Notes are a fairy tale in perfumery

Notes are a fairy tale in perfumery. Believe them as you would believe in the Sugar Plum Fairy or Tom Cruise. They’re ‘real’ but not actual. Aurélien Guichard doesn’t refute the notion of notes but he rephrases them. He separates aromas (floral, green, fruity, musky) from the other tones that the nose perceives (roundness, velvet, opacity.)

Slicing and dicing notes is nothing new in contemporary perfumery. Notes and materials have long been picked apart and shuffled around. Deconstruction and recontextualization are the classic two-step of post-modern art, a relic that perfumery has taken and run with. The next step, the rebuilding, the creation of a new picture is harder to achieve and is largely missing in contemporary perfumery.

Narciso is abstraction in its fullest. The separation and identification of the parts is thoughtful, but Narciso reconceptualizes perfume more credibly than you’d expect find in a designer fragrance. Guichard manipulates his materials so that the broad qualities, not the notes themselves predominate. There is not so much a clear magnolia note as there is a sultry luster. It is less specifically woody than it has the feel of an iron fist in a velvet glove.

Materials and notes aside, Narciso smells balanced and synthetic in the artistic sense. It doesn’t attempt to recreate aspects of “nature” as in the solifor and it has none of the smugness that can accompany avant-nichery. It’s a perfume made with an eye on aesthetics and ideals. Its indelible trait is an ambience, a spherical quality that feels like an additional dimension has been added to musk. The tone is both pervasive and subliminal. It surrounds you but it subverts the whistly, woody-amber persistence of many contemporary woody-musky perfumes. It is less radiant than evenly distributed. There are no seams showing, no bumps in the ride. If I could read a perfume formula, I suspect this one would have some sort of dimensional trickery like an Escher drawing. Impossibility made probable by screwing carefully with perspective.

Narciso’s commitment to aesthetics feels almost Greco-Roman in its classicism. Like many classical works, Narciso has a designed imperfection, a distraction that keeps you from falling into a beauty-trance. Narciso’s blemish is its whiff of paint. Sniffed from the right angle, Narciso has the wonderful smell of a fresh can of exterior paint. It might seem odd at a cursory sniff, but it is perfectly placed and enhances the overall purr of the musk.

A soft creamy blonde wood expertly co-mingled with gardenia and a touch of greenness. Gentle, restrained, demure and decidedly feminine with enough woodiness in the dry down to balance the intensity of the gardenia and ensure it remains warm and soothing not sharp and overwhelming. I adore gardenia but rarely does a perfume do it justice; so often it winds up playing the part of the old lady. Here, gardenia is restored to her rightful place as a youthful beauty.

