ทและยั่งยืน และเนื่องจากเป็นครั้งแรกที่ชาติมันรวมแสง ดนตรี และความคิดส่วนเพลงมีขอบมากกว่าศิลปิน . ไบรอัน Eno ที่ได้ร่วมมือกับ เดวิด โบวี , U2 และโคลด์เพลย์ curated เหตุการณ์เพลงแพรวที่ Sydney Opera House อีโนชื่อเสียงหนึ่งในผู้บุกเบิกดนตรีโดยรอบและมีดูเหมือนจะแบ่งปันความงามความรู้สึกระหว่างวิสัยทัศน์ของโซนิคและไม่มีตัวตนแสงภาพที่สว่างขึ้นใบเรือของ Opera House จากปีแรกสดใส ขยาย6 ปี และอุทธรณ์เป็นที่นิยมของวิวิด ซิดนีย์ได้มหาศาลส่วนเพลงตอนนี้รวมถึงไม่เพียง แต่ในซิดนีย์โอเปร่า แต่คลับ โรงละคร และสถานที่สำคัญในเมือง กับ นักแสดง เช่น แดเนียล จอห์น และ เกรซ โจนส์ วิวิด ซิดนีย์เป็นเทศกาลของวัฒนธรรมดนตรีและได้รับความนิยม มันเป็นเกี่ยวกับการติดตั้งแสงและสำรวจความคิดปีที่แล้ว , วิวิด ซิดนีย์ 18 วันก็รับ 1.43 ล้านผู้เข้าชมที่ " เกินประชากร แอดิเลด และเหนือกว่าจำนวนของนักท่องเที่ยวระหว่างประเทศฟิจิเมื่อปีที่แล้ว , " แอนดรู สโตเนอร์ , NSW รัฐมนตรีกระทรวงการท่องเที่ยว , โอ้อวด .หลงชั่วคราว pedestrianised ถนนรอบหินและ Circular Quay เมื่อปีที่แล้ว ที่สดใส มันรู้สึกเหมือนมัน ฝูงชนที่เบียดเสียดถนนเป็นวันส่งท้ายปีเก่าลอยด์แบรดฟอร์ด Syke วิจารณ์เหตุการณ์ใน โอ้ โห เขาเขียน :ดูเหมือนว่าถึงฉัน , นี้ , touted เป็น " วัฒนธรรมที่ใหญ่ที่สุดเหตุการณ์ในซิดนีย์ตอนนี้ " เป็น patronising , ขนมปังและ circuses รุ่นของวัฒนธรรม : ยาเสพติดเพื่อมวลชน ถ้าเคยมีหนึ่งนอกจาก " ของผิวเผิน รูปถ่าย ฉวยโอกาส สนุกองค์ประกอบ " Syke แย้งว่าสดใสสร้างโลกแห่งความวุ่นวายและมลพิษโดยนำลงมา แต่คู่ของเมืองที่ขายได้ดีกว่าและเหนือสิ่งที่พวกเขาสบายสามารถรองรับหรือสนับสนุน " .เขาถามว่า " พวกเราจะสว่าง โดยทั้งหมดนี้ ความบันเทิง , แน่นอน แต่มากกว่า optically กระตุ้น ? "