s focused on expanding non-partisan

s focused on expanding non-partisan aspects of
the democratic process and institutional changes to facilitate this access.
Thus, increasing use of referendums, citizen hearings, and other forms of
direct action allow voters at least partially to bypass partisan politics.
Changes in policy administration are also likely to follow, as people demand
a direct voice in politics because they distrust parties as their agents.
In summary, this public scepticism about political parties is one piece of a
general syndrome involving the public’s growing doubts about representative democracy, and a search for other democratic forms. Parties are likely
to retain their central roles in structuring electoral choices and organising
the working of the parliamentary process, but their broader role in the
system of democratic politics is being challenged.
Notes
We would like to thank Anthony McGann, Ingrid van Biezen, and Martin Wattenberg for their
comments on a previous version of this paper. This is a revised version of an article that first
appeared in Rivista italiana di scienza politica 34 (December 2004), 381–404.
1. ‘Empty Vessels’, Economist, 24 July 1999, 51–2.
2. The Comparative Study of Electoral Systems data were acquired from the CSES website:
http://www.cses.org. The other data in this article came from the Inter-university
Consortium for Political Research at the University of Michigan.
3. Both items are measures on a five point agree/disagree scale; Table 1 presents the two agree
categories for each question, and thus should be comparable. These two questions are
strongly intercorrelated. For the 13 nations in Table 1, the average Pearson r correlation
between the two items is .26.
948 R. J. Dalton and S. A. Weldon4. These are not isolated findings. For instance, the 1997 Canadian election study asked a
battery of party image questions (Gidengil et al. 2001). They found that sizeable minorities
see the parties as untrustworthy and uncaring, with one Canadian in three believing that
parties hardly ever keep their election promises (32 per cent) and do not care what ordinary
people think (35 per cent). Similarly, Torcal et al. (2002) found that citizens in Southern
Europe believed parties were necessary for democracy to function, but they were
simultaneously sceptical about the performance of parties.
5. Another possibility is that voters are expressing doubts about parties other than their own.
In other words, most parties might be considered untrustworthy – except the party that the
respondent personally supports. Yet, attachment to one’s preferred political party has also
diminished over the past several decades in most of these nations (Dalton 2000). It is likely
that voters hold their own party as more trustworthy than the opposition – democracy
functions on this premise – but it is also apparent that attachment to one’s preferred party
have also weakened.
6. For instance, 90 per cent of the Swedes and Spanish respondents reported voting in the
previous election, as did 96 per cent of the Danes and 99 per cent of the Australians. We
excluded Australia from Table 4 because voting is compulsory and only 18 people reported
not voting in the election (and 11 of these were in the category of least trust in parties). In
addition, reported turnout often exceeds official statistics; for instance, 77 per cent of
Americans said they voted in the 1996 election, although official turnout rates are 49 per
cent of the voting age public.
In other analyses (not shown) we combined party images, age and education in a
multivariate model to predict turnout to ensure that the correlations in Table 4 are not
spuriously due to other basic predictors. The coefficients for party images remained
significant and little changed from the patterns presented in Table 4.
7. Distrust in parties seems to have a general demobilising effect upon voters that reaches
beyond electoral participation. For instance, in most nations those who distrust parties also
score lower in national indices of political knowledge included in the CSES survey.
However, many of the knowledge questions are based on political parties or elected
officials, and this might exaggerate the partisan effect.
8. The campaign activity items were not included in the CSES dataset. Instead, we accessed
the data from the separate national election studies that included the CSES supplement.
The number and type of campaign activities vary across nations in the CSES surveys. Thus,
the absolute levels of activity should not be compared across nations.
9. The literature is uncertain about which parties should be defined as anti-establishment
parties. We include all far-right nationalist, communist and extreme-left socialist parties. In
addition, we include Green parties as long as they are not more ideologically centrist than
the mainstream left party. Specifically, we defined the following as anti-establishment
parties: Australia, Greens (L); Canada, Reform (R); Denmark, Red-Green List (L) and
Danish People’s Party (R) ; Germany, PDS (L), Greens (L), Republikaner (R), and DVU
(R); Japan, Communist (L); Netherlands, Green Left (L); New Zealand, Alliance (L) and
NZ First (R); Norway, Red Electoral Alliance (L) and Progress Party (R); Spain,
Communist (L); Sweden, Extreme Left (L) and Greens (L); Switzerland, Swiss People’s
Party (R).
