Originally I defined andragogy as t

Originally I defined andragogy as the art and science of helping adults learn, in contrast to pedagogy as the art and science of teaching children. Then an increasing number of teachers in elementary and secondary schools (and a few in colleges) began reporting to me that they were experimenting with applying the concepts of andragogy to the education of youth and finding that in certain situations they were producing superior learning. So I am at the point now of seeing that andragogy is simply another model of assumptions, about learners to be used alongside the pedagogical model of assumptions, thereby providing two alternative models for testing out the assumptions as to their “fit” with particular situations. Furthermore, the models are probably most useful when seen not as dichotomous but rather as two ends of a spectrum, with a realistic assumption in a given situation falling in between the two ends. For Example, taking the assumption regarding dependency versus self-directedness, a six-year-old may be highly self-directing in learning the rules of a game but quite dependent in learning to use a calculator; on the other hand, a forty-year-old may be very independent in learning to program a computer but completely self-directing in learning to repair a piece of furniture. As I see it, whenever a pedagogical assumption is the realistic one, then pedagogical strategies are appropriate, regardless of the age of the learner – and vice versa. But I would like to make one caveat: an ideological pedagogue – one who has a deep loyalty and commitment to the pedagogical model – may be tempted to underrate the extent to which an andragogical assumption may be realistic and may, for example, want to keep a learner dependent long after the learner has become able to be self-directing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนแรก ผมกำหนด andragogy เป็นศิลปะและศาสตร์ในการช่วยให้ผู้ใหญ่เรียนรู้ ตรงข้ามศึกษาศาสตร์ศิลปะและศาสตร์ในการสอนเด็ก แล้ว เพิ่มจำนวนครูในโรงเรียนประถม และมัธยม (และกี่ในวิทยาลัย) เริ่มรายงานผมว่า พวกเขาได้ทดลองใช้แนวคิดของ andragogy กับการศึกษาของเยาวชน และค้นหาว่า ในสถานการณ์บางอย่าง พวกเขาได้ผลิตห้องเรียน ดังนั้นฉันที่ จุดตอนนี้เห็นว่า andragogy เป็นเรื่องรูปแบบของสมมติฐาน เกี่ยวกับผู้เรียนใช้ควบคู่ไปกับแบบสอนของสมมติฐาน การให้สองทางเลือกรุ่นสำหรับการทดสอบสมมติฐานเป็นความ "พอดี" ออกกับสถานการณ์เฉพาะ นอกจากนี้ แบบจำลองจะคงประโยชน์มากที่สุดเมื่อเห็นไม่เป็น dichotomous แต่ค่อนข้างเป็นสองปลายของสเปกตรัม กับอัสสัมชัญเป็นจริงในสถานการณ์ที่กำหนดที่อยู่ระหว่างทั้งสองจบ ตัวอย่าง การสมมติฐานเกี่ยวกับอ้างอิงเทียบกับ directedness ตนเอง การหกปีอาจสูงเองผู้กำกับในการเรียนรู้กฎของเกม แต่ค่อนข้างอิสระในการเรียนรู้การใช้เครื่องคิดเลข บนมืออื่น ๆ แบบสี่สิบปีอาจจะอิสระมากในการเรียนเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์แต่อย่างสมบูรณ์ด้วยตนเองผู้กำกับในการซ่อมแซมชิ้นส่วนของเฟอร์นิเจอร์ ฉันเห็นมัน เมื่อใดก็ ตามที่อัสสัมชัญสอนเป็นจริง แล้วกลยุทธ์การสอนที่เหมาะสม ไม่คำนึงถึงอายุของผู้เรียน- และในทางกลับกัน แต่อยากให้ caveat เดียว: pedagogue เป็นอุดมการณ์ –ใครมีสมาชิกลึกและมุ่งมั่นแบบสอน – อาจติดประมาทขอบเขตที่อาจจริง และอาจ เช่น ต้องการเพื่อให้ผู้เรียนมีขึ้นหลังจากเรียนได้กลายเป็นผู้กำกับได้ด้วยตนเองได้ที่อัสสัมชัญ andragogical

