The northeastern population has the

The northeastern population has their way of life attached to various natural resources, both in the basins of Korat and Sakon Nakhon (depending on the important rivers: Chee, Moon, Songkhram, Kong, etc.), and in the community living in the mountain areas, especially the mountain ranges of Phu Phan, and Petchaboon. Due to difference in natural resources, the community’s food system and food management pattern are also different. In the past, during the time the natural resources were plentiful, food from nature was very diverse and abundant. The villagers would find food from natural sources as much as necessary for each day’s consumption. For ex: fishing in the river. There was no need to catch the fish and make them suffer by confining them. If a large amount of fish was caught, they would be processed as pickled fish or dried fish, for long-term consumption. This caused the villagers scarcely depend on food from the market. The villagers would “grow every thing they ate and eat everything they grew.” The backyard gardens played the important role as the household’s food sources. The villagers had important basic ideas about food production: to produce enough for consumption; and the rest was shared between siblings, relatives, and neighbors, and making merits. The flavor of northeastern food is sharply hot.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประชากรอีสานมีวิถีชีวิตกับต่าง ๆ ทรัพยากรธรรมชาติ ทั้งในอ่างล่างหน้าของโคราชและสกลนคร (ตามแม่น้ำสำคัญ: ชี้ฟ้า มูน สมุทรสงคราม ฮ่องกง ฯลฯ), และ ในชุมชนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ภูเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงภูเขาภูพาน และเพชรบูรณ์ เนื่องจากความแตกต่างในธรรมชาติ ระบบอาหารและรูปแบบการจัดการอาหารของชุมชนก็ยังแตกต่างกัน ในอดีต ในขณะที่ทรัพยากรธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ อาหารจากธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ และหลากหลายมาก ชาวบ้านจะหาอาหารจากแหล่งน้ำธรรมชาติเท่าที่จำเป็นสำหรับการบริโภคแต่ละวัน ในอดีต: ตกปลาในแม่น้ำ ไม่จำเป็นต้องจับปลา และทำให้พวกเขาประสบ โดย confining พวกเขาได้ ถ้าถูกจับปลาจำนวนมาก พวกเขาจะทำเป็นปลาส้ม หรือแห้งปลา ปริมาณการใช้ระยะยาว นี้เกิดจากชาวบ้านแทบขึ้นอยู่กับอาหารจากตลาด ชาวบ้านจะ "ปลูกทุกสิ่งที่พวกเขากิน และกินทุกอย่างที่พวกเขาเติบโต" สวนบ้านเล่นบทบาทสำคัญเป็นแหล่งอาหารของครัวเรือน ชาวบ้านมีความคิดพื้นฐานที่สำคัญเกี่ยวกับการผลิตอาหาร: การผลิตเพียงพอสำหรับการใช้ และส่วนเหลือถูกใช้ร่วมกันระหว่างพี่น้อง ญาติ เพื่อนบ้าน และทำบุญ รสชาติของอาหารอีสานจะร้อนอย่างรวดเร็ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประชากรภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีวิถีชีวิตที่ติดอยู่กับทรัพยากรทางธรรมชาติที่หลากหลายทั้งในแอ่งโคราชและจังหวัดสกลนคร (ขึ้นอยู่กับแม่น้ำที่สำคัญชีมูนสมุทรสงคราม, ฮ่องกง, ฯลฯ ) และในชุมชนที่อาศัยอยู่ในภูเขา พื้นที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงที่ภูเขาภูพานและเพชรบูรณ์ เนื่องจากความแตกต่างในทรัพยากรระบบอาหารของชุมชนและรูปแบบการจัดการอาหารที่ยังแตกต่างกัน ในอดีตที่ผ่านมาในช่วงเวลาที่มีทรัพยากรทางธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ของอาหารจากธรรมชาติที่มีความหลากหลายมากและอุดมสมบูรณ์ ชาวบ้านจะหาอาหารจากแหล่งน้ำธรรมชาติให้มากที่สุดเท่าที่จำเป็นสำหรับการบริโภคของแต่ละวัน สำหรับอดีต: การตกปลาในแม่น้ำ ไม่มีความจำเป็นที่จะจับปลาและทำให้พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานโดย confining พวกเขาไม่เป็น ถ้าเป็นจำนวนมากของปลาที่ถูกจับได้พวกเขาก็จะต้องดำเนินการเป็นปลาร้าหรือปลาแห้งเพื่อการบริโภคในระยะยาว เรื่องนี้เกิดขึ้นชาวบ้านแทบจะไม่ขึ้นอยู่กับอาหารจากตลาด ชาวบ้านจะ "เติบโตสิ่งที่พวกเขากินทุกวันและกินทุกอย่างที่พวกเขาเติบโต". สวนสนามหลังบ้านเล่นบทบาทสำคัญในฐานะแหล่งอาหารในครัวเรือนของ ชาวบ้านมีความคิดพื้นฐานที่สำคัญเกี่ยวกับการผลิตอาหารในการผลิตมากพอสำหรับการบริโภค และส่วนที่เหลือได้รับการใช้งานร่วมกันระหว่างพี่น้องญาติและเพื่อนบ้านและการทำประโยชน์ รสชาติของอาหารภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีอากาศร้อนอย่างรวดเร็ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประชากรในภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีวิถีชีวิตที่ผูกติดกับทรัพยากรธรรมชาติต่าง ๆ ทั้งใน ในแอ่งโคราชและแอ่งสกลนคร ( ขึ้นอยู่กับแม่น้ำ : ที่สำคัญชี , ดวงจันทร์ , สมุทรสงคราม , ฮ่องกง , ฯลฯ ) , และชุมชนที่อาศัยในเขตภูเขา โดยเฉพาะภูเขาเทือกเขาภูพาน และจังหวัดเพชรบูรณ์ เนื่องจากความแตกต่างในทรัพยากรธรรมชาติระบบอาหารของชุมชนและรูปแบบการจัดการอาหารต่างกัน ในอดีต เวลา ทรัพยากรอุดมสมบูรณ์ อาหารจากธรรมชาติที่มีความหลากหลายและอุดมสมบูรณ์ ชาวบ้านจะหาอาหารจากแหล่งอาหารธรรมชาติเท่าที่จำเป็นต่อการบริโภคของแต่ละวัน . ตัวอย่าง : ตกปลาในแม่น้ำ มี ไม่ ต้อง จับ ปลา ให้ทรมานกักขังพวกเขาถ้าเป็นจำนวนมากของปลาที่ถูกจับก็จะถูกแปรรูปเป็นปลาร้าหรือปลาแห้ง สำหรับการใช้ในระยะยาว นี้ทำให้ชาวบ้านแทบจะไม่พึ่งพาอาหารจากตลาด ชาวบ้านจะเติบโตขึ้นในทุกสิ่งที่พวกเขากิน และกินทุกอย่างที่พวกเขาเติบโต . " สวนหลังบ้านมีบทบาทเป็นแหล่งอาหารของครัวเรือนชาวบ้านมีฐานคิดสำคัญเกี่ยวกับการผลิตอาหาร ผลิตให้เพียงพอต่อการบริโภค และส่วนที่เหลือจะถูกใช้ร่วมกันระหว่างพี่น้อง ญาติๆ และเพื่อนบ้าน และทำบุญ . รสชาติของอาหารอีสาน คือไม่ร้อน