10. The data are from the 1996 election. In the following elections, a more viable anti-party
party has emerged in Pauline Hansen’s One Nation Party.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

s ที่เน้นขยายด้านไม่ถือเขาถือเรากระบวนการประชาธิปไตยและการเปลี่ยนแปลงสถาบันเพื่อให้ง่ายต่อการเข้าถึงนี้ดังนั้น เพิ่ม referendums ทรัพย์สินประชาชน และแบบฟอร์มอื่น ๆ ของดำเนินการโดยตรงให้ผู้ลงคะแนนน้อยบางส่วนเพื่อเลี่ยงผ่านพรรคการเมืองนโยบายบริหารการเปลี่ยนแปลงมีแนวโน้มที่จะทำตาม เป็นความต้องการคนตรงกับเสียงทางการเมืองเนื่องจากพวกเขาระแวงบุคคลเป็นตัวแทนของพวกเขาสรุป scepticism นี้สาธารณะเกี่ยวกับพรรคการเมืองเป็นส่วนหนึ่งของการอาการทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับข้อสงสัยที่เติบโตของประชาชนเกี่ยวกับประชาธิปไตยตัวแทน และการค้นหารูปแบบประชาธิปไตยอื่น ๆ บุคคลมีแนวโน้มการรักษาบทบาทของศูนย์กลางในการเลือกตั้งตัวเลือกการจัดโครงสร้าง และการจัดเตรียมการทำงานของกระบวนการรัฐสภา แต่บทบาทความกว้างในการเป็นการท้าทายระบบการเมืองประชาธิปไตยหมายเหตุเราอยากจะขอบคุณ Anthony McGann, Ingrid van Biezen และ Wattenberg มาร์ตินสำหรับพวกเขาความคิดเห็นเกี่ยวกับรุ่นก่อนหน้าของเอกสารนี้ นี้เป็นรุ่นปรับปรุงของบทความที่ firstปรากฏใน Rivista อิตาเลียดิ scienza politica 34 (2004 ธันวาคม), 381-4041. "เรือที่ว่างเปล่า' นักเศรษฐศาสตร์ 24 1999 กรกฎาคม 51-22. เปรียบเทียบการศึกษาของเลือกตั้งระบบข้อมูลที่ได้รับมาจากเว็บไซต์ CSES:http://www.cses.org ข้อมูลในบทความนี้มาจากมหาวิทยาลัยระหว่างสมาคมวิจัยทางการเมืองที่มหาวิทยาลัยมิชิแกน3. ทั้งสองอย่างคือ มาตรการใน five จุดเห็นด้วย/ไม่เห็นด้วย ตารางที่ 1 แสดงทั้งสองตกลงประเภทสำหรับแต่ละคำถาม และดังนั้นจึง สามารถเปรียบเทียบ มีคำถามเหล่านี้สองขอ intercorrelated สำหรับประชาชาติ 13 ในตารางที่ 1 สหสัมพันธ์ Pearson r เฉลี่ยระหว่างสองรายการคือ.26948 R. J. ดาลตันและ S. A. Weldon4 เหล่านี้จะไม่แยก findings ตัวอย่าง การศึกษาการเลือกตั้งปี 1997 แคนาดาถามเป็นแบตเตอรี่ของรูปคำถาม (Gidengil et al. 2001) พวกเขาพบว่าสำหรับผู้พิการคมิดูบุคคลยิ่ง และ uncaring กับแคนาดาหนึ่งในสามเชื่อที่ฝ่ายให้สัญญาการเลือกตั้ง (ร้อยละ 32) และไม่สนใจว่าปกติไม่เคยคิดว่าคน (ร้อยละ 35) ในทำนองเดียวกัน Torcal et