I have liked all of NR's perfumes but this is the best Narciso yet. Bravo Monsieur Guichard. Stunning. I may even buy a 90ml bottle - something I haven't done for 30 years.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมายเหตุเป็นเทพนิยายในน้ำหอม เชื่อว่าพวกเขาเป็นคุณจะเชื่อในน้ำตาลบ๊วยนางฟ้าหรือทอมครูซ พวกเขากำลัง 'จริง' แต่ไม่เกิดขึ้นจริง Aurélien Guichard ไม่ลบล้างความคิดของการบันทึก แต่เขา rephrases พวกเขา เขาแยกกลิ่นหอม (ดอกไม้, สีเขียว, ผลไม้หอม) จากเสียงอื่น ๆ ที่จมูกรับรู้ (กลมกำมะหยี่ทึบ.) หั่นและบันทึก dicing จะไม่มีอะไรใหม่ในสไตล์ร่วมสมัยน้ำหอม หมายเหตุและวัสดุที่มีมานานแล้วหยิบออกจากกันและเดินไปรอบ ๆ โครงสร้างและ recontextualization เป็นคลาสสิกสองขั้นตอนของศิลปะหลังสมัยใหม่ที่ระลึกน้ำหอมที่ได้ดำเนินการและทำงานด้วย ขั้นตอนต่อไปการสร้างใหม่การสร้างภาพใหม่เป็นเรื่องยากที่จะประสบความสำเร็จและเป็นส่วนใหญ่ขาดหายไปในแบบร่วมสมัยน้ำหอม. Narciso เป็นนามธรรมในอย่างเต็มที่ การแยกและบัตรประจำตัวของชิ้นส่วนที่มีความคิด แต่ Narciso reconceptualizes น้ำหอมสนิทมากขึ้นกว่าที่คุณคาดหวังในการหานักออกแบบกลิ่นหอม Guichard วัสดุปรุงแต่งของเขาเพื่อที่คุณภาพกว้างไม่ได้บันทึกตัวเองครอบงำ ที่มีอยู่ไม่มากที่ทราบชัดเจนแมกโนเลียที่มีความมันวาวร้อน มันมีค่าน้อยกว่าไม้โดยเฉพาะมันมีความรู้สึกของกำปั้นเหล็กในถุงมือกำมะหยี่. วัสดุและตั้งข้อสังเกตกันกลิ่น Narciso สมดุลและสังเคราะห์ในความหมายของศิลปะ มันไม่ได้พยายามที่จะสร้างแง่มุมของ "ธรรมชาติ" ใน solifor และมีไม่มีความใจแคบที่สามารถมากับเปรี้ยว nichery มันเป็นน้ำหอมที่ทำด้วยตากับความสวยงามและอุดมคติ ลักษณะที่ลบไม่ออกมันคือบรรยากาศที่มีคุณภาพทรงกลมที่รู้สึกเหมือนมิติเพิ่มเติมได้รับการเพิ่มชะมด เสียงเป็นที่แพร่หลายทั้งในและอ่อน มันล้อมรอบคุณ แต่มัน subverts whistly ติดตา-ไม้สีเหลืองอำพันของน้ำหอม-ไม้หอมหลายสมัย มันเป็นที่สดใสน้อยกว่ากระจายอย่างสม่ำเสมอ มีตะเข็บไม่มีการแสดงที่มีการกระแทกในการนั่ง ถ้าฉันจะอ่านสูตรน้ำหอมที่ผมสงสัยว่าคนนี้จะมีการจัดเรียงของกลอุบายมิติบางอย่างเช่นภาพวาด Escher เป็นไปไม่ได้น่าจะทำโดยการกวดขันอย่างระมัดระวังกับมุมมอง. มุ่งมั่น Narciso เพื่อความสวยงามให้ความรู้สึกเกือบกรีกโรมันในคลาสของ เช่นเดียวกับผลงานคลาสสิกหลาย Narciso มีความไม่สมบูรณ์ได้รับการออกแบบที่ทำให้ไขว้เขวที่ช่วยให้คุณจากการล้มลงในความงามความมึนงง ฝ้า Narciso เป็นกลิ่นของสี ดมกลิ่นจากมุมขวา Narciso มีกลิ่นที่ยอดเยี่ยมของกระป๋องสดของสีภายนอก มันอาจจะดูแปลกที่สูดอากาศคร่าวๆ แต่มันถูกวางไว้อย่างสมบูรณ์และช่วยเพิ่มเสียงฟี้อย่างโดยรวมของชะมด. ไม้สีบลอนด์อ่อนครีมเชี่ยวชาญร่วมผสมกับพุดและสัมผัสของความอ่อนหัด อ่อนโยนยับยั้งเอียงอายและผู้หญิงเด็ดกับ woodiness เพียงพอในการแห้งลงไปที่ความสมดุลของความเข้มของพุดและให้แน่ใจว่ามันยังคงอยู่ที่อบอุ่นและผ่อนคลายไม่คมชัดและครอบงำ ฉันรักพุด แต่ไม่ค่อยน้ำหอมไม่ทำมันยุติธรรม; จึงมักจะลมขึ้นมาเล่นเป็นส่วนหนึ่งของหญิงชรา นี่พุดมีการเรียกคืนไปยังสถานที่ที่ถูกต้องของเธอเป็นความงามอ่อนเยาว์. ผมชอบทั้งหมดของน้ำหอม NR แต่นี้เป็น Narciso ยังที่ดีที่สุด ไชโยนาย Guichard ที่สวยงาม ฉันยังอาจซื้อขวด 90ml - การอะไรบางอย่างที่ผมไม่เคยทำมา 30 ปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นเทพนิยายในดอม . เชื่ออย่างที่คุณเชื่อใน Sugar Plum นางฟ้า หรือ ทอม ครูซ พวกเขากำลังจริง ' ' แต่ไม่ได้จริง Aur é lien guichard ไม่ได้หักล้างความคิดของโน๊ต แต่เขา rephrases พวกเขา เขาแยกกลิ่น ( ดอกไม้ , สีเขียว , ผลไม้ , musky ) จากเสียงอื่น ๆ ที่จมูกรับรู้ ( กลมกำมะหยี่ , ,