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เดิมผมกำหนด Andragogy เป็นศิลปะและวิทยาศาสตร์ของการช่วยให้ผู้ใหญ่เรียนรู้ในทางตรงกันข้ามกับการเรียนการสอนเป็นศิลปะและวิทยาศาสตร์ของเด็กการเรียนการสอน จากนั้นการเพิ่มจำนวนของครูในโรงเรียนประถมศึกษาและมัธยมศึกษา (และไม่กี่ในวิทยาลัย) เริ่มรายงานกับผมว่าพวกเขาได้รับการทดสอบด้วยการใช้แนวคิดของ Andragogy เพื่อการศึกษาของเยาวชนและพบว่าในบางสถานการณ์ที่พวกเขาได้เรียนรู้การผลิตที่เหนือกว่า ดังนั้นฉันที่จุดในขณะนี้เห็น Andragogy ที่เป็นเพียงรูปแบบหนึ่งของสมมติฐานเกี่ยวกับการเรียนรู้ที่จะใช้ควบคู่ไปกับรูปแบบการเรียนการสอนของสมมติฐานจึงให้ทั้งสองรูปแบบทางเลือกสำหรับการทดสอบออกเป็นสมมติฐานที่ "พอดี" ของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับสถานการณ์ นอกจากนี้รูปแบบอาจจะเป็นประโยชน์มากที่สุดเมื่อเห็นไม่เป็น dichotomous แต่เป็นปลายทั้งสองข้างของคลื่นที่มีสมมติฐานที่มีเหตุผลในสถานการณ์ที่กำหนดตกอยู่ในระหว่างปลายทั้งสองข้าง ตัวอย่างเช่นการสมมติฐานเกี่ยวกับการพึ่งพาตนเอง directedness ที่หกปีอาจจะสูงกำกับตนเองในการเรียนรู้กฎของเกม แต่ค่อนข้างขึ้นอยู่ในการเรียนรู้ที่จะใช้เครื่องคิดเลขนั้น ในทางกลับกันเป็นสี่สิบปีอาจจะเป็นอิสระมากในการเรียนรู้การเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ แต่สมบูรณ์ในตัวเองกำกับในการเรียนรู้ในการซ่อมชิ้นส่วนของเฟอร์นิเจอร์ ขณะที่ผมเห็นมันเมื่อใดก็ตามที่เป็นสมมติฐานที่สอนเป็นหนึ่งที่จริงแล้วกลยุทธ์การสอนมีความเหมาะสมโดยไม่คำนึงถึงอายุของผู้เรียน - และในทางกลับกัน แต่ผมต้องการที่จะทำให้หนึ่งคำเตือน: เป็นครูอุดมการณ์ - คนที่มีความจงรักภักดีลึกและความมุ่งมั่นกับรูปแบบการเรียนการสอน - อาจถูกล่อลวงไปดูถูกขอบเขตที่สมมติฐาน andragogical อาจเป็นจริงและอาจจะยกตัวอย่างเช่นต้องการให้ ขึ้นอยู่กับผู้เรียนนานหลังจากที่ผู้เรียนได้กลายเป็นความสามารถที่จะเป็นตัวกำกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดิมผมนิยามการศึกษาเป็นศาสตร์และศิลป์ของการช่วยผู้ใหญ่เรียนรู้ในทางตรงกันข้ามกับการสอนเป็นศิลปะและวิทยาศาสตร์ในการสอนเด็ก .แล้วการเพิ่มจำนวนของครูในโรงเรียนประถมและมัธยม ( และไม่กี่ในวิทยาลัย ) เริ่มรายงานฉันว่าพวกเขากำลังทำการทดลองกับการประยุกต์ใช้แนวคิดของการศึกษาเพื่อการศึกษาของเยาวชน และพบว่า ในบางสถานการณ์ที่พวกเขากำลังการผลิต การเรียนรู้ที่เหนือกว่า ดังนั้นฉันที่จุดตอนนี้เห็นว่าการศึกษาเป็นเพียงหนึ่งรูปแบบของสมมติฐานเกี่ยวกับผู้เรียนเพื่อใช้ควบคู่ไปกับรูปแบบชนิดของสมมติฐาน จึงให้ทั้งสองรูปแบบทางเลือกสำหรับการทดสอบสมมติฐานที่จะพอดีกับพวกเขา " " กับสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจง นอกจากนี้ รูปแบบอาจจะมีประโยชน์มากที่สุดเมื่อเห็นไม่ไดโคโตมัส แต่เป็นสองปลายของสเปกตรัมด้วยมีเหตุผล ( ในสถานการณ์ที่กำหนดให้ ล้ม ระหว่างสองปลายตัวอย่างเช่น การพึ่งพาตนเอง เมื่อเทียบกับข้อสมมติเกี่ยวกับ directedness , วัย 6 ขวบอาจจะสูงด้วยตนเองกำกับในการเรียนรู้กฎของเกม แต่ค่อนข้างพึ่งพิงในการเรียนรู้ที่จะใช้เครื่องคิดเลข ; บนมืออื่น ๆ , ปีที่สี่สิบเก่าอาจจะอิสระมากในการเรียนรู้โปรแกรมคอมพิวเตอร์ แต่อย่างสมบูรณ์ด้วยตนเองกำกับในการเรียนรู้ที่จะซ่อมแซม ชิ้นส่วนของเฟอร์นิเจอร์ เท่าที่ผมเห็นเมื่อใดก็ตามที่อัสสัมชัญสอนเป็นมีเหตุผลหนึ่ง แล้วกลยุทธ์การสอนที่เหมาะสม ไม่ว่าอายุของผู้เรียน ) และในทางกลับกัน แต่ฉันต้องการที่จะทำให้หนึ่ง caveat : อาจารย์อุดมการณ์–หนึ่งที่มีความจงรักภักดีลึกและความมุ่งมั่นที่จะรูปแบบการสอน และอาจจะอยากประมาทหน้าขอบเขตซึ่งเป็นสมมติฐานที่ andragogical อาจมีเหตุผล และ อาจตัวอย่างเช่น ต้องการให้ผู้เรียน หลังจากที่ผู้เรียนได้กลายเป็นขึ้นอยู่กับสามารถตนเองกำกับ