al. (2002) พบว่าประชาชนในภาคใต้ยุโรปเชื่อว่า บุคคลจำเป็นสำหรับประชาธิปไตยทำงาน แต่พวกเขาพร้อมความเกี่ยวกับประสิทธิภาพของบุคคลนั้น5. อีกประการหนึ่งคือการ ที่ผู้ลงคะแนนจะแสดงความสงสัยเกี่ยวกับบุคคลอื่นที่ไม่ใช่ของตนเองในคำอื่น ๆ ฝ่ายส่วนใหญ่อาจเป็นยิ่ง – ยกเว้นพรรคที่ตอบสนับสนุนเอง ยัง แนบไปได้ต้องมีพรรคการเมืองลดลงมาหลายทศวรรษในที่สุดประเทศเหล่านี้ (2000 ดาลตัน) เป็นไปได้ที่ผู้ลงคะแนนเก็บของตนเองเป็นที่น่าเชื่อถือมากขึ้นกว่าฝ่ายค้าน – ประชาธิปไตยฟังก์ชันบนนนิ่งนี้ – แต่มันก็ชัดเจนว่า แนบไปหนึ่งต้องพรรคมียังลดลง6. ตัวอย่าง ร้อยละ 90 ของผู้ตอบ Swedes และสเปนรายงานการลงคะแนนเสียงในการเลือกตั้งก่อนหน้านี้ เป็นได้ร้อยละ 96 ของการเดนส์และร้อยละ 99 ของออสเตรเลียที่ เราไม่รวมออสเตรเลีย 4 ตาราง เพราะมติเป็นภาคบังคับ และรายงานเพียง 18 คนไม่ลงคะแนนเสียงในการเลือกตั้ง (และ 11 ของเหล่านี้อยู่ในประเภทของความน่าเชื่อถือน้อยที่สุดในฝ่าย) ในนอกจากนี้ turnout รายงานมักจะเกิน official สถิติ ตัวอย่าง 77 ร้อยละของชาวอเมริกันกล่าวว่า พวกเขาโหวตในการเลือกตั้งปี 1996 แม้ official turnout ราคา 49 ต่อร้อยละของอายุเสียงสาธารณะวิเคราะห์อื่น ๆ (ไม่แสดง) เรารวมภาพปาร์ตี้ อายุ และการศึกษาในการรูปแบบตัวแปรพหุการทำนาย turnout เพื่อให้แน่ใจว่า ความสัมพันธ์ในตาราง 4 จะไม่spuriously จาก predictors พื้นฐานอื่น ๆ Coefficients สำหรับภาพบุคคลยังคงsignificant และน้อยเปลี่ยนจากรูปแบบที่แสดงในตาราง 47. ระแวงในพรรคน่าจะ มีแบบทั่วไป demobilising effect เมื่อผู้ลงคะแนนที่เหลือนอกเหนือจากการเข้าร่วมเลือกตั้ง ตัวอย่าง ในประเทศส่วนใหญ่ ที่ระแวงฝ่ายยังคะแนนต่ำกว่าดัชนีแห่งชาติความรู้ทางการเมืองที่รวมอยู่ในแบบสำรวจ CSESอย่างไรก็ตาม ถามความรู้มากมายตามพรรคการเมือง หรือเลือกตั้งofficials และนี้อาจโอ้อวด effect พรรค8.สินค้ากิจกรรมส่งเสริมการขายไม่รวมอยู่ในชุดข้อมูล CSES แทน เราเข้าถึงข้อมูลจากการศึกษาการเลือกตั้งแห่งชาติแยกต่างหากที่รวมเสริม CSESจำนวนและชนิดของกิจกรรมส่งเสริมการขายแตกต่างกันระหว่างประเทศในการสำรวจ CSES ดังนั้นในระดับที่แน่นอนของกิจกรรมไม่ควรจะนำทั่วประเทศ9. วรรณคดีไม่แน่นอนเกี่ยวกับฝ่ายใดควร defined เป็นขบวนการฝ่าย เรามีชาตินิยมของทั้งไกลขวา ฝ่ายสังคมนิยมคอมมิวนิสต์ และ ซ้ายมากขึ้น ในนอกจากนี้ เรารวมสีเขียวฝ่ายตราบใดที่พวกเขาไม่ขึ้น ideologically