@ )หั่นและ dicing บันทึกมีอะไรใหม่ในดอมร่วมสมัย บันทึกและวัสดุได้รับเลือกกัน และสับรอบ โครงสร้าง และ recontextualization คลาสสิกเป็นสองขั้นตอนของศิลปะหลังสมัยใหม่ , ของที่ระลึกที่ดอมได้รับและทำงานด้วย ขั้นตอนต่อไป , การสร้างใหม่ , การสร้างรูปใหม่จะยากที่จะบรรลุ และส่วนใหญ่จะหายไปใน
ดอมร่วมสมัย
นาร์อยู่เต็มของนามธรรม การแยกและจำแนกส่วนที่ใส่ใจ แต่นาร์ reconceptualizes น้ำหอมเพิ่มเติมสนิทใจกว่าที่คุณคาดหวังจะพบในนักออกแบบน้ำหอม guichard จัดการวัสดุ เพื่อให้ภาพกว้าง ไม่ได้บันทึกตัวเองเหนือกว่า มีไม่มากทราบแมกโนเลียชัดเจนเป็นมีความมันวาวเร่าร้อนมันเป็นน้อยกว่า โดยเฉพาะไม้ยืนต้นมากกว่าจะมีความรู้สึกของกำปั้นเหล็ก ในกำมะหยี่ถุงมือ

วัสดุและบันทึกกันนาร์กลิ่นที่สมดุลและสังเคราะห์ในแง่ศิลปะ มันไม่ได้พยายามที่จะสร้างลักษณะของ " ธรรมชาติ " ใน solifor และมีไม่มีของ smugness ที่สามารถมาพร้อมกับ Avant nichery . มันเป็นน้ำหอมที่ทำให้ด้วยตาที่มีความงามและอุดมคติมันลบไม่ออกลักษณะเป็นทรงกลมที่มีบรรยากาศที่รู้สึกเหมือนมิติเพิ่มเติมได้ถูกเพิ่ม ฯ เสียงทั้งคู่ที่เหมาะสมที่แฝงมา มันอยู่รอบตัวคุณ แต่มัน subverts ที่ whistly เก็บรักษา แอมเบอร์วู้ดดี้มากร่วมสมัยวู้ดดี้ musky น้ำหอม มันสดใสน้อยกว่าการกระจายอย่างเท่าเทียมกัน ไม่มีตะเข็บแสดง ไม่กระแทกในการขี่ถ้าฉันสามารถอ่านน้ำหอมสูตร ผมสงสัยตัวนี้จะมีบางจัดเรียงของมิติมายา เหมือนวาดเชอร์ . เป็นไปไม่ได้ทำน่าจะเป็นโดยขันด้วยมุมมอง

นาร์ ความสุนทรียะรู้สึกเกือบเกรโกโรมันในรีสอร์ท ชอบผลงานคลาสสิกมากมาย นาร์มีความไม่สมบูรณ์ ออกแบบ ,รบกวนที่ช่วยให้คุณจากการล้มลงในความงามตาลอย นาร์ก็ตำหนิคือกลิ่นของสี ดมจากมุมขวา นาร์มีกลิ่นที่ยอดเยี่ยมของสดสีภายนอก มันอาจดูเหมือนแปลกที่หยาบๆสูดอากาศ แต่มันถูกวางไว้อย่างสมบูรณ์ และช่วยเพิ่มเสียงโดยรวมของชะมด

นุ่มนวลสีบลอนด์ไม้เชี่ยวชาญ Co ปนพุดและสัมผัสของสีเขียว .อ่อนโยน , ยับยั้ง , เอียงอายและผู้หญิงเด็ดกับ woodiness เพียงพอในบริการลงเพื่อความสมดุลของความเข้มของพุด และให้แน่ใจว่ามันยังคงอบอุ่นไม่คม และยุ่งยาก ฉันรักพุดแต่ไม่ค่อยจะหอมความยุติธรรมทำมันบ่อยๆ มันก็เล่นส่วนของหญิงชรา ที่นี่ พุดจะกลับคืนสู่สถานที่ถูกต้องของเธอเป็นความงามอ่อนเยาว์ .

ผมชอบทั้งหมดของ NR ก็หอมแต่เป็นนาร์ที่ดีที่สุดยัง ไชโยคุณ guichard . ที่สวยงาม ฉันอาจจะซื้อ 90ml ขวด - สิ่งที่ผมยังไม่ได้ทำ
สำหรับ 30 ปี