In this study, the rates of Fe(II)

In this study, the rates of Fe(II) oxidation by molecular oxygen in the presence of citrate, ethylenediaminetetraacetic acid (EDTA) and Suwannee River fulvic acid (SRFA) were determined over the pH range 4.0–5.5 and, for all of the ligands investigated, found to be substantially faster than oxidation rates in the absence of any ligand. EDTA was found to be particularly effective in enhancing the rate of Fe(II) oxidation when sufficient EDTA was available to complex all Fe(II) present in solution, with a kinetic model of the process found to adequately describe all results obtained. When Fe(II) was only partially complexed by EDTA, reactions with reactive oxygen species (ROS) and heterogeneous Fe(II) oxidation were found to contribute significantly to the removal rate of iron from solution at different stages of oxidation. This was possible due to the rapid rate at which EDTA enhanced Fe(II) oxidation and formed ROS and Fe(III). The rapid rate of Fe(III) generation facilitated the formation of free ferric ion activities in excess of those required for ferric oxyhydroxide precipitation following Fe(III)-EDTA dissociation. In comparison, the rate of Fe(II) oxidation was slower in the presence of citrate, and therefore the concentrations of free Fe(III) able to form in the initial stages of Fe(II) oxidation were much lower than those formed in the presence of EDTA, despite the resultant Fe(III)-citrate complex being less stable than that of Fe(III)-EDTA. The slower rate of citrate enhanced oxidation also resulted in slower rates of ROS generation, and, as such, oxidation of the remaining inorganic Fe(II) species by ROS was negligible. Overall, this study demonstrates that organic ligands may substantially enhance the rate of Fe(II) oxidation. Even under circumstances where the ligand is not present at sufficient concentrations to complex all of the Fe(II) in solution, ensuing oxidative processes may sustain an enhanced rate of Fe(II) oxidation relative to that of aqueous Fe(II) oxidation alone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษานี้ อัตราของการเกิดออกซิเดชัน Fe(II) โดยโมเลกุลออกซิเจนในซิเตรต กรด ethylenediaminetetraacetic (EDTA) และกรดฟุลวิแม่สุวรรณี (SRFA) ถูกกำหนดช่วง pH 4.0-5.5 และ สำหรับ ligands สอบสวน พบเป็นอย่างมากเร็วกว่าอัตราการเกิดออกซิเดชันของลิแกนด์ใด ๆ พบ EDTA จะมีประสิทธิภาพอย่างยิ่งในการเพิ่มอัตราการเกิดออกซิเดชัน Fe(II) เมื่อ EDTA เพียงพอพร้อมใช้งานที่ซับซ้อนในการแก้ปัญหา แบบจำลองการเคลื่อนไหวของกระบวนการพบว่าพออธิบายผลลัพธ์ทั้งหมดที่ได้รับทั้งหมด Fe(II) เมื่อ Fe(II) เป็นเพียงบางส่วน complexed โดย EDTA ปฏิกิริยาชนิดปฏิกิริยาออกซิเจน (ROS) และออกซิเดชัน Fe(II) ต่างกันพบว่ามีส่วนสำคัญกับอัตราการกำจัดเหล็กจากโซลูชันในระยะต่าง ๆ ของการเกิดออกซิเดชัน นี้เป็นไปได้เนื่องจากอัตราเร็วที่ EDTA Fe(II) ออกซิเดชันที่เพิ่มขึ้น และเกิด ROS และ Fe(III) รุ่น Fe(III) อัตราการอย่างรวดเร็วอำนวยความสะดวกในการก่อตัวของไอออนฟรีแหล่งกิจกรรมเกินกว่าที่จำเป็นสำหรับแหล่ง oxyhydroxide ฝนต่อ Fe (III) -EDTA dissociation ในการเปรียบเทียบ อัตราการเกิดออกซิเดชัน Fe(II) ช้าในซิเตรต และดังนั้น ความเข้มข้นของ Fe(III) สามารถฟอร์มฟรีในขั้นเริ่มต้นของการเกิดออกซิเดชัน Fe(II) ต่ำกว่าใน EDTA แม้ EDTA Fe (III) -ซิเตรตซับซ้อนความเสถียรน้อยกว่าของ Fe (III) - ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น ซิเตรตเพิ่มออกซิเดชันอัตราช้าลงยังมีผลในอัตราที่ช้ากว่ารุ่น ROS และ เช่น ออกซิเดชันของปลา Fe(II) นินทรีย์โดย ROS เล็กน้อย โดยรวม การศึกษานี้แสดงว่า อินทรีย์ ligands มากอาจเพิ่มอัตราการเกิดออกซิเดชัน Fe(II) แม้ภายใต้สถานการณ์ที่ลิแกนด์ไม่ได้อยู่ที่ความเข้มข้นเพียงพอที่ซับซ้อนทั้งหมดของ Fe(II) ในการแก้ปัญหา กระบวนการออกซิเดชันทวีปอาจรักษาอัตราการเพิ่มขึ้นของการเกิดออกซิเดชันของ Fe(II) สัมพันธ์ของออกซิเดชัน Fe(II) ละลายเพียงอย่างเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษานี้อัตราเฟ (II) การเกิดออกซิเดชันโดยโมเลกุลออกซิเจนในการปรากฏตัวของซิเตรตกรด Ethylenediaminetetraacetic (EDTA) และสุวรรณีแม่น้ำกรดฟุลวิค (SRFA) ได้รับการพิจารณาในช่วงพีเอช 4.0-5.5 และสำหรับทั้งหมดของแกนด์ การตรวจสอบพบว่าเป็นอย่างมากเร็วกว่าอัตราการเกิดออกซิเดชันในกรณีที่ไม่มีแกนด์ใด EDTA ถูกพบว่ามีประสิทธิภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเสริมสร้างอัตรา Fe (II) การเกิดออกซิเดชันเมื่อ EDTA เพียงพอก็พร้อมที่จะซับซ้อน Fe (II) ที่มีอยู่ในการแก้ปัญหาที่มีรูปแบบการเคลื่อนไหวของกระบวนการที่พบเพียงพอที่จะอธิบายผลลัพธ์ทั้งหมดที่ได้รับ เมื่อเฟ (II) ถูก complexed เพียงบางส่วนเท่านั้นโดย EDTA ปฏิกิริยากับสายพันธุ์ปฏิกิริยาออกซิเจน (ROS) และต่างกัน Fe (II) การเกิดออกซิเดชันที่พบว่ามีส่วนสำคัญต่ออัตราการกำจัดของเหล็กจากการแก้ปัญหาที่แตกต่างกันในแต่ละขั้นตอนของการเกิดออกซิเดชัน นี้เป็นไปได้เนื่องจากอัตราที่รวดเร็วที่เพิ่มขึ้น EDTA Fe (II) และรูปแบบการเกิดออกซิเดชัน ROS และเฟ (III) อัตราที่รวดเร็วของคนรุ่นเฟ (III) การอำนวยความสะดวกการก่อตัวของกิจกรรมไอออน ferric ฟรีเกินกว่าที่จำเป็นสำหรับการตกตะกอน oxyhydroxide ferric ต่อไป Fe (III) -EDTA แยกออกจากกัน ในการเปรียบเทียบอัตราการ Fe (II) การเกิดออกซิเดชันช้าในการปรากฏตัวของซิเตรตและดังนั้นจึงมีความเข้มข้นของฟรีเฟ (III) สามารถที่จะสร้างในขั้นเริ่มต้นของเฟ (II) การเกิดออกซิเดชันได้มากต่ำกว่าที่เกิดขึ้นใน การปรากฏตัวของ EDTA แม้จะมีผล Fe (III) -citrate ซับซ้อนถูกน้อยที่มีความเสถียรกว่าของเฟ (III) -EDTA อัตราที่ช้าลงของการเกิดออกซิเดชันที่เพิ่มขึ้นรตยังส่งผลให้ในอัตราที่ช้าลงของคนรุ่น ROS และเป็นเช่นนี้การเกิดออกซิเดชันของที่เหลืออนินทรีเฟ (II) โดยสายพันธุ์ ROS ได้เล็กน้อย โดยรวม, การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าแกนด์อินทรีย์อย่างมีนัยสำคัญอาจเพิ่มอัตรา Fe (II) การเกิดออกซิเดชัน แม้ภายใต้สถานการณ์ที่แกนด์ไม่อยู่ในที่มีความเข้มข้นเพียงพอที่จะซับซ้อนทั้งหมดของเฟ (II) ในการแก้ปัญหาที่ตามมากระบวนการออกซิเดชั่อาจรักษาอัตราการเพิ่มขึ้นของเฟ (II) การเกิดออกซิเดชันเทียบกับที่น้ำ Fe (II) การเกิดออกซิเดชันเพียงอย่างเดียว