กลุ่มมากกว่าฝ่ายซ้ายจอแจ Specifically เรา defined ดังต่อไปนี้เป็นขบวนการฝ่าย: ออสเตรเลีย สีเขียว (L); แคนาดา ปฏิรูป (R) เดนมาร์ก รายการสีแดงเขียว (L) และเดนมาร์กพรรคประชาชน (R) เยอรมนี PDS (L), สีเขียว (L), Republikaner (R), และ DVU(R) ญี่ปุ่น คอมมิวนิสต์ (L); ประเทศเนเธอร์แลนด์ เขียวซ้าย (L); นิวซีแลนด์ พันธมิตร (L) และแรกนิวซีแลนด์ (R) นอร์เวย์ แดงเลือกตั้งพันธมิตร (L) และความคืบหน้าของ (R) สเปนคอมมิวนิสต์ (L); สวีเดน ซ้ายมาก (L) และสีเขียว (L); สวิตเซอร์แลนด์ สวิสคนพรรค (R)10. ข้อมูลที่ได้จากการเลือกตั้งปี 1996 ในการเลือกตั้งต่อไปนี้ ฝ่ายป้องกันทำงานได้มากขึ้นพรรคได้ผงาดขึ้นในพรรคชาติหนึ่งสาวแฮนเซ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

S มุ่งเน้นไปที่การขยายตัวด้านไม่ใช่พรรคพวกของ
กระบวนการประชาธิปไตยและการเปลี่ยนแปลงสถาบันเพื่อความสะดวกในการเข้าถึงนี้.
ดังนั้นการเพิ่มการใช้ประชามติรับฟังความคิดเห็นของประชาชนและรูปแบบอื่น ๆ ของ
การกระทำโดยตรงช่วยให้ผู้มีสิทธิเลือกตั้งอย่างน้อยบางส่วนที่จะหลีกเลี่ยงพรรคการเมือง.
การเปลี่ยนแปลงในการบริหารนโยบาย นอกจากนี้ยังมีแนวโน้มที่จะทำตามเป็นคนเรียกร้อง
เสียงโดยตรงในทางการเมืองเพราะพวกเขาไม่ไว้วางใจบุคคลที่เป็นตัวแทนของพวกเขา.
ในการสรุปนี้ความสงสัยของประชาชนเกี่ยวกับพรรคการเมืองเป็นหนึ่งในชิ้นส่วนของ
กลุ่มอาการของโรคทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับข้อสงสัยที่เพิ่มขึ้นของประชาชนเกี่ยวกับตัวแทนประชาธิปไตยและการค้นหา สำหรับรูปแบบประชาธิปไตยอื่น ๆ ฝ่ายมีโอกาสที่
จะรักษาบทบาทกลางของพวกเขาในโครงสร้างทางเลือกการเลือกตั้งและการจัดระเบียบ
ในการทำงานของกระบวนการของรัฐสภา แต่บทบาทที่กว้างขึ้นของพวกเขาใน
ระบบการเมืองประชาธิปไตยจะถูกท้าทาย.
หมายเหตุ
เราอยากจะขอบคุณแอนโทนี่แม็คอิงกริดรถตู้ Biezen และมาร์ติน Wattenberg ของพวกเขาสำหรับ
ความคิดเห็นเกี่ยวกับรุ่นก่อนหน้าของบทความนี้ นี้เป็นรุ่นที่ปรับปรุงของบทความที่สายแรก
ที่ปรากฏใน Rivista Italiana ดิ Scienza ทางการเมือง 34 (ธันวาคม 2004), 381-404.
1 'เปล่าเรือ', นักเศรษฐศาสตร์ 24 กรกฏาคม 1999, 51-2.
2 การศึกษาเปรียบเทียบระบบข้อมูลการเลือกตั้งที่ได้มาจากเว็บไซต์ CSE ที่:
http://www.cses.org ข้อมูลอื่น ๆ ในบทความนี้มาจากอินเตอร์มหาวิทยาลัย
Consortium เพื่อการวิจัยทางการเมืองที่มหาวิทยาลัยมิชิแกน.
