Specific enzyme activities for prot

Specific enzyme activities for protease across all treatments were presented in Fig. 2. At early larval stages (Z3 and M3), specific protease activity in shrimp was not significantly different between probiotic treatment and control. In contrast, at the subsequent ontogenetic stages (PL1–2 and PL7–8), the highest protease activity (0.21 ± 0.02 U mg− 1 protein and 0.26 ± 0.02 U mg− 1 protein, respectively) was observed in T-2 and there was a significant difference (P < 0.05), as compared with the control (0.16 ± 0.02 U mg− 1 protein and 0.17 ± 0.01 U mg− 1 protein, respectively). Similar results were also observed in T-3 at the PL7–8 stage (P < 0.05). However, there was no significant difference among all treatments (T-1, T-2 and T-3) in protease activity. T-1 showed no significant difference (P > 0.05) in protease activities of shrimp larval compared with that of the control during the whole trial

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กิจกรรมของเอนไซม์ที่เฉพาะสำหรับรติเอสในการรักษาทั้งหมดถูกนำเสนอใน Fig. 2 ในช่วงระยะ larval (Z3 และ M3), กิจกรรมรติเอสเฉพาะในกุ้งได้ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างรักษาโปรไบโอติกส์และการควบคุม ในทางตรงกันข้าม ในขั้น ontogenetic ตามมา (PL1 – 2 และ PL7 – 8), กิจกรรมรติเอสสูงสุด (0.21 ± 0.02 U mg− 1 โปรตีนและโปรตีน 0.26 ± 0.02 U mg− 1 ตามลำดับ) ถูกพบใน T-2 และมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.05), เป็นเปรียบเทียบกับตัวควบคุม (0.16 ± 0.02 U mg− 1 โปรตีนและโปรตีน mg− 1 U 0.17 ± 0.01 ตามลำดับ) ผลคล้ายยังสุภัค T 3 ที่เวที PL7 – 8 (P < 0.05) อย่างไรก็ตาม มีไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการรักษาทั้งหมด (T 1, T 2 และ T 3) ในกิจกรรมรติเอส T-1 แสดงให้เห็นว่าไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (P > 0.05) ในรติเอสกิจกรรม larval กุ้งเมื่อเปรียบเทียบกับค่าของตัวควบคุมในระหว่างการทดลองทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอนไซม์โปรติเอสที่เฉพาะเจาะจงสำหรับการรักษาทั่วทั้งหมดถูกนำเสนอในรูป 2. ขั้นตอนตัวอ่อนในช่วงต้น (Z3 และ M3) กิจกรรมโปรติเอสที่ระบุในกุ้งก็ไม่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการรักษาและการควบคุมโปรไบโอติก ในทางตรงกันข้ามในขั้นตอนต่อมา ontogenetic (PL1-2 และ PL7-8) กิจกรรมโปรติเอสสูงสุด (0.21 ± 0.02 U mg- 1 โปรตีนและ 0.26 ± 0.02 U mg- 1 โปรตีนตามลำดับ) พบว่าใน T-2 และ มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05) เมื่อเปรียบเทียบกับการควบคุม (0.16 ± 0.02 U mg- 1 โปรตีนและ 0.17 ± 0.01 U mg- 1 โปรตีนตามลำดับ) ผลที่คล้ายกันยังพบได้ใน T-3 ในขั้นตอน PL7-8 (P <0.05) แต่มีไม่แตกต่างกันในหมู่ผู้รักษาทั้งหมด (T-1 T-2 และ T-3) ในกิจกรรมโปรติเอส T-1 พบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (P> 0.05) ในกิจกรรมโปรติเอสของตัวอ่อนกุ้งเมื่อเทียบกับที่ของการควบคุมในระหว่างการพิจารณาคดีทั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอนไซม์โปรติเอสจัดกิจกรรมเฉพาะในการทดลองแสดงในรูปที่ 2 ที่ระยะตัวอ่อนก่อน ( z3 และ M3 ) , กิจกรรมเอนไซม์โปรตีเอสเฉพาะในกุ้งไม่แตกต่างระหว่างการใช้และการควบคุม ในทางตรงกันข้าม , ที่ตามมา ontogenetic ขั้นตอน ( PL1 ) 2 และ pl7 ( 8 ) , กิจกรรมเอนไซม์โปรตีเอสสูงสุด ( 0.21 ± 0.02 มิลลิกรัม− 1 u , u ± 0.02 มิลลิกรัมโปรตีนและ− 1 โปรตีนตามลำดับ ) พบว่าใน T-2 มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ ( p < 0.05 ) เมื่อเทียบกับการควบคุม ( 0.16 ± 0.02 มิลลิกรัม− 1 U U ± 0.01 มิลลิกรัมโปรตีนและ 0.17 − 1 โปรตีน ตามลำดับ ) ผลที่คล้ายกันพบใน t-3 ที่ pl7 – 8 ขั้นตอนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) อย่างไรก็ตาม มีความแตกต่างระหว่างการรักษาทั้งหมด ( หุ้นและ , t-3 T-2 ) ในกิจกรรมโปรติเอสหุ้นกลุ่มนี้ พบว่า ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ ( P > 0.05 ) ในโปรกิจกรรมของลูกกุ้งกุลาดำวัยอ่อนเมื่อเทียบกับที่ของการควบคุมในระหว่างการทดลองทั้งหมด