3 ทั้งสองรายการมีมาตรการในไฟและจุดเห็นด้วย / ไม่เห็นด้วยขนาด; ตารางที่ 1 นำเสนอทั้งสองตกลงที่
หมวดหมู่สำหรับแต่ละคำถามและจึงควรจะเทียบเคียง ทั้งสองคำถามที่
intercorrelated อย่างยิ่ง สำหรับ 13 ประเทศในตารางที่ 1 ค่าเฉลี่ยของความสัมพันธ์ R เพียร์สัน
ระหว่างทั้งสองรายการเป็น 0.26.
948 RJ ดาลตันและ SA Weldon4 เหล่านี้จะไม่ได้แยกไฟ ndings ยกตัวอย่างเช่นการศึกษา 1997 การเลือกตั้งแคนาดาถาม
แบตเตอรี่คำถามภาพบุคคล (Gidengil et al. 2001) พวกเขาพบว่าชนกลุ่มน้อยที่ใหญ่มาก
เห็นบุคคลที่เป็นไม่น่าไว้วางใจและไม่สนใจกับหนึ่งในแคนาดาสามเชื่อว่า
บุคคลที่แทบจะไม่เคยรักษาสัญญาการเลือกตั้งของพวกเขา (ร้อยละ 32) และไม่สนใจสิ่งธรรมดา
ที่ผู้คนคิด (ร้อยละ 35) ในทำนองเดียวกัน Torcal และคณะ (2002) พบว่าประชาชนในภาคใต้ของ
ยุโรปเชื่อว่าบุคคลที่มีความจำเป็นเพื่อประชาธิปไตยกับการทำงาน แต่พวกเขาก็
พร้อมกันสงสัยเกี่ยวกับผลการดำเนินงานของฝ่าย.
5 ความเป็นไปได้ก็คือการที่ผู้มีสิทธิเลือกตั้งจะแสดงความสงสัยเกี่ยวกับบุคคลอื่นที่ไม่ใช่ของตัวเอง.
ในคำอื่น ๆ , บุคคลที่มากที่สุดอาจจะได้รับการพิจารณาไม่น่าไว้วางใจ - ยกเว้นบุคคลที่
ตอบโดยส่วนตัวสนับสนุน แต่สิ่งที่แนบไปหนึ่งของพรรคการเมืองที่ต้องการได้นอกจากนี้ยัง
ลดลงในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมาในส่วนของประเทศเหล่านี้ (ดาลตัน 2000) มันอาจเป็นไป
ได้ว่าผู้มีสิทธิเลือกตั้งถือพรรคของตัวเองเป็นที่น่าเชื่อถือมากกว่าฝ่ายค้าน - ประชาธิปไตย
ฟังก์ชั่นบนสมมติฐานนี้ - แต่ก็ยังเป็นที่ชัดเจนสิ่งที่แนบมาให้กับบุคคลที่ต้องการของคนที่
ยังอ่อนแอ.
6 ยกตัวอย่างเช่นร้อยละ 90 ของผู้ตอบแบบสอบถามชาวสวีเดนและสเปนรายงานการออกเสียงลงคะแนนใน
การเลือกตั้งก่อนหน้านี้ขณะที่ร้อยละ 96 ของเดนมาร์กและร้อยละ 99 ของชาวออสเตรเลีย เรา
ได้รับการยกเว้นจากออสเตรเลียตารางที่ 4 เนื่องจากการออกเสียงลงคะแนนเป็นภาคบังคับและเพียง 18 คนรายงาน
ไม่ได้ออกเสียงลงคะแนนในการเลือกตั้ง (และ 11 ของเหล่านี้อยู่ในหมวดหมู่ของความไว้วางใจน้อยในกิจการ) ใน
นอกจากนี้ผลิตภัณฑ์รายงานมักจะเกินกว่า o FFI ทางการสถิติ ตัวอย่างเช่นร้อยละ 77 ของ
ชาวอเมริกันที่กล่าวว่าพวกเขาได้รับการโหวตในปี 1996 การเลือกตั้งแม้ว่า o FFI อัตราการปฎิบัติทางการต่อ 49
เปอร์เซ็นต์ของประชาชนอายุการออกเสียงลงคะแนน.
ในการวิเคราะห์อื่น ๆ (ไม่แสดง) เรารวมภาพบุคคลที่อายุและการศึกษาใน
รูปแบบหลายตัวแปรที่จะ ทำนายปฎิบัติเพื่อให้แน่ใจว่ามีความสัมพันธ์ในตารางที่ 4 ไม่ได้
spuriously เนื่องจากการพยากรณ์พื้นฐานอื่น ๆ cients Coe FFI สำหรับภาพของบุคคลที่ยังคง
ไม่สามารถมีนัยสำคัญและน้อยเปลี่ยนจากรูปแบบที่นำเสนอในตารางที่ 4.
7 ไม่ไว้วางใจในกิจการดูเหมือนว่าจะมี demobilising ทั่วไปอี ff ect เมื่อผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่มาถึง
การมีส่วนร่วมในการเลือกตั้งเกิน ยกตัวอย่างเช่นในประเทศส่วนใหญ่ผู้ที่ไม่ไว้วางใจบุคคลที่ยังมี
คะแนนที่ต่ำกว่าในดัชนีระดับชาติของความรู้ทางการเมืองรวมอยู่ในการสำรวจ CSE ที่.
แต่หลายคำถามความรู้ที่จะขึ้นอยู่กับพรรคการเมืองหรือได้รับการเลือกตั้ง
o cials FFI และนี่อาจจะเกินจริงพรรคอี ff ect.
8 . รายการกิจกรรมแคมเปญไม่รวมอยู่ในชุดข้อมูลที่ CSE ที่ แต่เราเข้าถึง
ข้อมูลจากการศึกษาการเลือกตั้งระดับชาติที่แยกต่างหากที่รวมอาหารเสริม CSE ที่.
จำนวนและประเภทของกิจกรรมรณรงค์แตกต่างกันในประเทศในการสำรวจ CSE ที่ ดังนั้น
ในระดับที่แน่นอนของกิจกรรมที่ไม่ควรนำมาเปรียบเทียบทั่วประเทศ.
9 วรรณกรรมมีความไม่แน่นอนเกี่ยวกับการที่บุคคลที่ควรจะเป็นนิยามต่อต้านการจัดตั้ง
ฝ่าย เรารวมถึงไต้หวันทั้งหมดขวาฝ่ายสังคมนิยมคอมมิวนิสต์และรุนแรงซ้าย ใน
นอกจากนี้เรายังรวมถึงบุคคลที่สีเขียวตราบเท่าที่พวกเขาไม่ได้มากขึ้นกว่า centrist อุดมการณ์
พรรคซ้ายกระแสหลัก ที่ระบุไว้เองโดยเรานิยามดังต่อไปนี้เช่นการต่อต้านการจัดตั้ง
กิจการที่ออสเตรเลียสีเขียว (L); แคนาดา, ปฏิรูป (R); เดนมาร์ก, รายชื่อแดงสีเขียว (L) และ
พรรคคนเดนมาร์ก (R); เยอรมนี PDS (L) สีเขียว (L), Republikaner (R) และ DVU
(R); ญี่ปุ่นคอมมิวนิสต์ (L); เนเธอร์แลนด์, สีเขียวซ้าย (L); นิวซีแลนด์พันธมิตร (L) และ
นิวซีแลนด์แรก (R); นอร์เวย์, พรรคพันธมิตรแดง (L) และพรรคก้าวหน้า (R); สเปน,
คอมมิวนิสต์ (L); สวีเดน, สุดขีดซ้าย (L) และสีเขียว (L); วิตเซอร์แลนด์, สวิสคนของ
พรรค (R).
10 ข้อมูลที่มาจากการเลือกตั้ง 1996 ในการเลือกตั้งต่อไปนี้การป้องกันบุคคลที่ทำงานได้มากขึ้น
ของบุคคลที่ได้เกิดในพอลลีนแฮนเซนหนึ่งของพรรคประเทศชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คือเน้นการขยายไม่ใช่พลพรรคด้าน
เปลี่ยนแปลงกระบวนการประชาธิปไตยและสถาบัน เพื่อความสะดวกในการเข้าถึงนี้ .
จึงเพิ่มการใช้ประชามติ ประชาชนรับฟัง และรูปแบบอื่น ๆของการกระทำโดยตรงอนุญาตให้ผู้มีสิทธิเลือกตั้ง
อย่างน้อยบางส่วนเพื่อหลีกเลี่ยงการเมืองพรรค .
เปลี่ยนแปลงการบริหารนโยบายยังมีแนวโน้มที่จะปฏิบัติตามเป็นคนความต้องการ
เสียงโดยตรงในทางการเมืองเพราะพวกเขาไม่ไว้ใจฝ่ายเป็นตัวแทนของพวกเขา .
สรุปนี้สาธารณะความสงสัยเกี่ยวกับพรรคการเมืองเป็นชิ้นส่วนหนึ่งของกลุ่มอาการที่เกี่ยวข้องกับ
ทั่วไปของประชาชน การสงสัยเกี่ยวกับระบอบประชาธิปไตยตัวแทน และการค้นหารูปแบบประชาธิปไตยอื่น ๆ บุคคลที่มีแนวโน้มที่จะรักษาบทบาทของพวกเขาในกลาง

เลือกตัวเลือกและการจัดงานการทำงานของกระบวนการของรัฐสภา แต่ตนถูกบทบาทในระบบการเมืองแบบประชาธิปไตยมี


โดนท้าทาย หมายเหตุขอขอบคุณแอนโทนี่ mcgann อินกริดฟาน biezen และมาร์ตินวัตเทินเบิร์กสำหรับความคิดเห็นของพวกเขา
ในรุ่นก่อนหน้าของบทความนี้ นี้เป็นรุ่นที่แก้ไขของบทความที่ปรากฏใน rivista
จึงตัดสินใจเดินทางจาก ดิ scienza การวิเคราะห์ทางการเมือง 34 ( ธันวาคม 2547 ) , 381 - 404 .
1' ' เปล่าเรือ , นักเศรษฐศาสตร์ , 24 กรกฎาคม 1999 , 51 ) 2
2 การศึกษาเปรียบเทียบข้อมูลที่ได้มาจากระบบการเลือกตั้ง cses เว็บไซต์ :
http://www.cses.org . ข้อมูลอื่น ๆในบทความนี้มาจากอินเตอร์ มหาวิทยาลัย
สมาคมเพื่อการวิจัยทางรัฐศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยมิชิแกน .
3 ทั้งสองรายการมีมาตรการในจุดที่เห็นด้วย / ไม่เห็นด้วยจึงได้ขนาด ; ตารางที่ 1 แสดงสองยอมรับ
หมวดหมู่สำหรับแต่ละคำถาม และดังนั้น ควรจะใกล้เคียงกัน ทั้งสองคำถามจะขอ intercorrelated
. ใน 13 ประเทศตารางที่ 1 ค่า r (
ระหว่างสองรายการคือ . 26 .
882 อาร์เจดาลตันและ S . A . weldon4 . เหล่านี้จะไม่แยกจึง ndings . ตัวอย่างเช่นแคนาดา 1997 เลือกตั้งศึกษาถาม
แบตเตอรี่ของพรรคคำถามรูปภาพ ( gidengil et al . 2001 )พวกเขาพบว่าดาวชนกลุ่มน้อย
เห็นฝ่ายที่ไว้ใจไม่ได้ และไม่ใส่ใจกับแคนาดาใน 3 เชื่อว่า
บุคคลแทบจะไม่เคยให้การเลือกตั้งของสัญญา ( ร้อยละ 32 ) และไม่ได้ดูแลสิ่งที่ธรรมดา
คนคิด ( 35 เปอร์เซ็นต์ ) ในทํานองเดียวกัน torcal et al . ( 2002 ) พบว่า ประชาชนในภาคใต้
ยุโรปเชื่อฝ่ายความประชาธิปไตยเพื่อการทำงาน แต่พวกเขา